Επίσκοπος του Τσέστερ
Επίσκοπος του Τσέστερ | |
---|---|
Επισκοπή | |
αγγλικανική | |
Εν ενεργεία: Πίτερ Φόρστερ από το 1996 | |
Επισκοπή | Τσέστερ |
Καθεδρικός ναός | Καθεδρικός Ναός του Τσέστερ |
Κατοικία | Bishop's House, Τσέστερ |
Πρώτος επίσκοπος | Τζον Μπερντ |
Ίδρυση | 1541 |
Ιστότοπος | www.chester.anglican.org |
Ο Επίσκοπος του Τσέστερ είναι ο επικεφαλής της Επισκοπής του Τσέστερ της Εκκλησίας της Αγγλίας για την Επαρχία του Γιορκ.
Η επισκοπή εκτείνεται εντός του μεγαλύτερου μέρους των ορίων της ιστορικής κομητείας του Τσισάιρ, συμπεριλαμβανομένης της Χερσονήσου Γουίραλ και έχει την έδρα της στην πόλη του Τσέστερ, και πιο συγκεκριμένα στον Καθεδρικό Ναό του Χριστού και της Παρθένου Μαρίας, όπου προηγουμένως βρισκόταν το Βενεδικτινό αββαείο του Αγίου Ουέρμπουργκ, και έγινε καθεδρικός ναός του 1541. Η οικία του Επισκόπου βρίσκεται στο Bishop's House (Επισκοπική Οικία), του Τσέστερ.
Το Τσισάιρ διέθετε επισκοπή από το 1072 όπου η έδρα της βρισκόταν στον κολλεγιακό ναό του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή μέχρι το 1102. Η παρούσα επισκοπή σχηματίστηκε το 1541 υπό τον Βασιλιά Ερρίκο Η΄. Ο σημερινός επίσκοπος είναι ο Πίτερ Φόρστερ, 40ος Επίσκοπος του Τσέστερ, του οποίου η εκλογή εγκρίθηκε στα τέλη του 1996, και ο οποίος υπογράφει ως Peter Cestr. Προς το παρών η Επισκοπή έχει την άδεια να παρακαθίσει στην Βουλή των Λόρδων ως μέρος της αντιπροσωπείας της Εκκληνσίας της Αγγλίας (Πνευματικοί Λόρδοι).[1]
Πρώτα χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Τσέστερ διέθετε επισκοπή και καθεδρικό ναό σε διάφορες περιόδους της ιστορίας, αν και περιστασιακά μέχρι της αρχές του 16ου αιώνα. Ακόμη και πριν από την Νορμανδική κατάκτηση ο τίτλος Επίσκοπος του Τσέστερ βρέθηκε σε έγγραφα που αναφερόταν σε ιεράρχες και θα περιγραφόταν ακριβέστερα ως Επίσκοπος της Μέρσια ή ακόμη και ως Επίσκοπος του Λίτφιλντ. Μετά το διάταγμα της μεταφοράς των επισκοπικών εδρών σε πόλεις από το Συμβούλιο του Λονδίνου το 1075, ο Πέτρος, Επίσκοπος του Λίτσφιλντ, μετέφερε την έδρα του από το Λίτσφιλντ στο Τσέστερ και έγινε γνωστός ως Επίσκοπος του Τσέστερ. Εκεί επέλεξε ως καθεδρικό τον κολλεγιακό ναό του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή, που παρέμεινε έως και το 1102.
