Λεπενού
Συντεταγμένες: 38°42′0.0″N 21°16′58.1″E / 38.700000°N 21.282806°E
Λεπενού | |
---|---|
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα |
Περιφέρεια | Δυτικής Ελλάδας |
Περιφερειακή Ενότητα | Αιτωλοακαρνανίας |
Δημοτική Ενότητα | Στράτου |
Δημοτική Κοινότητα | Λεπενούς |
Γεωγραφία | |
Γεωγραφικό διαμέρισμα | Στερεάς Ελλάδας |
Νομός | Αιτωλοακαρνανίας |
Υψόμετρο | 187 μέτρα |
Πληθυσμός | |
Μόνιμος | 1.725 |
Έτος απογραφής | 2021 |
Πληροφορίες | |
Ταχ. κώδικας | 301 00 |
Τηλ. κωδικός | 2641 |
Η Λεπενού[1] είναι κωμόπολη του Νομού Αιτωλοακαρνανίας με ιστορικό παρελθόν. Ήταν ο μεγαλύτερος οικισμός του πρώην καποδιστριακού Δήμου Στράτου[2]. Η Λεπενού σήμερα ανήκει στο Δήμο Αγρινίου[2]. Μεταξύ 03/10/1925 και 17/10/1925 ανήκε διοικητικά στον νομό Άρτης[2]. Η Λεπενού υπήρξε η έδρα της ομώνυμης κοινότητας σε όλη τη διάρκεια της ύπαρξής της (1912-1997)[3].
Δημογραφική εξέλιξη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η δημογραφική εξέλιξη του οικισμού στον 21ο αιώνα είναι η εξής:
Έτος | Πληθυσμός |
---|---|
1991 | 2.320 |
2001 | 2.195[4] |
2011 | 2.090[5] |
2021 | 1.725 |
Γενικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βρίσκεται στο κέντρο περίπου των ορίων του πρώην δήμου Στράτου και ο οικισμός είναι χτισμένος στην πλαγιά του λόφου Θυάμου. Οι κάτοικοί του ασχολούνται με τη γεωργία (καπνά, αραβόσιτο, ελιές και εσπεριδοειδή) και την κτηνοτροφία (πρόβατα, κατσίκια, χοιρινά και βοοειδή).
Η συνοικία Λαγκάδα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στο δημοτικό διαμέρισμα Λεπενούς ανήκει και η συνοικία Λαγκάδα (ή Λαγκάδι). Η συνοικία Λαγκάδι είχε 41 κατοίκους στην απογραφή του 2011[5].
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το χωριό συμμετείχε στην επανάσταση του 1821. Κάτω από τη Λεπενού στρατοπέδευσε ο Ομέρ Βρυώνης με οκτώ χιλιάδες Αλβανούς, τον Οκτώβριο 1822, μέχρις ότου έφτασε και ο Κιουταχής με δικό του ασκέρι και κατέβηκαν προς το Μεσολόγγι και άρχισαν την πρώτη πολιορκία[6]. Από τη Λεπενού καταγόταν ο Κώστας Λεπενιώτης, αδερφός του Κατσαντώνη. Έδρασε κυρίως στα Άγραφα και έδωσε πολλές μάχες με τους Τουρκαλβανούς του Αλή Πασά. Το 1809 στη θέση Παπαδιά των Αγράφων νίκησε και συνέλαβε αιχμάλωτο τον δερβέναγα των Αγράφων Σουλεϊμάν Τότη, τον οποίο και σκότωσε για να πάρει εκδίκηση για το θάνατο του Κατσαντώνη[7].
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Αναφέρεται και ως Λεπαινού. Νουχάκης 1885, σελ. 40.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Λεπενούς Αιτωλοακαρνανίας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 22/12/2017.
- ↑ Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Λεπενούς Αιτωλοακαρνανίας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 22/12/2017.
- ↑ Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001
- ↑ 5,0 5,1 ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011
- ↑ Χ. Α. Στασινόπουλος, σελ. 192.
- ↑ Βλ. το σχετικό λήμμα.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τχ. 2ο, φ. 3465 (28 Δεκεμβρίου 2012).
- Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001, Αθήνα 2004. ISBN 960-86704-8-9.
- Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή, Τόμος 20ος, Εκδόσεις Τεγόπουλου-Μανιατέα, Αθήνα 1996, σελ. 49.
- Εγκυκλοπαίδεια Υδρία-Cambridge-Ήλιος, Τόμος 7ος, Εκδόσεις ΤΕΣΣΕΡΑ ΕΨΙΛΟΝ, Αθήνα 1992, λήμμα Λεπενού (σελ. 2200). ISBN 960-7190-07-6.
- Νέος χωρογραφικός πίναξ. Συνταχθείς και εκδοθείς εγκρίσει του Υπουργείου των Στρατιωτικών υπό Ιωάννου Εμ. Νουχάκη ανθυπασπιστού του Πεζικού, Εκ του Τυπογραφείου του Υπουργείου των Στρατιωτικών, Εν Αθήναις 1885.
- Γερ. Παπατρέχας, «Κατσαντωνέικα», άρθρο στην εφημερίδα Τα Νέα, 13 Μαρτίου 1985.
- Χρήστος Α. Στασινόπουλος, Λεξικό της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821, τ. Γ', Εκδόσεις Δεδεμάδη, Αθήνα χ.χ.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Λεπενούς Αιτωλοακαρνανίας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 22/12/2017.
- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Λεπενούς Αιτωλοακαρνανίας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 22/12/2017.
- Παντολέων Φλωρόπουλος, «Ο Δαίμονας της Λαγκάδας: Ο θρύλος της Λεπενούς», agriniovoice.gr. 25 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε: 16/02/2013.
- Παντολέων Φλωρόπουλος, «Τα άγρια άλογα του Πεταλά (φωτογραφίες & βίντεο)». agriniovoice.gr. 31 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε: 16/02/2013.