Ελί Μοδιάνο
| Ελί Μοδιάνο | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1881 Θεσσαλονίκη |
| Θάνατος | 1968 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία Ελλάδα |
| Θρησκεία | Ιουδαϊσμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Σπουδές | Κεντρική Σχολή Παρισίων |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αρχιτέκτονας |
| Αξιοσημείωτο έργο | Αγορά Μοδιάνο |
| Συγγενείς | Saul Modiano (παππούς) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ελί Μοδιάνο (ισπανοεβραϊκά: Eli Modiano, Θεσσαλονίκη, 1881 - 1968) ήταν εβραίος αρχιτέκτονας, γόνος της γνωστής και πλούσιας οικογένειας Μοδιάνο, μια από τις πιο δυνατές οικογένειες της εβραϊκής σεφαραδιτικής κοινότητας της Θεσσαλονίκης. Ο Ελί Μοδιάνο σπούδασε στην École Centrale des Arts et Manufactures στο Παρίσι και αφού γύρισε στη Θεσσαλονίκη, υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς αρχιτέκτονες που άφησαν το στίγμα τους στην πόλη αφού ανέλαβε τον σχεδιασμό σημαντικών κτηρίων της πόλης, όπως το Τελωνείο, το Λαογραφικό και Εθνολογικό Μουσείο Μακεδονίας – Θράκης και η Αγορά Μοδιάνο.[1][2]
Έργα του
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Οικία Γιακό Μοδιάνο ή «Έπαυλη Μοδιάνο» ή «Παλαιό Κυβερνείο» (Λαογραφικό και Εθνολογικό Μουσείο Μακεδονίας – Θράκης), Έτος κατασκευής 1906, Βασ. Όλγας 68 & Φιλίππου Νίκογλου 4, Θεσσαλονίκη
Η «Έπαυλη Μοδιάνο», οφείλει το όνομα της στον αρχικό ιδιοκτήτη της Ισραηλίτη τραπεζίτη Γιακό Μοδιάνο, πατέρα επίσης του αρχιτέκτονα της έπαυλης, Ελί Μοδιάνο. Το κτήριο το 1916 γίνεται έδρα της τριανδρίας Βενιζέλου-Δαγκλή-Κουντουριώτη. Επίσης, λέγεται «Παλαιό Κυβερνείο», από τη χρήση της ως επίσημη κατοικία του Διοικητή Βορείου Ελλάδος κατά τον Μεσοπόλεμο. Το κτήριο από το 1970 στεγάζει το Λαογραφικό και Εθνολογικό Μουσείο Μακεδονίας.[3][4]
- “Παλιό Τελωνείο Θεσσαλονίκης”, Έτος κατασκευής 1912, Αρχιτέκτων: Ελί Μοδιάνο με σχέδια Alexandre Vallaury, Λιμάνι, Θεσσαλονίκη.[5][6][7]
- Στοά Μοδιάνο (Αγορά Μοδιάνο), Έτος κατασκευής 1922-1925, Βασ. Ηρακλείου 31, Θεσσαλονίκη.[8]
Η αγορά κτίστηκε μετά την πυρκαγιά του 1917 στη θέση που βρισκόταν η Συναγωγή Talmud Torah.[9] Λέγεται ότι στα εγκαίνια της που έγιναν στις 23 Μαρτίου του 1925, είχε γίνει μια μεγάλη γιορτή όπου οι μουσικές έπαιζαν ως αργά τη νύχτα, ενώ για τους πλούσιους υπήρχε άφθονη σαμπάνια και χαβιάρι, σε αντίθεση με τους φτωχούς που τους πρόσφεραν μόνο ψωμί και τυρί.
- Κτίριο Ιονικής και Λαϊκής τράπεζας, Έτος κατασκευής 1924, Δραγούμη και Αγ. Μηνά, Θεσσαλονίκη[2][10]
- Ξενοδοχείο "Λουξεμβούργο", Έτος κατασκευής 1924, Κομνηνών 6 & Καλαποθάκη, Θεσσαλονίκη[11][12]
- Κτήριο Συγγρού & Πτολεμαίων, Έτος κατασκευής 1924, Συγγρού 23 & Πτολεμαίων 35, Θεσσαλονίκη[13][14] [15]
Το κτήριο με στοιχεία εκλεκτικισμού, χαρακτηρίζεται από την παρουσία έρκερ στην απότμηση της γωνίας, που προεξέχει στους δύο τελευταίους ορόφους και στηρίζεται σε διακοσμητικά φουρούσια.
- Μέγαρο Άτλας, Έτος κατασκευής 1925, Βασ. Ηρακλείου και Ελ. Βενιζέλου, Θεσσαλονίκη
- Κτήριο Ιωσήφ Νεχαμά (Προηγήθηκε προμελέτη του αρχιτέκτονα Μαξιμιλιανού Ρούμπενς στα τέλη του 1924), Έτος κατασκευής 1925, Ερμού 6, Φραγκομαχαλάς, Θεσσαλονίκη[2]
- Κτήριο Βασ. Ηρακλείου και Κατούνη, Έτος κατασκευής 1925, Βασ. Ηρακλείου 8 και Κατούνη 30, Άνω Λαδάδικα, Θεσσαλονίκη[2]
- Στοά Σαούλ, Έτος κατασκευής 1929, Οδός Βασ. Ηρακλείου & Ελ. Βενιζέλου, Θεσσαλονίκη.
