Γέλιο και Χαρά

Γέλιο και Χαρά

Είδος	Κόμικς
Συχνότητα	Εβδομαδιαίο
Κυκλοφορία	1954 - 1970
Εκδότης	Εκδόσεις Πεχλιβανίδη (Ατλαντίς)
Πρώτο τέυχος	1954
Έδρα	Ελλάδα
Γλώσσα	ελληνική
wikidata ()

Το Γέλιο και Χαρά ήταν ελληνικό περιοδικό κόμικς των εκδόσεων Πεχλιβανίδη (Ατλαντίς). Το περιοδικό ήταν εβδομαδιαίο, σε διαστάσεις 18 Χ 25, είχε 26 σελίδες (+ 2 για εξώφυλλο) και κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1954, παρότι το copyright των πρώτων 8 τευχών ανέφερε το έτος 1953, χρονιά κατά την οποία τυπώθηκαν. Με τρία μεγάλα διαλείμματα, το πρώτο την περίοδο 1958-60, το δεύτερο την περίοδο 1961-62 και το τρίτο την περίοδο 1965-1966 το περιοδικό συνέχισε την κυκλοφορία του μέχρι το έτος 1970 εκδίδοντας συνολικά 603 τεύχη. Η τιμή πώλησης στα πρώτα 12 τεύχη ήταν 3.000 δραχμές. Από το τεύχος 13, λόγω της κοπής των μηδενικών που αποφασίσθηκε την άνοιξη του 1954 από την τότε Κυβέρνηση, η τιμή έγινε 3 δραχμές και παρέμεινε σταθερή για τα επόμενα 16 χρόνια, ως το τέλος της έκδοσης.

Το Γέλιο και Χαρά τυπωμένο εξ ολοκλήρου σε τετραχρωμία off-set, σε μιαν εποχή που το χρώμα ήταν σπάνιο από τον τύπο και τα περιοδικά «ποικίλης ύλης» δημιούργησε πραγματική «επανάσταση» στο χώρο των παιδικών εκδόσεων κόμικς. Η σειρά γνώρισε στο παιδικό κοινό της εποχής τους ήρωες του Ουώλτ Ντίσνεϋ (Ντόναλντ Ντακ, Μίκυ Μάους, Θείος Σκρουτζ, Πλούτο, Γκούφη, Τσιπ και Ντέηλ, Το λυκόπουλο, κ.λπ.), αλλά και των άλλων ανταγωνιστικών εταιρειών, όπως ήταν η Warner Bros (Μπαγκς Μπάννυ, Τουήτυ και Συλβέστρος, Ντάφυ Ντακ κλπ) η M.G.M. (Τομ και Τζέρρυ), και η εκδοτική «Western Printing» (Μικρή Λουλού, Θείος Βίγλης).

Πρώτη Περίοδος (1954-1958)

Το πρώτο τεύχος με τίτλο «Ο Μίκυ Μάους και ο Πλούτο αιχμάλωτοι των μυρμηγκιών» κυκλοφόρησε την Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 1954. Τα πρώτα 56 τεύχη είχαν άριστη εκτύπωση για τα δεδομένα της εποχής και άψογη εμφάνιση. Τα καρέ των ιστοριών χάρις στη λιθογραφική επεξεργασία είχαν εξαίρετη χρωματική απόδοση και τα κείμενα στα μπαλονάκια των διαλόγων ήταν επιμελώς στοιχειοθετημένα. Εν συνεχεία, για λόγους ευκολίας και οικονομίας, προτιμήθηκαν άλλες λύσεις και η ποιότητα του περιοδικού σημείωσε απότομη πτώση. Τα σκίτσα αντιγράφονταν σε ρυζόχαρτο και χρωματίζονταν από Έλληνες καλλιτέχνες με αποτέλεσμα την απώλεια λεπτομερειών στο φόντο και την παραποίηση της γραμμής σχεδιασμού. Τα μπαλονάκια διαλόγων έγιναν επίσης χειρόγραφα και σε μερικά εξώφυλλα επαναχρησιμοποιούσαν μεμονωμένα καρέ ιστοριών. Ωστόσο η δυναμική του περιοδικού διατηρήθηκε αμείωτη χάρις στους έμπειρους μεταφραστές (ανάμεσά τους ο Μιχάλης Περάνθης και ο Άλκης Τροπαιάτης), που συνεργάσθηκαν κατά καιρούς με τον Πεχλιβανίδη, και στους οποίους οφείλεται μέγα μέρος της ιστορικής επιτυχίας του περιοδικού.
Τα 211 τεύχη της περιόδου 1954-1958 κυκλοφορούσαν κάθε Κυριακή. Οι ιστορίες της Disney ήταν οι λιγότερες αριθμητικά, αποτελούσαν περίπου το 1/3 των τίτλων, προκαλούσαν όμως τη μεγαλύτερη εντύπωση. Κυρίαρχες ανάμεσα τους οι μεγάλες περιπέτειες του Ντόναλντ Ντακ δια χειρός Καρλ Μπαρκς (Στην Αρχαία Περσία, Η μαγική κλεψύδρα, Η χρυσή περικεφαλαία, Στο τσίρκο) που ουσιαστικά έδωσαν το στίγμα ποιότητας του περιοδικού.

