Ζαν-Λουί Τρεντινιάν
Εμφάνιση
Ο Ζαν-Λουί Τρεντινιάν (γαλλικά: Jean-Louis Trintignant, 11 Δεκεμβρίου 1930-17 Ιουνίου 2022) ήταν Γάλλος ηθοποιός.
Είχε πρωταγωνιστήσει σε ταινίες σκηνοθετών όπως ο Κώστας Γαβράς, ο Κλοντ Λελούς, o Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, ο Μίχαελ Χάνεκε, ο Φρανσουά Τρυφώ και ο Κριστόφ Κισλόφσκι.
Το 1968 κέρδισε την Αργυρή Άρκτο καλύτερου ηθοποιού στο φεστιβάλ του Βερολίνου για την ταινία L'homme qui ment.[1] Την επόμενη χρονιά, βραβεύτηκε με το βραβείο ανδρικής ερμηνείας στο φεστιβάλ των Καννών για την ταινία Ζ[2].Το 2013 έλαβε το Βραβείο Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου και το Βραβείο Σεζάρ Α' ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία Αγάπη[3].
Φιλμογαφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Πρωτότυπος τίτλος | Ελληνική μετάφραση | Ρόλος |
---|---|---|---|
Δεκαετία 1950 | |||
1956 | La loi des rues | Ο νόμος του δρόμου | Ιβ Τρεγκιέ |
Et Dieu... créa la femme | Και ο Θεός... έπλασε τη γυναίκα | Μισέλ Ταρντιέ | |
Club de femmes | Λέσχη κοριτσιών | Μισέλ | |
1959 | Les liaisons dangereuses | Επικίνδυνες σχέσεις | Ντανσνί |
Estate violenta | Βίαιο καλοκαίρι | Κάρλο Καρεμόλι | |
Δεκαετία 1960 | |||
1960 | La 1000eme fenêtre | Ζορζ Ντεσβίν | |
Austerlitz | Ο Ναπολέων στο Αούστερλιτς | Σεγκούρ | |
Le coeur battant | Φρανσουά | ||
1961 | Pleins feux sur l'assassin | Το αίνιγμα των 7 κληρονόμων | Ζαν Μαρί ντε Κερλογκάν |
Antinea, l'amante della città sepolta | Ατλαντίς, η χαμένη ήπειρος | Πιερ | |
Le puits aux trois vérités | Το αίνιγμα με τις τρεις αλήθειες | καλεσμένος εγκαινίων | |
Le jeu de la vérité | Γκι ντε Φλερί | ||
1962 | Horace 62 | Μονομαχία αρχηγών | Ζοζέφ Φαμπιανί |
Les sept péchés capitaux | Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα | Μπερνάρ Ντιπάρκ | |
Le combat dans l'île | Κλεμάν Λεσέρ | ||
Il sorpasso | Η προσπέραση | Ρομπέρτο Μαριάνι | |
1963 | Il successo | Φιλοδοξίες δίχως όρια | Σέρτζιο |
Château en Suède | Πύργος στη Σουηδία | Φρεντερίκ | |
1964 | Les pas perdus | Ζορζ Γκισάρ | |
Viheltäjät | Ζαν Λουί Τρεντινιάν | ||
Mata Hari, agent H21 | Μάτα Χάρι, πράκτωρ Χ-21 | Φρανσουά Λασάλ | |
L'enfer | Μαρσέλ #2 | ||
1965 | La bonne occase | Ζακ Ντανζάκ | |
Io uccido, tu uccidi | Δουλειές για άντρες | Τζιάνι Σάντι | |
Merveilleuse Angélique | Αγγελική, η αδάμαστη | Κλοντ | |
Compartiment tueurs | Βαγόνι δολοφόνων | Ερίκ Γκραντέν | |
1966 | Un garçon, une fille. Le dix-septième ciel | Ένα αγόρι κι ένα κορίτσι | Φρανσουά |
La longue marche | Η μεγάλη πορεία | Φιλίπ | |
Un homme et une femme | Ένας άνδρας και μια γυναίκα | Ζαν Λουί Ντιρόκ | |
Safari diamants | Το μυστικό των κλεμμένων διαμαντιών | Ραφαέλ Βινσέντ | |
Paris brûle-t-il? | Κάψτε το Παρίσι | Σερζ | |
