Μετάβαση στο περιεχόμενο

Εσπερίδες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Εσπερίδες
Οι Εσπερίδες στον κήπο των Εσπερίδων
ΓονείςΆτλας και Εσπερίδα ή Νυξ ή Φόρκυς και Κητώ
Αδέλφια(Αν γονείς τους είναι ο Άτλας και η Εσπερίδα)

Οι Πλειάδες, οι Υάδες, ο Ύας και η Καλυψώ

ή (αν γονείς τους είναι η Νυξ)

Απάτη, Μόρος, Μώμος, Νέμεσις, Έρις, Φιλότης, Οϊζύς, Γήρας, οι Κήρες και Όνειρος

ή (αν γονείς τους είναι ο Φόρκυς και η Κητώ)

Γοργόνες, Γραίες, Θόωσα, Σειρήνες (πιθανόν), Σκύλλα (πιθανόν) και Έχιδνα
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Στην Ελληνική μυθολογία οι Εσπερίδες ήταν νύμφες της ελληνικής μυθολογίας που φρουρούσαν τα μήλα των Εσπερίδων.

Καταγωγή και αριθμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με βάση τον Ησίοδο ήταν κόρες της Νύχτας. Άλλοι συγγραφείς πάλι τις θέλουν κόρες του Φόρκυ και της Κητούς ή ακόμη και του Άτλαντα και της Εσπερίδας. Ανάλογη διαφωνία υπάρχει και για τον αριθμό των Εσπερίδων. Σε κάποια αρχαία κείμενα αναφέρονται δύο, σε άλλα τρεις, τέσσερις ή και πέντε. Την εκδοχή των τεσσάρων Εσπερίδων ασπάζεται ο Απολλόδωρος ο Αθηναίος, ο οποίος μάλιστα αναφέρει και τα ονόματα των νυμφών αυτών: Αίγλη, Αρεθούσα, Ερύθεια και Εστία.

Τα μήλα των Εσπερίδων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κύριο λήμμα: Μήλα των Εσπερίδων
Ο κήπος των Εσπερίδων. Έργο του Φρέντερικ Λέιτον

Έργο των Εσπερίδων ήταν η φύλαξη των χρυσών μήλων, που βρίσκονταν στον κήπο των θεών, στη χώρα του Άτλαντα. Αυτό το δέντρο με τα χρυσά μήλα, ήταν γαμήλιο δώρο της Γαίας, στους γάμους του θεού Δία και της θεάς Ήρας. Η φύλαξη αυτή τους είχε ανατεθεί από τη θεά Ήρα. Οι αρχαίοι πίστευαν ότι αν έτρωγες ένα, τουλάχιστον, μήλο από αυτό το δέντρο, θα γινόσουν αθάνατος. Ο Ηρακλής στα πλαίσια των άθλων του επισκέφτηκε τον κήπο των Εσπερίδων και έκλεψε τα μήλα, με βάση μάλιστα μία, όχι ιδιαίτερα, διαδεδομένη εκδοχή βοηθήθηκε στο έργο του αυτό από τις νύμφες. Στη συνέχεια ο Ηρακλής επέστρεψε τα μήλα στον κήπο, μέσω της θεάς Αθηνάς (αφού ήξερε ότι εκεί άνηκαν). Προφανώς, αν και δεν αναφέρεται ρητά στους μύθους, οι Εσπερίδες ανέλαβαν και πάλι τη φύλαξή τους.

  • Ρισπέν, Ζαν (1953). Μαρινάτος, Σπύρος, επιμ. Ελληνική μυθολογία. Β΄. Μτφρ. Τετενές, Νίκος. Αθήνα: εκδόσεις Δαρεμάς. 

Γενεαλογικό δένδρο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ελληνικές θαλάσσιες θεότητες

ΓαίαΟυρανός
ΩκεανόςΤηθύς
 Ποταμοί Ωκεανίδες
ΠόντοςΘάλασσα
ΝηρέαςΘαύμαςΦόρκυςΚητώΕυρυβίαΤελχίνεςΑλίαΠοσειδώνΑφροδίτη[1]
ΈχιδναΓοργόνεςΓραίεςΛάδωναςΕσπερίδεςΘόωσαΉλιοςΡόδη
ΣθενώΓραίεςἩλιάδαιΗλεκτρυώνη
ΕυρυάληΕνυώ
Μέδουσα[2]Γραίες
  1. Υπάρχουν δύο πολύ διαφορετικές ιστορίες για την προέλευση της Αφροδίτης: Ο Ησίοδος (Θεογονία) ισχυρίζεται ότι «γεννήθηκε» από τον αφρό της θάλασσας αφού ο Κρόνος ευνούχισε τον Ουρανό, κάνοντας της έτσι κόρη του Ουρανού; Αλλά ο Όμηρος στην (Ιλιάδα, βιβλίο V) έχει την Αφροδίτη ως κόρη του Δία και της Διόνης. Σύμφωνα με τον Πλάτωνα (Συμπόσιο 180e), οι δύο θεότητες ήταν εντελώς ξεχωριστές οντότητες: ηΟυρανία Αφροδίτη και Αφροδίτη Πάνδημος'.
  2. Οι περισσότερες πηγές περιγράφουν τη Μέδουσα ως κόρη του Φόρκυ και της Κήτους, αν και ο συγγραφέας Υγίνος (μύθους Preface) προτείνει άλλη εκδοχή.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]