Γάιος Τερέντιος Βάρων
| Γάιος Τερέντιος Βάρων | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 2ος αιώνας π.Χ. |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Ρωμαίος πολιτικός Ρωμαίος στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Aulus Terentius Varro[1][2] |
| Οικογένεια | Terentii Varrones |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | Ρωμαϊκός στρατός |
| Πόλεμοι/μάχες | Β΄ Ρωμαιο-Καρχηδονιακός Πόλεμος και Μάχη των Καννών |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Πραίτορας (218 π.Χ.) Ανθύπατος (215 π.Χ.–213 π.Χ.) Propraetor (208 π.Χ.–207 π.Χ.) Ρωμαίος συγκλητικός[3] Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (216 π.Χ.)[3] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γάιος Τερέντιος Βάρων, λατιν.: Gaius Terentius Varro (άκμασε. 218-200 π.Χ.) ήταν Ρωμαίος πολιτικός και στρατηγός, που δραστηριοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του Β΄ Καρχηδονιακού Πολέμου. Ένας πληβείος, γιος ενός κρεοπώλη, ήταν ένας λαϊκιστής πολιτικός που εκλέχθηκε ύπατος για το έτος 216 π.Χ. Όταν κατείχε αυτό το αξίωμα, νικήθηκε αποφασιστικά από τον Αννίβα στη Μάχη των Καννών.
Πρώιμα χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Τ. Βάρων ήταν μέλος μιας πληβείας οικογένειας, της Τερεντίας γενεάς, και ο πρώτος σημαντικός άνθρωπος στην οικογένειά του. Ο πατέρας του ήταν ένας κρεοπώλης, που "απασχολούσε τον γιο του σε τα χαμηλά καθήκοντα, που σχετίζονται με αυτό το επάγγελμα". Παρά την ταπεινή γενεά του, μετά το τέλος τού πατέρα του χρησιμοποίησε την κληρονομιά για να ξεκινήσει μια δημόσια σταδιοδρομία, δημιουργώντας τη φήμη του διώκοντας εκείνους με υψηλότερο κύρος και προχωρώντας μέσα από τις διάφορες θέσεις της σειράς αξιωμάτων (cursus honorum), γενόμενος ταμίας (qaestor), πληβείος αγορανόμος και αγορανόμος καθέδρας (curule aedile). Όταν αναφέρεται στην προέλευση των επίθετων του, ο Σέρβιος υποδηλώνει ότι ο Βάρων αυτός υπηρετούσε στον Α΄ Ιλλυρικό Πόλεμο. Η πρώτη φορά που ήταν σε αξίωμα, για το οποίο υπάρχουν λεπτομέρειες, ήταν όταν έγινε πραίτορας το 218 π.Χ.· τότε ίσως στάλθηκε στη Σαρδηνία.
Το 217 π.Χ., αφού ολοκλήρωσε την υπατεία του, ο Βάρων ήταν ένας από τους λίγους συγκλητικούς που υποστήριξε την ανύψωση του Μάρκου Μινούκιου Ρούφου στη δικτατορία, προφανώς περισσότερο λόγω της λαϊκής υποστήριξης των πληβείων που θα μπορούσε να κερδηθεί κάνοντας αυτό, παρά από οποιαδήποτε προσωπική πεποίθηση. Ο Βάρων, όχι μόνο είχε επιτυχία στο να διορίσει τον Μινούκιο συν-δικτάκτορα, αλλά εκλέχθηκε επίσης ύπατος για το έτος 216 π.Χ.
Προστασία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Βάων και ο συνάδελφός του, Λεύκιος Αιμίλιος Παύλος, ανέλαβαν την υπατική θέση δύο χρόνια μετά την έναρξη του Β΄ Καρχηδονιακού Πολέμου και έναν χρόνο μετά τον δικτάτορα Κόιντο Φάβιο Μάξιμο τον Αναβλητικό, που είχε κερδίσει το παρωνύμιο Cunctator (που καθυστερεί) επειδή χρονοτριβούσε να εμπλακεί σε μια απ' ευθείας μάχη με τον στρατό του Αννίβα . Ο Βάρων και ο Παύλος, όμως, έκαναν το σπάνιο βήμα να συνδυάσουν τους δύο υπατικούς στρατούς, τους οποίους συνήθως ο καθένας οδηγούσε ξεχωριστά, σε μια δύναμη 85.000 ανδρών για να αντιμετωπίσουν τον Αννίβα. Όπως ήταν σύνηθεςς σε τέτοιες καταστάσεις, οι δύο ύπατοι ανέλαβαν την εξουσία του στρατού σε εναλλασσόμενες ημέρες.
Οι δύο στρατοί συναντήθηκαν στις Κάννες, όπου ο άπειρος Βάρων, χρησιμοποιώντας την ημέρα του στην διοίκηση, πίεσε τον Παύλο να επιτεθεί, ενώ διοικούσε μια σύντομη γραμμή μάχης. Ο Αννίβας περιέβαλλε την ρωμαϊκή δύναμη, και προκάλεσε τεράστιες απώλειες. Ο Παύλος σκοτώθηκε στη μάχη, ενώ ο Βάρων διέφυγε στη Βενουσία με περίπου 4.500 επιζώντες στρατιώτες.[4] Όταν έλαβε την είδηση ότι μεγαλύτερες ρωμαϊκές δυνάμεις βρίσκονταν στο Κανούσιον, βάδισε τους επιζώντες για να ενταχθούν, δημιουργώντας μια δύναμη περίπου ίσου με το μέγεθος ενός τυποποιημένου υπατικού στρατού.