Δεύτερη περίοδος (1960-1965)

Μετά από μακρά διακοπή της σειράς λόγω διαφορών με την εταιρεία Disney, ο Πεχλιβανίδης επαναδιαπραγματεύθηκε και ανανέωσε τα πνευματικά δικαιώματα. Από το καλοκαίρι του 1960 μετέθεσε την ημέρα κυκλοφορίας από την Κυριακή στο Σάββατο και συνέχισε την έκδοση του Γέλιο και Χαρά ως το 1961. Τότε διέκοψε για μερικούς μήνες πειραματιζόμενος με την έκδοση ενός νέου περιοδικού «ποικίλης ύλης» με τίτλο Το περιοδικό του Μίκυ Μάους (Ιούνιος -Δεκέμβριος 1961), που εξέδωσε με ήρωες της Disney, προσθέτοντας στην ύλη παιχνίδια, διηγήματα και μικρά άρθρα για τη φύση και την επιστήμη. Αρχισυντάκτης του νέου περιοδικού ήταν ο Άλκης Τροπαιάτης.
Η αποτυχία του νέου περιοδικού υποχρέωσε τον εκδότη να αναστείλει την έκδοση του και να επανεκδόσει εσπευσμένα το γνωστό και αποδεκτό Γέλιο και Χαρά. Τα επόμενα κανονικώς αριθμημένα τεύχη της περιόδου 1962-1965, ελαχιστοποίησαν τις ιστορίες των άλλων εταιρειών δίνοντας έμφαση στους ήρωες της Disney, και προπαντός στον Θείο Σκρουτζ, που ήταν πλέον ο δημοφιλέστερος ήρωας των παιδικών κόμικς. Στα τεύχη της περιόδου δεσπόζουν οι μεγάλες και πολυσέλιδες περιπέτειες του Σκρουτζ, όλες σχεδιασμένες από τον Καρλ Μπαρκς (Ο θησαυρός του Οδυσσέα, Το ριγωτό ρουμπίνι, Το δάσος με τα εκατομμύρια, Όλα για μια δεκάρα, Τα πολλά πρόσωπα της Μάτζικα ντε Σπελ, Το στέμμα των Μάγια, κ.λπ.), ενώ επικεφαλής στο επιτελείο των μεταφραστών ήταν τώρα ο Τίτος Αινείας.
Το περιοδικό διέκοψε ξανά την έκδοση του το 1965 με τελευταίο τεύχος το υπ' αριθμ. 400 Αρχειοθετήθηκε 2021-05-11 στο Wayback Machine., (τίτλος: Ντόναλντ Ντακ. Ο χορός της βροχής) το οποίο διαφημίστηκε αλλά δεν κυκλοφόρησε. Αιτία της διακοπής ήταν η συνεχής πτώση των πωλήσεων που έκαναν διστακτικό τον εκδοτικό οίκο στην καταβολή του μεγάλου ποσού που απαιτούνταν για την ανανέωση των πνευματικών δικαιωμάτων.

Τρίτη περίοδος (1966-1970)

Το 1966, άλλος εκδοτικός οίκος απέκτησε τα δικαιώματα της Disney, και εξέδωσε το περιοδικό Μίκυ Μάους στα πρότυπα του ιταλικού Topolino, δηλαδή σε μικρό σχήμα και κατά το ήμισυ έγχρωμο. Μετά από αυτή την εξέλιξη, ο Πεχλιβανίδης, για μιαν ακόμα φορά προχώρησε στην επανέκδοση του Γέλιο και Χαρά, με τους ήρωες των υπολοίπων εταιρειών. Το πρώτο τεύχος της νέας περιόδου αριθμήθηκε με το νούμερο 400 και είχε ως τίτλο Η Μικρή Λουλού πετάει στον αέρα. Η ημέρα κυκλοφορίας επίσης άλλαξε. Αυτή τη φορά ορίστηκε η Τετάρτη, ώστε να προηγείται κατά δύο ημέρες της έκδοσης του ανταγωνιστικού Μίκυ Μάους.
Η νέα περίοδος περιελάμβανε παλαιότερα τεύχη με νέα αρίθμηση (ανατυπώσεις) και λίγα καινούργια. Περισσότερο στηρίχτηκε στους ήδη γνωστούς και δημοφιλείς χαρακτήρες: Μπαγκς Μπάννυ, Τομ και Τζέρρυ, Τουήτυ και Συλβέστρο, Ντάφυ, Μικρή Λουλού, κ.ά., αλλά δοκίμασε και λίγους νεότερους όπως ο Γούντυ Γουντπέκερ, και η Μπι-Μπι. Η έκδοση ήταν αρτιότερη της πρώτης και η ποιότητα της μετάφρασης παρέμεινε αξεπέραστη και στις νέες ιστορίες. Τα παλαιότερα τεύχη επανατυπώθηκαν με νέα χρωματική επεξεργασία σε καταλληλότερο χαρτί και είχαν άψογα εξώφυλλα με λαμπερά χρώματα. Εντούτοις οι πωλήσεις παρέμειναν σχετικά χαμηλές και οδήγησαν στην οριστική διακοπή της έκδοσης, το 1970, με τον αριθμό 603 να είναι και ο τελευταίος της σειράς (τίτλος: Μπαγκς Μπάννυ).

