Διοτίμα (Πλατωνικός μύθος)
- Μα γι΄αυτό ακριβώς ήρθα μέχρι τη μακρινή Μαντίνεια, Διοτίμα, γιατί έχω ανάγκη από δασκάλους[1]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e8/Simmler-Deotyma.jpg/20px-Simmler-Deotyma.jpg)
Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος, Εισαγωγή στον Πλάτωνα σ. 119 ,19644η.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c4/William-Adolphe_Bouguereau_%281825-1905%29_-_A_Young_Girl_Defending_Herself_Against_Eros_%281880%29.jpg/20px-William-Adolphe_Bouguereau_%281825-1905%29_-_A_Young_Girl_Defending_Herself_Against_Eros_%281880%29.jpg)
Ο μύθος της Διοτίμας είναι ένας από τους δύο ερωτικούς μύθους του Πλάτωνος (o μύθος του Αριστοφάνη) που αναφέρεται στο πλατωνικό έργο Συμπόσιο.
Ο φιλοσοφικός μύθος ομόζυγος, αλλά και αντίζυγος του λόγου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο λόγος έπειτα από τη μακρινή του πορεία είναι σαν να έχει ανάγκη από το μύθο για να δώσει μορφή σε κάτι, που αυτός μάταια μοχθούσε να τυποδέσει. Ο μύθος έρχεται να πάρει επάνω του έργο ακατόρθωτο από το λόγο που δεν μπορεί να περιαδράξει και να να το σφίξει μέσα στα όρια του: να αποπερατώσει δηλαδή με το δικό του τρόπο το διάλογο, αφού ο λόγος δεν έχει ποτέ τέλος. Η ακολουθία του λόγου προχωρεί από το ένα αίτιο στο άλλο, από τη μια υπόθεση στην άλλη ως που φθάνει στην πρώτη αρχή, στο ανυπόθετο. Το ανυπόθετο όμως τούτο η λογική ερμηνεία δεν μπορεί ποτέ να το φανερώσει, γιατἰ στην ουσία του είναι άφατο».[2] Γι΄αυτό τον πλατωνικό μύθο τον συναντάμε ή στη μέση ή στο τέλος του διαλόγου, ποτέ όμως εκεί που η διαλεκτική δεν έχει ακόμα ανοίξει. Ο φιλοσοφικός μύθος έρχεται να ερμηνεύσει το ανερμήνευτο, να ιστορήσει το ανιστόρητο και να χρονώσει το άχρονο.[3]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Η έννοια της ειρωνίας ως διδακτορική διατριβή ( Κοπεγχάγη 1841) του Soren Kiergegaard), Ελληνική έκδοση Γεράσιμου Αναγνωστίδη σελ. 303
- ↑ Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος, Εισαγωγή στον Πλάτωνα σσ. 247-288, 19644η
- ↑ Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος, Εισαγωγή στον Πλάτωνα σ. 261, 19644η
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πλάτων «Μύθοι», Εισαγωγή, μετάφραση, σχόλια Ηλίας Σπυρόπουλος, Εκδ. Ζήτρος, 2003, ISBN 960-7760-91-3