Ιγνάτιος Βουλγαρίας
Ιγνάτιος Βουλγαρίας | |
---|---|
Πατριάρχης Βουλγαρίας | |
Εκκλησία | Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία |
Από | π. 1272 |
Έως | π. 1278 |
Προκάτοχος | Ιωακείμ Β΄ |
Διάδοχος | Μακάριος |
Προσωπικά στοιχεία | |
Εθνικότητα | Βούλγαρος |
Δόγμα | Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία |
Ο Ιγνάτιος (βουλγαρικά: Игнатий) ήταν Πατριάρχης της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας κατά τον 13ο αιώνα, κατά τη διάρκεια της περιόδου βασιλείας του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Τιχ (βασίλευσε μεταξύ 1257-1277). Είναι καταγεγραμμένος ως ο τέταρτος Πατριάρχης της Βουλγαρικής Εκκλησίας με έδρα το Τάρνοβο εντός του μεσαιωνικού Βιβλίου του Μπόριλ.[1]
Το όνομα του Ιγνάτιου είναι συνδεδεμένο με την σταθερή θέση της Βουλγαρικής Εκκλησίας περί της διατήρησης της καθαρότητας της Ορθοδοξίας κατά τη διάρκεια της Δεύτερη Σύνοδος της Λυών, μεταξύ του 1272-1274. Κατά τη διάρκεια της συνόδου, ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ήσαν θετικά διακείμενοι προς μία ένωση μεταξύ των Ανατολικών και Δυτικών Εκκλησιών, με απώτερο σκοπό την αποφυγή πολέμου με τον Κάρολο Α΄ της Νάπολης.[2] Παράλληλα, αιτήθηκαν την διάλυση του Πατριαρχείου Βουλγαρίας.[1] Από την πλευρά του, ο Πατριάρχης Ιγνάτιος αντιτάχθηκε σθεναρά στις συγκεκριμένες κινήσεις, με αποτέλεσμα να λάβει τον χαρακτηρισμό του «στύλου της Ορθοδοξίας».[2][3]
Από εκείνη την χρονική περίοδο χρονολογείται η ιδέα, όπως αυτή παρουσιάζεται εντός της μεσαιωνική βουλγαρικής λογοτεχνίας, πως η πρωτεύουσα της Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας, Τάρνοβο, αποτελούσε μία «Νέα Κωνσταντινούπολη» (χαρακτηρισμός αντίστοιχης σημασίας εκείνου της Τρίτης Ρώμης). Η πόλη αναφέρεται εντός λογοτεχνικών έργων της συγκεκριμένης περιόδου ως «Τσάρεβγκραντ Ταρνόβ» (μτφ. «αυτοκρατορική πόλη του Τάρνοβο»), ονομασία η οποία προέρχεται από την βουλγαρική ονομασία της Κωνσταντινούπολης ως Τσάριγκραντ.[1]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Andreev, Lazarov & Pavlov 2012, σελ. 302
- ↑ 2,0 2,1 (Βουλγάρικα) «Patriarchs of Tarnovo». Επίσημη ιστοσελίδα της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2016.
- ↑ Zlatarski 1972, σελ. 535
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- (Βουλγάρικα) Андреев, Йордан· Лазаров, Иван· Павлов, Пламен (2012). Кой кой е в средновековна България. Изток Запад. ISBN 978-619-152-012-1.
- (Βουλγάρικα) Златарски, Васил (1972) [1940]. История на българската държава през Средните векове. Том III. Второ българско царство. България при Асеневци (1185–1280) (2η έκδοση). Σόφια: Наука и изкуство.