Ιστορία των παιδικών κόμικς (Μίκυ Μάους)

«Πατέρας» των παιδικών περιοδικών κόμικς ήταν ο Κινηματογράφος. Στη δεκαετία του ’30, η επιτυχία των πρώτων ταινιών κινουμένων σχεδίων ήταν τόσο μεγάλη ώστε όλες οι κινηματογραφικές αίθουσες συμπλήρωναν το πρόγραμμά τους με ένα «Μίκυ Μάους», που γινόταν δεκτό με ενθουσιασμό και χειροκροτήματα. Οι εφημερίδες ακολούθησαν στο ίδιο πνεύμα με πρώτη τη New York Mirror (1930) του μεγιστάνα του τύπου Ράντολφ Χιρστ (Randolf Hearst), που συμφώνησε με τον Ντίσνεϊ και δημοσίευε καθημερινά «στριπάκια» του Ντόναλντ. Η επιτυχία οδήγησε σε άνθηση το έντυπο κόμικς στην Αμερική με αποτέλεσμα τη δημιουργία του πρώτου περιοδικού, που είχε τον τίτλο One Shots (1941). Αμέσως μετά τον πόλεμο η Disney προχώρησε στην έκδοση μιας νέας σειράς παιδικών περιοδικών, (ανάμεσά τους το Ντόναλντ Ντακ (Donald Duck), το Μίκυ Μάους (Mickey Mouse), το Θείος Σκρουτζ (Uncle Scrooge) και το Walt Disney's Comics and Stories), που δημοσίευαν ολοκληρωμένες και πρωτότυπες ιστορίες ειδικά σχεδιασμένες για παιδιά. Σύντομα θα ακολουθήσουν στο ίδιο πνεύμα περιοδικά και άλλων κινηματογραφικών εταιριών.
Όπως και στις ταινίες, οι ήρωες αυτών των περιοδικών ήταν ζωάκια. Σχεδιαστικά αναπτύχθηκαν σε δυο διαφορετικά πρότυπα (σχολές). Στην πρώτη σχολή (του Ουώλτ Ντίσνεϋ), οι ήρωες φορούν ανθρώπινα ρούχα, και η συμπεριφορά τους παρωδεί ανθρώπινες συμπεριφορές. Έτσι βλέπουμε το παπί Ντόναλντ να φορά ναυτικό κοστούμι και να έχει τρία ανιψάκια, τον θείο Σκρουτζ να φορά γκέτες και ημίψηλο και να είναι τσιγκούνης, τη Νταίζη να αντιδρά σαν ερωτευμένη δεσποινιδούλα, το ποντικάκι Μίκυ με μακρύ παντελόνι, γάντια και παπούτσια, κ.λπ. Αυτά τα εξανθρωπισμένα ζωάκια ζουν σε φανταστικές μεγαλουπόλεις (Λιμνούπολη, Μίκυ Σίτυ κλπ.) και συγκρούονται ή συναναστρέφονται με ανθρώπινες γελοιογραφικές φιγούρες (αστυνόμος Ο’ Χάρα, η συμμορία των Μουργόλυκων, κλπ.). Η δεύτερη σχολή, αναπτύχθηκε στον καλλιτεχνικό αντίποδα της πρώτης, Εικαστικά και αισθητικά οι σχεδιαστές διατηρούν τα ζωικά χαρακτηριστικά των ηρώων, και δίνουν έμφαση στις επιδιώξεις τους. Έτσι οι γάτοι κυνηγούν ποντίκια και καναρίνια, οι λαγοί τρώνε καρότα και οι πάπιες πετάνε ή κοιμούνται στο βάλτο και όχι σε σπίτια.

Οι σχεδιαστές της Disney

Οι ήρωες των ιστοριών της Disney εξελίχθηκαν σαν χαρακτήρες, από σχεδιαστές μεγάλης κλάσης. Οι σημαντικότεροι από αυτούς ήταν ο Καρλ Μπαρκς (Carl Barks, 1901-2000), ο Φλόιντ Γκόντφρεντσον (Floyd Gottfredson, 1905-1986), ο Αλ Ταλιαφέρο (Al Taliaferro, 1905-1969), και ο Πολ Μάρεϊ (Paul Murry, 1911-1989).

Ο Καρλ Μπαρκς, ο δημιουργός του θείου Σκρουτζ και πολλών άλλων διάσημων παπιών, προσέθεσε στους ήρωες του, την αγάπη προς την περιπέτεια, την αναζήτηση και την περιπλάνηση. Με το πενάκι του, οι ήρωες του Ντίσνεϊ, ξεφεύγουν από το στενό αγροτικό περιβάλλον και την τυπικά μεσοαστική αμερικανική ζωή, περιπλανώνται σε ζούγκλες, ερήμους και βυθούς θαλασσών αναζητώντας χαμένες πόλεις, θησαυρούς αλχημιστών, και προαιώνιους πολιτισμούς. Πολλές από αυτές τις ιστορίες αναφέρονται σε αρχαιοελληνικούς μύθους ή έπη (Το Χρυσόμαλλο δέρας, Το άγγιγμα του Μίδα, Η φιλοσοφική λίθος, Μια παλαβή οδύσσεια, Η ιστορία επαναλαμβάνεται, Το μυστικό της Ατλαντίδας, κ.λπ). Ο Μπαρκς, που αφηγηματικά συνενώνει την περιπετειώδη ευρηματικότητα του Ιουλίου Βερν με την αλληγορική δεινότητα του Αισώπου, έμεινε αξεπέραστος. Το δυναμικό σχεδιαστικό στιλ, η λιτή αλλά πανέξυπνη πρόζα, η συνέπεια χαρακτήρων/ πράξεων και η αφαιρετικότητα στην αφήγηση αποτελούν σημαντικά χαρακτηριστικά στο έργο του. Η συνταξιοδότησή του, από τις επιχειρήσεις Ντίσνεϊ, το 1966, στάθηκε αξεπέραστο πλήγμα για τον κόσμο των κόμικς.

Εξίσου σημαντικοί σχεδιαστές των στούντιο Disney, ήταν ο Φλόιντ Γκόντφρεντσον, που αφοσιώθηκε στη βελτίωση του διάσημου ποντικού Μίκυ Μάους και του γκαφατζή συντρόφου του Γκούφυ και δημιούργησε νέους χαρακτήρες όπως το Μαύρο φάντασμα και τα ανίψια του Μίκυ Μόρτυ και Φέρντυ, και ο Αλ Ταλιαφέρο, δημιουργός των τριών ανιψιών του Ντόναλντ, της Νταίζη και της γιαγιάς Ντακ.

Από την επόμενη γενιά σχεδιαστών αξιόλογοι και δημιουργικοί ήταν ο Πολ Μάρεϊ, ο οποίος προσέθεσε μια τυχοδιωκτική νότα αστυνομικού ερευνητή στον χαρακτήρα του ποντικού Μίκυ και σχεδίασε λίγες αλλά καλές ιστορίες του Ντόναλντ, ο Τόνυ Στρομπλ (Tony Strobl, 1915-1991) με σημαντική δημιουργική συμμετοχή σε παπιο-ιστορίες της δεκαετίας '55-65, και ο Τζακ Μπράντμπερι (Jack Bradbury, 1914-2004) με ειδίκευση σε περιφερειακούς ήρωες της εταιρείας, όπως ήταν το Λυκόπουλο, τα σκιουράκια Τσιπ και Ντέηλ και ο σκύλος Πλούτο.

Οι σχεδιαστές της Universal και της Warner

Οι ήρωες των άλλων εταιριών δεν υστερούσαν σε δημοτικότητα. Πρώτη η Universal, ανέθεσε το εκδοτικό της τμήμα στον κινηματογραφιστή καρτουνίστα, Γουόλτερ Λαντζ (Walter Lantz, 1900-1994), που είχε ήδη εργαστεί στα στούντιο Ντίσνεϊ και είχε την απαραίτητη εμπειρία. Ο Λαντζ, ήταν δημιουργός και σχεδιαστής του τρελού δρυοκολάπτη Γούντι Γουντπέκερ, μεταφέροντας στον κόσμο των καρτούν και των κόμικς, τον παλαβό λόγο και τα σουρεαλιστικά εφέ των κωμωδιών των αδελφών Μαρξ.