Ο Βάρων ανακλήθηκε από τη Ρώμη, που ήταν σε μία κατάσταση πανικού. Κατά την άφιξή του, χαιρέτισε ένα πλήθος που τον ευχαρίστησε για το ότι δεν "άφησε απελπισμένο το κράτος" και ρίσκαρε τη ζωή του, επιλέγοντας έτσι ορατά να συνεχίσει τη μάχη. Ενώ ήταν εκεί, διευκόλυνε τον διορισμό του Μάρκου Ιούνιου Πέρα ως δικτάτορα, για να αποτρέψει την άμεση καταστροφή. Ο Βάρων στη συνέχεια επέστρεψε στην διοίκηση των στρατευμάτων του, αναλαμβάνοντας θέσεις στην Απουλία.
Αργότερα το έτος αυτό επέστρεψε στη Ρώμη για να διορίσει τον Μάρκο Φάβιου Μπούτεο ως δεύτερο δικτάτορα, ειδικά με σκοπό την προώθηση συγκλητικών για να αντικαταστήσουν όσους σκοτώθηκαν στις Κάννες.
215 έως 207 π.Χ.
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η θητεία του Βάρωνα παρατάθηκε για το έτος 215 π.Χ., διατηρώντας την διοίκηση της δύναμης που είχε ενοποιηθεί στην Απουλία, πριν αποσταλεί στο Πικηνόν για να στρατολογήσει νέους στρατιώτες, και να φυλάξει την περιοχή.
Ο Βάρων, μαζί με όλους τους άλλους στρατηγούς που υπηρετούσαν ακόμη στην Ιταλία, παρατάθηκε ξανά για το έτος 214 π.Χ. Έλαβε μία από τις 18 λεγεώνες που στρατολογήθηκαν εκείνο το έτος, για να εκτελέσει τα καθήκοντά του. Παρατάθηκε και πάλι και κράτησε την λεγεώνα στο Πικηνόν για το επόμενο έτος.
Μετά την αποχώρηση από το Πικηνόν, ο Βάρων καταγράφεται ως αντικαταστάτη πραίτορα (propraetor), ένας πολίτης που είχε την εξουσία ενός πραίτορα, κατηγορούμενος για την υποτροπή μιας πιθανής εξέγερσης στην ετρουσκική πόλη Αρρέτιον. Αφού έσωσε 120 ομήρους από την πόλη, ο Βάρων ενημέρωσε τη ρωμαϊκή Σύγκλητο ότι οι αναταραχές δεν είχαν ακόμη κατασταλεί. Στέάλθηκε πίσω με μια λεγεώνα στην φρουρά Aρρέτιον. Μείνε στη διοίκησή του στην Ετρουρία για το έτος 207 π.Χ., λαμβάνοντας μια δεύτερη λεγεώνα από την Σύγκλητο.
Αργότερα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Βάρων δεν εμφανίστηκε για το υπόλοιπο του Β' Καρχηδονιακού Πολέμου, αν και αργότερα θα έπαιζε δύο ρόλους το έτος 200 π.Χ.
Για τον πρώτο ρόλο, ο Βάρων ήταν μέρος μιας τριών ανδρών διπλωματικής αντιπροσωπείας στη Βόρεια Αφρική, με την αποστολή να επισκεφτεί την Καρχηδόνα και τους ανώτερους Νουμίδες. Οι πρέσβεις έλαβαν εντολή να ενημερώσουν την Καρχηδόνα ότι, παρά την ολοκλήρωση του πολέμου το 201 π.Χ., ο στρατηγός Χαμίλκαρ συνέχιζε τις επιχειρήσεις της Γαλατία και ότι οι Ρωμαίοι που είχαν αποδράσει στην Καρχηδόνα δεν είχαν επαναπατριστεί. Επιπλέον, να δώσουν δώρα και συγχαρητήρια στον Μασινίσα, του οποίου η συμμαχία με τη Ρώμη είχε αποδειχθεί ζωτικής σημασίας στη μάχη της Ζάμα, όταν έγινε βασιλιάς της Νουμίνδας. Για τον δεύτερο ρόλο, ο Βάρων επέστρεψε επίσης στη Βενουσία, υπηρετώντας ως ένας από τους τρεις οδηγούς της αποικίας (triumviri coloniae ducendae), που είχε την ευθύνη να αυξήσει τον τοπικό πληθυσμό, προσθέτοντας νέους αποίκους μετά τις απώλειες της πόλης κατά τη διάρκεια του Β΄ Πουνικού Πολέμου. Έχει προτεθεί ότι υπηρέτησε επίσης ως κόπτης νομισμάτων μέχρι το έτος 197 π.Χ.
Έπειτα ο Βάρων εξαφανίζεται από την ιστορία: αποσύρεται είτε πεθαίνει.
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 818. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1183. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ 3,0 3,1 Thomas Robert Shannon Broughton: «The Magistrates of the Roman Republic» (Αγγλικά) Αμερικανική Φιλολογική Εταιρεία. 1951. ISBN-10 0-89130-812-1.
- ↑ Hanson, Victor Davis (18 Δεκεμβρίου 2007). Carnage and Culture: Landmark Battles in the Rise to Western Power (στα Αγγλικά). Knopf Doubleday Publishing Group. ISBN 978-0-307-42518-8.