Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου
Συντεταγμένες: 39°18′25.56″N 24°8′51.38″E / 39.3071000°N 24.1476056°E
| Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου | |
|---|---|
 | |
  Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου | |
| Τοποθεσία | Αλόννησος |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Χαρακτηρισμός | 1992 |
| Κατηγορία πρ. περιοχής | IUCN category VI: Protected Area with sustainable use of natural resources |
| Έκταση | 2.260 km² |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου Βορείων Σποράδων (ΕΘΠΑΒΣ) ιδρύθηκε με Προεδρικό Διάταγμα στις 16 Μαΐου 1992 (ΦΕΚ 519/Δ/28.05.1992). Είναι το πρώτο θαλάσσιο πάρκο στην Ελλάδα και σήμερα είναι η μεγαλύτερη προστατευόμενη θαλάσσια περιοχή στην Ευρώπη, καταλαμβάνοντας έκταση περίπου 2.220 τετρ. χιλιόμετρα.[1] Επιπροσθέτως, τo ΕΘΠΑΒΣ ανήκει στον βιότοπο Natura, με Κωδικό Τόπου GR1430004 και Ονομασία "Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου - Βορείων Σποράδων, Ανατολική Σκόπελος" [2] του Ευρωπαϊκού δικτύου Natura 2000 (Φύση 2000) – το οποίο είναι ένα πανευρωπαϊκό δίκτυο προστασίας των ειδών και των ενδιαιτημάτων τους.
Το ΕΘΠΑΒΣ βρίσκεται στην περιοχή των νησιών των Βορείων Σποράδων, στο βόρειο τμήμα του Αιγαίου. Εκτός από τη θαλάσσια περιοχή, το πάρκο περιλαμβάνει το νησί της Αλοννήσου, έξι μικρότερα νησιά (Περιστέρα, Κυρά Παναγιά, Γιούρα, Ψαθούρα, Πιπέρι και Σκάντζουρα), καθώς και 22 ακατοίκητες νησίδες και βραχονησίδες.
Οικοσυστήματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Προστατευόμενη Περιοχή του ΕΘΠΑΒΣ χαρακτηρίζεται από είδη οικοσυστημάτων Εθνικού αλλά και Ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος, όπως υποθαλάσσια λιβάδια Ποσειδωνίας (Posidonia oceanica) και παράκτια οικοσυστήματα. Σε αυτά απαντώνται εκατοντάδες είδη χλωρίδας και πανίδας. Μια σημαντική ιδιαιτερότητα του Πάρκου είναι το γεγονός πως, παρότι τα νησιά δεν απέχουν πολύ το ένα από το άλλο, κάθε νησί έχει τη δική του γεωμορφολογία και πολλές φορές οι συγκεντρώσεις των ειδών πανίδας και χλωρίδας είναι διαφορετικές.
ΧΛΩΡΙΔΑ
Η βλάστηση αποτελείται κυρίως από μακία βλάστηση με πουρνάρια (Quercus coccifera και Quercus ilex), κουμαριές (Arbutus unedo και Arbutus andrachne), σχίνους (Pistacia lentiscus), Αγριελιές (Olea oleaster) καθώς και κρητικά σφενδάμια (Acer sempervirens), πευκοδάση από πεύκα του είδους Pinus halepensis και φρύγανα (Sarcopoterium spinosum και Euphorbia acanthothamnos). Επίσης πολύ ενδιαφέρουσα είναι και η χασμόφυτη βλάστηση με αρκετά ενδημικά είδη όπως το Campanula rechingeri, το Campanula reiseri, το Linum gyaricum και το Arenaria phitosiana.
ΠΑΝΙΔΑ
Τα πτηνά απαριθμούν περί τα 100 είδη, με τα πιο ενδιαφέροντα να είναι ο Σπιζαετός, ο Θαλασσοκόρακας (Phalacrocorax aristotelis), ο Ασημόγλαρος (Larus argentatus), ο Αιγαιόγλαρος (Larus audouinii), ο Μαυροπετρίτης (Falco eleonorae), το Κοράκι (Corvus corax), ο Μαυροτσιροβάκος (Sylvia melanocephala), ο Μαυροσκούφης (Sylvia atricapilla), ο Φιδαετός και πολλά ωδικά πτηνά. Στον κατάλογο των "Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά της Ελλάδας (ΣΠΠ)", της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας, περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων οι νήσοι Κυρά Παναγιά, Γιούρα, Πιπέρι και Σκάντζουρα (νο.65).[3]
Η ερπετοπανίδα του Πάρκου αποτελείται από την Κρασπεδωτή χελώνα, τον Εφιό (Dolichophis caspius), την Κοινή οχιά, το Αγιόφιδο (Telescopus fallax), το Σπιτόφιδο (Zamenis situla), την τρανόσαυρα (Lacerta trilineata), τον Αβλέφαρο (Ablepharus kitaibelii), το Σιλιβούτι (Podarcis erhardii), το Μεσογειακό σαμιαμίδι (Hemidactylus turcicus) και τον Κυρτoδάκτυλο (Cyrtopodion kotschyi).
