Ιερά Μητρόπολις Καμερούν
| Ιερά Μητρόπολις Καμερούν | |
|---|---|
 Ναός Κωνσταντίνου και Ελένης στη Ντουάλα | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Xώρα |  Καμερούν  Τσαντ  Κεντροαφρικανική Δημοκρατία  Ισημερινή Γουινέα  Σάο Τομέ και Πρίνσιπε |
| Έδρα | Γιαουντέ |
| Υπαγωγή | Πατριαρχείο Αλεξανδρείας |
| Μητροπολιτικός Ναός | Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Γιαουντέ |
| Ιεραρχία | |
| Μητροπολίτης | Γρηγόριος (Στεργίου) |
Η Ιερά Μητρόπολη Καμερούν είναι Ορθόδοξη μητρόπολη που υπάγεται στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας.
Έδρα της είναι η Γιαουντέ, πρωτεύουσα του Καμερούν, και στην δικαιοδοσία της περιλαμβάνει το Καμερούν, το Τσαντ, την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, την Ισημερινή Γουινέα, και το Σάο Τομέ και Πρίνσιπε[1].
Τον τίτλο «Μητροπολίτης Καμερούν, Υπέρτιμος και έξαρχος Κεντρικής Αφρικής» φέρει από το 2004 ο Γρηγόριος (Στεργίου).
Ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η εμφάνιση της Ορθοδοξίας στη Δυτική Αφρική συνδέεται με την άφιξη εδώ Ελλήνων μεταναστών στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα. Στη δεκαετία του 1920, μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, αυξήθηκε ο αριθμός των ελληνικών κοινοτήτων. Το 1951, οι γαλλικές αποικιακές αρχές αναγνώρισαν επίσημα την παρουσία της Ελληνορθόδοξης Ιεραποστολής του Καμερούν (Mission grecque orthodoxe du Cameroun) στην περιοχή. Το 1951-1955 χτίστηκε ο Καθεδρικός Ναός του Ευαγγελισμού στη Γιαουντέ και το 1953-1959 ο ναός των Ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης στη Ντουάλα. Το 1956 λειτουργούσαν 4 ελληνορθόδοξες ενορίες στη Δυτική Αφρική.
Στις 28 Νοεμβρίου 1958, σε συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, ελήφθη η απόφαση για τη δημιουργία της Μητροπόλεως Άκκρας και Δυτικής Αφρικής και στις 23 Ιανουαρίου 1959 εκδόθηκε ο σχετικός Πατριαρχικός και Συνοδικός Τόμος[2]. Το 1963 η μητρόπολη αποτελούνταν από 8 ενορίες, στις οποίες υπηρετούσαν 4 ιερείς.
Από το 1975, η Ορθόδοξη ιεραποστολική δραστηριότητα μεταξύ του τοπικού πληθυσμού είχε ενταθεί στη Δυτική Αφρική. Το 1980, το κήρυγμα άρχισε στο Βόρειο Καμερούν, όπου άλλα χριστιανικά δόγματα δεν είχαν φτάσει ακόμη. Οι κατηχητές αντιμετώπιζαν δυσκολίες λόγω του μεγάλου αριθμού τοπικών διαλέκτων (περίπου 220).
Στις 28 Νοεμβρίου 1994, η Μητρόπολη Άκκρας μετονομάστηκε σε Καμερούν. Εκείνη την εποχή, κάλυπτε τα ακόλουθα κράτη: Καμερούν, Σενεγάλη, Γκάμπια, Γουινέα, Γουινέα-Μπισάου, Σιέρα Λεόνε, Λιβερία, Ακτή Ελεφαντοστού , Μάλι, Τσαντ, Μπουρκίνα Φάσο, Γκάνα, Τόγκο, Μπενίν, Νίγηρας, Κεντρική Νιγηρία, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, Ισημερινή Γουινέα, καθώς και τα νησιά του Πράσινου Ακρωτηρίου και Σάο Τομέ και Πρίνσιπε[2]. Εκείνη την εποχή άνοιξε και σχολή για γαλλόφωνους Αφρικανούς Ορθόδοξους στη Γιαουντέ[3].
