Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ιερεμίας Γκότχελφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιερεμίας Γκότχελφ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση4  Οκτωβρίου 1797[1][2][3]
Μούρτεν[4]
Θάνατος22  Οκτωβρίου 1854[1][5][2]
Lützelflüh[4]
Τόπος ταφήςLützelflüh
ΨευδώνυμοJeremias Gotthelf[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΕλβετία[4]
Θρησκείαreformed[6]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςSwiss High German
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Βέρνης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας[7][4]
μυθιστοριογράφος
parson[4]
θεολόγος
Αξιοσημείωτο έργοΗ μαύρη αράχνη
d:Q1751009
d:Q2568070
d:Q1333830
Kurt von Koppigen
d:Q1580569
d:Q2475030
Ulric the farm servant
d:Q1196051
d:Q1192482
d:Q809284
Επηρεάστηκε απόΓιόχαν Χάινριχ Πεσταλότσι
Οικογένεια
ΣύζυγοςHenriette Bitzius-Zeender
ΤέκναBernhart Albert Bitzius
Henriette Rüetschi
ΣυγγενείςAlbert von Rütte (γαμπρός)[8]
ΟικογένειαBitzius
Ιστότοπος
www.gotthelf.ch
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Ιερεμίας Γκότχελφ (γερμανικά: Jeremias Gotthelf‎‎, 4 Οκτωβρίου 1797 - 22 Οκτωβρίου 1854) ήταν το λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Ελβετού πάστορα και συγγραφέα Άλμπερτ Μπίτσιους (Albert Bitzius). Τα μυθιστορήματα και τα διηγήματά του εξυμνούν τις αρετές των χωρικών της περιοχής της Βέρνης και στηρίζουν την εκκλησία, τις παραδοσιακές αρχές και την οικογενειακή ζωή.[9]

Ο Γκότχελφ ήταν πολυγραφότατος και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους μυθιστοριογράφους της Ελβετίας και γενικότερα της γερμανικής λογοτεχνίας.

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Άλμπερτ Μπίτσιους γεννήθηκε το 1797 στο Μούρτεν στο καντόνι του Φριμπούρ της Ελβετίας στην οικογένεια αγροτικού πάστορα. Από το 1812 φοίτησε στη λογοτεχνική σχολή της Βέρνης. Για εκείνη την εποχή έγραψε: «Εδώ πέρασα τρία χρόνια μελετώντας επιμελώς φιλοσοφία, αρχαίες γλώσσες, μαθηματικά, και φιλοσοφία». Το 1817 άρχισε να σπουδάζει θεολογία στη Βέρνη και στο Γκέτινγκεν, ολοκλήρωσε τις σπουδές του το 1820. Έλαβε ενεργό μέρος στη δημόσια ζωή του καντονιού του πριν από το σύνταγμα του 1848 συμμετέχοντας στις τάξεις της αντιπολίτευσης ενάντια στις άρχουσες οικογένειες της αριστοκρατίας της Βέρνης. [10]

Αφού έγινε πάστορας του Λύτσελφλυχ, στο καντόνι της Βέρνης, το 1832, κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες για να διαφωτίσει τον τοπικό πληθυσμό και τάχθηκε υπέρ της υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Αγωνίστηκε κατά της εκμετάλλευσης παιδιών από φτωχές οικογένειες ως φτηνό εργατικό δυναμικό και απαίτησε μέτρα κατά του αλκοολισμού. Το 1835, έπαιξε βασικό ρόλο στην ίδρυση του Εκπαιδευτικού Ιδρύματος των Φτωχών του Τράχσελβαλντ στο κάστρο Τράχσελβαλντ, ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα για τους φτωχούς, και το υποστήριζε μέχρι τον θάνατό του. Όταν άρχισαν να εμφανίζονται ριζοσπαστικές τάσεις στον ελβετικό φιλελευθερισμό, ο Μπίτσιους έγινε πιο συντηρητικός.

Από το 1828 και ιδιαίτερα από το 1831, ο Μπίτσιους εργάστηκε ως δημοσιογράφος. Μέχρι τον θάνατό του, έγραψε περίπου 150 ανυπόγραφα κυρίως άρθρα εφημερίδων στα οποία ασχολήθηκε με πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά ζητήματα.

Το 1833 παντρεύτηκε την Ενριέτα Ζέεντερ, κόρη καθηγητή θεολογίας, με την οποία απέκτησαν δύο κόρες και έναν γιο. Η σύζυγός του ήταν σύμβουλος και διορθώτρια των έργων και των επιστολών του. Πέθανε το 1854 από πνευμονική εμβολή ως αποτέλεσμα πνευμονίας.[11]

Λογοτεχνικό έργο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ιερεμίας Γκότχελφ στο αναμνηστικό νόμισμα 20 φράγκων του 1997 με την ευκαιρία των 200ών γενεθλίων του συγγραφέα