Η Warner Bros έκανε και αυτή στα τέλη της δεκαετίας του '40 μια δυναμική είσοδο στον περιοδικό τύπο, αξιοποιώντας την εκπληκτική «dream-team» ομάδα δημιουργών της, που τελειοποίησαν τους μεγάλους σταρ της εταιρίας: Μπάγκς Μπάννυ, Πόρκυ Πιγκ, Ντάφυ Ντακ, Έλμερ Φαντ, Τουήτυ και Συλβέστρο. Μέντορας και εμψυχωτής της ομάδας, δηλαδή, αυτός στον οποίο κατέληγαν οι προτάσεις και εκείνος ο οποίος έπαιρνε τις αποφάσεις, ήταν ο Ρούντολφ Άιζινγκ. Σχεδιαστές ήταν ο Τεξ Έιβερι (Tex Avery, 1907-1980), ο Φριτς Φρίλινγκ (Fritz Freleng, 1906-1995), και ο Τσακ Τζόουνς (Chuck Jones, 1912-2002). Σεναριογράφοι και επινοητές αστείων ήταν ο Φρανκ Τάσλιν (Frank Tashlin, 1913-1972), που αργότερα διέπρεψε στον κινηματογράφο ως σκηνοθέτης του Τζέρι Λιούις, και ο Μπομπ Κλάμπετ (Bob Clampett, 1913-1984).

Πρώτος και σημαντικότερος, ο Τεξ Έιβερι, ο δημιουργός που χαρακτηρίστηκε ως «ο Ντίσνεϊ που διάβασε Κάφκα», χάρις στο παράλογο χιούμορ που διέπνεε τις ιστορίες του. Ο Τεξ Έιβερι, σχεδίασε τον Ντάφυ Ντακ, και τελειοποίησε με δυναμικές γραμμές τον Μπαγκς Μπάννυ και τον Πόρκυ. Αργότερα δημιούργησε μια νέα σειρά δικών του ηρώων, το σκυλί Ντρούπι, τον πιγκουίνο Τσίλυ Γουίλι κλπ., με χαρακτηριστικά το μακάβριο και παράλογο χιούμορ και τη φλεγματική αντίδραση των ηρώων σε παρανοϊκές καταστάσεις.

Ο Φριτς Φρίλινγκ, που μετά την αποχώρηση του Τεξ Έιβερι, ανέλαβε επικεφαλής των στούντιο της Warner, σχεδίασε δικούς του ήρωες με τυχοδιωκτικά χαρακτηριστικά. Διασημότεροι ήταν ο επιθετικός γάτος Συλβέστρος, ο κοκκινοτρίχης πειρατής με τις τεράστιες μουστάκες, Σαμ, και ο «σπιντάτος» μεξικανός ποντικός Σπίντυ Γκονζάλες. Στα τέλη της δεκαετίας του ’40, ο Φρίλινγκ είχε την έμπνευση να ενώσει για τις ανάγκες μιας ταινίας το καναρινάκι του σχεδιαστή Μπομπ Κλάμπετ, Τουήτυ, με το δικό του γάτο, Συλβέστρο, καθιερώνοντας έτσι ένα από τα δημοφιλέστερα ζευγάρια των κόμικς. Εξακολούθησε να δημιουργεί νέους ήρωες ακόμα και στη δεκαετία του ’60 σχεδιάζοντας τον Ροζ Πάνθηρα, για τις ανάγκες των ζενερίκ της ομώνυμης ταινίας του Μπλέικ Έντουαρντς που γρήγορα όμως απέκτησε δικό του περιοδικό και έγινε τηλεοπτικός σταρ.

Ο Τσακ Τζόουνς, ο τρίτος σπουδαίος της παρέας της Warner ήταν ένας ακόμα μαθητής του Γουόλτερ Λαντζ, κάτω από τις οδηγίες του οποίου άρχισε να δουλεύει στα κινηματογραφικά κινούμενα σκίτσα, πριν μετακομίσει το 1938 στα στούντιο και από το 1948 και στα περιοδικά της Warner. Ο Τσακ Τζόουνς τελειοποίησε τους χαρακτήρες του Μπάγκς Μπάννυ και του Ντάφι Ντακ, αποδίδοντάς τους μια φλεγματική ηρεμία, ενώ γύρω τους λυσσομανούν καταστροφικές καταστάσεις και τους συνέδεσε με τον Έλμερ Φαντ, τυπικό εκπρόσωπο του αμερικανού συντηρητικού αγρότη. Στη δεκαετία του ’50 προχώρησε και αυτός στο σχεδιασμό των δικών του ηρώων, όπως ήταν το κογιότ «Γουάιλι», τα πουλιά δρομείς «Μπι, Μπι», του καταστροφικού δαίμονα της Τασμανίας κλπ. κλπ. Χαρακτηριστικό αυτών των ηρώων είναι η παράλογη επιθετικότητα, η οποία τελικά στρέφεται εναντίον των ιδίων, καθώς αυτό-παγιδεύονται στη βία των προσπαθειών τους. Το έργο του χαρακτηρίζεται από τρελά κυνηγητά, παρανοϊκές καταστροφές, σουρεαλιστικό χιούμορ και μια εξαιρετική κωμική αίσθηση ανάπτυξης των γκαγκ.

