Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γερμανική διασπορά

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Εθνοτικοί Γερμανοί στην Κεντρική Ευρώπη

Η γερμανική διασπορά (γερμανικά: Deutschstämmige‎‎) αποτελείται από Γερμανούς και τους απογόνους τους που ζουν εκτός Γερμανίας. Ο όρος χρησιμοποιείται ιδιαίτερα για να αναφερθεί στις πτυχές της μετανάστευσης των γερμανόφωνων από την Κεντρική Ευρώπη σε διάφορες χώρες σε όλο τον κόσμο. Αυτός ο ορισμός περιγράφει τον «γερμανικό» όρο ως κοινωνιογλωσσική ομάδα σε αντίθεση με την εθνική, καθώς οι ομάδες μεταναστών προέρχονταν από διαφορετικές περιοχές με διαφορετικές πολιτιστικές πρακτικές και διαφορετικές ποικιλίες της γερμανικής γλώσσας. Για παράδειγμα, οι Αλσατοί και οι Έσσιοι συχνά αποκαλούνταν απλώς «Γερμανοί» μόλις πάτησαν το πόδι τους στις νέες τους πατρίδες. 

Ορολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Volksdeutsche ("εθνοτικοί Γερμανοί") είναι ένας ιστορικός όρος που προέκυψε στις αρχές του 20ου αιώνα και χρησιμοποιήθηκε από τους Ναζί για να περιγράψει εθνικούς Γερμανούς, χωρίς γερμανική υπηκοότητα, που ζούσαν εκτός της ναζιστικής Γερμανίας, αν και πολλοί βρίσκονταν σε άλλες περιοχές για αιώνες. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Χίτλερ απαγόρευσε τη χρήση του όρου επειδή χρησιμοποιούνταν με υποτιμητικό τρόπο εναντίον των πολλών εθνικών Γερμανών στα SS. Χρησιμοποιείται από πολλούς ιστορικούς που είτε εσκεμμένα είτε αγνοούν τη ναζιστική ιστορία του.

Το Auslandsdeutsche (επίθ. auslandsdeutsch) είναι μια έννοια που υποδηλώνει Γερμανούς πολίτες, ανεξάρτητα από την εθνικότητα, που ζουν στο εξωτερικό ή, εναλλακτικά, εθνικά Γερμανούς που εισέρχονται στη Γερμανία από το εξωτερικό. Σήμερα, αυτό σημαίνει ότι ένας πολίτης της Γερμανίας ζει λίγο πολύ μόνιμα σε άλλη χώρα (συμπεριλαμβανομένων ομογενών, όπως μακροχρόνια καθηγητές ανταλλαγής ακαδημαϊκών εδρών και άλλων παρόμοιων), οι οποίοι επιτρέπεται να ψηφίζουν στις εκλογές της Δημοκρατίας, αλλά που συνήθως δεν πληρώνουν φόρους σε Γερμανία αλλά στα κράτη που κατοικούν. Με μια πιο χαλαρή αλλά έγκυρη έννοια, και σε γενικές γραμμές, η λέξη χρησιμοποιείται συχνά αντί του ιδεολογικά μολυσμένου όρου Volksdeutsche, που δηλώνει άτομα που ζουν στο εξωτερικό χωρίς γερμανική υπηκοότητα αλλά ορίζονται ως Γερμανοί (πολιτιστικά ή εθνοτικά μιλώντας).

Διανομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χάρτης της γερμανικής διασποράς στον κόσμο ανά πληθυσμό

Οι Γερμανοί είναι μια μειονοτική ομάδα σε πολλές χώρες. Οι ακόλουθες ενότητες περιγράφουν εν συντομία την ιστορική και τωρινή κατανομή των εθνικών Γερμανών ανά περιοχή, αλλά γενικά αποκλείουν τους σύγχρονους ομογενείς, οι οποίοι έχουν παρουσία στις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Σκανδιναβία και μεγάλες αστικές περιοχές παγκοσμίως.

Στην απογραφή των Ηνωμένων Πολιτειών του 1990, 57 εκατομμύρια άνθρωποι αναγνωρίστηκαν ως πλήρως ή εν μέρει γερμανικής καταγωγής, αποτελώντας τη μεγαλύτερη ενιαία εθνική ομάδα στη χώρα καθώς και τον μεγαλύτερο πληθυσμό Γερμανών εκτός Γερμανίας. Σύμφωνα με την Απογραφή Προγόνων των Ηνωμένων Πολιτειών του 2009, υπήρχαν 50.764.352 άτομα γερμανικής καταγωγής στις ΗΠΑ [1] Οι άνθρωποι γερμανικής καταγωγής αποτελούν σημαντική μειονοτική ομάδα σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένου του Καναδά (περίπου το 10% του πληθυσμού), της Αργεντινής (περίπου 8% του πληθυσμού), της Βραζιλίας (περίπου 3% του πληθυσμού), [2] της Αυστραλίας (περίπου 4,5% του πληθυσμού), [3] της Χιλής (περίπου 3% του πληθυσμού), της Ναμίμπια και στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη —(Πολωνία, Ουγγαρία, Ρουμανία και Ρωσία).

Κατανομή Γερμανών πολιτών και ατόμων που ισχυρίζονται γερμανική καταγωγή (τα στοιχεία είναι μόνο εκτιμήσεις και ο πραγματικός πληθυσμός θα μπορούσε να είναι υψηλότερος, λόγω εσφαλμένου διατύπωσε ερωτήσεις σε απογραφές σε διάφορες χώρες (για παράδειγμα στην Πολωνία) [4] και άλλους διαφορετικούς παράγοντες, fe που σχετίζονται με τον συμμετέχοντα σε μια απογραφή):

Ευρώπη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο χώρος της γερμανικής γλώσσας το 1910–1911, τα όρια των κρατών είναι με κόκκινο χρώμα. Οι Πανγερμανοί εθνικιστές ήθελαν να ενώσουν μεγάλο μέρος των περιοχών πρασίνου σε ένα γερμανικό έθνος-κράτος.

Αλπικά έθνη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εθνικοί Γερμανοί στην Ουγγαρία και τμήματα γειτονικών αυστριακών εδαφών, κατά την απογραφή του 1890

Η Αυστρία, η Ελβετία και το Λίχτενσταϊν έχουν η καθεμία γερμανόφωνη πλειοψηφία, αν και η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού δεν αυτοπροσδιορίζεται πλέον ως Γερμανοί. Οι Αυστριακοί ιστορικά προσδιορίζονταν και θεωρούσαν τους εαυτούς τους Γερμανούς μέχρι μετά την ήττα της ναζιστικής Γερμανίας και το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου . Μετά το 1945 άρχισε να αναδύεται μια ευρύτερη αυστριακή εθνική ταυτότητα και πάνω από το 90% των Αυστριακών βλέπουν τώρα τον εαυτό τους ως ανεξάρτητο έθνος. [5] [6] [7]

Ανατολική-Κεντρική Ευρώπη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκτός από τους Γερμανούς που μετανάστευσαν σε άλλα μέρη της Ευρώπης, η γερμανική διασπορά κάλυψε επίσης τα κράτη της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης όπως η Κροατία, η Ουγγαρία, η Πολωνία, η Τσεχική Δημοκρατία και η Σλοβακία, μαζί με πολλά μετασοβιετικά κράτη . Υπήρξε μια συνεχής ιστορική παρουσία των Γερμανών σε αυτές τις περιοχές λόγω των αλληλένδετων διαδικασιών κατάκτησης και αποικισμού καθώς και της μετανάστευσης και των αλλαγών των συνόρων. [8] Κατά τις περιόδους του αποικισμού, για παράδειγμα, υπήρξε μια εισροή Γερμανών που ήρθαν στη Βοημία και σε μέρη της Ρουμανίας ως αποικιστές. Οι οικισμοί λόγω αλλαγών συνόρων ήταν σε μεγάλο βαθμό εξελίξεις του 20ου αιώνα που προκλήθηκαν από τη νέα πολιτική τάξη πραγμάτων μετά τους δύο παγκόσμιους πολέμους. [8]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Regular Session 2009-2010 Senate Resolution 141 P.N. 1216». Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2015. 
  2. Levy, Maria Stella Ferreira (1974). «O Papel Da Migração Internacional Na Evolução Da População Brasileira (1872 a 1972)» (PDF). σελ. 57. 
  3. «Reflecting a Nation: Stories from the 2011 Census, 2012–2013». 2011 Census. Australian Bureau of Statistics. 21 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2013. 
  4. «Number of Germans in Silesia (difficulties with the latest census)» (στα Πολωνικά). Lubczasopismo.salon24.pl. 3 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2013. 
  5. «INFOpoint: Austrian Identity». 18 Ιουλίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2010. 
  6. derStandard.at. «Österreicher fühlen sich heute als Nation - 1938 - derStandard.at " Wissenschaft». Derstandard.at. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2012. 
  7. H. Lohninger (6 Δεκεμβρίου 2010). «Austrian National Identity». Photoglobe.info. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2012. 
  8. 8,0 8,1 Sutherland, Claire· Barabantseva, Elena (2013). Diaspora and Citizenship. Oxon: Routledge. σελ. 97. ISBN 9780415594127.