Ζιλ Λελούς
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μορφοποίηση ώστε να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές μορφοποίησης της Βικιπαίδειας. |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μετάφραση.
Αν θέλετε να συμμετάσχετε, μπορείτε να επεξεργαστείτε το λήμμα μεταφράζοντάς το ή προσθέτοντας δικό σας υλικό και να αφαιρέσετε το {{μετάφραση}} μόλις το ολοκληρώσετε. Είναι πιθανό (και επιθυμητό) το ξενόγλωσσο κείμενο να έχει κρυφτεί σαν σχόλιο με τα <!-- και -->. Πατήστε "επεξεργασία" για να δείτε ολόκληρο το κείμενο. |
Ζιλ Λελούς | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Gilles Lellouche (Γαλλικά) |
Γέννηση | 5 Ιουλίου 1972[1][2] Σαβινί-συρ-Ορζ[3] |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Μητρική γλώσσα | Γαλλικά |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[4] |
Σπουδές | Δραματική σχολή Ecole Florent[5] d:Q125969644 |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ηθοποιός σκηνοθέτης κινηματογράφου σεναριογράφος ηθοποιός ταινιών σεναριογράφος κινηματογραφικών ταινιών[6] |
Περίοδος ακμής | 1995 |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Μελανί Ντουτέ |
Σύντροφος | Μελανί Ντουτέ |
Αδέλφια | Φιλίπ Λελούς |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | honorary citizen of Fontainebleau |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ζιλ Λελούς (Gilles Lellouche, γενν. 5 Ιουλίου 1972) είναι Γάλλος ηθοποιός, σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Είναι ο αδερφός του επίσης ηθοποιού και σκηνοθέτη Φιλίπ Λελούς.
Έχει εμφανιστεί σε περισσότερες από πενήντα ταινίες από το 1995. Είναι γνωστός για τις συνεργασίες του με τον Γκιγιόμ Κανέ - Mon idole (2002), Jeux d'enfants (2003), Narco (2004), Les Petits Mouchoirs (2010), Rock'N'Roll (2017), L'amour est une fête (2018) και Nous finirons ensemble (2019) - αλλά και με τον Ζαν Ντιζαρντέν, με τον οποίο συνεργάστηκε στις ταινίες Les Infidèles (2012) και La French (2014).
Ήταν στην αφίσα αρκετών θρίλερ : Krach (2007), À bout portant (2010), Gibraltar (2013) και L'Enquête (2014).
Είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στις ρομαντικές ταινίες Ma vie n'est pas une comédie romantique (2007) και Sous le même toit (2017) αλλά και στις δραματικές ταινίες Ma part du gâteau (2011) και Plonger (2017). Έκανε επίσης μια γκεστ εμφάνιση στην ταινία Pupilles, δίπλα στη Sandrine Kimberlain (2018). Επιπλέον σκηνοθέτησε δυο ταινίες μεγάλου μήκους, Narco (2004) και Le Grand Bain (2018).
Ήταν δυο φορές υποψήφιος για βραβείο Σεζάρ ; το 2006 στην κατηγορία Καλύτερου Πρωτοεμφανιζόμενου Ηθοποιού και το 2011 στην κατηγορία Β' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία Little White Lies.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Λελούς γεννήθηκε στην Καέν της Γαλλίας. Ο πατέρας του είναι Εβραίος από την Αλγερία ο οποίος εργάστηκε ως κοσμηματοπώλης και σεφ. Η μητέρα του είναι καθολική από τη Βρετάνη της Γαλλίας, έχει ιρλανδική καταγωγή και εργάζεται ως τραγουδίστρια.
Προσωπική ζωή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Είναι ο αδελφός του σκηνοθέτη και κωμικού ηθοποιού Φιλίπ Λελούς.
Από το 2002 έως το 2013, ο Λελούς είχε σχέση με την ηθοποιό Mélanie Doutey. Ο γιος τους Valentin γεννήθηκε στις 21 Απριλίου 2006 και η κόρη του Ava γεννήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2009.
Φιλμογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ως ηθοποιός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κινηματογράφος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 1996 : Les Sœurs Hamlet σε σκηνοθεσία του Abdelkrim Bahloul : Serveur boîte
- 1998 : Folle d'elle σε σκηνοθεσία του Jérôme Cornuau : Gilles
- 1999 : Mes amis σε σκηνοθεσία του Michel Hazanavicius : L'assistant
- 2001 : Ma femme est une actrice σε σκηνοθεσία του Yvan Attal : Un policier
- 2002 : Mon idole σε σκηνοθεσία του Guillaume Canet : Daniel Bénard
- 2003 : Jeux d'enfants σε σκηνοθεσία του Yann Samuell : Sergei Nimov Nimovitch
- 2004 : Narco σε σκηνοθεσία του Tristan Aurouet et Gilles Lellouche : Le jumeau patineur
- 2005 : Anthony Zimmer σε σκηνοθεσία του Jérôme Salle : Müller
- 2005 : Ma vie en l'air σε σκηνοθεσία του Rémi Bezançon : Ludo
- 2006 : On va s'aimer σε σκηνοθεσία του Ivan Calbérac : François
- 2006 : Ne le dis à personne σε σκηνοθεσία του Guillaume Canet : Bruno
- 2006 : Le Héros de la famille σε σκηνοθεσία του Thierry Klifa : Jérôme
- 2007 : Ma place au soleil σε σκηνοθεσία τουÉric de Montalier : Franck
- 2007 : Ma vie n'est pas une comédie romantique σε σκηνοθεσία του Marc Gibaja : Thomas Walkowic
- 2007 : Le Dernier Gang σε σκηνοθεσία του Ariel Zeitoun : Milan
- 2007 : La Chambre des morts d'Alfred Lot : Sylvain
- 2007 : Paris σε σκηνοθεσία του Cédric Klapisch : Franky
- 2008 : Sans arme, ni haine, ni violence σε σκηνοθεσία του Jean-Paul Rouve : Vincent Goumard
- 2008 : Le Premier Jour du reste de ta vie σε σκηνοθεσία του Rémi Bezançon : Un rasta blanc
- 2008 : L'Instinct de mort σε σκηνοθεσία του Jean-François Richet : Paul
- 2009 : Une petite zone de turbulences σε σκηνοθεσία του Alfred Lot : Philippe
- 2010 : Les Aventures extraordinaires d'Adèle Blanc-Sec σε σκηνοθεσία του Luc Besson : Inspecteur Léonce Caponi
- 2010 : Krach σε σκηνοθεσία του Fabrice Genestal : Erwan
- 2010 : Les Petits Mouchoirs σε σκηνοθεσία του Guillaume Canet : Eric
- 2010 : À bout portant σε σκηνοθεσία του Fred Cavayé : Samuel
- 2011 : Ma part du gâteau σε σκηνοθεσία του Cédric Klapisch : Steve
- 2011 : Mineurs 27 σε σκηνοθεσία του Tristan Aurouet : Oscar
- 2012 : JC... Comme Jésus Christ σε σκηνοθεσία του Jonathan Zaccai : ο ίδιος
- 2012 : Les Infidèles σε σκηνοθεσία του ίδιου και των Emmanuelle Bercot, Fred Cavayé, Alexandre Courtes, Jean Dujardin, Michel Hazanavicius, Éric Lartigau : Greg / Nicolas / Bernard / Antoine/ Eric
- 2012 : Nos plus belles vacances σε σκηνοθεσία του Philippe Lellouche : Le narrateur
- 2012 : Quand je serai petit σε σκηνοθεσία του Jean-Paul Rouve : Maurice jeune
- 2012 : Thérèse Desqueyroux de Claude Miller : Bernard Desqueyroux
- 2013 : Gibraltar σε σκηνοθεσία του Julien Leclercq : Marc Fievet
- 2013 : 100% cachemire σε σκηνοθεσία του Valérie Lemercier : Cyrille
- 2014 : Mea Culpa σε σκηνοθεσία του Fred Cavayé : Franck
- 2014 : La French σε σκηνοθεσία του Cédric Jimenez : Gaëtan Zampa
- 2014 : L'Enquête σε σκηνοθεσία του Vincent Garenq : Denis Robert
- 2015 : Les Gorilles σε σκηνοθεσία του Tristan Aurouet : Petrovitch
- 2015 : Belles Familles σε σκηνοθεσία του Jean-Paul Rappeneau : Grégoire Piaggi
- 2015 : Sky σε σκηνοθεσία του Fabienne Berthaud : Richard
- 2016 : Ils sont partout σε σκηνοθεσία τουYvan Attal : Norbert
- 2017 : Rock'N'Roll de Guillaume Canet : lui-même
- 2017 : Sous le même toit σε σκηνοθεσία του Dominique Farrugia : Yvan Hazan
- 2017 : HHhH σε σκηνοθεσία του Cédric Jimenez : Πρότυπο:Lien
- 2017 : Le Sens de la fête σε σκηνοθεσία του Éric Toledano et Olivier Nakache : James, ο σκηνοθέτης
- 2017 : Plonger σε σκηνοθεσία του Mélanie Laurent : César
- 2018 : Pupille σε σκηνοθεσία του Jeanne Herry : Jean
- 2018 : L'amour est une fête σε σκηνοθεσία του Cédric Anger : Serge
- 2019 : Nous finirons ensemble σε σκηνοθεσία του Guillaume Canet : Eric
- 2019 : Jusqu'ici tout va bien σε σκηνοθεσία του Mohamed Hamidi : Fred Bartel
- 2020 : BAC Nord σε σκηνοθεσία του Cédric Jimenez : Grégory Cerva
- 2021 : Adieu Monsieur Haffmann σε σκηνοθεσία του Fred Cavayé : François Mercier
- 2022 : Goliath σε σκηνοθεσία του Frédéric Tellier : Patrick Fameau
- 2022 : Kompromat σε σκηνοθεσία του Jérôme Salle : Mathieu Roussel
- 2022 : Fumer fait tousser σε σκηνοθεσία του Quentin Dupieux : Benzène
- 2023 : Astérix et Obélix : L'Empire du Milieu σε σκηνοθεσία του Guillaume Canet : Obélix
Μικρού μήκους
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 2000 : Un Arabe ouvert σε σκηνοθεσία του Hervé Lasgouttes : Simon
- 2001 : Boomer σε σκηνοθεσία του Karim Adda : Boomer
- 2007 : J'ai plein de projets σε σκηνοθεσία του Karim Adda : αυτός που κάνει γυμναστική
- 2007 : Léthé σε σκηνοθεσία του Antonin Martin-Hilbert
Τηλεόραση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 2003 : L'Adieu σε σκηνοθεσία του François Luciani : Raymond
- 2009 : Un singe sur le dos σε σκηνοθεσία του Jacques Maillot : Francis
- 2011 : Belmondo, itinéraire... σε σκηνοθεσία των Vincent Perrot και Jeff Domenech
- 2011 : Platane (τηλεοπτική σειρά) : ο ίδιος
- 2013 : Le Débarquement, εκπομπή που προβλήθηκε στο Canal+
- 2015 : Dix pour cent (τηλεοπτική σειρά) : ο ίδιος
- 2020 : La Flamme (série télévisée) : Milo
- 2022 : Les rencontres du Papotin, εκπομπή που προβλήθηκε στο France Télévisions
Doublage
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 2008 : Volt, star malgré lui σε σκηνοθεσία των Chris Williams και Byron Howard : Rhino
- 2009 : Lascars σε σκηνοθεσία των Albert Pereira-Lazaro και Emmanuel Klotz : Zoran
- 2011 : Cars 2 σε σκηνοθεσία του John Lasseter : Martin
- 2015 : Vice-versa σε σκηνοθεσία των Peter Docter και Ronnie del Carmen : Colère
- 2017 : Cars 3 σε σκηνοθεσία του Brian Fee : Martin
Ως σκηνοθέτης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 1995 - 2000 : clips pour Pascal Obispo, MC Solaar, Suprême NTM…
- 2003 : Pourkoi... passkeu (μικρού μήκους)
- 2004 : Narco
- 2012 : Les Infidèles (σκετς)
- 2018 : Le Grand Bain
Ως σεναριογράφος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 2003 : Pourkoi... passkeu (μικρού μήκους)
- 2004 : Narco, συμπαραγωγή με τον Tristan Aurouet
Βραβεία και υποψηφιότητες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- César 2006 : υποψηφιότητα για βραβείο Σεζάρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία Ma vie en l'air
- César 2011 : υποψηφιότητα για βραβείο Σεζάρ Β' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία Les Petits Mouchoirs
- 2011 : βραβείο Patrick-Dewaere για την ταινία Les Petits Mouchoirs
- César 2018 : υποψηφιότητα για βραβείο Σεζάρ Β' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία Le Sens de la fête
- César 2019 :
- Υποψηφιότητα για βραβείο Σεζάρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας για την ταινία Le Grand Bain
- Υποψηφιότητα για βραβείο Σεζάρ Πρωτότυπου Σεναρίου για την ταινία Le Grand Bain, με τον Ahmed Hamidi και τον Julien Lambroschini
- Υποψηφιότητα για βραβείο Σεζάρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία Pupille
Διακρίσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Επίτιμος δημότης της πόλης του Fontainebleau (2016). [7]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 139743197. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 filmportal.de. a9a1465ad94d41f0863c347d7b9aaf20. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0229711. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ www
.coursflorent .fr /ecole /anciens /acteurs?page=1. - ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0229711. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ Gilles Lellouche, star des voeux à Fontainebleau, 8 janvier 2016
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ζιλ Λελούς στην IMDb