Ο Μπομπ Κλάμπετ, ξεκίνησε επίσης από τα στούντιο Ντίσνεϊ, όπου είχε συμμετοχή στο τελικό σκιτσάρισμα του ποντικού Μίκυ. Εν συνεχεία βρέθηκε στα στούντιο της Warner όπου είχε συμβολή στο σκιτσάρισμα και εν μέρει στον χαρακτήρα του Πόρκυ, ενώ έγραφε σενάρια για τις ιστορίες του Μπάγκς Μπάννυ και του Ντάφι Ντακ. Την ίδια εποχή παρουσίασε ένα δικό του χαρακτήρα, το καναρινάκι Τουήτυ, έκφραση της «διαβολικής παιδικής αθωότητας» που υποβάλλει σε σαδιστικά μαρτύρια επιθετικούς γάτους. Αργότερα με ιδέα του Φρίλινγκ, ο γάτος έγινε συγκεκριμένος και ονομάστηκε Συλβέστρος με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός εξαιρετικά δημοφιλούς ζευγαριού.

Τα στούντιο της M.G.M.

Μεγάλη επιτυχία σημείωσε και η MGM, με τη δημιουργία ενός ακόμα θρυλικού ζευγαριού στον κόσμο των καρτούν, του γάτου Τομ και του ποντικού Τζέρρυ.

Δημιουργοί των κωμικών σορτς Τομ & Τζέρρυ ήταν οι σχεδιαστές Χάνα & Μπαρμπέρα (William Hanna- Joseph Barbera) που είχαν σπουδάσει γραφικές τέχνες και βρέθηκαν να συνεργάζονται στο τμήμα κινουμένων σχεδίων της MGM. Εκεί πρώτο-σχεδίασαν έναν φοβερά επιθετικό γάτο, τον Τομ, κι έναν πανέξυπνο ποντικό τον Τζέρρυ, που συνδέονται μεταξύ τους με μια άσβεστη φλόγα μίσους. Τα κυνηγητά τους άφησαν εποχή τόσο στον κόσμο των καρτούν όσο και των περιοδικών κόμικς με τις παρανοϊκές καταστροφές που προκαλούσαν και τις εκπληκτικές μεταμορφώσεις των σωμάτων τους που κάτω από συνεχή αλληλοχτυπήματα παραμορφώνονται ξεπερνώντας τους νόμους της φυσικής. Οι Χάνα & Μπαρμπέρα, δούλεψαν και με άλλους κλασικούς ήρωες, όπως τα σκυλιά Σπάικ και Τάικ, την αρκούδα Μπάρνι και το τεμπέλικο ελάφι Μουζφέη. Το έργο τους θεωρείται κλασικό για την ευρηματικότητα του καταστάσεων, το βίαιο και παλαβό χιούμορ, την εναλλαγή των τρελών κυνηγητών και τη ποιητική ελευθερία της αφήγησης. Έγραψαν περισσότερες από χίλιες ιστορίες για κόμικς, σκηνοθέτησαν περισσότερες από διακόσιες ταινίες και κέρδισαν επτά κινηματογραφικά Όσκαρ.

Κατάλογος των πρώτων 100 τευχών

Τα πρώτα 100 τεύχη του περιοδικού είχαν στο εξώφυλλο τους εξής τίτλους:

