Μετάβαση στο περιεχόμενο

Δήμος Θεσσαλονίκης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτό το λήμμα αφορά τον Δήμο Θεσσαλονίκης. Για την πόλη, δείτε: Θεσσαλονίκη.
Δήμος Θεσσαλονίκης
Δήμος
Flag of {{{official_name}}}

Σημαία
Official logo of {{{official_name}}}

Έμβλημα

Χώρα Ελλάδα
Έδρα Θεσσαλονίκη
Διοίκηση  
 • Δήμαρχος Στέλιος Αγγελούδης
(2024- )
Διοικητική υπαγωγή  
 • Αποκ. διοίκηση Μακεδονίας - Θράκης
 • Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας
 • Περιφ. ενότητα Θεσσαλονίκης
Διαμέρισμα Μακεδονία
Νομός Θεσσαλονίκης
Έκταση 19,3 km2
Πληθυσμός 319.045 (απογραφή 2021)
Ιστότοπος Επίσημος ιστότοπος

Ο Δήμος Θεσσαλονίκης είναι ο δεύτερος σε πληθυσμό δήμος της Ελλάδας και ο μόνιμος πληθυσμός του ανέρχεται σε 319.045 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2021 από την ΕΛ.ΣΤΑΤ..[1] Περιλαμβάνει με το ιστορικό της κέντρο της πόλης της Θεσσαλονίκης και τις περιοχές γύρω από αυτό. Στην έκταση του Δήμου Θεσσαλονίκης βρίσκονται τα κυριότερα αξιοθέατα και μνημεία της Θεσσαλονίκης. Ο Δήμος διαχειρίζεται ένα ευρύ δίκτυο βιβλιοθηκών και πολιτιστικών χώρων, διοργανώνει πολιτιστικές εκδηλώσεις, όπως τα Δημήτρια και κατέχει έναν τηλεοπτικό (TV 100) και δύο ραδιοφωνικούς σταθμούς (FM 100 και FM 100,6).

Χάρτης
Δήμος Θεσσαλονίκης

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Δήμος Θεσσαλονίκης ιδρύθηκε το 1869, στο πλαίσιο της αναβάθμισης της οθωμανικής αυτοκρατορίας με την εισαγωγή νέων διοικητικών μεταρρυθμίσεων στην αναχρονιστική οθωμανική διοίκηση, με πρώτο Δήμαρχο τον Σουλεϊμάν Σουντί μπέη και είκοσι πέντε μουσουλμάνους Δημοτικούς Συμβούλους άνω των είκοσι πέντε ετών με ακίνητη ιδιοκτησία. Το δημαρχείο ευρίσκετο στη σημερινή Οδό Εγνατία και μεταξύ της Βενιζέλου και της Ίωνος Δραγούμη. Μετά την απελευθέρωση της πόλης, το δημαρχείο μετακόμισε απέναντι μέχρι το 1917 όπου και κατεστράφη από την πυρκαγιά. Με το ρυμοτομικό διάταγμα του 1919 προβλέφθηκε η ανέγερση δημαρχείου στην Πλατεία Δικαστηρίων. Το 1941 το δημαρχείο μετακόμισε στο Σιντριβάνι και επί κατοχής επί των οδών Μητροπόλεως και Βενιζέλου μέχρι το 1958 ότε και νοικιάστηκε το Καραβάν Σαράι. Το 1982 ο Δήμος διαιρείται σε πέντε Δημοτικές Ενότητες. Στις 12 Οκτωβρίου 2009 εγκαινιάσθηκε το Νέο Δημαρχιακό Μέγαρο Θεσσαλονίκης, από τον, τότε, Δήμαρχο Θεσσαλονίκης, Βασίλη Παπαγεωργόπουλο. Το 2011, συγχωνεύεται ο Δήμος Τριανδρίας, με το Πρόγραμμα «Καλλικράτης».

Η συνοικία Ξηροκρήνη του Δήμου Θεσσαλονίκης.

