Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κίνημα Ελλάδας
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κίνημα Ελλάδας | |
---|---|
Ίδρυση | 1970 |
Έδρα | Αθήνα |
Εφημερίδα | Κόκκινο Δελτίο |
Πτέρυγα νεολαίας | Συσπείρωση Νεολαίων Ε.Κ.Κ.Ε. |
Ιδεολογία | Κομμουνισμός Μαρξισμός-Λενινισμός Μαοϊσμός Αντικαπιταλισμός |
Πολιτικό φάσμα | Ακροαριστερά[1] |
Εθνική προσχώρηση | ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. |
Χρώματα | κόκκινο |
Σημαία κόμματος | |
Ιστότοπος | |
ekke.net.gr | |
Πολιτικό σύστημα Ελλάδας Πολιτικά κόμματα Εκλογές |
Το Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κίνημα Ελλάδας (Ε.Κ.Κ.Ε.) είναι μαρξιστική-λενινιστική οργάνωση της Ελλάδας. Ιδρύθηκε το 1970[2] από Έλληνες πολιτικούς πρόσφυγες, διωκόμενους από τη Χούντα, στο Δυτικό Βερολίνο. Οι ιδεολογικές της αναφορές βρίσκονται στο Μαοϊσμό.[2] Η θέση της, αναφορικά με την κρίση στο ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα, μετά την 6η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, ήταν αυτή της υποστήριξης του Νίκου Ζαχαριάδη.
Στην Προγραμματική Διακήρυξη του, που ψηφίστηκε στο ιδρυτικό συνέδριο την άνοιξη του 1970, το ΕΚΚΕ υποστήριζε ότι ο χαρακτήρας της Επανάστασης στην Ελλάδα θα είναι σοσιαλιστικός, σε αντίθεση με την ΟΜΛΕ, την άλλη μαρξιστική-λενινιστική οργάνωση στην Ελλάδα, που υποστήριζε τον αντιιμπεριαλιστικό λαϊκοδημοκρατικό της χαρακτήρα.
Το ΕΚΚΕ, μέσω της φοιτητικής του παράταξης ΑΑΣΠΕ (Αντιφασιστική Αντιϊμπεριαλιστική Σπουδαστική Παράταξη Ελλάδας), πρωτοστάτησε στον Αντιδικτατορικό Αγώνα,[2] όπως αυτό φαίνεται και από το μεγάλο αριθμό μελών της στην επιτροπή κατάληψης του Πολυτεχνείου το 1973. Πολλά μέλη του συνελήφθησαν και βασανίστηκαν επί Δικτατορίας, με χαρακτηριστικότερη περίπτωση εκείνη του Χρήστου Μπίστη.
Σε αντίθεση με άλλες οργανώσεις της Αριστεράς, το ΕΚΚΕ κατά τη Μεταπολίτευση δεν υπέβαλε τη δήλωση περί αποκήρυξης της βίαιης επανάστασης. Σε μια περίοδο που το ΚΚΕ μόλις ίδρυε τις πρώτες του Οργανώσεις Βάσης, μετά από τη διάλυσή τους, το 1958, το ΕΚΚΕ ισοψηφούσε με το ΚΚΕ σε μέλη. Ήταν μάλιστα η μεγαλύτερη εξωκοινοβουλευτική οργάνωση της Αριστεράς, με 6.000 μέλη κατά τη Μεταπολίτευση.
Στις εκλογές του 1974, σε αντίθεση με τις άλλες οργανώσεις της Αριστεράς, το ΕΚΚΕ έλαβε μέρος, αποσπώντας όμως μόνο 11.000 ψήφους, ποσοστό 0,2%. Μικρή αύξηση είχε στις εκλογές του 1977, 0,23%.