Ο επόμενος επίσκοπος, ωστόσο, μετέφερε την έδρα στο Κόβεντρι για λογαριασμό του πλουσίου μοναστηριού εκεί, αν και διατήρησε το επισκοπικό παλάτι στο Τσέστερ. Η Επισκοπή του Τσέστερ και του Λίτσφιλντ είχε τεράστια έκταση, και ήταν μάλλον κατάλληλο να υπάρχει κάτι ανάλογο με τον καθεδρικό στο Τσέστερ αν και ο ίδιος ο καθεδρικός ναός βρισκόταν αλλού. Αναλόγως βρίσκουμε πως ο ναός του Αγίου Ιωάννη κατατάσσεται ως καθεδρικός ναός για αξιοσημείωτο χρονικό διάστημα, και διέθετε δικό του αρχιμανδρίτη και τμήμα κοσμικών μοναχών μέχρι την εποχή της Μεταρρύθμισης. Αλλά η κύρια εκκλησιαστική αρχή στο Τσέστερ ήταν το μοναστήρι του Αγίου Ουέρμπουργκ των Βενεδικτίνων, του οποίου ο κύριος ναός έγινε ο Καθεδρικός Ναός του Χριστού και της Παρθένου Μαρίας. Ο χώρος καταλήφθηκε ακόμη και κατά την Χριστιανική περίοδο της Ρωμαϊκής κατάληψης ως εκκλησία αφιερωμένη στους Αγίους Πέτρο και Παύλο, και αφιερώθηκε ξανά στους Αγίους Ουέρμπουργκ και Όσβαλντ κατά την Σαξονική περίοδο. Στην εκκλησία υπήρχε μικρό τμήμα κοσμικών μοναχών μέχρι το 1093, όταν ο Ούγος, Κόμης του Τσέστερ, την μετέτρεψε σε μεγάλο Βενεδικτινό μοναστήρι, με την συνεργασία του Αγίου Άνσελμ, τότε ηγούμενο του Μπεκ, ο οποίος απέστειλε τον Ριχάρδο, έναν από τους μοναχούς του, να γίνει ο πρώτος ηγούμενος. Μια νέα Νορμανδική εκκλησία κτίστηκε από τον ίδιο και τους διαδόχους του.
Το μοναστήρι αυτό, αν και υπέφερε από απώλειες κτήσεων τόσο από τις λεηλασίες των Ουαλών και την προσχώρηση της θάλασσας, άκμασε, και τον 13ο, τον 14ο και τον 15ο αιώνα οι μοναχοί μετέτρεψαν την Νορμανδική εκκλησία τους σε γοτθικό κτίριο.
Περίοδος των Τυδώρ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο τελευταίος ηγούμενος του Τσέστερ ήταν ο Ιωάννης (Τζον), ή Θωμάς (Τόμας), Κλαρκ, ο οποίος παραχώρησε το αββαείο του, αξίας 1.003£ και 29,5 (5s, 11d) λιρών τον χρόνο, στον βασιλιά την εποχή της Διάλυσης των Μοναστηριών.
Το 1541 ο Ερρίκος Η΄, χωρίς παπική έγκριση, δημιούργησε έξι νέες επισκοπικές έδρες, εκ των οποίων η μία στο Τσέστερ. Η αρχιδιακονία του Τσέστερ, από την Επισκοπή του Κόβεντρι και του Λίτσφιλντ, και αυτή του Ρίτσμοντ, από το Γιορκ, συγχωνεύθηκαν για να σχηματίσουν τη νέα επισκοπή, με έδρα στην εκκλησία του αββαείου, όπου πλέον είναι ο καθεδρικός ναός, για τον αρχιμανδρίτη και έξι κληρικούς, με τον προηγούμενο ηγούμενο, να γίνεται ο νέος αρχιμανδρίτης. Αρχικά η επισκοπή ήταν παράρτημα της Επαρχίας του Καντέρμπερι, αλλά μετά από Πράξη του Κοινοβουλίου μεταφέρθηκε σε αυτή του Γιορκ. Ο πρώτος επίσκοπος ήταν ο Έπαρχος των Καρμελιτών, Τζον Μπερντ, Διδάκτορας (doctor of divinity, Doctor Divinitatis) ο οποίος είχε τραβήξει την προσοχή του βασιλιά από τα κηρύγματα του τα οποία στρεφόταν κατά της παπικής πρωτοκαθεδρίας. Έχοντας ήδη τιμηθεί με την θέση του Επισκόπου του Μπανγκόρ, μεταφέρθηκε στο Τσέστερ. Με την άνοδο της Μαρίας Α΄, απομακρύνθηκε από την έδρα μιας και ήταν νυμφευμένος, και απεβίωσε ως Βικάριος του Ντένμοου το 1556.
