Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κόιντος Φάβιος Μάξιμος ο Μελλητής

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φάβιος Μάξιμος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Quintus Fabius Maximus Verrucosus (Λατινικά)
Θάνατος203 π.Χ.[1]
Ρώμη
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςλατινική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΡωμαίος πολιτικός
Ρωμαίος στρατιωτικός
Οικογένεια
ΤέκναQuintus Fabius Maximus[2][3]
ΓονείςQuintus Fabius
ΟικογένειαFabii Maximi
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΚήνσορας
ρωμαίος δικτάτωρ
Ρωμαίος συγκλητικός (άγνωστη τιμή)[4]
Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (233 π.Χ.)[4]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Κόιντος Φάβιος Μάξιμος Κουνκτάτωρ, λατιν. Cuintus Fabius Maximus Cunctator 260 π.Χ.- 203 π.Χ. ήταν Ρωμαίος πολιτικός και στρατηγός. Διετέλεσε πέντε φορές ύπατος της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας, ενώ κατά τον Β΄ Καρχηδονιακό Πόλεμο ανέλαβε ενισχυμένες εξουσίες με τον διορισμό του ως δικτάτορα.

O Κόιντος Φάβιος Μάξιμος γεννήθηκε περίπου το 260 π.Χ. και καταγόταν από την ονομαστή οικογένεια των Φαβίων. Ο Φάβιος απέκτησε το όνομα Κουνκτάτωρ (cunctator), που στα λατινικά σημαίνει αυτός που αργεί, που αναβάλλει στο μέλλον (στα αρχ. ελληνικά "μελλητής") λόγω της υπομονετικής και προσεκτικής τακτικής που εφάρμοσε στον πόλεμο απέναντι στον Αννίβα. Συγκεκριμένα όταν ο Αννίβας έφτασε στην ιταλική χερσόνησο και άλλες πόλεις τις λεηλατούσε, ενώ άλλες τις έπαιρνε με το μέρος του, χωρίς καν να δίνει μάχη, στη Ρώμη επικρατούσαν βιαστικές και απρόσεκτες απόψεις, όπως αυτή του ύπατου Γάιου Φλαμίνιου Νέποτα, ο οποίος ήταν υπέρμαχος της μετωπικής σύγκρουσης με τον Αννίβα. Ο Φλαμίνιος δεν άκουσε την πρόταση του Φάβιου, ο οποίος πρότεινε να περιμένουν, ώστε η έλλειψη εφοδίων να φθείρει τον Καρχηδονικό στρατό. Τότε ο Φλαμίνιος συγκέντρωσε νέες λεγεώνες και προέλασε βόρεια για να αναχαιτίσει τον Καρχηδόνιο στρατηγό. Ωστόσο έπεσε σε ενέδρα στη λίμνη Τρασιμένη. Στη μάχη που ακολούθησε, ο στρατός του καταστράφηκε ολοσχερώς και ο ίδιος έχασε τη ζωή του. Οι υποστηρικτές του στη Σύγκλητο έχασαν σταδιακά τη δύναμή τους από φιλοαριστοκρατικές φατρίες, ενώ στην πόλη εξαπλωνόταν ο φόβος για πολιορκία από τον Αννίβα. Η κρίσιμη κατάσταση που επικρατούσε εντός των ρωμαίικων τειχών, ωρίμασε την ιδέα ότι η Ρώμη χρειάζονταν απόλυτη εξουσία. Έτσι ως Ρωμαίος δικτάτορας ορίζεται ο Κόιντος Φάβιος Μάξιμος το 221 π.Χ.