Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κάρλες Πουτζδεμόν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κάρλες Πουτζδεμόν ι Καζαμαζό
Carles Puigdemont i Casamajó
Δήμαρχος της Ζιρόνα
Περίοδος
1 Ιουλίου 2011 – 11 Ιανουαρίου 2016
ΠροκάτοχοςΆνα Παγάνς
ΔιάδοχοςΑλβέρ Μπαλιέστα
Πρόεδρος της Ένωσης Δήμων για την Ανεξαρτησία
Περίοδος
17 Ιουλίου 2015 – 11 Ιανουαρίου 2016
ΠροκάτοχοςΖοζέπ Μαρία Μπίλα ντ'Αβαδάλ
ΔιάδοχοςΖοζέπ Αντρέου
Πρόεδρος της Ζενεραλιτάτ της Καταλονίας
Περίοδος
12 Ιανουαρίου 2016 – 28 Οκτωβρίου 2017
ΠροκάτοχοςΑρτούρ Μας ι Γκαβαρό
ΔιάδοχοςΚιμ Τόρα
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση29 Δεκεμβρίου 1962 (1962-12-29) (61 ετών), Αμέρ, Καταλονία
Πολιτικό κόμμαΔημοκρατικό Ευρωπαϊκό Καταλανικό Κόμμα
ΣύζυγοςΜαρσέλα Τοπόρ
Παιδιά2
ΕπάγγελμαΔημοσιογράφος
Αξίωμαμέλος του κοινοβουλίου της Καταλονίας, city councillor of Girona, mayor of Girona, Πρόεδρος της Ζενεραλιτάτ της Καταλονίας, president of the Association of Municipalities for Independence, Ευρωβουλευτής, president of the Council for the Republic, president of Junts per Catalunya, director of Catalan News Agency και διευθυντής
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Κάρλες Πουτζδεμόν ι Καζαμαζό (καταλανικά: Carles Puigdemont i Casamajó‎‎, ['karɫəs ˌpudʒðə'mon i ˌkazəmə'ʒo] · Ζιρόνα, 29 Δεκεμβρίου 1962), είναι Καταλανός πολιτικός, πρώην πρόεδρος της Ζενεραλιτάτ της Καταλονίας.

Μεγαλωμένος στη Ζιρόνα, εργάστηκε ως δημοσιογράφος στο Καταλανικό Πρακτορείο Ειδήσεων και σε άλλα μέσα. Συμμετέχει ενεργά στην πολιτική από το 1983, όταν εντάχθηκε στις τάξεις της Δημοκρατικής Σύγκλισης της Καταλονίας,[1] υποστηρίζοντας εξαρχής θέσεις υπέρ της ανεξαρτητοποίησης της Καταλονίας. Έκτοτε έχει εκλεχθεί δύο φορές βουλευτής στο Καταλανικό Κοινοβούλιο και μεταξύ 2011 και 2016 υπήρξε δήμαρχος της Ζιρόνα.[2]

Ο Πουτζδεμόν γεννήθηκε στο Αμέρ (επαρχία της Ζιρόνα) στην βορειοανατολική Καταλονία. Ο γιος του Σαβιέ Πουτζδεμόν και της Νουρία Καζαμαζό, είναι ο δεύτερος από οχτώ αδερφούς μιας οικογένειας με παράδοση στη ζαχαροπλαστική. Αν και η οικογένειά του δεν σχετίζεται ευθέως με την πολιτική, ο παππούς του και ο θείος του Ζουζέπ Πουτζδεμόν (1979-1983) υπήρξαν δήμαρχοι του Άμερ.

Φοίτησε στο γυμνάσιο της Αμέρ και έπειτα στο λύκειο της Σάντα Μαρία ντελ Κολέλ στη Ζιρόνα. Σε ηλικία 16 ετών, εργαζόταν ήδη ως δημοσιογράφος για την εφημερίδα Diari de Girona, αρθρογραφόντας τα αθλητικά και άλλα νέα. Ξεκίνησε τις σπουδές του στην Καταλανική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Ζιρόνα, τις οποίες εγκατέλειψε χωρίς να αποφοιτήσει, προκειμένου να εργαστεί στην δημοσιογραφία.

Δημοσιογραφική καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1981 ξεκίνησε να εργάζεται για την εφημερίδα El Punt, στην οποία έφτασε μέχρι την θέση του εκδότη. Εργάστηκε επίσης στο περιοδικό Presència.

Το 1988 αφιερώθηκε στην συλλογή άρθρων και αναφορών από τον διεθνή τύπο με θέμα την Καταλονία, υλικό που χρησιμοποιήθηκε στην έκδοση το 1994 του βιβλίου Cata... què? Catalunya vista per la premsa internacional ("Κατα ... τι? Η Καταλονία όπως προβάλλεται από τον διεθνή τύπο"). Είναι μέλος της Καταλανικής Ένωσης Δημοσιογράφων. Κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 στην Βαρκελώνη, συμμετείχε σε μια ομάδα που υποστήριξε τους συληφθέντες ως πιθανά μέλη της οργάνωσης Ελεύθερη Πατρίδα.

Την δεκαετία του 1990, ταξίδεψε σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες και ξεκίνησε να εργάζεται στην εφαρμογή των νέων τεχνολογιών στην πληροφορική, κάτι που οδήγησε στην δημιουργία του Καταλανικού Γραφείου Ειδήσεων. Ο Πουτζδεμόν διηύθυνε το γραφείο μέχρι το 2002, όταν ο τότε πρόεδρος του επαρχιακού συμβουλίου της Ζιρόνα, Κάρλες Πάραμο του πρόσφερε την θέση του διευθυντή στο τμήμα πολιτισμού. Είναι επίσης ο ιδρυτής του καταλανικού περιοδικού στην αγγλική γλώσσα Catalonia Today.