Διοικητική διαίρεση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με το Πρόγραμμα «Καλλικράτης», ο Δήμος Θεσσαλονίκης διαιρείται σε 2 Δημοτικές Ενότητες και σε 6 Δημοτικές Κοινότητες:

Δημοτική Ενότητα Δημοτική Κοινότητα Μόνιμος Πληθυσμός Περιοχές
Δημοτική Ενότητα Θεσσαλονίκης Α΄ Δημοτική Κοινότητα Μόνιμος Πληθυσμός σύμφωνα με την απογραφή του 2021: 42.123 Περιλαμβάνει το ιστορικό κέντρο και την περιοχή του Πεδίου του Άρεως (Α.Π.Θ., Δ.Ε.Θ.) και αποτελείται από τις συνοικίες: Φραγκομαχαλάς, Άνω Λαδάδικα, Λαδάδικα, Βαρδάρης, Αριστοτέλους, Άγιος Δημήτριος, Αρχαία Αγορά (ο βυζαντινός Μεγαλοφόρος, παλαιά ονομασία Ομφαλός), Αγία Σοφία, Καπάνι, Άθωνος, Διαγώνιος, Λουλουδάδικα, Ναυαρίνου, Ροτόντα, Σαράντα Εκκλησιές, Ιπποδρόμιο, Λευκός Πύργος.
Β΄ Δημοτική Κοινότητα Μόνιμος Πληθυσμός σύμφωνα με την απογραφή του 2021: 28.792 Περιλαμβάνει την περιοχή πέραν των Βυζαντινών βορειοδυτικών τειχών και την περιοχή των Δώδεκα Αποστόλων και αποτελείται από τις συνοικίες: Βαρδάρης, Παναγία Φανερωμένη, Ξηροκρήνη, Σιδηροδρομικός Σταθμός, Ξυλάδικα, Παλαιός Σταθμός, Μπεχτσινάρι, Σφαγεία-Ιχθυόσκαλα, Λαχανόκηποι, Δώδεκα Απόστολοι.
Γ΄ Δημοτική Κοινότητα Μόνιμος Πληθυσμός σύμφωνα με την απογραφή του 2021: 24.566 Περιλαμβάνει τις περιοχές της Άνω Πόλης και του Επταπυργίου (βυζαντινής Ακρόπολης) και χωρίζεται στις συνοικίες: Αγία Αικατερίνη, Τσινάρι, Τερψιθέα, Διοικητήριο, Βλατάδων, Ταξιάρχες, Κουλέ Καφέ, Πορτάρα, Άγιοι Ανάργυροι, Κάστρα, Επταπύργιο (Ακρόπολη).
Δ΄ Δημοτική Κοινότητα Μόνιμος Πληθυσμός σύμφωνα με την απογραφή του 2021: 81.785 Περιλαμβάνει την περιοχή της Τούμπας και χωρίζεται στις συνοικίες: Άνω Τούμπα, Κάτω Τούμπα, Άγιος Φανούριος, Δόξα, Κρυονέρι, Μαλακοπή.
Ε΄ Δημοτική Κοινότητα Μόνιμος Πληθυσμός σύμφωνα με την απογραφή του 2021: 132.351 Περιλαμβάνει τις πυκνοκατοικημένες περιοχές Φάληρο, Χαριλάου, Ανάληψη (Εξοχές ή Πύργοι), Ντεπώ, Ιπποκράτειο, Σαλαμίνα, Κηφισιά, Βυζάντιο, Τροχιοδρομικών, Νέα Ελβετία, Αλλατίνη, Οικισμός Ουζιέλ.
Δημοτική Ενότητα Τριανδρίας Δημοτική Κοινότητα Τριανδρίας Μόνιμος Πληθυσμός σύμφωνα με την απογραφή του 2021: 9.428 Περιλαμβάνει τη συνοικία της Τριανδρίας και χωρίζεται στις γειτονιές Άνω Τριανδρία (Άγιος Σπυρίδων) και Νησάκι. Μέχρι το 1982 η Τριανδρία ήταν κοινότητα, το έτος 1983 αναγνωρίστηκε ως Δήμος και το 2011 ενσωματώθηκε στον Δήμο Θεσσαλονίκης.
Πανοραμική άποψη του κέντρου της πόλης της Θεσσαλονίκης, από τα βυζαντινά τείχη.

Πολιτιστικά κέντρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Βίλα Πετρίδη (αρχοντικό οδού Αναγεννήσεως), πολιτιστικός χώρος του Δήμου Θεσσαλονίκης.
Η Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης (Κάζα Μπιάνκα ή Βίλλα Μπιάνκα).