Παρά την προέλευεση της επισκοπής, αναγνωρίστηκε από την Ρωμαϊκή Έδρα ως χώρος κυριαρχίας της Βασίλισσας Μαρίας. Ο Τζορτζ Κόουτς, Επικεφαλής του Κολλεγίου Μπάλιολ και Συνεργάτης του Κολλεγίου Μώντλιν της Οξφόρδης, και λέκτορας θεολογίας, ορίστηκε ως επίσκοπος από την Ρωμαϊκή Έδρα. Το 1556 τον διαδέχθηκε ο Κάθμπερτ Σκοτ, ένας ικανός θεολόγος και αντιγραμματέας του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ. Με την άνοδο της Ελισάβετ Α΄ έγινε ένας από τους τέσσερις Ρωμαιοκαθολικούς επισκόπους που επελέγησαν για να υπερασπιστούν το Ρωμαιοκαθολικό δόγμα στο συνέδριο του Γουεστμίνστερ, και αμέσως μετά εστάλη στον Πύργο και απομακρύνθηκε από την θέση του το 1559. Αφού ελευθερώθηκε με εγγύηση, κατάφερε να διαφύγει στην Ηηπειρωτική Ευρώπη. Απεβίωσε στο Λέουβεν, στις 5 Οκτωβρίου 1564.
Μετέπειτα αιώνες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η επισκοπή σήμερα καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της παραδοσιακής κομητείας του Τσισάιρ, συμπεριλαμβανομένης και της Χερσονήσου Γουίραλ και έχει την έδρα της στην πόλη του Τσέστερ στον Καθεδρικό Ναό του Χριστού και της Παρθένου Μαρίας, όπου προηγουμένως βρισκόταν το Αββαείο του Αγίου Ουέρμπουργκ των Βενεδικτίνων, και απέκτησε μορφή καθεδρικού ναού το 1541.
Κατάλογος επισκόπων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατάλογος των επισκόπων του Τσέστερ μετά την ίδρυση της σύγχρονης επισκοπής του Τσέστερ το 1541.
Επίσκοποι του Τσέστερ | |||
---|---|---|---|
Από | Έως | Κάτοχος | Σημειώσεις |
1541 | 1554 | Τζον Μπερντ | Μεταφέρθηκε από το Μπάνγκορ, απομακρύνθηκε από την Μαρία Α΄. |
1554 | 1555 | Τζορτζ Κόουτς | Απεβίωσε στην έδρα του. |
1556 | 1559 | Κάθμπερτ Σκοτ | Απομακρύνθηκε από την Ελισάβετ Α΄. |
1561 | 1577 | Ουίλλιαμ Ντάουνχαμ | Απεβίωσε στην έδρα του. |
1579 | 1595 | Ουίλλιαμ Τσάντερτον | Μεταφέρθηκε στο Λίνκολν. |
1595 | 1596 | Χιου Μπέλοτ | Μεταφέρθηκε από το Μπάνγκορ, απεβίωσε στην έδρα του. |
1597 | 1604 | Ρίτσαρντ Βόγκαν | Μεταφέρθηκε από το Μπάνγκορ, μεταφέρθηκε στο Λονδίνο. |
1604 | 1615 | Τζορτζ Λόιντ | Μεταφέρθηκε από το Σόντορ και Μαν, απεβίωσε στην έδρα του. |
1616 | 1619 | Τόμας Μόρτον | Μεταφέρθηκε στο Λίτσφιλντ και το Κόβεντρι, μετέπειτα στο Ντέρχαμ. |
1619 | 1646 | Τζον Μπρίτζμαν | Απομακρύνθηκε από την έδρα όταν η Αγγλική Επισκοπή καταργήθηκε από το Κοινοβούλιο στις 9 Οκτωβρίου 1646. Απεβίωσε το 1652. |
1646 | 1660 | Η έδρα καταργήθηκε κατά την Κοινοπολιτεία και το Προτεκτοράτο.[2][3] | |
1660 | 1661 | Μπράιαν Ουάλτον | Απεβίωσε στην έδρα του. |
1662 | Χένρι Φερν | Απεβίωσε λίγο μετά την χειροτονία. | |
1662 | 1668 | Τζορτζ Χολ | Επίσης Αρχιδιάκονος του Καντερμπέρι, απεβίωσε στην έδρα του. |
1668 | 1672 | Τζον Ουίλκινς | Απεβίωσε στην έδρα του. |
1673 | 1686 | Τζον Πίρσον | Απεβίωσε στην έδρα του. |
1686 | 1689 | Τόμας Καρτράιτ | Απεβίωσε στην έδρα του. |
1689 | 1707 | Νίκολας Στράτφορντ | Απεβίωσε στην έδρα του. |
