Δράνοβο Σερρών
Συντεταγμένες: 41°8′2.9224″N 23°43′5.6118″E / 41.134145111°N 23.718225500°E
Το Δράνοβο είναι εγκαταλελειμμένος οικισμός που βρίσκεται στον σημερινό Δήμο Εμμανουήλ Παππά της Περιφερειακής Ενότητας Σερρών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας. Απαντάται σε πηγές και με τις ονομασίες Δράνοβα, Δράνοβον, Δρυάνοβο ή Ντράνοβο. Βρίσκεται σε απόσταση 5 χιλιομέτρων βορειοανατολικά του χωριού Άγιο Πνεύμα Σερρών, σε υψόμετρο 700 μέτρων, νοτιοανατολικά του όρους Μενοίκιο.[1]
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οθωμανική περίοδος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ανήκε διοικητικά στον Καζά των Σερρών του Σαντζακίου των Σερρών του Βιλαετίου της Θεσσαλονίκης. Σε οθωμανικό φορολογικό κατάστιχο του 1454 καταγράφεται ως Ντράνοβο με πληθυσμό 245 περίπου κατοίκων.[2]
Στη δημογραφική μελέτη «Εθνογραφία των Βιλαετίων Αδριανούπολης, Μοναστηρίου και Θεσσαλονίκης» που εκδόθηκε το 1878 στην Κωνσταντινούπολη, εκτιμάται ότι το 1873 ο οικισμός αποτελούνταν από 61 σπίτια και 200 κατοίκους.[3] Το 1889, ο Στέφαν Βέρκοβιτς στο έργο «Τοπογραφικό-Εθνογραφικό Σκίτσο της Μακεδονίας», με στατιστικά στοιχεία της περιόδου 1857-1883, σημείωσε το Δράνοβο ως ένα χωριό με 71 βουλγαρικά σπίτια.[4] Το έτος 1891, ο Γκεόργκι Στρέζοφ έγραψε σχετικά:
Δράνοβο, χωριό του Μπόζντα, άνω της 1 ώρας ανατολικά από το Καρλή-Κιοϊ. Ίδια τοποθεσία με αυτό το χωριό, από το οποίο χωρίζεται με βαθιά χαράδρα. Οι χωρικοί κερδίζουν τα προς το ζην από σταφύλια και πώληση χιονιού. Εκτός ορίων φτώχεια. Ο δρόμος είναι πολύ κακός και απότομος. 25 σπίτια, 200 κάτοικοι, μόνο Βούλγαροι· υπάρχει και εκκλησία όπου διαβάζονται ελληνικά.[5]
Σύμφωνα με τον Πέτρο Παπαγεωργίου, το 1894 ο οικισμός αριθμούσε πληθυσμό 200 κατοίκων.[6] Στη στατιστική μελέτη του Βούλγαρου Βασίλ Κάντσωφ, εκτιμάται ότι το 1900 είχε 360 κατοίκους,[7] ενώ σύμφωνα με τη μελέτη «La Macédoine et sa Population Chrétienne» του Βούλγαρου Ντίμιταρ Μπρανκόφ, το 1904 εκτιμάται ότι ζούσαν εκεί 856 κάτοικοι.[8] Στην «Εθνολογική Στατιστική των Βιλαετίων Θεσσαλονίκης και Μοναστηρίου» του Αθανάσιου Χαλκιόπουλου που εκδόθηκε το 1910 στην Αθήνα, αναφέρεται ότι το χωριό είχε 375 κατοίκους.[9] Σε υπολογισμούς που εξέδωσε το έτος 1919 η Επιτελική Υπηρεσία του Ελληνικού Στρατού, προ του 1912 αναφέρονται 200 «Βούλγαροι Σχισματικοί Διαμαρτυρόμενοι κ.λπ.».[10]
Σύγχρονη ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατά τη διάρκεια του Β΄ Βαλκανικού Πολέμου, το 1913, ο οικισμός καταστράφηκε ολοσχερώς και ο πληθυσμός διέφυγε στη Βουλγαρία. Με το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων, περιήλθε στην ελληνική επικράτεια και κατά την ελληνική απογραφή του 1913 ήταν ακατοίκητος.[11] Το 1920 προσαρτήθηκε στη νεοσυσταθείσα κοινότητα Βεζνίκου (Άγιο Πνεύμα), μαζί με τα χωριά Ζελή και Καρλή-Κιοϊ (Χιονοχώρι).[12][13]
Σήμερα, στην τοποθεσία του εγκαταλελειμμένου οικισμού υπάρχουν τα ερείπια των σπιτιών που υπήρχαν κάποτε εκεί. Από τα κτήρια του οικισμού σώζεται σήμερα μόνο το καμπαναριό της εκκλησίας σε κακή κατάσταση. Κάτοψη των χαλασμάτων του οικισμού είναι, επίσης, ορατή σε αεροφωτογραφίες της περιόδου 1945-1960.[14]
Σε απέναντι λόφο προς τα ανατολικά και σε απόσταση περίπου 2 χιλιομέτρων, βρίσκεται το εγκαταλελειμμένο χωριό Μούκλιανη Σερρών.
