Οδός Τσιμισκή (Θεσσαλονίκη)
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Οδός Ιωάννου Τσιμισκή | |
|---|---|
 Συμβολή της Τσιμισκή με τον πεζόδρομο της Αριστοτέλους | |
| Κατασκευαστής | Δήμος Θεσσαλονίκης |
| Συντήρηση | Δήμος Θεσσαλονίκης |
| Μήκος | 1,3 χιλ. |
| Πλάτος | 30-35μ. |
| Περιοχή | Ιστορικό Κέντρο |
| Εκκίνηση | Λεωφόρος Στρατού (ΧΑΝΘ) |
| Τέλος | Λ. Πολυτεχνείου |
| Εκκίνηση κατασκευής | 1917 |
| Ολοκλήρωση | 1955 (Τελευταίο τμήμα) |
Η οδός Ιωάννου Τσιμισκή, στην πραγματικότητα λεωφόρος, είναι ένας οδικός άξονας στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Ξεκινάει από την πλατεία ΧΑΝΘ και καταλήγει στην περιοχή Λαδάδικα. Φυσική συνέχεια του άξονα αυτού αποτελεί η οδός Πολυτεχνείου, προς δυσμάς (από την οδό Κατούνη μέχρι την οδό 26ης Οκτωβρίου), και η Λεωφόρος Στρατού, προς ανατολάς (από την πλατεία ΧΑΝΘ μέχρι την οδό 3ης Σεπτεμβρίου). Διασταυρώνεται με κεντρικούς άξονες, όπως η Ίωνος Δραγούμη, η Βενιζέλου, η Αριστοτέλους, η Καρόλου Ντηλ, η Αγίας Σοφίας, η Παύλου Μελά, η Δημητρίου Γούναρη, η Εθνικής Αμύνης και οι οδοί Αγγελάκη/Μανώλη Ανδρόνικου.
Διαθέτει τέσσερις λωρίδες κυκλοφορίας, εκ των οποίων η μία αποκλειστικά για τα λεωφορεία και είναι μονόδρομος με κατεύθυνση προς τα δυτικά.
Ιστορικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο δρόμος υπήρχε στην Θεσσαλονίκη πριν τους Βαλκανικούς πολέμους όπου ονομαζόταν Δεύτερη Παράλληλος. Το 1913 αφού η πόλη περνάει σε ελληνικά χέρια μετανομάζεται σε Οδός Ιωάννη Τσιμισκή. Τη σημερινή μορφή του όμως αποκτά μετά την μεγάλη πυρκαγιά του 1917, οπού ξεκινά να κατασκευάζεται και να ολοκληρωθεί το 1921.[1] Η πρώτη φάση της κατασκευής της οδού περιλάμβανε το τμήμα από τα Λαδάδικα μέχρι την συμβολή με την Παύλου Μελά. Για ορισμένα χρόνια μάλιστα ονομάζεται και ως Οδός Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Η "άνθιση" του δρόμου ξεκινά στην δεκαετία του 1930 όπου ανοίγουν βιβλιοπωλεία, τυπογραφεία και σε συνδυασμό με τα καφενεία, τα ζαχαροπλαστεία και τα εστιατόρια μετατρέπουν την Τσιμισκή στον κύριο εμπορικό δρόμο της πόλης και προσελκύουν πολλές φυσιογνωμίες της καλλιτεχνικής και της πνευματικής ζωής της .[2] Μέχρι το 1950 η Τσιμισκή είχε ως ανατολικό άκρο την Διαγώνιο. Η ανατολική προέκταση της ήταν μια αλάνα και στην συνέχεια διάσπαρτες μονοκατοικίες που κάλυπταν τον χώρο μέχρι την Εθνικής Αμύνης. Η ολοκλήρωση του άξονα παρόλο που η ανατολική προέκταση της συμπεριλαμβανόταν σε ρυμοτομικά σχέδια του 1927 ξεκίνησε την δεκαετία του 1950 και ολοκληρώθηκε το 1955 με την κατεδάφιση και του τελευταίου κτιρίου στην συμβολή με την Εθνικής Αμύνης.
Το 1954 ο υπουργός Δημοσίων Εργων Κ. Καραμανλής ξήλωσε τις γραμμές του Τραμ Θεσσαλονίκης και κατήργησε τη γραμμή τραμ Ντεπώ-Τσιμισκή. Το 1957 ο Κ. Καραμανλής, ως Πρωθυπουργός πλέον, κατήργησε και το υπόλοιπο δίκτυο τραμ και στη θέση του ίδρυσε τον ΟΑΣΘ, μονοπωλιακό ιδιωτικό οργανισμό.[3][4]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ slideshare.net:Τοπική ιστορία - Λεωφόροι Θεσσαλονίκης-Project Τριμήνου (Υπεύθυνη καθηγήτρια Ζαρκογιάννη Εύα)
- ↑ peebe.gr:Η Τσιμισκή της ζοφερής κατοχής και της μεταπολεμικής γοητείας. Μνήμες και λογοτεχνικές αναφορές[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ 29.10.2019, Από το ξήλωμα του τραμ μέχρι τα αρχαία του μετρό Θεσσαλονίκης, Γιάννης Α. Μυλόπουλος, efsyn.gr
- ↑ «Ο Κ.Καραμανλής αφαιρεί τις τροχιοδρομικές γραμμές του τραμ Θεσσαλονίκης το 1954, thessaloniki.photos». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2020.