Εργατικό Κόμμα του Μπαρμπάντος
Εργατικό Κόμμα του Μπαρμπάντος Barbados Labour Party | |
|---|---|
| Πρόεδρος | Μία Μότλεϊ |
| Ιδρυτής | Γκράντλεϊ Άνταμς |
| Ίδρυση | 31 Μαρτίου 1938 |
| Έδρα | Οικία Γκρέντλεϊ Άνταμς |
| Πτέρυγα νεολαίας | Σύνδεσμος Νέων Σοσιαλιστών |
| Ιδεολογία | Σοσιαλδημοκρατία Ρεπουμπλικανισμός |
| Πολιτικό φάσμα | Κεντροαριστερά |
| Χρώματα | Κόκκινο και κίτρινο |
| [[Πολιτικό σύστημα Μπαρμπάντος]] [[Κατάλογος πολιτικών κομμάτων Μπαρμπάντος|Πολιτικά κόμματα]] [[Εκλογές Μπαρμπάντος|Εκλογές]] | |
Το Εργατικό Κόμμα του Μπαρμπάντος αγγλικά: Barbados Labour Party, κοινώς γνωστό ως Μπιζ (αγγλικά: Bees, Μέλισσες), είναι ένα σοσιαλδημοκρατικό πολιτικό κόμμα στα Μπαρμπάντος που ιδρύθηκε το 1938. Με επικεφαλής τον πρωθυπουργό Μία Μότλεϊ, είναι το κυβερνών κόμμα του Μπαρμπάντος και το μοναδικό κόμμα στην Βουλή της Συνέλευσης του Μπαρμπάντος, με 30 από τις 30 έδρες. Το ΕΚΜ εξελέγη στην κυβέρνηση στις 25 Μαΐου 2018 μετά από μια δεκαετία στην αντιπολίτευση, με τη Μότλι να γίνεται η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της χώρας. Το κόμμα αρχικά κέρδισε όλες τις έδρες στη Βουλή της Συνέλευσης, αλλά ο επίσκοπος Τζόζεφ Άθερλι, ο βουλευτής των Δυτικών του Αγίου Μιχαήλ, έγινε ανεξάρτητος βουλευτής (αργότερα ιδρυτής και ηγέτης του Λαϊκού Κόμματος για τη Δημοκρατία και την Ανάπτυξη) και Αρχηγός της Αντιπολίτευσης στις 2 Ιουνίου 2018. Το κόμμα κέρδισε και τις 30 έδρες στις γενικές εκλογές του 2022.
Από κοινού με το άλλο μεγάλο κόμμα του Μπαρμπάντος, το Δημοκρατικό Εργατικό Κόμμα ή τους «Δημοκρατικούς», το ΕΚΜ έχει περιγραφεί ευρέως ως κεντροαριστερό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, με την τοπική πολιτική να βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην προσωπικότητα και να ανταποκρίνεται σε σύγχρονα ζητήματα και στην κατάσταση της οικονομίας. Ωστόσο, το κόμμα διακρίνεται επειδή έχει τις ρίζες του στις πολιτικές του Φιλελευθερισμού Άσκουιθ, συμπεριλαμβανομένης της εστίασης στο εμπόριο ως τρόπο ενίσχυσης της οικονομικής ανάπτυξης έναντι της δημιουργίας κοινωνικών υπηρεσιών.
Το ΕΚΜ είναι πρώην μέλος παρατηρητής της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.
Ιστορικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αρχικά ονομαζόταν Προοδευτικός Σύνδεσμος του Μπαρμπάντος μέχρι το 1944, το κόμμα ιδρύθηκε στις 31 Μαρτίου 1938 στο σπίτι του Τζέιμς Μαρτινό. Κατά την πρώτη συνεδρίαση, η Κρίσι Μπράθγουεϊ και ο Γκράντλεϊ Άνταμς εξελέγησαν ως Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος. Ο Άνταμς είχε εισέλθει στη Βουλή της Συνέλευσης το 1934 εν μέρει μέσω της αποδόμησης των εργατικών προσπαθειών του Δημοκρατικού Συνδέσμου του Τσαρλς Ντάνκαν Ο'Νιλ, αλλά αυτό το νέο κόμμα στράφηκε στην οργάνωση του πολιτικού κινήματος που προκλήθηκε από την αναταραχή του 1937, στην οποία είχε εναντιωθεί νωρίτερα. Ως εκ τούτου, οι στόχοι τους περιελάμβαναν πολλούς από τους αρχικούς στόχους του Συνδέσμου, όπως η καθολική ψήφος, η δωρεάν εκπαίδευση και η καλύτερη στέγαση και υγειονομική περίθαλψη.