Υπό τη διαχείριση του Δήμου Θεσσαλονίκης βρίσκονται διάφοροι χώροι πολιτισμού όπως οι εξής[2]:

  1. Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης
  2. Κέντρο Αρχιτεκτονικής
  3. Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο
  4. Δημοτικό Θέατρο "Άνετον"
  5. Πολιτιστικό Κέντρο της Β΄ Δημοτικής Κοινότητας (οδός Μοναστηρίου 93)
  6. Διεθνές Κέντρο Ψηφιακού Μετασχηματισμού και Ψηφιακών Δεξιοτήτων (διατηρητέο κτίριο παλαιών σφαγείων)[3]
  7. Βίλα Πετρίδη (αρχοντικό οδού Αναγεννήσεως)
  8. Δημοτική Πινακοθήκη (Κάζα Μπιάνκα)
  9. Αλατζά Ιμαρέτ
  10. Γενί Τζαμί (παλαιό Αρχαιολογικό Μουσείο)
  11. Βίλλα Μορντώχ

Βιβλιοθήκες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στον Δήμο Θεσσαλονίκης λειτουργεί το πυκνότερο δίκτυο δημοτικών βιβλιοθηκών πανελλαδικά που αποτελείται από 17 βιβλιοθήκες εκ των οποίων οι 6 είναι σχεδιασμένες αποκλειστικά για παιδιά. Υπάρχουν επίσης μία Πρότυπη Σχολική Βιβλιοθήκη, μία Κινητή Παιδική Βιβλιοθήκη, ενώ οι συλλογές των υπολοίπων 9 είναι μικτές[4]:

  • Κεντρική Δημοτική Βιβλιοθήκη, (Εθνικής Αμύνης 27)
  • Παιδική Βιβλιοθήκη Ξηροκρήνης, (Γρηγορίου Κολωνιάρη 23)
  • Παιδική Βιβλιοθήκη Άνω Πόλης, (Κρίσπου 7)
  • Παιδική Βιβλιοθήκη Δελφών, (Δελφών 208 και Ορεστιάδος 3)
  • Παιδική Βιβλιοθήκη Σταθμού, (Μοναστηρίου 93 Β)
  • Παιδική Βιβλιοθήκη Καλλιθέας, (Αρχαιοτήτων 13)
  • Παιδική Κινητή Βιβλιοθήκη, (Δελφών 208 και Ορεστιάδος 3)
  • Παιδική Βιβλιοθήκη Ορέστου, (Ορέστου 33 και Χαλκιδικής 8)
  • Πρότυπη Σχολική Βιβλιοθήκη, (Κασσάνδρου 17-19)
  • Βιβλιοθήκη Ξηροκρήνης, (Μοναστηρίου 93 Β)
  • Βιβλιοθήκη Άνω Τούμπας, (Λαμπράκη 187)
  • Βιβλιοθήκη Άνω Πόλης, (Κρίσπου 7)
  • Βιβλιοθήκη Κ. Τούμπας "Γιώργος Ιωάννου", (Πυλαίας 59)
  • Βιβλιοθήκη Κωνσταντινουπόλεως, (Κωνσταντινουπόλεως 45)
  • Βιβλιοθήκη Σαράντα Εκκλησιών, (Γεωργίου Βιζυηνού 57)
  • Βιβλιοθήκη Τριανδρίας, (Αμοργού 29)
  • Βιβλιοθήκη Χαριλάου, (Νικάνορος 3)
Ξηροκρήνη: Φανοστάτης στην οδό Αγίων Πάντων στη Θεσσαλονίκη.

Δημοτικές εκλογές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2023

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο προερχόμενος από το ΠΑΣΟΚ - Κίνημα Αλλαγής, αλλά χωρίς επίσημη κομματική στήριξη της υποψηφιότητάς του, Στέλιος Αγγελούδης, αναδείχθηκε νικητής στις δημοτικές εκλογές του 2023. Ο προερχόμενος και επισήμως στηριζόμενος από τη Νέα Δημοκρατία και τότε εν ενεργεία δήμαρχος, Κωνσταντίνος Ζέρβας, έχασε τελικά στον δεύτερο γύρο, παρά την επικράτησή του στον πρώτο.[5] Στον πρώτο γύρο των δημοτικών εκλογών του 2023, στις 8 Οκτωβρίου, από τους 241.518 εγγεγραμμένους ψήφισαν 98.911 (συμμετοχή 40,95%), ενώ στον δεύτερο γύρο, στις 15 Οκτωβρίου, από τους 241.516 εγγεγραμμένους ψήφισαν 78.669 (συμμετοχή 32,57%).[6]

