Μετάβαση στο περιεχόμενο

Εθνικό Πάρκο του Υπόγειου Ποταμού της Πουέρτο Πρινσέσα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 10°10′N 118°55′E / 10.167°N 118.917°E / 10.167; 118.917

Εθνικό Πάρκο του Υπόγειου Ποταμού της Πουέρτο Πρινσέσα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Εθνικό πάρκο του υπόγειου ποταμού της Πουέρτο Πρινσέσα
10°10′0″N 118°55′0″E
ΧώραΦιλιππίνες
Διοικητική υπαγωγήΠουέρτο Πρινσέσα
Χαρακτηρισμός12  Νοεμβρίου 1999[1][2] και 26  Μαρτίου 1971[3][2]
Κατηγορία πρ. περιοχήςIUCN category III: Natural Monument or Feature[4]
Καθεστώς προστασίαςΜνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς[5] και Υγροβιότοπος Ραμσάρ
Έκταση22.202 εκτάριο
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Εθνικό πάρκο του υπόγειου ποταμού της Πουέρτο Πρινσέσα είναι μία προστατευόμενη τοποθεσία στις Φιλιππίνες.

Το πάρκο βρίσκεται στην οροσειρά του Αγίου Παύλου στη δυτική ακτή του νησιού Παλαουάν, περίπου 80 χλμ. βόρεια του κέντρου της πόλης Πουέρτο Πρινσέσα, και περιλαμβάνει τον υπόγειο ποταμό της Πουέρτο Πρινσέσα. Από το 1992 την διαχείριση του πάρκου έχει αναλάβει η τοπική αυτοδιοίκηση της πόλης.[6]

Το 1999 συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο της ΟΥΝΕΣΚΟ με Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς και το 2012 εκλέχτηκε ως ένα από τα "Νέα 7 Θαύματα της Φύσης" (New7Wonders of Nature). Το 2012 χαρακτηρίστηκε, επίσης, ως προστατευόμενος Υγροβιότοπος Ραμσάρ.[6]

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Εθνικό Πάρκο ιδρύθηκε το 1971 και περιλαμβάνει ένα πλήρες οικοσύστημα από το βουνό ως τη θάλασσα.[7]

Η είσοδος στον υπόγειο ποταμό γίνεται με περπάτημα μιας μικρής διαδρομής ή με επιβίβαση σε βάρκα από την πόλη Σαμπάνγκ.[8] Μέχρι το 2007 θεωρούταν ως ο μακρύτερος υπόγειος ποταμός του κόσμου, και τότε το ρεκόρ καταρρίφθηκε από τον υποκείμενο στη χερσόνησο Γιουκατάν του Μεξικού.[9]

Το 2010, μια ομάδα περιβαλλοντολόγων και γεωλόγων ανακάλυψε ότι ο υπόγειος ποταμός έχει ένα δεύτερο όροφο, που σημαίνει ότι υπάρχουν μικροί καταρράκτες μέσα στο σπήλαιο. Βρήκαν επίσης τον θόλο ενός σπηλαίου 300 μέτρων υπερκείμενο του υπόγειου ποταμού, βραχώδεις σχηματισμούς, μεγάλες νυχτερίδες, μία βαθιά τρύπα στο νερό του ποταμού, περισσότερα κανάλια ποταμών, και άλλη μία βαθιά σπηλιά, καθώς και θαλάσσια πλάσματα και άλλα πολλά. Οι βαθύτερες περιοχές του υπόγειου ποταμού παραμένουν ανεξερεύνητες.[8]

Την 30η Ιουνίου 2019, το Google Doodle αφιερώθηκε στον υπόγειο ποταμό της Πουέρτο Πρινσέσα.[10]

Γεωγραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι[νεκρός σύνδεσμος] απόκρημνες πλαγιές του πάρκου