Το 2006 εγκατέλειψε την δημοσιογραφία για να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στην πολιτική όταν ο Κάρλες Πάραμο του πρόσφερε άλλη μια θέση: να συμμετάσχει ως υποψήφιος για την κυβέρνηση της Καταλονίας. Το 2007 ο Πουτζδεμόν συμμετείχε στις τοπικές εκλογές της Ζιρόνα δίχως να εκλεγεί. Στις επόμενες τοπικές εκλογές του 2011, επιχείρησε να σπάσει την ηγεμονία του Σοσιαλιστικού Κόμματος μετά από 32 χρόνια διακυβέρνησης της πόλης και έγινε δήμαρχος.

Τον Ιούλιο του 2015 διαδέχτηκε τον Ζουζέπ Μαρία Μπίλα δ' Αβαδάλ ως πρόεδρος της Ένωσης των Δήμων υπέρ της Ανεξαρτησίας και εξελέγη επικεφαλής του κόμματος Μαζί για το Ναι της Ζιρόνα στις εκλογές για το Κοινοβούλιο της Καταλονίας (27 Σεπτεμβρίου 2015). Στις 10 Ιανουαρίου 2016 εξελέγη πρόεδρος της Καταλονίας, ακολουθούμενος από μια συμφωνία της τελευταίας στιγμής ανάμεσα στα κόμματα που υποστήριζαν την διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος υπέρ της αυτοδιάθεσης της περιφέρειας.[3] Στις 11 Ιανουαρίου 2016 παραιτήθηκε από δήμαρχος της Ζιρόνα επειδή δεν επιτρέπεται να είναι ταυτόχρονα πρόεδρος και δήμαρχος.

Η σύντομη κυβέρνησή του, που είχε θέσει εξαρχής την διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος υπέρ της αυτοδιάθεσης, αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες προερχόμενες τόσο από την ευρύτερη οικονομική κρίση, την ισπανική κυβέρνηση και την εσωτερική αστάθεια ως αποτέλεσμα του γεγονότος ότι το κόμμα που διασφάλιζε κοινοβουλευτική πλειοψηφία στην Καταλονία, η Υποψηφιότητα Λαϊκής Ενότητας ήταν σε πολλά σημεία αντίθετη ιδεολογικά με τον συνασπισμό του Πουτζδεμόν.[4] Η προετοιμασία του δημοψηφίσματος, εξαρχής μη αποδεκτό από την Κυβέρνηση της Ισπανίας, οδήγησε στην διεξαγωγή μιας άτυπης διαδικασίας την 1η Οκτωβρίου 2017 και την ανακήρυξη της συμβολικής ανεξαρτησίας της περιφέρειας. Η αντίδραση του πρωθυπουργού της Ισπανίας επέφερε την κατάλυση του αυτοδιοίκητου της Καταλονίας και την παύση των καθηκόντων του συνόλου της καταλανικής κυβέρνησης,[5] με τον Πουτζδεμόν να διαφεύγει στο εξωτερικό, έχοντας να αντιμετωπίσει έκτοτε την δικαστική δίωξη του από τις ισπανικής αρχές με την κατηγορία της προδοσίας.[6]

Είναι ο πρώτος Καταλανός πρόεδρος που αρνήθηκε να λάβει τον όρκο της πίστης στο Ισπανικό Σύνταγμα και στον σημερινό μονάρχη Φίλιππο Στ΄.[7]

Ο Πουτζδεμόν είναι παντρεμένος με την Ρουμάνα δημοσιογράφο Marcela Topor από το 2000 και έχει δυο κόρες. Μιλά καταλανικά, γαλλικά, ρουμάνικα, ισπανικά και αγγλικά.

  1. «CiU Girona - El perfil». www.carlespuigdemont.cat. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2016. 
  2. «Carles Puigdemont (CiU) serà el nou alcalde de Girona i acaba amb 32 anys d'hegemonia del PSC». Ara.cat. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2016. 
  3. «Junts pel Sí i la CUP tanquen un acord per a dur endavant la legislatura». VilaWeb.cat (στα Καταλανικά). Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2018. 
  4. 324cat. «Puigdemont supera la qüestió de confiança amb els vots afirmatius de Junts pel Sí i la CUP» (στα ca-ES). CCMA. http://www.ccma.cat/324/puigdemont-supera-la-questio-de-confianca-amb-els-vots-afirmatius-de-junts-pel-si-i-la-cup/noticia/2751207/. Ανακτήθηκε στις 2018-06-24. 
  5. Santos, Pilar (2017-10-21). «Rajoy destituye a todo el Govern y vacía de poder al Parlament» (στα ES). elperiodico. https://www.elperiodico.com/es/politica/20171021/gobierno-aprueba-medidas-articulo-155-constitucion-catalunya-puigdemont-6369109. Ανακτήθηκε στις 2018-06-24. 
  6. «El Suprem retira les euroordres de cerca i captura contra Puigdemont i els quatre consellers a Bèlgica» (στα ca). Ara.cat. https://www.ara.cat/politica/Llarena-euroordres-Puigdemont-consellers-Brusselles_0_1918608223.html. Ανακτήθηκε στις 2018-06-24. 
  7. Campreciós, Xavier (2016-01-13). «De Puigdemont, Felipe VI y el primer acuerdo de legislatura entre PP, PSOE y C's» (στα ES). elperiodico. https://www.elperiodico.com/es/politica/20160113/prensa-hoy-13-enero-2016-4811810. Ανακτήθηκε στις 2018-06-24. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]