Υποψήφιος Δήμαρχος Συνδυασμός Κόμμα Στήριξης %

1ου γύρου

Ψήφοι 1ου γύρου %

2ου γύρου

Ψήφοι 2ου γύρου Σύνολο εδρών
Κωνσταντίνος Ζέρβας Ναι στη Θεσσαλονίκη! Νέα Δημοκρατία 27,34 26.100 32,67 24.413 7
Στέλιος Αγγελούδης Ομάδα για τη Θεσσαλονίκη - 25,74 24.572 67,33 50.305 26
Σπύρος Πέγκας Θεσσαλονίκη για Όλους Ανεξάρτητοι + ΣΥΡΙΖΑ 20,74 19.798 5
Βασίλης Τομπουλίδης Λαϊκή Συσπείρωση Θεσσαλονίκης ΚΚΕ 6,82 6.514 2
Δρόσος Τσαβλής Όλοι Εμείς Δρόσος Τσαβλής - 5,69 5.428 1
Μαρία Κέκη Η Πόλη Ανάποδα και συνεργαζόμενες κινήσεις - 5,53 5.276 1
Στέργιος Καλόγηρος Θεσσαλονίκη Μακεδονία Στέργιος Καλόγηρος - 4,61 4.400 1
Γιάννης Κουριαννίδης Θεσσαλονίκη Πόλη Ελληνική ΝΙΚΗ 1,95 1.863 0
Δημήτρης Ζιαμπάζης Ενωμένοι Μακεδόνες για το Δήμο Θεσσαλονίκης - 1,59 1.516 0

2019

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις Δημοτικές Εκλογές του 2019 υπήρξε αριθμός ρεκόρ υποψήφιων για τον Δήμο Θεσσαλονίκης. Ο ανεξάρτητος υποψήφιος Κωνσταντίνος Ζέρβας εκλέχτηκε Δήμαρχος Θεσσαλονίκης με 67% έναντι 33% του Νίκου Ταχιάου στον δεύτερο γύρο των Δημοτικών Εκλογών (2 Ιουνίου 2019).

ε • σ 
Υποψήφιος Δήμαρχος Συνδυασμός Κόμμα Στήριξης %
1ου γύρου 		Ψήφοι
1ου γύρου 		%
2ου γύρου 		Ψήφοι
2ου γύρου 		Σύνολο εδρών
Κωνσταντίνος Ζέρβας ΝΑΙ στη Θεσσαλονίκη - 14,93 18.419 66,79 59.578 7
Νίκος Ταχιάος Θεσσαλονίκη Υπεύθυνα Νέα Δημοκρατία 22,40 27.629 33,21 29.629 11
Γιώργος Ορφανός Η Θεσσαλονίκη είναι το μέλλον Νέα Ελληνική Ορμή 14,52 17.906 7
Κατερίνα Νοτοπούλου Ανοιχτή Πόλη ΣΥΡΙΖΑ 13,51 16.666 7
Σπύρος Βούγιας ΠΟΛΗχρωμη Θεσσαλονίκη Κίνημα Αλλαγής Το Ποτάμι 7,05 8.691 3
Παναγιώτης Ψωμιάδης Δύναμη Πολιτών ΛΑΟΣ 5,50 6.779 3
Σωτήρης Ζαριανόπουλος Λαϊκή Συσπείρωση Θεσσαλονίκης ΚΚΕ 4,46 5.505 2
Πέτρος Λεκάκης Θεσσαλονίκη Πρώτη - 2,59 3.192 1
Εφραίμ (Μάκης) Κυριζίδης Θεσσαλονίκη Θετικά - 2,58 3.188 1
Χάρης Αηδονόπουλος Συνέργεια-Πρώτα η πόλη μας - 2,45 3.022 1
Μιχάλης Τρεμόπουλος Οικολογία - Αλληλεγγύη - 1,76 2.166 1
Αντώνης Γαζάκης Η πόλη ανάποδα - Δύναμη Ανατροπής ΑΝΤΑΡΣΥΑ (ΝΑΡ), ΛΑΕ, ΑΡΚ 1,74 2.148 1
Γιώργος Ρακκάς Μένουμε Θεσσαλονίκη, ούτε φυγή, ούτε υποταγή Κίνημα Άρδην 1,25 1.537 1
Γιάννης Κουριαννίδης Θεσσαλονίκη Πόλη Ελληνική Νέα Δεξιά ΠΑΤΡΙΕ 1,08 1.327 1
Ιωάννης Νασιούλας Νέα αρχή για τη Θεσσαλονίκη - 1,03 1.270 1
Βασίλης Μωυσίδης ΘεσσαλοΝΙΚΗ των πολιτών - 1,01 1.240 1
Γρηγόρης Ζαρωτιάδης Υψίπολης – Η πόλη που μας αξίζει - 0,96 1.188
Γιάννης Κούτρας Ανταρσία για τη Θεσσαλονίκη της ανατροπής ΑΝΤΑΡΣΥΑ (ΣΕΚ) 0,96 1.180
Κωνσταντίνος Αναγνωσταράς Π.Α.Ρ.Ε.Α. - 0,24 294