1. Μίκυ Μάους και ο Πλούτο. Αιχμάλωτοι των μηρμυγκιών
2. Μίκυ Μάους και ο Πλούτο. Δουλειές με φούντες
3. Μίκυ Μάους και ο Γκούφυ. Στο ψηλό Θιβέτ
4. Ντόναλντ Ντακ. Στην Αρχαία Περσία (του Καρλ Μπαρκς,πρώτη δημοσίευση Four Color Comics 275, Μάιος 1950)
5. Ντόναλντ Ντακ. Αχ! Αυτή η τάξη
6. Τομ και Τζέρρυ. Αγώνες σκοποβολής
7. Τομ και Τζέρρυ. Ο μεγάλος Σπάικ και ο μικρός Μάικ
8. Εύθυμες Ιστορίες. Ο Μπαγκς Μπάννυ
9. Ντόναλντ Ντακ. Η χρυσή περικεφαλαία (του Καρλ Μπαρκς, πρώτη δημοσίευση Four Color Comics 408, Ιούλιος 1952)
10. Εύθυμες Ιστορίες. Ο μικρός Πάντσο Βανίλα
11. Εύθυμες Ιστορίες. Ντόναλντ Ντακ. Οι μαργαρίτες
12. Εύθυμες Ιστορίες. Ντόναλντ Ντακ. Πρωταπριλιά
13. Εύθυμες Ιστορίες. Μίκυ Μάους. Πριν 100.000.000. χρόνια
14. Η Μιικρή Λουλού και το κουδουνοπούλι
15. Η Μικρή Λουλού. Το κοριτσάκι καγκουρώ
16. Τουήτυ και Συλβέστρος. Ο γάτος υποφέρει από τη ζέστη
17. Ο Θείος Βίγλης. Η κολοκυθόπιττα
18. Μπαγκς Μπάννυ. Σαμ ο Τρομερός
19. Εύθυμες Ιστορίες. Τουήτυ και Συλβέστρος. Το μπάνιο του Τουήτυ
20. Ντόναλντ Ντακ στο τσίρκο
21. Ντόναλντ Ντακ. Αρχιπυροσβέστης
22. Εύθυμες Ιστορίες. Μπαγκς Μπάννυ. Οι καινούριες κουκούλες
23. Εύθυμες Ιστορίες. Ο Έλμερ Φαντ και ο Ντάφης
24. Τομ και Τζέρρυ. Ο Τομ παίρνει το βραβείο
25. Μίκυ Μάους κι ο Γκούφυ. Το είδωλο των Ίνκα
26. Τομ και Τζέρρυ. Ο Ουάφ κι ο Σάμμυ πιάνουν τον δραπέτη
27. Μίκυ Μάους. Ο ληστοφάγος
28. Η Μικρή Λουλού, δίνει ένα καλό μάθημα στον Τάμπυ
29. Ο Μίκυ Μάους και ο γέρο-θαλασσόλυκος
30. Η Μικρή Λουλού και το τελευταίο χριστουγενιάτικο δένδρο
31. Ο Μίκυ Μάους σώζει τα σχέδια
32. Ντόναλντ Ντακ. Η μαγική κλεψύδρα (του Καρλ Μπαρκς, πρώτη δημοσίευση Four Color Comics 291, Σεπτέμβριος 1950
33. Μίκυ Μάους. Το αυτοκίνητο ντετέκτιβ
34. Ο Ντόναλντ Ντακ και οι απόγονοι των ηρώων
35. Τουήτυ και Συλβέστρος. Παθήματα μα όχι και μαθήματα
36. Μπαγκς Μπάννυ και τα θαυματουργά καρότα
37. Ο θείος Βίγλης και τα Πασχαλινά αυγά
38. Ο Μπαγκς Μπάννυ και οι τσίχλες
39. Ο θείος Βίγλης πάει να παραθερίσει στον Βόρειο Πόλο
40. Τουήτυ και Συλβέστρος. Ο Συλβέστρος όλο την παθαίνει
41. Ο θείος Βίγλης διδάσκει ποδήλατο
42. Μπάγκς Μπάννυ. Ο θείος Μπάκσιν κατεβαίνει στην πολιτεία
43. Τουήτυ και Συλβέστρος. Ο Συλβέστρος είναι εφτάψυχος
44. Ο θείος Βίγλης και τα παθήματα του Σάγκη
45. Ο Ντόναλντ Ντακ δισεκατομμυριούχος
46. Ο Μπαγκς Μπάννυ εμπορουπάλληλος
47. Τουήτυ και Συλβέστρος. Άσπονδοι φίλοι
48. Ο Ντόναλντ Ντακ στη Μαλαισία
49. Τομ και Τζέρυ. Το φάρμακο της φαλάκρας
50. Μικρή Λουλού. Υπηρέτης για μιαν μέρα
51. Τομ και Τζέρρυ. Μπάρνυ Μπέαρ. Τα μαγικά κουκιά
52. Μικρή Λουλού. Η παράξενη ιστορία της Ουλούμ
53. Μπαγκς Μπάννυ. Ο κουρσάρος
54. Ο Τομ κι ο Τζέρρυ θέλουν να φάνε γαλοπούλα
55. Εύθυμες Ιστορίες. Ο Πόρκης. Κάτω οι χασομέρηδες
56. Ο Τομ κι ο Τζέρρυ, μεγάλοι εφευρέτες
57. Ο θείος Βίγλης και ο κρυμμένος θησαυρός
58. Ο Ντόναλντ Ντακ αγοράζει συσκευή για τηλεόραση
59. Τομ και Τζέρρυ. Οι περιπέτειες του Τομ
60. Ο Μπαγκς Μπάννυ και η μάγισσα του δάσους
61. Εύθυμες Ιστορίες. Ο Πόρκης
62. Τομ και Τζέρρυ. Τ' αυγά και τα καλάθια.
63. Μπαγκς Μπάννυ. Ο εξαγριωμένος πειρατής.
64. Η Μικρή Λουλού πάει αυτοκινητάδα
65. Εύθυμες Ιστορίες. Ντόναλντ Ντακ. Η πισίνα (του Καρλ Μπαρκς,πρώτη δημοσίευση Walt Disney's Comics & Stories 129, Ιούνιος 1951
66. Μίκυ Μάους
67. Ο Ντόναλντ Ντακ και οι μεγάλες αποφάσεις
68. Η μικρή Λουλού και ο ιδιότροπος σκύλος
69. Εύθυμες Ιστορίες. Ντόναλντ Ντακ
70. Τομ και Τζέρρυ. Στα κέφια τους.
71. Η μικρή Λουλού και το πολύτιμο βάζο
72. Εύθυμες Ιστορίες. Ντόναλντ Ντακ
73. Τομ και Τζέρρυ. Οι κομπίνες του Μουζφέη
74. Εύθυμες Ιστορίες. Τουήτυ και Συλβέστρος
75. Μίκυ Μάους. Το μικρό λυκόπουλο
76. Εύθυμες Ιστορίες. Έλμερ Φαντ. Οι μεγάλοι μάγοι.
77. Τομ και Τζέρρυ. Ο Μίστερ Τομ Ουάσινγκτον
78. Εύθυμες Ιστορίες. Ο Έλμερ Φαντ και ο Ντάφης.
79. Ο Μπαγκς Μπάννυ αεριοπροωθούμενος
80. Τομ και Τζέρρυ. Ο Μπάρνυ Μπέαρ και ο Μπέρνυ Μπούρο
81. Εύθυμες Ιστορίες. Μπάγκς Μπάννυ. Η γιορτή των χορτοφάγων
82. Η μικρή Λουλού παίζει κόρνο
83. Εύθυμες Ιστορίες. Ο Μπαγκς Μπάννυ στη χώρα των σκύλων.
84. Η μικρή Λουλού παίζει τους Ινδιάνους
85. Ο Ντόναλντ Ντακ και η δημοκρατία
86. Τομ και Τζέρρυ. Οι χρυσοθήρες.
87. Νταίζη Ντακ. Από το ημερολόγιο της Νταίζη
88. Εύθυμες Ιστορίες. Ο Μπαγκς Μπάννυ και οι δύο ατσίδες.
89. Μπαγκς Μπάννυ. Ο μεγάλος μάνατζερ
90. Ο Μίκυ Μάους και ο Πλούτο. Όνομα και πράγμα!.
91. Εύθυμες Ιστορίες. Ο Πόρκης βρίσκει την ησυχία του
92. Ο Ντόναλντ Ντακ και ο Αμλέτος
93. Τομ και Τζέρρυ. Αγαπάτε τα πουλιά
94. Ο Θείος Σκρούτζη κάνει ασφάλεια ζωής
95. Ο Ντόναλντ Ντακ και η κληρονομική τρέλλα
96. Μικρή Λουλού κι ο ήρωας της σαπουνόφουσκας
97. Τομ και Τζέρρυ. Οι μεγάλοι ακροβάτες
98. Εύθυμες Ιστορίες. Ο Μπαγκς Μπάννυ γκρουμ σε ξενοδοχείο
99. Μικρή Λουλού και οι μυστηριώδεις κρότοι
100. Ο Μπαγκς Μπάννυ κι ο προϊστορικός λαγός.