Η προστατευόμενη τοποθεσία καλύπτει μία έκταση 22.202 εκταρίων. Η οροσειρά του Αγίου Παύλου περιλαμβάνει ένα ορεινό τοπίο με ασβεστολιθικά καρστικά πετρώματα και σύστημα σπηλαίων.[7] Η κορυφή του βρίσκεται σε υψόμετρο 1038 μ. από το επίπεδο της θάλασσας. Το 90% του πάρκου είναι οι απόκρημνες πλαγιές της οροσειράς. Στο σπήλαιο υπάρχουν σχηματισμοί σταλακτιτών και σταλαγμιτών. Έχει αρκετούς θαλάμους μέσου πλάτους 120 μ. και ύψους 60 μ. Ο μεγαλύτερος είναι ο "Θάλαμος του Ιταλού", που με μήκος 360 μ. είναι από τους μεγαλύτερους παγκόσμια. [11][12]

Μνημείο Παγκόσμιας
Κληρονομιάς της UNESCO
Εθνικό Πάρκο του Υπόγειου Ποταμού της Πουέρτο Πρινσέσα
Επίσημο όνομα στον κατάλογο μνημείων Π.Κ.
Χάρτης
ΚριτήριαΦυσικά: vii, x
Ταυτότητα652rev
Ιστορικό εγγραφής
Εγγραφή1999 (23η συνεδρίαση)


Ο υπόγειος ποταμός έχει μήκος 8,2 χλμ. και είναι συνέχεια του ποταμού Καμπαγιούγκαν, που έχει λεκάνη απορροής στον κόλπο του Αγίου Παύλου, στη Δυτική Θάλασσα των Φιλιππίνων.[13] Το κατώτερο τμήμα του ποταμού υπόκειται σε παλιρροιακές επιδράσεις.

Χλωρίδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Χλωρίδα[νεκρός σύνδεσμος] του εθνικού πάρκου

Στο πάρκο υπάρχουν οκτώ τύποι δασικών εκτάσεων: δάση υπερμαφικού εδάφους, δάση ασβεστολιθικού εδάφους, ορεινά δάση, δάση έλους με γλυκό νερό, πεδινά τροπικά δάση αειθαλών, παραποτάμια δάση, παράκτια δάση, μαγκρόβια δάση. Η χλωρίδα του πάρκου περιλαμβάνει πάνω από 800 φυτικά είδη, από 300 γένη και 100 οικογένειες. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται τουλάχιστον 295 είδη δέντρων από την οικογένεια των διπτεροκάρπων. Στα πεδινά δάση η χλωρίδα περιλαμβάνει μεγάλα δέντρα, όπως τα ντάο (Dracontomelon dao), τα ιπίλ (Intsia bijuga), τις Αλστονίες τις σχολικές, τα αμούγκις ( Koordersiodendron pinnatum ), και τα απιτόνγκ (Dipterocarpus gracilis). Στα παράκτια δάση η χλωρίδα περιλαμβάνει τα είδη: ταμανού ( Calophyllum inophyllum), Ινδικές οξιές (Pongamia pinnata), και Erynthia orientalis. Στα φυτικά είδη περιλαμβάνονται: οι Αγαθίδες των Φιλιππίνων, το καμπαγκόν (Διόσπυρος pulganensis), οι Πάνδανοι και οι κάλαμοι.[7]

Πανίδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο υπόγειος ποταμός είναι πλεύσιμος

Τα πτηνά αποτελούν τη μεγαλύτερη ομάδα σπονδυλωτών που έχουν καταγραφεί στο πάρκο. Η ορνιθοπανίδα περιλαμβάνει 165 είδη, από τα οποία τα 15 είναι ενδημικά του Παλαουάν. Σε αυτά περιλαμβάνονται: οι πράσινοι παπαγάλοι των Φιλιππίνων (Tanygnathus lucionensis), οι μεγαπόδιοι των Φιλιππίνων (Megapodius cumunigii), οι μάινες (Gracula religiosa), οι βούκεροι της Παλαουάν ( Anthracoceros marchei), και οι θαλασσαετοί με λευκή κοιλιά (Haliaeetus leucogaster).[7]