2014

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη Θεσσαλονίκη παράλληλα με τον πρώτο γύρο των δημοτικών εκλογών, διεξήχθη και άτυπο δημοψήφισμα, το οποίο η κυβέρνηση επιχείρησε ανεπιτυχώς να το αποτρέψει.[7] Οι Θεσσαλονικείς καταψήφισαν (σε ποσοστό 98,04%) την πρόταση να ιδιωτικοποιηθεί η ΕΥΑΘ.[8] Ο Γιάννης Μπουτάρης κέρδισε δεύτερη θητεία με 58% των ψήφων στο δεύτερο γύρο.[9]

Υποψήφιος / Συνδυασμός / Κόμμα %
1ου γύρου 		Ψήφοι
1ου γύρου 		%
2ου γύρου 		Ψήφοι
2ου γύρου 		Σύνολο εδρών
Γιάννης Μπουτάρης / ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ / Ελιά, ΔΗΜΑΡ, Δράση, Ευρώπη - Οικολογία 36,04% 47.628 58,11% 70.126 29
Σταύρος Καλαφάτης / ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΕΝΤΑΞΕΙ / ΝΔ 26,16% 34.564 41,89% 50.542 10
Τριαντάφυλλος Μηταφίδης / ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΟΛΗ / ΣΥΡΙΖΑ 10,57% 13.968 3
Αρτέμης Ματθαιόπουλος / ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΥΓΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ / Χρυσή Αυγή 7,71% 10.195 2
Γιάννης Δελλής / ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ / ΚΚΕ 6,23% 8.233 2
Αρμόδιος (Μάκης) Στεργίου / ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΜΑΣ / - 3,15% 4.168 1
Ελεάννα Ιωαννίδου / ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ: ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ / Οικολόγοι Πράσινοι, Πράσινοι - Αλληλεγγύη 3,13% 4.131 1
Γιώργος Ρακκάς / ΜΕΝΟΥΜΕ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - ΟΥΤΕ ΦΥΓΗ, ΟΥΤΕ ΥΠΟΤΑΓΗ / - 2,17% 2.869 1
Γιάννης Κούτρας / ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ / ΑΝΤΑΡΣΥΑ 2,12% 2.804 0
Γιάννης Κουριαννίδης / ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΠΟΛΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ / Σύνδεσμος Εθνικής Ενότητας, Εθνικό Μέτωπο 1,45% 1.918 0
Δημήτρης Παπαμιχαήλ / ΠΕΙΡΑΤΕΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ / Κόμμα Πειρατών Ελλάδας 1,27% 1.672 0

Δήμαρχοι Θεσσαλονίκης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Λευκός Πύργος

Δήμαρχοι Θεσσαλονίκης έχουν διατελέσει κατά τον τελευταίο ενάμιση αιώνα οι ακόλουθοι:

Δήμαρχοι κατά την Οθωμανική Αυτοκρατορία (1869-1912):

Δήμαρχος Περίοδος
Σουλεϊμάν Σουντί Βέης 1869
Αγχιάχ Εφέντης 1870
Αχμέτ Ρεούφ 1871-1874
Μεχμέτ Πασάς 1874
Φαΐκ Βέης 1875
Μεχμέτ Τεφίκ 1876
Ακίφ Βέης 1877
Αρίφ Βέης 1878-1880
Σουκρή Βέης 1880-1882
Αλή Ορφή Εφέντης 1882
Αλή Εφέντης Μουσά Ζαδέ 1882-1884
Αλή Εφέντης 1884
Αρίφ Βέης 1885
Ιμπραήμ Βέης 1886-1889
Ιμπραήμ Ναμίκ Βέης 1889-1893
Αχμέντ Χαμντί Μπέης 1893-1895
Ρεΐς Βεκιλί Κερίμ Βέης 1895-1897
Ρεΐς Βεκιλί Χασάν Χουσνί Εφέντης 1897-1901
Αχμέντ Χαμντί Μπέης 1901-1907
Τεφβίκ Βέης 1907
Αχμέντ Χαμντί Μπέης 1907-1908
Οσμάν Αδήλ Βέης 1908
Χουλουσή Βέης 1908
Οσμάν Σαΐτ Ιμπν Χακή Βέης 1908-1909
Ισμαήλ Εφέντης 1909-1910
Τεβφίκ Βέης 1910-1912