Πηγές

• Ατλαντίς. Πλήρης Κατάλογος των Εκδόσεων. Αθήνα 1961.
• Warner Bros. Animation. Virgin 1999.
• Βαλούκος Στάθης. Ιστορία του Κινηματογράφου. Οι δημιουργοί. Αιγόκερως. Αθήνα 2003
• Βαλούκος Στάθης. Η Κωμωδία. Αιγόκερως. Αθήνα 2007.
• Comiclopedia. Βάση δεδομένων με στοιχεία για σχεδιαστές κόμικς.
• Κάσσης Κυριάκος. Ελληνική Παραλογοτεχνία και Κόμικς. ΑΛΕΑΣ. Αθήνα 1998
• Κοσκινάς Γιώργος. Χάρτινοι ήρωες. Ασπρόμαυρα όνειρα. Αιγόκερως. Αθήνα 2008
• Ταρλαντέζος Λευτέρης. Ιστορία των Κόμικς. Αιγόκερως. Αθήνα 2006

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Γέλιο και Χαρά στη Βάση δεδομένων INDUCKS
• Εξώφυλλα ιστοριών της Warner, της MGM και της Printing Co στο http://www.mycomics.gr
• Διαφημιστικές καταχωρίσεις του περιοδικού στην εφημερίδα Ελευθερία της 28/2/1954, κ.ά. στο http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=64&dc=28&db=2&da=1954 (σελ. 7)
• Διαφημιστικές καταχωρήσεις στον ημερήσιο αθηναϊκό τύπο από Σάββατο 27/8/1960 ώς Σάββατο 10/9/1960 στο http://efimeris.nlg.gr/ns/main.html