Δημήτριος Σ. Μαυροκορδάτος
| Δημήτριος Σ. Μαυροκορδάτος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | Οκτώβριος 1821 Κωνσταντινούπολη |
| Θάνατος | 24 Αυγούστου 1873 Πειραιάς |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός διδάσκων πανεπιστημίου δικαστής |
| Εργοδότης | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | princess Maria Mavrokordataina[1] |
| Γονείς | prince Stephanos Mavrokordatos[1] και Aikatherini Skhinaina[1] |
| Αδέλφια | d:Q15071462 |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας (Φεβρουάριος 1863 – Απριλίου 1863, Κυβέρνηση Ζηνοβίου Βάλβη 1863) Υπουργός Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως της Ελλάδας (Αύγουστος 1872 – Οκτώβριος 1872, Κυβέρνηση Επαμεινώνδα Δεληγεώργη 1872) πληρεξούσιος Νομάρχης Κέρκυρας |
Ο Δημήτριος Μαυροκορδάτος (1821 - 1873) ήταν Έλληνας νομικός και πολιτικός του 19ου αιώνα, δάσκαλος, υφηγητής δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, πρωτοδίκης, πληρεξούσιος και δυο φορές υπουργός Εξωτερικών.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1821, όταν η μητέρα του με τέσσερα παιδιά και τον Δημήτρη στην κοιλιά ακόμα κατέφυγε από την Κωνσταντινούπολη στην Οδησσό μαζί με τον υπέργηρο πατέρα της για να γλυτώσουν τη ζωή τους από τις σφαγές που είχαν ξεσπάσει. Πατέρας του ήταν ο Στέφανος Μαυροκορδάτος και μητέρα του η Αικατερίνη, το γένος Σχινά από τη Θεσσαλία, ο φημισμένος Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος ήταν ξάδελφος του πατέρα του.
Έμαθε γράμματα από τη μητέρα του, που ήταν μορφωμένη και λόγια γυναίκα. Το 1833 η μητέρα του τον έστειλε στο Ναύπλιο, όπου έμενε ο θείος του Κωνσταντίνος Σχινάς, για να μεγαλώσει σε ελληνικό περιβάλλον και να αγαπήσει την απελευθερωμένη Ελλάδα. Ο θείος του τον συνέστησε στον μεγάλο διδάσκαλο του γένους Γεώργιο Γεννάδιο, τότε Γυμνασιάρχη στο Α΄ Γυμνάσιο της Αθήνας. Ο Δημήτριος παρακολούθησε τα μαθήματα του γυμνασίου με επιμέλεια και ζήλο και πέτυχε έξοχο απολυτήριο το 1839, για να γραφτεί στη συνέχεια φοιτητής του Πανεπιστήμιο που μόλις είχε ιδρυθεί. Σε ηλικία 18 χρονών, φοιτητής ακόμα του Πανεπιστημίου διορίστηκε από τον Γεννάδιο διδάσκαλος στο Α΄ Γυμνάσιο και ταυτόχρονα σχεδίαζε και δημοσίευσε άτλαντα της αρχαίας γεωγραφίας.
Μετά το Πανεπιστήμιο πήγε στη Γερμανία για να συνεχίσει της σπουδές του, και στο Παρίσι για να σπουδάσει νομική. Αποφοίτησε το 1845 με το πτυχίο του προλύτου των νομικών, και το 1847 με διδακτορικό δίπλωμα (Docteur en Droit).
Επέστρεψε το 1847 στην Αθήνα και διορίστηκε υφηγητής του Δικαίου στο Πανεπιστήμιο, ακολούθησε όμως τον θείο του Γεράσιμο Ζωχιό στη Σμύρνη για να διδάξει νομική στην Ευαγγελική Σχολή της πόλης.
Επέστρεψε για δεύτερη φορά στην Αθήνα το 1850, και διορίστηκε πρώτος Πάρεδρος τω Εφετών στην Αθήνα από τον Υπουργό Δικαιοσύνης Ανδρόνικο Πάικο. Πήρε προαγωγή και έγινε Πρωτοδίκης στην Αθήνα. Έλαβε μέρος στην Επιτροπή περί συντάξεως Αστικού Δικαίου.
Παντρεύτηκε τη Σοφία Βάλσα (Μπαλς) και απόκτησε τρεις κόρες. Μετά τον θάνατο της συζύγου του το 1859 αποτραβήχτηκε και ασχολήθηκε με τις μελέτες, τις οποίες μοίρασε δωρεάν προς τιμήν του ονόματος της μακαρίτισσας γυναίκας του και για να ωφελείται ο λαός.
Το 1862 επέστρεψε στην πολιτική. Εκλέχτηκε αντιπρόσωπος στη Β΄ Εθνική Συνέλευση και διετέλεσε Υπουργός των Εξωτερικών στην Κυβέρνηση Ζηνοβίου Βάλβη 1863, από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Μάρτιο 1863[2], οπότε τον διαδέχτηκε ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης όταν έπεσε η κυβέρνηση. Ο Μαυροκορδάτος έφυγε για τη Φλωρεντία όπου έμενε η οικογένειά του. Διορίστηκε Νομάρχης Κέρκυρας το 1863. Το 1872 έγινε Υπουργός Εκκλησιαστικών και της Εκπαιδεύσεως επί πρωθυπουργού Επαμεινώνδα Δεληγεώργη.[2]
Αρρώστησε ξαφνικά μετά από ταξίδι του στη Ρουμανία και απεβίωσε στις 24 Αυγούστου 1873 στον Πειραιά.
Ο Δημήτριος Μαυροκορδάτος δεν άφησε διαθήκη, αλλά η σπουδαία του βιβλιοθήκη δωρίστηκε από τις κληρονόμους θυγατέρες του στον δήμο του Πειραιά.
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ 2,0 2,1 «Greek ministries, etc». rulers.org. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2016.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- «Δημήτριος Μαυροκορδάτος». Πανδέκτης. Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών.
- Ιωάννης Αρσένης, Μιχαήλ Ραφαήλοβιτς, επιμ. (1912). Ποικίλη Στοά: Εθνική εικονογραφημένη επετηρίς. Εν Αθήναις: Εκ του Τυπογραφείου «Εστία» Μάισνερ και Καργαδούρη και εκ των Καταστημάτων Θ. Αποστολοπούλου. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2010.
- Μακρυδημήτρης, Αντώνης (2000). Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας : 1829-2000. Αθήνα: Εκδόσεις Καστανιώτη. σελ. 54. ISBN 9600329419.