Η πανίδα περιλαμβάνει περίπου 30 είδη θηλαστικών. Οι μακάκοι οι ταινιώδεις (Macaca fascicularis) ζουν στα δάση και τρέφονται με θαλασσινά που βρίσκουν στην παράκτια ζώνη. Άλλα θηλαστικά είναι: οι γενειοφόροι χοίροι της Παλαουάν (Sus ahoenobarbus), [14] τα μπιντουρόνγκ ( Arctictis binturong), οι ασβοί της Παλαουάν (Mydaus marchei) και οι ακανθόχοιροι των Φιλιππίνων (Hystrix pumila).[7]

Νυχτερίδες[νεκρός σύνδεσμος] κρέμονται πάνω στη σπηλιά

Η ερπετοπανίδα περιλαμβάνει 19 είδη, από τα οποία τα 8 είναι ενδημικά. Στα κοινά είδη της περιοχής περιλαμβάνονται μεγάλα αρπακτικά ζώα όπως οι δικτυωτοί πύθωνες (Python reticulates), οι βάρανοι του νερού (Varanus salvator) και οι πράσινες λοφιοφόρες σαύρες ( Bronchocoela cristatella). Η πανίδα περιλαμβάνει δέκα είδη αμφίβιων. Οι ξυλοβάτραχοι των Φιλιππίνων (Rana acanthi) είναι το κυρίαρχο είδος που συναντάται συχνότερα. Οι βάτραχοι Barbourula busuangensis είναι ενδημικό είδος της Παλαουάν.[7][15]

Στα σπήλαια βρίσκονται εννέα είδη νυχτερίδας, δυο είδη αποδίδων (πτηνά) και αράχνες Στυγοφρύνοι. Στη θαλάσσια ζώνη του πάρκου υπάρχουν πληθυσμοί ντουγκόνγκ και πράσινες χελώνες. [7] 

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ www.gov.ph/1999/11/12/proclamation-no-212-s-1999/.
  2. ↑ 2,0 2,1 Official Gazette.
  3. ↑ www.gov.ph/1971/03/26/proclamation-no-835-s-1971/.
  4. ↑ Διεθνής Ένωση Προστασίας της Φύσης.
  5. ↑ whc.unesco.org/en/list/652. Ανακτήθηκε στις 27  Αυγούστου 2017.
  6. ↑ 6,0 6,1 Centre, UNESCO World Heritage. «Puerto-Princesa Subterranean River National Park». UNESCO World Heritage Centre (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2019. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 «Information sheet on Ramsar Wetland» (PDF). 
  8. ↑ 8,0 8,1 «PP Underground River». New7Wonders of Nature (στα Αγγλικά). 23 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2019. 
  9. ↑ «World's longest underground river flows deep beneath the Yucatán Peninsula | Geo-Mexico, the geography of Mexico». geo-mexico.com. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2019. 
  10. ↑ «Celebrating Puerto Princesa Underground River». Google. 30 Ιουνίου 2019. 
  11. ↑ «Puerto Princesa Subterranean River». Wondermondo. 
  12. ↑ «Palawan's Underground River: What you need to know – Philippines Tourism USA». www.philippinetourismusa.com. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2019. 
  13. ↑ «Administrative Order No. 29, s. 2012». www.gov.ph. 
  14. ↑ Meijaard, E.; Widmann, P. (2017). Sus ahoenobarbus. The IUCN Red List of Threatened Species 2017. doi:10.2305/IUCN.UK.2017-3.RLTS.T21177A44140029.en. https://www.iucnredlist.org/species/21177/44140029. Ανακτήθηκε στις 31 December 2018. 
  15. ↑ «Puerto Princesa Subterranean River National Park | Ramsar Sites Information Service». rsis.ramsar.org. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Εθνικό_Πάρκο_του_Υπόγειου_Ποταμού_της_Πουέρτο_Πρινσέσα&oldid=9701726"