Στις 23 Σεπτεμβρίου 1997[4] αποσπάστηκαν από τη Μητρόπολη Καμερούν η Επισκοπή Νιγηρίας[5] και η Επισκοπή Γκάνας[2], ενώ η Δημοκρατία του Κονγκό (Κονγκό-Μπραζαβίλ) μεταφέρθηκε στη δικαιοδοσία της Μητρόπολης Κεντρικής Αφρικής.
Το 2007, Ορθόδοξοι ιεραπόστολοι πραγματοποίησαν τις πρώτες βαπτίσεις ντόπιων κατοίκων στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και οργάνωσαν εκκλησιαστικές κοινότητες.
Στις 12 Φεβρουαρίου 2009, η Μητρόπολη Καμερούν αναγνωρίστηκε επίσημα από τις αρχές της χώρας[6].
Στις αρχές της δεκαετίας του 2010, το Ορθόδοξο ποίμνιο της Μητρόπολης Καμερούν ξεπέρασε τους 200.000 πιστούς. Ο μεγαλύτερος αριθμός τους βρίσκεται στο Βόρειο Καμερούν και στο Νότιο Τσαντ. Το Τσαντ, η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, η Ισημερινή Γουινέα, το Σάο Τομέ και το Πρίνσιπε είχαν μικρό αριθμό Ορθοδόξων από την πρώην ΕΣΣΔ, την Ανατολική Ευρώπη, την Ελλάδα και τον Λίβανο. Το 2024, η Μητρόπολη περιλαμβάνει 65 κοινότητες, στις οποίες υπηρετούν 35 διάκονοι και πρεσβύτεροι[7], πολλοί από τους οποίους είναι γηγενείς.
Επισκοπικός κατάλογος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Όνομα | Έτη | Σχόλια |
|---|---|---|
| Ευστάθιος (Ευσταθίου) | 25 Ιανουαρίου 1959 – 1976 | κατόπιν Πενταπόλεως |
| Ειρηναίος (Ταλαμπέκος) | 26 Νοεμβρίου 1976 – 14 Ιουνίου 1990 | από Νικοπόλεως, κατόπιν Καρθαγένης |
| Πέτρος (Παπαπέτρου) | 14 Ιουνίου 1990 – 28 Νοεμβρίου 1994 | από Βαβυλώνος |
| Πέτρος (Παπαπέτρου) | 28 Νοεμβρίου 1994 – 21 Φεβρουαρίου 1997 | κατόπιν Πατριάρχης Αλεξανδρείας |
| Θεόδωρος (Χορευτάκης) | 12 Μαρτίου 1997 – 16 Σεπτεμβρίου 2002 | από Κυρήνης, κατόπιν Ζιμπάμπουε, μετέπειτα Πατριάρχης Αλεξανδρείας |
| Δημήτριος (Ζαχαρέγκας) | 6 Οκτωβρίου 2002 – 27 Οκτωβρίου 2004 | κατόπιν Ειρηνουπόλεως |
| Γρηγόριος (Στεργίου) | 25 Νοεμβρίου 2004[1] – σήμερα | |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Πατριαρχείο Αλεξανδρείας.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΑΚΚΡΑΣ
- ↑ «Александрийская Православная Церковь (Александрийский Патриархат)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2017.
- ↑ ΕΤΟΣ 1997 Β. ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
- ↑ «Στον Ορθοδοξο Αμπελωνα Της Αφρικησ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2017.
- ↑ «Επίσημη αναγνώριση της Ορθοδόξου Εκκλησίας στο Καμερούν». 15 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2024.
- ↑ «Καμερούν Γρηγόριος: Ο Λόγος του Θεού αλλοιώνει τις καρδιές των ανθρώπων – Συνέντευξη στην «Κιβωτό της Ορθοδοξίας»». Δόγμα - Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων. 7 Μαρτίου 2024. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2024.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- «Ιερά Μητρόπολις Καμερούν». Πατριαρχείο Αλεξανδρείας. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2024.