Ο αγροτικός δρόμος ο οποίος διέρχεται από τα ερείπια του εγκαταλελειμμένου οικισμού Δράνοβο και ενώνει το Άγιο Πνεύμα Σερρών με την Μικρόπολη Δράμας, οδηγεί μετά από απόσταση 5.5 χλμ. προς βορειοανατολικά στη θέση Μακρύλακκος, όπου έχει κατασκευαστεί η τεχνητή λίμνη Καμπέρα, γνωστή και ως λίμνη Μενοίκια. Η λίμνη εξυπηρετεί τις ανάγκες ύδρευσης του Αγίου Πνεύματος,[15] ενώ κάθε Αύγουστο φιλοξενεί το κατασκηνωτικό τριήμερο «Μενοίκια» με διοργανωτή τον Ορειβατικό Σύλλογο Αγίου Πνεύματος.
Πληθυσμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στατιστικές μελέτες προ 1913
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Έτος
αναφοράς |
Πληθυσμός | Αναφ. |
|---|---|---|
| 1873 | 200 κάτοικοι, 61 οικίες | [3] |
| 1894 | 200 κάτοικοι | [6] |
| 1900 | 360 κάτοικοι | [7] |
| 1910 | 375 κάτοικοι | [9] |
Απογραφές ελληνικού κράτους
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Απογραφή | Πληθυσμός | Αναφ. |
|---|---|---|
| 1913 | χαρακτηρίζεται ως ακατοίκητος | [11] |
| 1915 | χαρακτηρίζεται ως ακατοίκητος | [10] |
| 1920 | δεν καταγράφεται | [16] |
| 1928 | 78 κάτοικοι | [17] |
Χάρτης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Gov.gr - Θέαση». gov.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Απριλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2023.
- ↑ Σαμσάρης, Πέτρος (2004). Βυζαντινοί τόποι και μνημεία της κάτω κοιλάδας του Στρυμόνα. Ο σημερινός νομός Σερρών: συμβολή στη μελέτη της ιστορικής γεωγραφίας και μνημειακής τοπογραφίας της περιοχής. Ιωάννινα: Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. σελ. 652. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2023.
- ↑ 3,0 3,1 Ethnographic des Vilayets d'Andrinople, de Monastir, et de Salonique (στα Γαλλικά). Κωνσταντινούπολη: Courrier d`Orient. 1878. σελ. 29. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ I. Verković, Stefan. Топографическо-этнографический очерк Македонии (PDF). Αγία Πετρούπολη: Военная тип. σελ. 228-229. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2023.
- ↑ Στρέζοφ, Γκεόργκι (1891). Два санджака отъ Источна Македония (Δυο σαντζάκια της Ανατολικής Μακεδονίας) (PDF) (στα Βουλγαρικά). σελ. 838. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2023.
- ↑ 6,0 6,1 Παπαγεωργίου, Πέτρος (1987) [1894]. Αι Σέρραι και τα προάστεια, τα περί Σέρρας και η Μονή Ιωάννου του Προδρόμου (PDF). Θεσσαλονίκη: Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σερρών. σελ. 83.
70. Ντράνοβο
- ↑ 7,0 7,1 Κάντσωφ, Βασίλ (1900). Македония. Етнография и статистика. Σόφια: Βουλγαρική Ακαδημία Επιστημών.
50. Дрѣново (Дряново)
- ↑ Μπρανκόφ, Ντίμιταρ (1905). La Macédoine et sa Population Chrétienne (στα Γαλλικά). Παρίσι: Librairie Plon. σελ. 198-199.
18. Drianovo
- ↑ 9,0 9,1 Χαλκιόπουλος, Αθανάσιος (1910). Εθνολογική Στατιστική των Βιλαετίων Θεσσαλονίκης και Μοναστηρίου. Αθήνα: Τυπογραφείου "Νομικής". σελ. 48. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ 10,0 10,1 Στατιστικοί πίνακες του πληθυσμού κατ' εθνικότητας των νομών Σερρών και Δράμας. Αθήνα: Επιτελική Υπηρεσία του Ελληνικού Στρατού. 1919. σελ. 5.
59. Δράνοβα
- ↑ 11,0 11,1 Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας - Διεύθυνση Στατιστικής (1915). Απαρίθμησις των Κατοίκων των Νέων Επαρχιών της Ελλάδος του Έτους 1913 (PDF). Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 44.
- ↑ Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ) 2Α΄/4-1-1920. Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 7.
- ↑ «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών - Δράνοβον (Σερρών)». Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (ΕΕΤΑΑ). Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2023.
- ↑ «Gov.gr - Θέαση (υπόβαθρο 1945-1960)». gov.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Απριλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2023.
- ↑ «Μελέτη Αγροτικής Οδού κατά Μήκος του Υδρευτικού Αγωγού από Φράγμα εως Δεξαμενή Αποθήκευσης Κοινότητας Αγίου Πνεύματος Ν. Σερρών». Β. Μαλιώκας & Συνεργάτες ΕΠΕ. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2023.
- ↑ Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας - Διεύθυνση Στατιστικής (1921). Πληθυσμός του Βασιλείου της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 19 Δεκεμβρίου 1920 - Πραγματικός πληθυσμός (PDF). Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 279.
- ↑ Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας - Διεύθυνση Στατιστικής (1935). Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 15-16 Μαΐου 1928 - Πραγματικός πληθυσμός (PDF). Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 317.