Η θεωρία των τριών κόσμων που υιοθέτησε και η εξίσωση της επικινδυνότητας ΕΣΣΔ-ΗΠΑ για την Ελλάδα, προκάλεσε αφενός μεν μαζική αποχώρηση μελών και στελεχών του κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1970, αφετέρου σύγκλιση ιδεολογική με το Μ-Λ ΚΚΕ, το οποίο τότε ήδη ασπαζόταν τη θεωρία των τριών κόσμων. Έτσι, στις εκλογές του 1981, κατέβηκαν με το ενιαίο ψηφοδέλτιο ΕΚΚΕ-Μ-Λ ΚΚΕ, το οποίο, όμως, συγκέντρωσε μόλις 4.700 ψήφους, 0,08%.
Η έλευση του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία προκάλεσε σύγχυση και στο ΕΚΚΕ, αναφορικά με το χαρακτήρα του κόμματος αυτού, και μεγαλύτερες αποχωρήσεις, παρά τις σχετικές επιτυχίες στις δημοτικές εκλογές του 1982. Ωστόσο, στις εκλογές του 1985, το ΕΚΚΕ αύξησε τις ψήφους που απέσπασε, λαμβάνοντας 7.001 ψήφους και ποσοστό 0,11%. Στις τελευταίες εκλογές που συμμετέχει αυτόνομα, τον Ιούνη του 1989, το ΕΚΚΕ λαμβάνει 2.760 ψήφους, ποσοστό 0,04%[3].
Από εκεί κι έπειτα, το ΕΚΚΕ συμμετέχει στο εκλογικό σχήμα Αριστερή Πρωτοβουλία το Νοέμβρη του 1989 (0,2%, 13.554 ψήφοι), από κοινού με το ΚΚΕ Εσωτερικού-Ανανεωτική Αριστερά, την Εναλλακτική Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση και ανένταχτους αριστερούς. Αποτέλεσε ιδρυτική συνιστώσα, τόσο της Μαχόμενης Αριστεράς όσο και του Μετώπου Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΜΕ.Ρ.Α.). Το ΕΚΚΕ αποτέλεσε ιδρυτική συνιστώσα της πολιτικής συμμαχίας ΑΝΤΑΡΣΥΑ (Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή) που ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 2009.[2]
Η φοιτητική παράταξη που πρόσκειται στο ΕΚΚΕ συγχωνεύτηκε στην Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση (ΕΑΑΚ).
Εκδίδει το περιοδικό "Κόκκινο Δελτίο", ενώ η νεολαία του εκδίδει την "Κόκκινη Σφήνα".
Αποτελέσματα εκλογών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βουλή των Ελλήνων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Αρχηγός κόμματος | Αριθμός ψήφων | Ποσοστό ψήφων | Έδρες | Θέση |
---|---|---|---|---|---|
1974 | Χρήστος Μπίστης | 1.549 | 0,03% | 0 / 300
|
7o κόμμα Εκτός Βουλής |
1977 | Χρήστος Μπίστης | 24.737 | 0,36% | 0 / 300
|
8o κόμμα Εκτός Βουλής |
1981 | Χρήστος Μπίστης | 4.750 (μαζί με Μ-Λ ΚΚΕ) |
0,08% (μαζί με Μ-Λ ΚΚΕ) |
0 / 300
|
11o κόμμα Εκτός Βουλής |
1985 | Χρήστος Μπίστης | 7.001 | 0,11% | 0 / 300
|
9o κόμμα Εκτός Βουλής |
1989 Ι | Χρήστος Μπίστης | 2.760 | 0,04% | 0 / 300
|
18o κόμμα Εκτός Βουλής |
1989 ΙΙ | Χρήστος Μπίστης | 13.554 (Αριστερή Πρωτοβουλία) |
0,20% (Αριστερή Πρωτοβουλία) |
0 / 300
|
7o κόμμα Εκτός Βουλής |
1990 | Χρήστος Μπίστης | 1.350 | 0,02% | 0 / 300
|
20o κόμμα Εκτός Βουλής |
1993 | διοικούσα επιτροπή | 8.160 (Μαχόμενη Αριστερά) |
0,12% (Μαχόμενη Αριστερά) |
0 / 300
|
10o κόμμα Εκτός Βουλής |
1996 | διοικούσα επιτροπή | 10.443 (Μαχόμενη Αριστερά) |
0,15% (Μαχόμενη Αριστερά) |
0 / 300
|
12o κόμμα Εκτός Βουλής |
2000 | διοικούσα επιτροπή | 8.132 (ΜΕ.Ρ.Α.) |
0,12% (ΜΕ.Ρ.Α.) |
0 / 300
|
11o κόμμα Εκτός Βουλής |
