Γιόχαν Χάινριχ Βος
| Johann Heinrich Voss | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Johann Heinrich Voß (Γερμανικά) |
| Γέννηση | 20 Φεβρουαρίου 1751[1][2][3] Sommerstorf |
| Θάνατος | 29 Μαρτίου 1826[1][2][3] Χαϊδελβέργη[4][5] |
| Τόπος ταφής | Bergfriedhof[6] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Μεγάλο Δουκάτο του Μέκλενμπουργκ-Σβερίν |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά[7][8] |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ποιητής συγγραφέας[9] μεταφραστής διδάσκων πανεπιστημίου κλασικιστής |
| Εργοδότης | Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης Πανεπιστήμιο της Ιένας |
| Επηρεάστηκε από | Φρήντριχ Κλόπστοκ |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ernestine Voß |
| Τέκνα | Heinrich Voß Abraham Voß Hans Voß |
| Αδέλφια | Dorothea Elisabeth Voß |
| Ιστότοπος | |
| www | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γιόχαν Χάινριχ Βος (γερμανικά: Johann Heinrich Voß, ορθή προφορά Φος, 20 Φεβρουαρίου 1751 - 29 Μαρτίου 1826) ήταν Γερμανός ποιητής και μεταφραστής, του κύκλου του κλασικισμού της Βαϊμάρης, γνωστός κυρίως για τη μετάφραση της Ιλιάδας και της Οδύσσειας του Ομήρου στα γερμανικά. [10]
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Βος γεννήθηκε το 1751 στο χωριό Ζόμενσντορφ, στη Σαξονία-Άνχαλτ παλιά επαρχία της Πρωσίας, και ήταν γιος αγρότη. Μετά τη βασική του εκπαίδευση εργάστηκε ως οικοδιδάσκαλος για να κερδίσει χρήματα ώστε να σπουδάσει. Το 1772 πήγε στο πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν, όπου σπούδασε θεολογία και φιλολογία και έγινε ένα από τα κορυφαία πνεύματα του Γκέτινγκεν Χάινμπουργκ, μια ομάδα νέων ποιητών. Το 1775 έγινε επίσης εκδότης του λογοτεχνικού ετήσιου περιοδικού Αλμανάκ των Μουσών του Γκέτινγκεν. Από το 1778 έως το 1802 εργάστηκε ως διευθυντής σχολείων, πρώτα στο Ότερντορφ του Αννόβερου, όπου άρχισε να μεταφράζει την Οδύσσεια και μετά στο Οϊτίν. Εκεί, το 1789, δημοσίευσε μεταφράσεις των έργων του Βιργίλιου Βουκολικά και Γεωργικά. Το 1793 εμφανίστηκε η μετάφρασή του της Ιλιάδας του Ομήρου, μαζί με την Οδύσσεια σε νέα επεξεργασία. [11]
Το 1802 παραιτήθηκε, έφυγε από το Οϊτίν με σύνταξη 600 τάλερ και εγκαταστάθηκε στην Ιένα. Το 1805, αν και ο Γκαίτε κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια για να τον πείσει να μείνει, ο Βος δέχτηκε μια πρόσκληση για μια θέση καθηγητή κλασικής λογοτεχνίας στο πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης. Εδώ, απολαμβάνοντας έναν σημαντικό μισθό, αφοσιώθηκε εξ ολοκλήρου στο λογοτεχνικό του έργο και τις μεταφράσεις του έως τον θάνατό του στη Χαϊδελβέργη το 1826. Μεταξύ των φίλων που τον επισκέπτονταν ήταν ο Γκαίτε και ο Ζαν Πωλ.
Ένθερμος ορθολογιστής και κλασικιστής, διεξήγαγε σκληρό αγώνα ενάντια στους νεότερους συγγραφείς της ρομαντικής σχολής, οι οποίοι με τη σειρά τους τον επέκριναν. Ήταν επίσης υπέρμαχος του δικαιώματος της ελεύθερης κρίσης στη θρησκεία, την εποχή που ορισμένα μέλη της ρομαντικής σχολής μεταστράφηκαν στον Ρωμαιοκαθολικισμό.[12]
Το 1808 έγινε δεκτός ως εξωτερικό μέλος της Βαυαρικής Ακαδημίας Επιστημών και το 1814 στην Πρωσική Ακαδημία Επιστημών.
Συγγραφικό έργο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα].jpg)
Από το 1785 έως το 1795 εξέδωσε σε δύο τόμους μια συλλογή πρωτότυπων ποιημάτων, στην οποία στη συνέχεια έκανε πολλές προσθήκες. Έγραψε κυρίως μπαλάντες, ωδές, ελεγείες και βουκολικά ειδύλλια στο ύφος των αρχαίων και του Γερμανού νεοκλασικού ποιητή Φρίντριχ Κλόπστοκ. Τα ποιήματά του μελοποιήθηκαν συχνά από σύγχρονους και μεταγενέστερους συνθέτες όπως ο Καρλ Φίλιπ Εμάνουελ Μπαχ, ο Φέλιξ Μέντελσον, ο Καρλ Μαρία φον Βέμπερ και ο Γιοχάνες Μπραμς. Το ειδύλλιο του Βος Λουίζα (1795), που παρουσιάζει τη ζωή της οικογένειας ενός επαρχιακού πάστορα, ενέπνευσε τον Γκαίτε να γράψει το έπος Χέρμαν και Δωροθέα.[13]
Η θέση του, ωστόσο, στη γερμανική λογοτεχνία οφείλεται στις μεταφράσεις του. Η Οδύσσεια (1781) και η Ιλιάδα (1793), ιδιαίτερα, του εξασφάλισαν διαρκή αναγνώριση. [14]Επίσης μετέφρασε έργα του Ησίοδου, του Θεόκριτου, του Βίωνος και του Μόσχου, ολόκληρο τον Βιργίλιο, τον Οράτιο, τον Τίβουλλο, τον Προπέρτιο και επιλογές από τον Οβίδιο (1798). Ο Γκαίτε και άλλοι Γερμανοί ποιητές θεωρούσαν τον Βος αυθεντία στα κλασικά μέτρα, αλλά η σχολαστική του προσήλωση στη μορφή και τη γλώσσα έκανε τις μεταγενέστερες μεταφράσεις του κλασικών συγγραφέων να μοιάζουν επιτηδευμένες. Επίσης μετέφρασε τις Χίλιες και Μία Νύχτες και μαζί με τους γιους του Χάινριχ και Αβραάμ, θεατρικά έργα του Σαίξπηρ, αν και το αποτέλεσμα έχει χαρακτηριστεί λιγότερο επιτυχημένο από τις μεταφράσεις του Άουγκουστ Σλέγκελ.[15]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 124498846. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Johann-Heinrich-Voss. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ 6,0 6,1 (Αγγλικά) Find A Grave. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2024.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb124498846. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ CONOR.SI. 16117603.
- ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
- ↑ ,. «britishmuseum.org/Johann Heinrich Voss».
- ↑ . «en.wikisource.org/wiki/1911_Encyclopedia_Britannica/Voss,_Johann_Heinrich».
- ↑ . «deutsche-biographie.de/Voss, Johann Heinrich».
- ↑ . «getabstract.com/de/hermann-und-dorothea».
- ↑ . «alfavita.gr/kosmos/iliada-oi-polyaimaktes-aparhes-tis-eyropaikis-logotehnias-se-nea-metafrasi».
- ↑ . «britannica.com/biography/Johann-Heinrich-Voss».