Trans-Europ-Express | Ελιά | ||
1967 | Mon amour Mon amour | Αγάπη μου... Αγάπη μου | Βινσέντ Φαλέζ |
Col cuore in gola | Με την ψυχή στο στόμα | Μπερνάρ | |
Un homme à abattre | Ραφαέλ | ||
1968 | La morte ha fatto l'uovo | Η γέννηση του θανάτου | Μάρκο |
Les biches | Οι ελαφίνες | Πολ Τόμας | |
L'homme qui ment | Γιαν Ρομπέν / Μπόρις Βαρίσα | ||
Il grande silenzio | Ο εκδικητής του διαβόλου | Γκόρντον | |
La matriarca | Διαστροφές του έρωτα | δρ Κάρλο ντε Μάρκι | |
1969 | Ζ | Ζ | εισαγγελέας |
Metti, una sera a cena | Μισέλ / σύζυγος της Νίνας | ||
Ma nuit chez Maud | Μια νύχτα με τη Μοντ | Ζαν Λουί | |
Le voleur de crimes | Ο κλέφτης των εγκλημάτων | Ζαν Ζιρό | |
L'opium et le bâton | Κλοντιέ | ||
L'Américain | Ο Αμερικάνος | Μπρούνο | |
Così dolce... così perversa | Το δόλωμα της αμαρτίας | Ζαν Ρεϊνό | |
Δεκαετία 1970 | |||
1970 | Remparts d'argile | επιχειρηματίας | |
Il conformista | Κονφορμίστας | Μαρτσέλο Κλερίτσι | |
Las secretas intenciones | Μιγκέλ | ||
Le voyou | Ο μετρ του εγκλήματος | Σιμόν Ντιρόκ | |
1971 | Sans mobile apparent | Δολοφόνος χωρίς αιτία | Στεφάν Καρελά |
1972 | La course du lièvre à travers les champs | Στη φωλιά των λύκων | Αντουάν Καρντό |
L'attentat | Η απόπειρα | Φρανσουά Νταριέν | |
Un homme est mort | Ο άνθρωπος απ' το Παρίσι | Λισιέν Μπεγιόν | |
1973 | Une journée bien remplie ou Neuf meurtres insolites dans une même journée par un seul homme dont ce n'est pas le métier | σκηνοθέτης θιάσου | |
Défense de savoir | Απαγορευμένη γνώση | Ζαν Πιερ Λομπρέ | |
Le train | Μοιραία συνάντηση | Ζιλιέν Μαρογιέ | |
1974 | Les violons du bal | Τα βιολιά του χορού | Μισέλ |
Glissements progressifs du plaisir | επιθεωρητής | ||
Le mouton enragé | Το λυσσασμένο πρόβατο | Νικολά Μαγιέ | |
L'escapade | Φερντινάν | ||
Le secret | Το μυστικό | Νταβίντ Νταγκέρ | |
1975 | Le jeu avec le feu | Το παιχνίδι της φωτιάς | Φραντς / Φράνσις |
L'agression | Επίθεση εν ψυχρώ | Πολ Βαρλάν | |
Flic Story | Η ιστορία ενός μπάτσου | Εμίλ Μπουισόν | |
Il pleut sur Santiago | Φλόγες πάνω απ' το Σαντιάγκο | γερουσιαστής | |
La donna della domenica | Η γυναίκα της Κυριακής | Μάσιμο Κάμπι | |
Hustle | Ο αστυνόμος και το κολ γκερλ | Ζαν Λουί Ντιρόκ | |
1976 | L'ordinateur des pompes funèbres | Το κυνήγι του απίθανου δολοφόνου | Φρεντ Μαλόουν |
Le voyage de noces | Ένας έρωτας, μια νύχτα | Πολ Κάρτερ | |
Il deserto dei tartari | Η μεγάλη νύχτα των συνταγματαρχών | δρ Ρόβινε | |
1977 | Les passagers | Αμείλικτη καταδίωξη | Άλεξ Μουανό |
Repérages | Βικτόρ | ||
1978 | L'argent des autres | Ανρί Ρενιέ | |
1979 | Le maître nageur | κηπουρός | |
Melancoly Baby | Πιερ | ||
Δεκαετία 1980 | |||
1980 | La terrazza | Η ταράτσα | Ενρίκο Ντόρσι |
La banquière | Η τραπεζίτισσα | Οράς Βανιστέρ | |