Ο Μπίτσιους άρχισε να γράφει από το 1836 με ώθηση την επιθυμία του να διατηρήσει τις χριστιανικές παραδόσεις σε έναν κόσμο που θεωρούσε ότι απειλούνταν από τον υλισμό, τον ατομικισμό, τον ριζοσπαστισμό και την αυξανόμενη εκβιομηχάνιση. Έγραψε με το ψευδώνυμο Ιερεμίας Γκότχελφ, από το όνομα του αφηγητή του πρώτου μυθιστορήματός του, μια φανταστική αυτοβιογραφία ενός εργαζόμενου παιδιού. Η λογοτεχνική φήμη του βασίζεται στα βιβλία του για τον λαό. Τα ζωντανά αφηγηματικά έργα του, έχοντας ως θέμα τη ζωή των απλών ανθρώπων του καντονιού της Βέρνης, αποκαλύπτουν το ταλέντο και το χιούμορ του συγγραφέα και προσπαθούν να καταδείξουν τις ηθικές και οικονομικές συνθήκες στις οποίες ζούσε ο αγροτικός πληθυσμός της περιοχής.[12]

Η ιδανική κοινωνία που οραματιζόταν ο συγγραφέας χαρακτηρίζονταν από σκληρή δουλειά, ειλικρίνεια, σεμνότητα, οικονομία, αγάπη για την πατρίδα και φόβο για τον Θεό και είναι χαρακτηριστική της γερμανικής περιόδου Μπίντερμαγιερ.

Αν και ο σκοπός του ήταν διδακτικός, επέδειξε εξαιρετικό λογοτεχνικό ταλέντο. Τα 13 μυθιστορήματά του και τα περισσότερα από 50 διηγήματα και νουβέλες του αποκαλύπτουν όχι μόνο την ιδιοφυΐα του ως συγγραφέα και τα ποιητικά του χαρίσματα αλλά και το έντονο ενδιαφέρον του για τον άνθρωπο. Η ψυχολογική παρατήρηση, η φαντασία και η δημιουργική δύναμη της γλώσσας του επέτρεψαν να σκιαγραφήσει ζωντανά πορτρέτα με έναν μερικές φορές τρομακτικό ρεαλισμό.

Μια συλλογή των έργων του σε 24 τόμους εκδόθηκε μεταθανάτια (Βερολίνο, 1855-1858) με συμπληρωματικούς τόμους επιστολών, κηρυγμάτων, πολιτικών κειμένων και έργα της νεότητάς του (1911–37).[13]

Επιλογή έργων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μνημείο του Ιερεμία Γκότχελφ μπροστά στην εκκλησία στη γενέτειρά του
  • Der Bauernspiegel oder Lebensgeschichte des Jeremias Gotthelf, von ihm selbst beschrieben, 1837 (Ο καθρέφτης των χωρικών ή η βιογραφία του Ιερεμία Γκότχελφ)
  • Leiden und Freuden eines Schulmeisters, 2 τομ.,1838-39 (Οι χαρές και οι λύπες ενός διδασκάλου)
  • Dursli der Branntweinsäufer, 1839 (Ντούρσλι ο πότης)
  • Die Armennot, 1840 (Ανάγκες των φτωχών)
  • Die schwarze Spinne, 1842 (Η μαύρη αράχνη) ελλ. μτφ. Τέο Βότσος, εκδόσεις Γαβριηλίδης [14]
  • Wie Anna Bäbi Jowäger haushaltet, 1843 (Πώς διαχειρίζεται το νοικοκυριό της η Άννα Μπέμπι)
  • Der Geldstag, 1846 (Η χρυσή εποχή)
  • Uli der Knecht, 1846 (Ούλι ο παραγιός), αφηγείται την ιστορία ενός φτωχού αγρότη εργάτη που εξελίσσεται σε ιδιοκτήτη μιας ευημερούσας φάρμας.
  • Zeitgeist und Berner Geist, 1952 (Πνεύμα του Καιρού και Πνεύμα της Βέρνης)

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) ISFDB. 82629. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 filmportal.de. a928927a99cf4300ac3cb9678a03d1bc. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Γερμανικά, Γαλλικά, Ιταλικά, ρομανσικά) Theaterlexikon der Schweiz. Jeremias_Gotthelf. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118540963. Ανακτήθηκε στις 14  Οκτωβρίου 2023.
  5. ↑ (Γαλλικά) Babelio. 220481. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  6. ↑ «Historische Lexikon der Schweiz» (Γερμανικά, Γαλλικά, Ιταλικά) Βέρνη. 1998. 011835.
  7. ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
  8. ↑ hls-dhs-dss.ch/de/articles/032003/2010-11-26/. Ανακτήθηκε στις 30  Οκτωβρίου 2023.
  9. ↑ . «britannica.com/biography/Jeremias-Gotthelf». 
  10. ↑ . «zeno.org/Literatur/M/Gotthelf,+Jeremias/Biographie». 
  11. ↑ . «gotthelf.ch/de/leben-und-wirken/biografie». 
  12. ↑ . «lektuerehilfe.de/jeremias-gotthelf». 
  13. ↑ . «deutsche-biographie.de/jeremias gotthelf». 
  14. ↑ . «oanagnostis.gr/ieremias-gkotchelf-mavri-arachni/». 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ιερεμίας_Γκότχελφ&oldid=10964569"