Δήμαρχοι μετά την Απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τους Οθωμανούς (1912-1937):

Δήμαρχος Περίοδος
Οσμάν Σαΐτ Ιμπραήμ Χακή Βέης 1912-1916 Διορισμένος, μετά την παραίτηση του εκλεγέντος πρώτου σε ψήφους Κωνσταντίνου Χονδροδήμου.
Κωνσταντίνος Αγγελάκης 18 Αυγούστου 1916-15 Νοεμβρίου 1920 Διορισμένος από την κυβέρνηση του κινήματος Εθνικής Αμύνης, βενιζελικός
Οσμάν Σαΐτ Ιμπραήμ Χακή Βέης 15 Νοεμβρίου 1920-22 Σεπτεμβρίου 1922 Διορισμένος, μετά την απομάκρυνση του Αγγελάκη.
Αθανάσιος Καλλιδόπουλος 22 Σεπτεμβρίου 1922-8 Δεκεμβρίου 1922
Πέτρος Συνδίκας 1922-1926 Διορισμένος από το δημοκρατικό αντιβασιλικό Κίνημα του 1922
Γεώργιος Ζαρούκας 20 Ιανουαρίου 1926-28 Φεβρουαρίου 1926 Προσωρινός Δήμαρχος. Στις εκλογές Οκτώβριου 1925 εξελέγη ο Μηνάς Πατρίκιος, οι εκλογές ακυρώθηκαν από τον δικτάτορα Πάγκαλο και στις επόμενες εκλογές Δεκεμβρίου 1925 εξελέγη και πάλι ο Μηνάς Πατρίκιος. Τον Αύγουστο το καθεστώς απέλυσε τον Δήμαρχο Πατρίκιο, ο οποίος επανήλθε το 1927 και αποπέμφθηκε εκ νέου στις 9 Ιουνίου 1929.
Μηνάς Πατρίκιος 28 Φεβρουαρίου 1926-9 Ιουνίου 1929 (με παύσεις λόγω δικτατορικών διώξεων) Πρωτός εκλεγμένος Δήμαρχος Θεσαλονίκης στις Εκλογές Οκτώβριου 1925. Οι εκλογές ακυρώθηκαν από τον δικτάτορα Πάγκαλο και στις επόμενες εκλογές Δεκεμβρίου 1925 εξελέγη και πάλι ο Μηνάς Πατρίκιος. Τον Αύγουστο απολύθηκε από το δικτατορικό καθεστώς. Ο Πατρίκιος ο επανήλθε το 1927 και αποπέμφθηκε εκ νεόυ στις 9 Ιουνίου 1929.
Νικόλαος Μάνος Αύγουστος 1929-19 Οκτωβρίου 1930 φιλοβασιλικός
Χαρίσιος Βαμβακάς 1931- 30 Ιουνίου 1933 Κέρδισε τις εκλογές του 1931 με το Κόμμα Φιλελευθέρων και ορκίστηκε Δήμαρχος. Ωστόσο, δύο χρόνια μετά, στις 30 Ιουνίου 1933 παύθηκε, στο πλαίσιο αντιβενιζελικών διώξεων
Νικόλαος Μάνος 1934-1 Απριλίου 1937

Διορισμένοι Δήμαρχοι κατά τη Δικτατορία Μεταξά και την Κατοχή (1937-1944):

Δήμαρχος Περίοδος Σημειώσεις
Κωνσταντίνος Μερκουρίου 1 Απριλίου 1937-22 Φεβρουαρίου 1943 Διορίστηκε από το καθεστώς Μεταξά και ακολούθως από τις ναζιστικές αρχές.
Γεώργιος Σερεμέτης 23 Φεβρουαρίου 1943-28 Οκτωβρίου 1944 Διορίστηκε από τις ναζιστικές αρχές.