1708 | 1714 | Βαρώνος Σερ Ουίλλιαμ Ντόους | Μεταφέρθηκε στο Γιορκ. |
1714 | 1725 | Φράνσις Γκάστρελ | Απεβίωσε στην έδρα του. |
1726 | 1752 | Σάμουελ Πέπλοε | Απεβίωσε στην έδρα του. |
1752 | 1771 | Έντμουντ Κιν | Μεταφέρθηκε στο Έλυ. |
1771 | 1776 | Ουίλλιαμ Μάρκχαμ | Μεταφέρθηκε στο Γιορκ. |
1776 | 1787 | Μπέιλμπι Πόρτεους | Μεταφέρθηκε στο Λονδίνο. |
1788 | 1800 | Ουίλλιαμ Κλίβερ | Μεταφέρθηκε στο Μπάνγκορ, μετέπειτα στο Σεντ Ασάφ. |
1800 | 1809 | Χένρι Μαζέντι | Μεταφέρθηκε στο Μπάνγκορ. |
1810 | 1812 | Μπόιερ Σπαρκ | Μεταφέρθηκε στο Έλυ. |
1812 | 1824 | Τζορτζ Χένρι Λόου | Μεταφέρθηκε στο Μπαθ και Γουέλς. |
1824 | 1828 | Τσαρλς Τζέιμς Μπλόμφιλντ | Μεταφέρθηκε στο Λονδίνο. |
1828 | 1848 | Τζον Μπερντ Σάμνερ | Μεταφέρθηκε στο Καντέρμπερι. |
1848 | 1865 | Τζόν Γκρέιχαμ | Απεβίωσε στην έδρα του. |
1865 | 1884 | Ουίλλιαμ Τζέικομπσον | Παραιτήθηκε. |
1884 | 1889 | Ουίλλιαμ Σταμπς | Μεταφέρθηκε στην Οξφόρδη. |
1889 | 1919 | Φράνσις Τζέιν | Παραιτήθηκε. |
1919 | 1932 | Λίουκ Πέιτζετ | Μεταφέρθηκε στο Στέπνεϊ. |
1932 | 1939 | Τζόφρι Φίσερ | Μεταφέρθηκε στο Λονδίνο, έπειτα στο Καντέρμπερι. |
1939 | 1955 | Ντάγκλας Κρικ | Μεταφέρθηκε από το Στάφορντ. |
1955 | 1973 | Τζέραλντ Έλισον | Μεταφέρθηκε από το Ουίλλεσντεν, μεταφέρθηκε στο Λονδίνο. |
1974 | 1981 | Βίκτορ Γουίτσεϊ | Μεταφέρθηκε από το Χέρτφορντ. |
1982 | 1996 | Μάικλ Μπόγκεν | Παραιτήθηκε από το Λονδίνο και του Σάουθουαρκ, πλέον επίτιμος αναπληρωτής επίσκοπος στο Γκίλφορντ. |
1996 | παρόν | Πίτερ Φόρστερ | |
Πηγές: [4][5][6] |
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Υποσημειώσεις
- ↑ House of Lords: Bishop of Chester. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2017.
- ↑ «Episcopalians». bcw-project.org. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2017.
- ↑ King, Peter (July 1968). «The Episcopate during the Civil Wars, 1642–1649». The English Historical Review (Oxford University Press) 83 (328): 523–537. doi:. https://archive.org/details/sim_english-historical-review_1968-07_83_328/page/523.
- ↑ «Historical successions: Chester». Crockford's Clerical Directory. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2017.
- ↑ Fryde, E. B.· Greenway, D. E.· Porter, S.· Roy, I., επιμ. (1986). Handbook of British Chronology (3η, επαν. 2003 έκδοση). Cambridge: Cambridge University Press. σελ. 237–238. ISBN 0-521-56350-X.
- ↑ Horn, J. M.· Smith, D. M.· Mussett, P. (2004). «Bishops of Chester». Fasti Ecclesiae Anglicanae 1541–1857: Volume 11: Carlisle, Chester, Durham, Manchester, Ripon, and Sodor and Man Dioceses. UK: British History Online. σελ. 37–42.
- Βιβλιογραφία
- Haydn's Book of Dignities (1894) Joseph Haydn/Horace Ockerby, επανεκ. 1969
- Whitaker's Almanack 1883 to 2004, Joseph Whitaker and Sons Ltd/A&C Black, London
- Herbermann, Charles, επιμ. (1913). "Chester". Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton.