Θαύμας

Θαύμας
	Θεότητα της θάλασσας
Σύζυγος-οι	Ωκεανίδα Ηλέκτρα
Γονείς	Πόντος και Γαία
Αδέλφια	Νηρέας, Φόρκυς, Κητώ και Ευρυβία. Ουρανός και Πόντος (κατά μία εκδοχή). Τυφών και Πύθων. Τιτάνες: Ωκεανός, Κρείος (ή Κριός), Κοίος, Υπερίων, Ιαπετός, Θέμις, Μνημοσύνη, Ρέα, Φοίβη, Τηθύς και Θεία (ή Ευρυφάεσσα); Εκατόγχειρες: Βριάρεως (ή Αιγαίων), Κόπος και Γύγης; Κύκλωπες: Άργης, Βρόντης και Στερόπης; Γίγαντες: Αλκυονέας, Εγκέλαδος, Ευρυμέδοντας κ.α.;
Τέκνα	Θεά Ίρις, Υδάσπης και Άρπυιες
	wikidata (π)

Στην ελληνική μυθολογία ο Θαύμας ήταν θεότητα του υγρού στοιχείου, γιος του Πόντου και της Γαίας.

Σύμφωνα με τη μυθολογία

Αδέλφια του Θαύμαντα ήταν οι Νηρέας, Φόρκυς, Κητώ και Ευρυβία^[1]^[2]. Αυτή ήταν η «πρώτη γενεά» των θαλάσσιων θεοτήτων. Από τον δεσμό του με την Ηλέκτρα, την κόρη του Ωκεανού^[3], ο Θαύμας έγινε πατέρας των Αρπυίων και της Ίριδας^[3]^[4]. Ο Ησίοδος αποκαλεί τον Θαύμαντα «μέγαν». Τέκνο του Θαύμαντα ήταν και ο ποτάμιος θεός Υδάσπης.^[5]

Από τα ονόματα των παραπάνω καθίσται εμφανές ότι όλοι αποτελούσαν προσωποποιήσεις των σφοδρών ανέμων: Γονείς (Θαύμας - Ηλέκτρα) και τέκνα άποκαλύπτονται ως οι διαδοχικές εικόνες της έναρξης και κατάπαυσης καταιγίδων που συνοδεύονται με φωτεινά φαινόμενα.

Γενεαλογικό δένδρο

Ελληνικές θαλάσσιες θεότητες

Θαύμας

Ἡλιάδαι

Μέδουσα^[7]

Παραπομπές

↑ «Απολλόδωρος, Βιβλιοθήκη, Βιβλίο Α', κεφ. 2». www.perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2023.
↑ «Ησίοδος, Θεογονία, στ. 233-37». el.wikisource.org. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2023.
↑ ^3,0 ^3,1 «Ησίοδος, Θεογονία, στ. 265». el.wikisource.org. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2023.
↑ «M. Tullius Cicero, de Natura Deorum, III, 51». www.perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2023.
↑ «Νόννος, Διονυσιακά, XXVI, 250 κ.εξ». www.perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2023.
↑ Υπάρχουν δύο πολύ διαφορετικές ιστορίες για την προέλευση της Αφροδίτης: Ο Ησίοδος (Θεογονία) ισχυρίζεται ότι «γεννήθηκε» από τον αφρό της θάλασσας αφού ο Κρόνος ευνούχισε τον Ουρανό, κάνοντας της έτσι κόρη του Ουρανού; Αλλά ο Όμηρος στην Όμηρος(Ιλιάδα, βιβλίο V) έχει την Αφροδίτη ως κόρη του Δία και της Διόνης. Σύμφωνα με τον Πλάτωνα (Συμπόσιο 180e), οι δύο θεότητες ήταν εντελώς ξεχωριστές οντότητες: ηΟυρανία Αφροδίτη και Αφροδίτη Πάνδημος'.
↑ Οι περισσότερες πηγές περιγράφουν τη Μέδουσα ως κόρη του Φόρκυ και της Κήτους, αν και ο συγγραφέας Υγίνος (μύθους Preface) προτείνει άλλη εκδοχή.

Πηγές

Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Δρανδάκη, τόμ. ΙΒ΄, σελ. 460.

[1] «Απολλόδωρος, Βιβλιοθήκη, Βιβλίο Α', κεφ. 2». www.perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2023.

[2] «Ησίοδος, Θεογονία, στ. 233-37». el.wikisource.org. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2023.

[:0-3] 3,0 ^3,1 «Ησίοδος, Θεογονία, στ. 265». el.wikisource.org. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2023.

[4] «M. Tullius Cicero, de Natura Deorum, III, 51». www.perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2023.

[5] «Νόννος, Διονυσιακά, XXVI, 250 κ.εξ». www.perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2023.

[aphrodite-6] Υπάρχουν δύο πολύ διαφορετικές ιστορίες για την προέλευση της Αφροδίτης: Ο Ησίοδος (Θεογονία) ισχυρίζεται ότι «γεννήθηκε» από τον αφρό της θάλασσας αφού ο Κρόνος ευνούχισε τον Ουρανό, κάνοντας της έτσι κόρη του Ουρανού; Αλλά ο Όμηρος στην Όμηρος(Ιλιάδα, βιβλίο V) έχει την Αφροδίτη ως κόρη του Δία και της Διόνης. Σύμφωνα με τον Πλάτωνα (Συμπόσιο 180e), οι δύο θεότητες ήταν εντελώς ξεχωριστές οντότητες: ηΟυρανία Αφροδίτη και Αφροδίτη Πάνδημος'.

[Medusa-7] Οι περισσότερες πηγές περιγράφουν τη Μέδουσα ως κόρη του Φόρκυ και της Κήτους, αν και ο συγγραφέας Υγίνος (μύθους Preface) προτείνει άλλη εκδοχή.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]