Μεταπολεμικοί Δήμαρχοι της Θεσσαλονίκης (1944-1967):

Δήμαρχος Περίοδος
Δημήτριος Καββάδας Νοέμβριος 1944-Ιανουάριος 1945
Π. Σταθακόπουλος 18 Ιανουαρίου 1945-19 Φεβρουαρίου 1945
Πέτρος Λεβής 20 Φεβρουαρίου 1945-29 Μαΐου 1946
Χρήστος Κωνσταντίνου 29 Μαΐου 1946-23 Αυγούστου 1950
Ιωάννης Μάνεσης 23 Αυγούστου 1950-1 Ιουνίου 1951
Αρίστη Παγιατάκη 1 Ιουνίου 1951-7 Ιουνίου 1951 πρώτη γυναίκα εκλεγμένη Δήμαρχος Θεσσαλονίκης (εκλογές 1951) - παύθηκε και τέθηκε απλή δημοτική σύμβουλος μετά από νομική προσφυγή του 2ου σε ψήφους Πετρακάκη λόγω ασαφούς νόμου για γυναίκες δημάρχους.
Παντελής Πετρακάκης 8 Ιουνίου 1951-1955 Δεύτερος σε ψήφους στις εκλογές 1951 - ορκίστηκε μετά την παύση της Παγιατάκη μετά από δική του νομική προσφυγή.

Αιρετοί Δήμαρχοι Θεσσαλονίκης (1955-1967):

Μηνάς Πατρίκιος 1955-1959[10]
Ιωάννης Παπαηλιάκης 1959-1964
Κωνσταντίνος Τσίρος 1964-5 Αυγούστου 1967

Διορισμένοι Δήμαρχοι κατά την περίοδο της Χούντας των Συνταγματαρχών (1967-1974):

Δήμαρχος Περίοδος
Βύρων Αντωνιάδης 5 Αυγούστου 1967-12 Απριλίου 1968 διορισμένος δήμαρχος από τη Χούντα
Αλέξανδρος Κωνσταντινίδης 12 Απριλίου 1968-8 Φεβρουαρίου 1970 διορισμένος δήμαρχος από τη Χούντα
Χρήστος Φλωρίδης 8 Φεβρουαρίου 1970-30 Αυγούστου 1974 διορισμένος δήμαρχος από τη Χούντα

Δήμαρχοι κατά τη Γ΄ Ελληνική Δημοκρατία (1974 έως σήμερα):

Δήμαρχος Περίοδος Σημειώσεις
Δημήτριος Ζάννας 30 Αυγούστου 1974-24 Σεπτεμβρίου 1974 Προσωρινός δήμαρχος
Στέργιος Βάλλας 24 Σεπτεμβρίου 1974-1 Ιουνίου 1975 Προσωρινός δήμαρχος
Μιχάλης Παπαδόπουλος 1 Ιουνίου 1975-31 Ιανουαρίου 1982 ΠΑΣΟΚ-ΚΚΕ και επανεκλογή με ΠΑΣΟΚ,ΚΚΕ, ΕΔΗΚ, ΕΔΑ. Απεβίωσε εν ενεργεία
Κωστής Μοσκώφ 6 Φεβρουαρίου 1982-17 Φεβρουαρίου 1982 Προσωρινός δήμαρχος
Θανάσης Γιαννούσης 17 Φεβρουαρίου 1982-31 Δεκεμβρίου 1982 ΚΚΕ
Θεοχάρης Μαναβής 1 Ιανουαρίου 1983-31 Δεκεμβρίου 1986 ΠΑΣΟΚ
Σωτήρης Κούβελας 1 Ιανουαρίου 1987-1989 ΝΔ Παραιτήθηκε
Κωνσταντίνος Κοσμόπουλος 1989-1998 ΝΔ Παραιτήθηκε
Δημήτρης Δημητριάδης 1998 Προσωρινός δήμαρχος
Βασίλης Παπαγεωργόπουλος 1 Ιανουαρίου 1999-31 Δεκεμβρίου 2010 ΝΔ
Γιάννης Μπουτάρης 1 Ιανουαρίου 2011-31 Αυγούστου 2019 ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και επανεκλογή ανεξάρτητος με στήριξη ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ.
Κωνσταντίνος Ζέρβας 1 Σεπτεμβρίου 2019-31 Δεκεμβρίου 2023 ΝΔ, ανεξάρτητος το 2019
Στέλιος Αγγελούδης Aπό 1 Ιανουαρίου 2024 ΠΑΣΟΚ, εκλογή ως ανεξάρτητος[11]

Αδελφοποιημένες πόλεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Δήμος Θεσσαλονίκης έχει αδελφοποιηθεί με τις παρακάτω πόλεις:[12]

