Θεόφιλος Ερωτικός
| Θεόφιλος Ερωτικός | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 11ος αιώνας |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | μεσαιωνική ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | στρατηγός |
Ο Θεόφιλος Ερωτικός (άκμασε 1034-42) ήταν ένας Ρωμαίος στρατηγός του 11ου αιώνα και κυβερνήτης στη Σερβία και την Κύπρο, όπου ηγήθηκε μίας σύντομης εξέγερσης το 1042, με το τέλος του Μιχαήλ Ε΄ Καλαφάτη.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γύρω στο 1034, σύμφωνα με τον Ιωάννη Σκυλίτζη, οι Σέρβοι αποκήρυξαν τη Ρωμαϊκή κυριαρχία: ο Στέφαν Βόισλαβ, ένας Σέρβος άρχοντας που κατείχε τη Ζέτα και τον Στον, οργάνωσε μία εξέγερση, ενώ οι Ρωμαίοι τακτοποιούσαν τη διαδοχή του θρόνου (τον Ρωμανό Γ΄ Αργυρό, 1ο σύζυγο της Ζωής, διαδέχθηκε ο 2ος σύζυγός της Μιχαήλ Δ΄ Παφλαγών). Ο Βόισλαβ ηττήθηκε και φυλακίστηκε στην Κωνσταντινούπολη και οι κτήσεις του αποδόθηκαν στον έλεγχο του Θεοφίλου, ο οποίος είχε τον τίτλο τού «στρατηγού της Σερβίας». Ο Βόισλαβ όμως κατόρθωσε να διαφύγει από τη φυλακή του στη Ρωμαϊκή πρωτεύουσα και αφού επέστρεψε στη Σερβία, οργάνωσε μία άλλη εξέγερση στα τέλη του 1037 ή στις αρχές του 1038, με στόχο τους υπέρ-της-Ρωμαϊκής Σερβίας άρχοντες στις γειτονικές περιοχές της Διόκλειας: την Τραβουνία και τη Ζαχλουμία. Ο Βόισλαβ κατάφερε να εκδιώξει τον Θεόφιλο και ανακηρύχθηκε «πρίγκιπας των Σέρβων». [1] [2] [3]
Ωστόσο ο Ερωτικός διορίστηκε στρατηγός (κυβερνήτης) της Κύπρου και το 1042, μετά το τέλος του Μιχαήλ Ε΄ και την αναταραχή στην Αυτοκρατορική κυβέρνηση, αποφάσισε να επωφεληθεί από την κατάσταση: υποκίνησε τον τοπικό πληθυσμό να εξεγερθεί, ειδικά ενάντια στους τοπικούς κριτές (ανώτερους φορολογικούς και δικαστικούς αξιωματούχους), οι οποίοι κατηγορήθηκαν για υπερβολική φορολογία και δολοφονήθηκαν από τους αντάρτες. [3] [4] Ο νέος Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Θ΄ Μονομάχος (3ος σύζυγος της Ζωής), έστειλε έναν στόλο στην Κύπρο υπό τον Κωνσταντίνο Τσάγη, ο οποίος γρήγορα κατέστειλε την εξέγερση και συνέλαβε τον Θεόφιλο. Ο επαναστάτης μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη, όπου παρήλασε στον Ιππόδρομο επάνω σε άλογο, ντυμένος με γυναικεία ρούχα. Μετά από αυτή τη δημόσια ταπείνωση, τα κτήματα και η περιουσία του κατασχέθηκαν, αλλά ο ίδιος ο Θεόφιλος ελευθερώθηκε. [5]
Βιβλιογραφικές αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Thurn, Hans, ed. (1973). Ioannis Scylitzae Synopsis historiarum. Berlin-New York: De Gruyter.
- Ζωναράς, Ιωάννης: Χρονικά.
- Finlay, George (1853). History of the Byzantine Empire, Volume 1. Blackwood.