Η στοά Σαούλ, πιθανά σε σχέδια του Βιταλιάνο Ποζέλι, ολοκληρώνεται το 1881, μετά από έμπνευση του Σαούλ Μοδιάνο, να δημιουργήσει στο κέντρο της Θεσσαλονίκης ένα σύγχρονο εμπορικό κέντρο. Η στοά καταστρέφεται από την πυρκαγιά του 1917 και σώζεται μόνο η πρόσοψη επί της Βασ. Ηρακλείου, ενώ το υπόλοιπο κτίριο ανακατασκευάζεται. Έτσι η στοά αποκτά νέα κτίρια και η τελευταία της προσθήκη γίνεται το 1929, όταν χτίζεται το κτίριο που “βλέπει” στην σημερινή οδό Βενιζέλου σε σχέδια του αρχιτέκτονα Ελί Μοδιάνο.[16][17]
- Μανδαλίδειον Μέγαρον, Έτος Κατασκευής 1931, Λεωφ. Νίκης, Θεσσαλονίκη[18].
- Ιταλική σχολή “Alessandro Manzoni”, Έτος κατασκευής 1933, Πλατεία Δημοκρατίας, Θεσσαλονίκη[19][20]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Ο αρχιτέκτονας Ελί Μοδιάνο». Thessaloniki Houses. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 «Ιστορία της εβραϊκής οικοδομικής και αρχιτεκτονικής δραστηριότητας στη Θεσσαλονίκη». www.salonikajewisharchitecture.com. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ «Το κτήριο του ΛΕΜΜ». ΛΕΜΜ-Θ. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ Κολώνας Βασίλης (2014). Εικονογραφία της Συνοικίας των Εξοχών (1885-1912). UNIVERSITY STUDIO PRESS.
- ↑ «Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού | Τελωνείο Λιμανιού Θεσσαλονίκης». odysseus.culture.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ Καζαντζίδου, Νένα (11 Οκτωβρίου 2013). «Ο Χάρτης της πόλης: Το Παλιό Τελωνείο». Parallaxi Magazine (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ Τζήμου, Κύα (27 Ιουλίου 2016). «Η αθέατη πλευρά του Λιμανιού». Parallaxi Magazine (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ Καζαντζίδου, Νένα (4 Σεπτεμβρίου 2013). «Ο Χάρτης της πόλης: Η Αγορά Μοδιάνο πωλείται». Parallaxi Magazine (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2021.
- ↑ dnikolis. «Η ιστορία». Agora Modiano (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ «ΠΡΩΗΝ ΙΟΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ». thessarchitecture (στα Αγγλικά). 22 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ Κολώνας Βασίλης 2015,. Εκατό χρόνια φιλοξενίας. Τα ξενοδοχεία της Θεσσαλονίκης (1914-2014). UNIVERSITY STUDIO PRESS.
- ↑ «ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ LUXEMBOURG». thessarchitecture (στα Αγγλικά). 2 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ Κάρλα Σ. & Σπυροπούλου Α. (1999). «Η Αγορά της Θεσσαλονίκης στο Μεσοπόλεμο,». Επιστ. Επετ. Κέντρου Ιστορίας Θεσ/νίκης, Δήμου Θεσ/νίκης, Εκδόσεις ΙΑΝΟΣ.
- ↑ «Απόφαση 3428/2016: Χαρακτηρισμός ως διατηρητέων μεμονωμένων κτηρίων εντός του ιστορικού τόπου της Θεσσαλονίκης και της ευρύτερης περιοχής αυτού, συνόλων κτηρίων - καταστημάτων της Στοάς Σαούλ, της αγοράς Μπιτ Παζάρ, της περιοχής Αγίου Μηνά και της Παλαιάς Λαχαναγοράς και καθορισμός ειδικών όρων και περιορισμών δόμησης αυτών, καθώς και ειδικών χρήσεων των κτηρίων - καταστημάτων της αγοράς Μπιτ Παζάρ». www.nomoskopio.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ «ΠΤΟΛΕΜΑΙΩΝ 35». thessarchitecture (στα Αγγλικά). 23 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ Καζαντζίδου, Νένα (10 Αυγούστου 2012). «ο Χάρτης της πόλης: Στοά Σαούλ». Parallaxi Magazine (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ «ΣΤΟΑ ΣΑΟΥΛ». thessarchitecture (στα Αγγλικά). 26 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ «ΜΑΝΔΑΛΙΔΕΙΟ ΜΕΓΑΡΟ». thessarchitecture (στα Αγγλικά). 10 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ Κολώνας, Βασίλης (2012). Θεσσαλονίκη 1912-2012. Η Αρχιτεκτονική μιας εκατονταετίας. UNIVERSITY STUDIO PRESS.
- ↑ Τρακοσοπούλου - Τζήμου, Κορνηλία. «Η αρχιτεκτονική του μοντέρνου κινήματος στη Θεσσαλονίκη: Αποκατάσταση ή "εκσυγχρονισμός"». 3ο εθνικό Συνέδριο.
