Γκεόργκι Τόντοροφ (στρατηγός)

Γκεόργκι Στογιάνοφ Τόντοροφ
Γέννηση	10 Αυγούστου 1858; Μπόλγκραντ (νυν Ουκρανία)
Θάνατος	16 Νοεμβρίου 1934 (76 ετών); Σόφια (Βουλγαρία)
Χώρα	Βουλγαρικός Στρατός
Εν ενεργεία	1877-1919
Βαθμός	Στρατηγός
Μονάδες	7η Μεραρχία Πεζικού Ρίλα
Διοικήσεις	2η Βουλγαρική Στρατιά; Αρχιστράτηγος του Βουλγαρικού Στρατού
Μάχες/πόλεμοι	Μπουλαγίρ; Καλιμάντσι
Τιμές
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Γκεόργκι Στογιάνοφ Τόντοροφ (βουλγαρικά: Георги Стоянов Тодоров‎‎· Μπόλγκραντ, Ουκρανία, 10 Αυγούστου 1858 - Σόφια, 16 Νοεμβρίου 1934) ήταν Βούλγαρος στρατηγός που συμμετείχε στον Ρωσοτουρκικό Πόλεμο του 1877-1878, στον Σερβοβουλγαρικό Πόλεμο του 1885, στους Βαλκανικούς Πολέμους (1912-1913) και στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο (1914-1918).

Βιογραφικό

Στην ηλικία των 19 υπηρέτησε ως εθελοντής στα Βουλγαρικά Σώματα (Οπαλτσέντσι) κατά τη διάρκεια του Ρωσοτουρκικού Πολέμου. Μετά την απελευθέρωση της Βουλγαρίας αποφοίτησε από τη Στρατιωτική Σχολή της Σόφιας (το 1879). Το 1882 εισήχθη στην Ακαδημία της Αγίας Πετρούπολης αλλά δεν κατάφερε να αποφοιτήσει καθώς επέστρεψε το 1885 κατά την ενοποίηση της Βουλγαρίας και τον πόλεμο που ακολούθησε. Κατά τη διάρκεια του πολέμου έναντι της Σερβίας, ο Τόντοροφ ανέλαβε τη διοίκηση μιας μονάδας που νίκησε τους Σέρβους στην περιοχή του Βιντίν και της Κούλας. Μετά τον πόλεμο συμμετείχε στην απόπειρα εκθρονισμού του Αλεξάντερ Μπάττενμπεργκ (ή Αλέξανδρος Α' της Βουλγαρίας) και εκδιώχθηκε από τον στρατό το 1886 αλλά επέστρεψε σε επιτελείο ένα χρόνο αργότερα. Στις 31 Αυγούστου 1887 προήχθη σε Ταγματάρχη και στις 1 Ιανουαρίου 1896 προήχθη σε Συνταγματάρχη. Εργάστηκε στη Στρατιωτική Σχολή και υπηρέτησε ως Διοικητής στο Οχυρό του Σεβλίεβο. Στις 1 Ιανουαρίου 1910 προήχθη σε υποστράτηγο και ανέλαβε τη διοίκηση της 7ης Μεραρχίας Πεζικού Ρίλα.

Βαλκανικοί Πόλεμοι

Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Βαλκανικού Πολέμου (1912-1913), ως Διοικητής της 7ης Μεραρχίας Πεζικού Ρίλα, προωθήθηκε προς τη Θεσσαλονίκη και στις 26 Ιανουαρίου 1913 νίκησε τους Οθωμανούς στη μάχη του Μπουλαγίρ. Κατά τον Δεύτερο Βαλκανικό Πόλεμο (1913), αυτός και η μεραρχία του συμμετείχαν στη μάχη του Καλιμάντσι που έληξε με ήττα των Σέρβων.

Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος

Μετά την είσοδο της Βουλγαρίας στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Τόντοροφ ανέλαβε τη διοίκηση της 2ης Βουλγαρικής Στρατιάς. Ανέλαβε τις επιχειρήσεις στο Μακεδονικό Μέτωπο που έληξε με την ήττα των Σέρβων στη μάχη του Όβτσε Πόλε. Αυτή η επιτυχία απέτρεψε την ένωση των σερβικών δυνάμεων και των αγγλογαλλικών δυνάμεων που βρίσκονταν στη Θεσσαλονίκη. Τον Φεβρουάριο του 1917 ανέλαβε τη διοίκηση της 3ης Βουλγαρικής Στρατιάς και νίκησε τους Ρουμάνους στη Δοβρουτσά. Από τις 8 Σεπτεμβρίου 1918 ανέλαβε Αρχιστράτηγος του Βουλγαρικού Στρατού μετά την ασθένεια του Στρατηγού Νικόλα Ζέκοφ. Συμμετείχε στη μάχη του Ντόμπρο Πόλε. Το 1919, ο Τόντοροφ εκδιώχθηκε.

Ο Γκεόργκι Τόντοροφ απεβίωσε στις 16 Νοεμβρίου 1934 στη Σόφια.

Παράσημα

Τάγμα του Θάρρους, Β', Γ' και Δ' Τάξη
Τάγμα του Αγίου Αλεξάνδρου, Α' Τάξη με ξίφη, Δ' και Ε' Τάξη χωρίς ξίφη
Τάγμα της Στρατιωτικής Αξίας Α' Τάξεως
Τάγμα της Στάρα Πλανίνα, Α' Τάξη με ξίφη (αποτιμήθηκε ισόβια στις 20 Δεκεμβρίου 2012)^[1]
Γερμανικό Pour le Mérite
Γερμανικός Σιδηρούς Σταυρός (Α' και Β' Τάξη)
Οθωμανικό Μετάλλιο Αξίας

Παραπομπές

↑ Указ № 436 от 20 декември 2012 г. за награждаване посмъртно с орден „Стара планина“ първа степен с мечове на генерал-лейтенант Михаил Попов Савов^{[νεκρός σύνδεσμος]} (Държавен вестник, брой 2, 8.1.2013, стр. 3)

Πηγές

Азманов, Димитър. Български висши военоначалници през Балканската и Първата световна война, София 2000, с. 237
Коев, Илиян и др. Българо-турски военни отношения през Първата световна война. Сборник от документи (1914–1918), София 2004, с. 517

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Georgi Todorov στο Wikimedia Commons

[1] Указ № 436 от 20 декември 2012 г. за награждаване посмъртно с орден „Стара планина“ първа степен с мечове на генерал-лейтенант Михаил Попов Савов^{[νεκρός σύνδεσμος]} (Държавен вестник, брой 2, 8.1.2013, стр. 3)

[1]