Je vous aime | Οι άντρες της ζωής μου | Ζιλιέν Τεγιέ | |
1981 | Un assassin qui passe | Ένας δολοφόνος πέρασε | Ράβιτς |
Passione d'amore | γιατρός | ||
Malevil | Φούλμπερτ | ||
Une affaire d'hommes | Λουί Φαγκέ | ||
Eaux profondes | Βικ Άλεν | ||
1982 | Le Grand Pardon | Εγώ δεν συγχωρώ | επιθεωρητής Ντουσέ |
Boulevard des assassins | Ντανιέλ Σομόν | ||
La nuit de Varennes | Η νύχτα της Βαρενές | κύριος Σος | |
Colpire al cuore | Ντάριο | ||
1983 | Under Fire | Αποστολή στη Νικαράγουα | Μαρσέλ Ζαζί |
Vivement dimanche! | Οπωσδήποτε την Κυριακή! | Ζιλιέν Βερσέλ | |
La crime | Κριστιάν Λακασάν | ||
1984 | Le bon plaisir | Πρόεδρος της Δημοκρατίας | |
Femmes de personne | Αδέσμευτες γυναίκες | Μισέλ Ζιλκάν | |
Viva la vie | Φρανσουά Γκοσέ | ||
1985 | L'été prochain | Πολ | |
Partir, revenir | Ρολάν Ριβιέρ | ||
Rendez-vous | Ραντεβού | Σκράτζλερ | |
Sortüz egy fekete bivalyért | δάσκαλος | ||
L'homme aux yeux d'argent | Μαγιέν | ||
1986 | Un homme et une femme, 20 ans déjà | Ένας άντρας και μια γυναίκα... 20 χρόνια μετά | Ζαν Λουί Ντιρόκ |
La femme de ma vie | Πιερ | ||
1987 | Le moustachu | στρατηγός Γκουζεάρ | |
La vallée fantôme | Πολ | ||
1989 | Bunker Palace Hôtel | Χολμ | |
Δεκαετία 1990 | |||
1991 | Merci la vie | Σ' ευχαριστώ, ζωή | αξιωματικός Ες Ες |
1992 | Le Grand Pardon II | αφηγητής (φωνή) | |
1993 | L'instinct de l'ange | συνταγματάρχης Εντουάρ | |
L'oeil écarlate | Ρενέ Μοντιζού | ||
1994 | Trois couleurs: Rouge | Τρία χρώματα: Η κόκκινη ταινία | δικαστής |
Regarde les hommes tomber | Κοίτα τους άντρες όταν πέφτουν | Μαρξ | |
1995 | La cité des enfants perdus | Η πόλη των χαμένων παιδιών | θείος Έρβιν (φωνή) |
Fiesta | συνταγματάρχης Μασαγκουάλ | ||
1996 | C'est jamais loin | Έλιοτ Σπένσερ | |
Un héros très discret | Ένας πολύ διακριτικός ήρωας | Αλμπέρ Ντεούς | |
Tykho Moon | χειρουργός | ||
1998 | Ceux qui m'aiment prendront le train | Αυτοί που μ' αγαπούν θα πάρουν το τρένο | Λισιέν Εμερίς / Ζαν Μπατίστ Εμερίς |
Δεκαετία 2000 | |||
2003 | Janis and John | Τζάνις και Τζον | κύριος Κάνον |
2003 | Immortel (ad vitam) | Γυναίκα παγίδα | Τζακ Τέρνερ (φωνή) |
2006 | Stranger Than Fiction | Πιο παράξενο κι από παράξενο! | Ζαν Λουί Ντιρόκ |
Δεκαετία 2010 | |||
2012 | Amour | Αγάπη | Ζορζ |
2017 | Happy End | Ζορζ Λοράν | |
2019 | Les plus belles années d'une vie | Ζαν Λουί Ντιρόκ |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Prizes & Honours 1968». www.berlinale.de. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2018.
- ↑ Ζαν-Λουί Τρεντινιάν
- ↑ Θρίαμβος της «Αγάπης» του Μικαελ Χάνεκε και στα γαλλικά Σεζάρ!
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη βιογραφία ενός προσώπου χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |