Ινελή Σερρών
Συντεταγμένες: 40°49′40.62″N 23°42′38.48″E / 40.8279500°N 23.7106889°E
Το Ινελή είναι πρώην οικισμός στον σημερινό Δήμο Βισαλτίας της Περιφερειακής Ενότητας Σερρών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας. Βρισκόταν σε υψόμετρο 240 μέτρων στις βορειοανατολικές παρυφές του Κερδυλίου όρους, σε απόσταση 2 χλμ. νοτιοδυτικά από το Αηδονοχώρι Σερρών.[1]
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οθωμανική περίοδος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ανήκε διοικητικά στον Καζά των Σερρών του Σαντζακίου των Σερρών του Βιλαετίου της Θεσσαλονίκης. Ο πληθυσμός του ήταν αμιγώς μουσουλμανικός, ενώ περιστοιχιζόταν από άλλα τουρκικά χωριά, όπως Τουλάδες, Ραχμανλή (Αμυγδαλοχώρι), Γιαννιλί, Σιντελή, Τζαμί, Τσατακλί και Ντρασλός.[2][3][4][5][6]
Στην «Εθνολογική Στατιστική των Βιλαετίων Θεσσαλονίκης και Μοναστηρίου» του Αθανάσιου Χαλκιόπουλου, που εκδόθηκε το 1910 στην Αθήνα, ο πληθυσμός του οικισμού εκτιμάται σε 280 μουσουλμάνους.[7] Σε υπολογισμούς που εξέδωσε το 1919 η Επιτελική Υπηρεσία του Ελληνικού Στρατού, προ του 1912 αναφέρονται 227 μωαμεθανοί.[8]
Σύγχρονη ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων, ο οικισμός περιήλθε στην ελληνική επικράτεια και κατά την ελληνική απογραφή του 1913 είχε πληθυσμό 227 κατοίκων.[9] Το επόμενο διάστημα, οι περισσότεροι κάτοικοι μετανάστευσαν στην Τουρκία. Σύμφωνα με τους στατιστικούς πίνακες του Ελληνικού Στρατού, έως τον Αύγουστο του 1915 ο πληθυσμός είχε μειωθεί σε μόλις 42 κατοίκους.[8]
Την περίοδο του Μακεδονικού Μετώπου του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και εξαιτίας του πολεμικού μετώπου που αναπτύχθηκε στην περιοχή του Στρυμόνα, κάποιες οικογένειες από κοντινά πεδινά χωριά, αναζήτησαν καταφύγιο στο Ινελή.[10] Μετά τη λήξη του πολέμου, δεν κατοικήθηκε ξανά.
Το 1920 ο οικισμός προσαρτήθηκε στη νεοσυσταθείσα κοινότητα Αηδονοχωρίου της Υποδιοίκησης Νιγρίτης του Νομού Σερρών, μαζί με το χωριό Τουλάδες.[11][12][13] Καταργήθηκε την ίδια χρονιά, καθώς δεν καταγράφηκε στην ελληνική απογραφή του 1920.[14] Τα ερείπια του οικισμού λιθολογήθηκαν και οι πέτρες χρησιμοποιήθηκαν για την ανέγερση νέων σπιτιών σε γειτονικά χωριά.[10]
Το 1968 με το ΦΕΚ 146Α΄/6-7-1968, η θέση του πρώην οικισμού μετονομάστηκε σε Βελόνια.[15]
Πληθυσμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Απογραφή | Ονομασία | Κάτοικοι | Αναφ. | ||
|---|---|---|---|---|---|
| Άνδρες | Γυναίκες | Σύνολο | |||
| 1913 | Ινελή | 119 | 108 | 227 | [9] |
| 1915 | Ινελί | 100 | 58 | 42 | [8] |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Gov.gr - Θέαση». gov.gr. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2024.
- ↑ Τσιτκάνου, Ευθυμία (Σεπτέμβριος 2018). Χαϊρλίδικα, Οδοιπορικό στα χρόνια. Αθήνα: Φίλντισι. σελ. 21-23. ISBN 9786185101596.
Αφήγηση Ευάγγελου Λογοθέτη (γεν. 1900) στη συγγραφέα του βιβλίου (Αηδονοχώρι, 13 Φεβρουαρίου 1977)
- ↑ Griechenland 1:100.000 - Nigrita - Blatt Nr. 9C. Γερμανία: Hergestellt im Auftrag Gen St d H Abt f Kr Kart u Verm-Wes. 1940.
Er. Ineli
- ↑ Griechenland 1:100.000 - Nigrita - Blatt Nr. 9C. Γερμανία: Hergestellt im Auftrag Gen St d H Abt f Kr Kart u Verm-Wes. 1943.
Er. Ineli
- ↑ GSGS 4439 - Greece 1:100.000 - Nigríta - Sheet D.9 (στα Αγγλικά). Ηνωμένο Βασίλειο: Great Britain - War Office - General Staff - Geographical Section, Βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου ΜακΜάστερ (McMaster University Library). 1944.
Ineli
- ↑ Soviet Military Maps of the World - K-34-120-3 (Ασπροβάλτα, κλίμακα: 1:50.000, έκδοση: 1986, κατάσταση της περιοχής το 1982) (στα Ρωσικά). Ε.Σ.Σ.Δ.: Military Topographic Directorate, General Staff, Soviet Army. 1986.
- ↑ Χαλκιόπουλος, Αθανάσιος (1910). Εθνολογική Στατιστική των Βιλαετίων Θεσσαλονίκης και Μοναστηρίου. Αθήνα: Τυπογραφείου "Νομικής". σελ. 52. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2024.
Ινελή
- ↑ 8,0 8,1 8,2 Στατιστικοί πίνακες του πληθυσμού κατ' εθνικότητας των νομών Σερρών και Δράμας. Αθήνα: Επιτελική Υπηρεσία του Ελληνικού Στρατού. 1919. σελ. 7.
17. Ινελί
- ↑ 9,0 9,1 Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας - Διεύθυνση Στατιστικής (1915). Απαρίθμησις των Κατοίκων των Νέων Επαρχιών της Ελλάδος του Έτους 1913 (PDF). Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 46.
- ↑ 10,0 10,1 «Αυτούσια αφήγηση του Αριστοτέλη Αναγνώστου». Η Φωνή του Ευκαρπιώτη (Ευκαρπία Σερρών: Πολιτιστικός Μορφωτικός Σύλλογος Ευκαρπιωτών) (3): 3-4. Οκτώβριος 2010. https://efkarpia.wordpress.com/wp-content/uploads/2010/10/periodiko-3.pdf. Ανακτήθηκε στις 2024-11-28.
- ↑ Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ) 2Α΄/4-1-1920. Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 7.
- ↑ «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών - Ινελή (Σερρών)». Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (ΕΕΤΑΑ). Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2024.
- ↑ «Διοικητικές Μεταβολές Δήμων και Κοινοτήτων - Κ. Αηδονοχωρίου (Σερρών)». Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (ΕΕΤΑΑ). Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2024.
- ↑ Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας - Διεύθυνση Στατιστικής (1921). Πληθυσμός του Βασιλείου της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 19 Δεκεμβρίου 1920 - Πραγματικός πληθυσμός (PDF). Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 278.
- ↑ Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ) 146Α΄/6-7-1968. Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 104.
θ) Αι παρά τη Κοινότητι Καστανοχωρίου...