Το ΕΚΜ συμμετείχε για πρώτη φορά σε γενικές εκλογές το 1940. Το 1994, ο Όουεν Άρθουρ έγινε Πρωθυπουργός ως ηγέτης του Εργατικού Κόμματος του Μπαρμπάντος. Στις εκλογές του 2003 το ΕΚΜ κέρδισε 23 από τις 30 έδρες. Ο αριθμός αυξήθηκε σε 24 το 2006, όταν σε μια σχεδόν άνευ προηγουμένου εξέλιξη ο αρχηγός της αντιπολίτευσης, μετά από μια σφοδρή και ταραχώδη εσωτερική μάχη μέσα στο ίδιο του το κόμμα, παραιτήθηκε από τη θέση και προσχώρησε στο κυβερνών κόμμα.
Το Εργατικό Κόμμα του Μπαρμπάντος κυβέρνησε από το 1994 έως το 2008, το οποίο ονομαζόταν συνήθως «Διοίκηση Όουεν Άρθουρ». Ο Πρωθυπουργός Άρθουρ επιλέχθηκε μεταξύ των ηγετών σε όλο τον κόσμο για να παραδώσει τη διάλεξη του Γουίλιαμ Γουίλμπερφορς για την 200ή επέτειο της κατάργησης του νόμου για το εμπόριο σκλάβων στον Ατλαντικό.
Το κόμμα έχασε την εξουσία στις γενικές εκλογές του 2008, κερδίζοντας 10 έδρες έναντι 20 για το Δημοκρατικό Εργατικό Κόμμα (ΔΕΚ). Μετά τις εκλογές, ο Άρθουρ παραιτήθηκε από τον αρχηγεία του ΕΚΜ και αντικαταστάθηκε από την πρώην αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Μία Μότλεϊ σε μια εκλογή ηγεσίας εναντίον του Γενικού Εισαγγελέα των Μπαρμπάντος, Ντέιλ Μάρσαλ. Η Μότλεϊ έγινε επίσης άρχηγός της αντιπολίτευσης.
Το καλοκαίρι του 2008, ο Χάμιλτον Λάσλι, βουλευτής των Νοτιοανατολικών του Αγίου Μιχαήλ, παραιτήθηκε από το κόμμα για να γίνει ανεξάρτητος υποψήφιος στη Βουλή της Συνέλευσης. Στη συνέχεια, του δόθηκε δουλειά από το ΔΕΚ, το κόμμα στο οποίο ανήκε πριν πάει στο ΕΚΜ, ως σύμβουλος για τη φτώχεια. Αυτή η κίνηση του μέλους μείωσε σε εννέα τον αριθμό των εδρών που είχε το Εργατικό Κόμμα του Μπαρμπάντος στη Βουλή.
Αποτελέσματα εκλογών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εκλογές της Βουλής της Συνέλευσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Εκλογή | Αρχηγός κόμματος | Ψήφοι | % | Έδρες | +/- | Θέση | Αποτέλεσμα |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1951 | Γκράντλεϊ Χέρμπερτ Άνταμς | 53.321 | 54.5% | 15 / 24 | +15 | 1η | Κυβέρνηση |
| 1956 | 48.667 | 49.3% | 15 / 24 | - | 1η | Κυβέρνηση | |
| 1961 | Χιού Γκόρντον Κάμινς | 40.096 | 36.8% | 4 / 24 | -11 | 2η | Αντιπολίτευση |
| 1966 | Γκράντλεϊ Χέρμπερτ Άνταμς | 47.610 | 32.6% | 8 / 24 | +4 | 2η | Αντιπολίτευση |
| 1971 | Χάρολντ Μπέρναρντ Σεντ Τζον | 39.376 | 42.4% | 6 / 24 | -2 | 2η | Αντιπολίτευση |
| 1976 | Τομ Άνταμς | 51.948 | 52.7% | 17 / 24 | +11 | 1η | Κυβέρνηση |
| 1981 | 61.883 | 52.2% | 17 / 27 | - | 1η | Κυβέρνηση | |
| 1986 | Χάρολντ Μπέρναρντ Σεντ Τζον | 54.367 | 40.4% | 3 / 27 | -14 | 2η | Αντιπολίτευση |
| 1991 | Χένρι Φορντ | 51.789 | 43.0% | 10 / 28 | +7 | 2η | Αντιπολίτευση |
| 1994 | Όουεν Άρθουρ | 60.504 | 48.3% | 19 / 28 | +9 | 1η | Κυβέρνηση |
| 1999 | 83.445 | 64.9% | 26 / 28 | +7 | 1η | Κυβέρνηση | |
| 2003 | 69.294 | 55.9% | 23 / 30 | -3 | 1η | Κυβέρνηση | |
| 2008 | 61.316 | 46.5% | 10 / 30 | -13 | 2η | Αντιπολίτευση | |
| 2013 | 74.121 | 48.2% | 14 / 30 | +4 | 2η | Αντιπολίτευση | |
| 2018 | Μία Μότλεϊ | 112.955 | 73.5% | 30 / 30 | +16 | 1η | Κυβέρνηση |
| 2022 | 78.720 | 69.03% | 30 / 30 | - | 1η | Κυβέρνηση |