Τα θηλαστικά των νησιών είναι λιγότερα και μερικά από αυτά είναι ο Σκαντζόχοιρος της ανατολικής Ευρώπης, το Αγριοκούνελο (Oryctolagus cuniculus), ο Δασοποντικός (Apodemus sylvaticus), η νυχτερίδα Rhinolophus euryale, η νυχτερίδα Pipistrellus pipistrellus. Στα περισσότερα νησιά, επίσης, επιβιώνουν Αίγαγροι (Capra aegagrus).
ΥΠΟΘΑΛΑΣΣΙΟ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑ
Τα είδη των ψαριών αριθμούν τα 300 και το Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου αποτελεί ένα πολύ σημαντικό υποθαλάσσιο οικοσύστημα. Απαντώνται επίσης η χελώνα καρέτα καρέτα (Caretta caretta) και η πράσινη χελώνα (Chelonia mydas). Σε ότι αφορά τα θαλάσσια θηλαστικά, στο Πάρκο βρίσκουν καταφύγιο η σπάνια Μεσογειακή φώκια (Monachus monachus), το κοινό δελφίνι (Delphinus delphis), το ρινοδέλφινο (Tursiops truncatus), το ζωνοδέλφινο (Stenella coeruleoalba), η φάλαινα φυσητήρας και o Ζιφιός.
Ζώνες Προστασίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Πάρκο αποτελείται από δύο κύριες ζώνες προστασίας (Α και Β).[4]
- Η Ζώνη Α είναι αυστηρής προστασίας και ισχύουν ιδιαίτερες ρυθμίσεις σε επιμέρους περιοχές ανάλογα με τη κρισιμότητα, τη μοναδικότητα και τη φυσικότητα τους.[5]
- Η Ζώνη Β περιλαμβάνει κατοικημένες περιοχές στις οποίες ισχύει χαμηλότερος βαθμός προστασίας.[5]
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Στην Ελλάδα, από τα 17 Εθνικά Πάρκα που υπάρχουν, μόνο δύο είναι θαλάσσια, το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου Βορείων Σποράδων και το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο της Ζακύνθου.[6]
- Οι Σημαντικές Περιοχές για τα Πουλιά (ΣΠΠ) της Ελλάδας, αποτελούν ένα διεθνές δίκτυο περιοχών που είναι ζωτικές για τη διατήρηση παγκοσμίως απειλούμενων ειδών, ενδημικών ειδών ή ειδών πουλιών που εξαρτώνται από τους συγκεκριμένους βιοτόπους για την επιβίωσή τους. Το δίκτυο αυτό φιλοδοξεί να εξασφαλίσει στα πουλιά κατάλληλους τόπους για αναπαραγωγή, διαχείμαση ή στάση κατά μήκος των μεταναστευτικών διαδρόμων. Οι περιοχές αυτές έχουν αναγνωριστεί με βάση καθαρά επιστημονικά κριτήρια και στην Ελλάδα υπάρχουν 208.[7]
Συλλογή Φωτογραφιών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Φορέας Διαχείρισης ΕΘΠΑΒΣ. «Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου Βορείων Σποράδων». Alonissos-Park.Gr.
- ↑ ΦΙΛΟΤΗΣ Βάση Δεδομένων για την Ελληνική Φύση. «Βιότοπος NATURA - Κωδικός Τόπου R1430004». Filotis.Itia.Ntua.Gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουνίου 2019.
- ↑ Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία. «Κατάλογος Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά της Ελλάδας». Ornithologiki.Gr.
- ↑ Φορέας Διαχείρισης ΕΘΠΑΒΣ. «Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου Βορείων Σποράδων - Ζώνες Δράσης». Alonissos-Park.Gr.
- ↑ 5,0 5,1 Φορέας Διαχείρισης ΕΘΠΑΒΣ. «Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου Βορείων Σποράδων - Ζώνη Α & Ζώνη Β». Alonissos-Park.Gr.
- ↑ Πατριδογνωσία. «Εθνικά Πάρκα της Ελλάδας». Geogreece.Gr.
- ↑ Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία. «Σημαντικές Περιοχές για τα Πουλιά της Ελλάδας». Ornithologiki.Gr.
Πηγές/Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Αρχείο ΕΡΤ, "Το Θαλάσσιο Πάρκο των Βορείων Σποράδων", Οικολογικό Ντοκιμαντέρ
- Αρχείο ΕΡΤ, "Ο Τόπος ο Μικρός ο Μέγας - Το Τραγούδι της Φώκιας", Ιστορικό, Πολιτιστικό Ντοκιμαντέρ
- Μαυρίκης, Κώστας. (1997). "Άνω Μαγνήτων Νήσοι". Ιδιωτική Έκδοση
- Hau, Gerald | Hutter, Claus Peter. (1998). "Βόρειες Σποράδες - Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο". Εκδόσεις Road. ISBN 9789608481732