Αναμνηστική στήλη στην Μελβούρνη
Πόλη Χώρα Ημερομηνία Συμφιλίωσης
Χάρτφορντ ΗΠΑ 5 Μαΐου 1962
Φιλιππούπολη Βουλγαρία 27 Φεβρουαρίου 1984
Μελβούρνη Αυστραλία 19 Μαρτίου 1984
Δήμος Λεμεσού Κύπρος 30 Ιουνίου 1984
Λειψία Γερμανία 17 Οκτωβρίου 1984
Μπολόνια Ιταλία 20 Οκτωβρίου 1984
Μπρατισλάβα Σλοβακία 23 Απριλίου 1986
Κωνστάντζα Ρουμανία 5 Σεπτεμβρίου 1988
Κολωνία Γερμανία 13 Σεπτεμβρίου 1988
Σαν Φρανσίσκο ΗΠΑ 7 Αυγούστου 1990
Μασσαλία Γαλλία 14 Φεβρουαρίου 1991
Νίκαια Γαλλία 20 Μαρτίου 1992
Αλεξάνδρεια Αίγυπτος 12 Ιουλίου 1993
Τελ Αβίβ Ισραήλ 24 Νοεμβρίου 1994
Τιεντζίν Κίνα 4 Μαρτίου 2002
Κολκάτα Ινδία 21 Ιανουαρίου 2005
Κορυτσά Αλβανία 14 Οκτωβρίου 2005
Μπουσάν Νότια Κορέα 8 Μαρτίου 2010
Δυρράχιο Αλβανία 4 Απριλίου 2012

Επίσης ο Δήμος Θεσσαλονίκης έχει υπογράψει σύμφωνο φιλίας και συνεργασίας με τις παρακάτω πόλεις:

Πόλη Χώρα Ημερομηνία Συμφιλίωσης
Τορόντο Καναδάς 5 Σεπτεμβρίου 1986
Βουδαπέστη Ουγγαρία 5 Απριλίου 1993
Μπρούκλιν ΗΠΑ 5 Ιουλίου 1993
Βοστώνη ΗΠΑ 21 Μαΐου 1996
Σενγιάνγκ Κίνα 22 Μαΐου 2000
Γκιουμρί Αρμενία 23 Νοεμβρίου 2000
Φιλαδέλφεια ΗΠΑ 6 Απριλίου 2002
Αγία Πετρούπολη Ρωσία 30 Οκτωβρίου 2002
Ντνιπροπετρόφσκ Ουκρανία 18 Απριλίου 2003
Βενετία Ιταλία 17 Ιουλίου 2003
Ντογκουάν Κίνα 24 Οκτωβρίου 2008

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Μόνιμος Πληθυσμός - ELSTAT». www.statistics.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2024. 
  2. ↑ http://www.thessaloniki.gr/portal/page/portal/EnimerosiPoliton/Politismos
  3. ↑ «LABattoir: Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Θεσ/νίκης - διατηρητέο κτίριο παλαιών σφαγείων - Επίσημη Ιστοσελιδα». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2016. 
  4. ↑ http://www.thessaloniki.gr/portal/page/portal/DioikitikesYpiresies/GenDnsiDioikOikonYpiresion/DnsiVivliothMouseion/TmimaPerifVivliothikon/%D0erifereiakesVivliothikes
  5. ↑ «Δήμος Θεσσαλονίκης: Ζέρβας και με τη βούλα της ΝΔ». 
  6. ↑ «Υπ' Αρ. 15939/2023 Απόφαση Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης Επικύρωσης Αποτελεσμάτων Δημοτικών Εκλογών 2023 για τον Δήμο Θεσσαλονίκης» (PDF). Πολυμελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης. 29 Νοεμβρίου 2023. 
  7. ↑ Συντριπτικό αποτέλεσμα αναμένεται στο δημοψήφισμα για το νερό, Η Εφημερίδα των Συντακτών, 18 Μαΐου 2014.
  8. ↑ Μην κάνετε γαργάρα το «ΟΧΙ» για το νερό, enet.gr, 21 Μαΐου 2014.
  9. ↑ Τάνια Γεωργιοπούλου, Δεύτερη θητεία για τον Γ. Μπουτάρη, Καθημερινή, ηλεκτρονική έκδοση, 26 Μαΐου 2014.
  10. ↑ Τον Ιούλιο του 1956 ετέθη σε τρίμηνη αργία με απόφαση του Νομάρχη Θεσσαλονίκης και δημαρχών ήταν το διάστημα εκείνο ο Ευάγγελος Κανναβός (Το Φως, φύλλο 7ης Ιουλίου 1956, σελ. 1).
  11. ↑ Συγκεντρωτικά αποτελέσματα δημοτικών εκλογών, τελ. ενημέρωση 17 Οκτωβρίου 2023.
  12. ↑ «Αδελφοποιημένες Πόλεις». Δήμος Θεσσαλονίκης. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2014. 

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Δήμος_Θεσσαλονίκης&oldid=10855486"