Μετάβαση στο περιεχόμενο

Δημήτρης Κουκουλόπουλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δημήτρης Κουκουλόπουλος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Δημήτρης Κουκουλόπουλος (Ελληνικά)
Γέννηση1984
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Ιλινόι στις Σαμπέιν-Ερμπάνα[1]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμαθηματικός
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο του Μόντρεαλ
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςPaul R. Halmos - Lester R. Ford Awards (2013)

Ο Δημήτρης Κουκουλόπουλος ( γεννήθηκε το 1984[2]) είναι Έλληνας μαθηματικός που ασχολείται με την αναλυτική θεωρία αριθμών. Είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ.

Εκπαίδευση και σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Δημήτρης Κουκουλόπουλος έλαβε το διδακτορικό του το 2010 υπό την επίβλεψη του Κέβιν Φορντ στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις στην Urbana-Champaign, με θέμα διατριβής "Generalized and restricted multiplication tables of integers (Γενικευμένοι και περιορισμένοι πίνακες πολλαπλασιασμού ακεραίων)".[3] Εργάζεται στο Τμήμα Μαθηματικών και Στατιστικής του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ.[4] Είναι επίσης μέλος της Επιτροπής Έρευνας του Πανεπιστημίου.

Το 2019, σε συνεργασία με τον Τζέιμς Μέιναρντ, απέδειξε [5],[6],[7],[8] την εικασία Ντάφιν-Σέιφερ.

Η εικασία Ντάφιν-Σέιφερ είναι μια εικασία (τώρα θεώρημα) στα μαθηματικά σχετικά με τη διοφαντική προσέγγιση που προτάθηκε από τους R. J. Duffin και A. C. Schaeffer το 1941[9]. Αναφέρει ότι αν είναι μια συνάρτηση πραγματικών τιμών που παίρνει θετικές τιμές, τότε για σχεδόν όλα τα (ως προς το μέτρο Lebesgue), η ανισότητα

περιέχει απεριόριστες πολλές λύσεις σε συναριθμημένους ακεραίους με αν και μόνο αν

όπου είναι συνάρτηση ολίσθησης Όιλερ.

Το συμπέρασμα της ύπαρξης ορθολογικών προσεγγίσεων μέσω της απόκλισης της σειράς προκύπτει από το λήμμα Μπορέλ-Καντέλι [10]. Το αντίστροφο ήταν ο πυρήνας της εικασίας[11]. Υπήρξαν πολλά επιμέρους αποτελέσματα της εικασίας Ντάφιν-Σέιφερ (Duffin-Schaeffer): ο Πολ Έρντος διαπίστωσε το 1970 ότι η εικασία είναι αληθής αν υπάρχει μια σταθερά έτσι ώστε για κάθε σχετικό ακέραιο αριθμό έχουμε είτε ή .[11][12] Αυτό ισχυροποιήθηκε από τον Τζέφρι Βάλερ το 1978 για την περίπτωση .[13][14] Πρόσφατα, η εικασία αυτή ενισχύθηκε ως αληθής κάθε φορά που ώστε η σειρά :. Πραγματοποίησαν αυτή την εργασία οι Χέινς, Πόλινγκτον και Βελανί[15].

Το 2006, οι Μπερεσνέβιτς και Βελάνι απέδειξαν ότι ένα ανάλογο μέτρο Χάουσντορφ (Hausdorff) της εικασίας Ντάφιν-Σέιφερ είναι ισοδύναμο με την αρχική εικασία Ντάφιν-Σέιφερ, η οποία είναι εκ των προτέρων ασθενέστερη. Το αποτέλεσμα αυτό δημοσιεύθηκε στα Annals of Mathematics[16].

Τον Ιούλιο του 2019, ο Δημήτρης Κουκουλόπουλος και ο Τζέιμς Μέιναρντ ανακοίνωσαν την απόδειξη της εικασίας.[17][18] Τον Ιούλιο του 2020, η απόδειξη δημοσιεύτηκε στα Annals of Mathematics[5].

Το 2013 του απονεμήθηκε το βραβείο Χάλμος-Φορντ. Είναι προσκεκλημένος ομιλητής στο Διεθνές Συνέδριο Μαθηματικών 2022 στη Ζυρίχη[19].

Επιλεγμένες δημοσιεύσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. (Αγγλικά) Mathematics Genealogy Project.
  2. Congress, The Library of. «Koukoulopoulos, Dimitris, 1984- - LC Linked Data Service: Authorities and Vocabularies | Library of Congress, from LC Linked Data Service: Authorities and Vocabularies (Library of Congress)». id.loc.gov. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023. 
  3. «Dimitrios Koukoulopoulos - The Mathematics Genealogy Project». www.genealogy.math.ndsu.nodak.edu. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023. 
  4. «Dimitris Koukoulopoulos - Home Page». dms.umontreal.ca. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023. 
  5. 5,0 5,1 Koukoulopoulos, Dimitris; Maynard, James (2020-07). «On the Duffin-Schaeffer conjecture». Annals of Mathematics 192 (1): 251–307. doi:10.4007/annals.2020.192.1.5. ISSN 0003-486X. https://projecteuclid.org/journals/annals-of-mathematics/volume-192/issue-1/On-the-Duffin-Schaeffer-conjecture/10.4007/annals.2020.192.1.5.full. 
  6. Hartnett, Kevin (14 Αυγούστου 2019). «New Proof Settles How to Approximate Numbers Like Pi». Quanta Magazine (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023. 
  7. Sloman, Leila. «New Proof Solves 80-Year-Old Irrational Number Problem». Scientific American (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023. 
  8. «On the Duffin-Schaeffer conjecture - Dimitris Koukoulopoulos, James Maynard». archive.wikiwix.com. doi:10.4007/annals.2020.192.1.5#federation=archive.wikiwix.com&tab=url. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023. 
  9. Duffin, R. J.; Schaeffer, A. C. (1941). «Khintchine's problem in metric diophantine approximation». Duke Math. J. 8 (2): 243–255. doi:10.1215/S0012-7094-41-00818-9. . 
  10. Harman (2002) p. 68
  11. 11,0 11,1 Montgomery, Hugh L.Ten lectures on the interface between analytic number theory and harmonic analysis. Regional Conference Series in Mathematics. 84. Providence, RI: American Mathematical Society. 1994. σελ. 204. ISBN 978-0-8218-0737-8. Zbl 0814.11001. 
  12. Harman (1998) p. 27
  13. «Duffin-Schaeffer Conjecture» (PDF). Ohio State University Department of Mathematics. 9 Αυγούστου 2010. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2019. 
  14. Harman (1998) p. 28
  15. A. Haynes, A. Pollington, and S. Velani, The Duffin-Schaeffer Conjecture with extra divergence, arXiv, (2009), https://arxiv.org/abs/0811.1234
  16. Beresnevich, Victor; Velani, Sanju (2006). «A mass transference principle and the Duffin-Schaeffer conjecture for Hausdorff measures». Annals of Mathematics. Second Series 164 (3): 971–992. doi:10.4007/annals.2006.164.971. ISSN 0003-486X. . 
  17. Koukoulopoulos, D.; Maynard, J. (2019). «On the Duffin–Schaeffer conjecture». . 

  18. Sloman, Leila (2019). «New Proof Solves 80-Year-Old Irrational Number Problem». Scientific American. https://www.scientificamerican.com/article/new-proof-solves-80-year-old-irrational-number-problem/. 
  19. «ICM Number Theory and Geometry in Zurich». people.math.ethz.ch. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023.