2004 | διοικούσα επιτροπή | 11.264 (ΜΕ.Ρ.Α.) |
0,15% (ΜΕ.Ρ.Α.) |
0 / 300
|
8o κόμμα Εκτός Βουλής |
2007 | διοικούσα επιτροπή | 11.859 (ΜΕ.Ρ.Α.) |
0,17% (ΜΕ.Ρ.Α.) |
0 / 300
|
10o κόμμα Εκτός Βουλής |
2009 | διοικούσα επιτροπή | 24.737 (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.) |
0,36% (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.) |
0 / 300
|
8o κόμμα Εκτός Βουλής |
2012 Ι | διοικούσα επιτροπή | 75.428 (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α) |
1,19% (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.) |
0 / 300
|
13ο κόμμα Εκτός Βουλής |
2012 ΙΙ | διοικούσα επιτροπή | 20.416 (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.) |
0,33% (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.) |
0 / 300
|
12ο κόμμα Εκτός Βουλής |
2015 Ι | διοικούσα επιτροπή | 39.455 (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.-Μ.ΑΡ.Σ.) |
0,64% (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.-Μ.ΑΡ.Σ.) |
0 / 300
|
12o κόμμα Εκτός Βουλής |
2015 IΙ | διοικούσα επιτροπή | 46.096 (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.-Ε.Ε.Κ.) |
0,85% (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.-Ε.Ε.Κ.) |
0 / 300
|
10o κόμμα Εκτός Βουλής |
2019 | διοικούσα επιτροπή | 23.191 (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.) |
0,41% (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.) |
0 / 300
|
12o κόμμα Εκτός Βουλής |
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Αρχηγός κόμματος | Αριθμός ψήφων | Ποσοστό ψήφων | Έδρες | Θέση | Ομάδα |
---|---|---|---|---|---|---|
1984 | Χρήστος Μπίστης | 17.789 | 0,30% | 0 / 300
|
9η | - |
1999 | διοικούσα επιτροπή | 10.884 (ΜΕ.Ρ.Α.) |
0,17% (ΜΕ.Ρ.Α.) |
0 / 300
|
18η | - |
2004 | διοικούσα επιτροπή | 13.387 (ΜΕ.Ρ.Α.) |
0,22% (ΜΕ.Ρ.Α.) |
0 / 300
|
14η | - |
2009 | διοικούσα επιτροπή | 21.951 (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.) |
0,43% (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.) |
0 / 300
|
13η | - |
2014 | διοικούσα επιτροπή | 41.299 (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.) |
0,72% (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.) |
0 / 300
|
18η | - |
2019 | διοικούσα επιτροπή | 36.334 (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.) |
0,64% (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.) |
0 / 300
|
20η | - |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Αλεξάτος, Γ. (2008) Ιστορικό Λεξικό του Ελληνικού Εργατικού Κινήματος. Αθήνα: Γειτονιές του Κόσμου, σελ. 171
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Παναγιώτα Μπίτσικα (20 Ιουνίου 2010). «Η Βαβέλ της Αριστεράς». www.tovima.gr. Το Βήμα. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2018.
- ↑ «Σύντομος απολογισμός από την ίδρυση του ΕΚΚΕ μέχρι σήμερα (1997)». 1997.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αυτό το λήμμα σχετικά με τον Κομμουνισμό χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |