Κίνημα των Μπράιτ

Το κίνημα των Μπράιτ (Brights' movement, "bright", προφέρεται μπράιτ, σημαίνει λαμπερός, έξυπνος) ξεκίνησε από τον Πολ Γκίζερτ (Paul Geisert) και την Μίνγκα Φούτρελ (Mynga Futrell) το 2003 με σκοπό να παράσχει έναν ευρύτερο όρο με θετική χροιά ο οποίος περιγράφει ένα ποικιλόμορφο σύνολο ανθρώπων οι οποίοι έχουν από κοινού μια φυσιοκρατική κοσμοθεωρία, χωρίς να προσδιορίζεται με όρους που αποτελούν αρνητικό αντίστοιχο με βάση τη θρησκεία (όπως θα μπορούσαν να θεωρηθούν οι όροι αθεϊστής, άπιστος ή άθρησκος).

Ορισμοί και στόχοι

Ο συνιδρυτής του Δικτύου των Βright (Brights' Net), Πολ Γκίζερτ, παρήγαγε τον όρο ενώ η Μίνγκα Φούτρελ όρισε τον μπράιτ ως «το άτομο του οποίου η κοσμοθεωρία είναι φυσιοκρατική —χωρίς κανένα υπερφυσικό ή μυστικιστικό στοιχείο. Ο κώδικας ηθικής και οι ενέργειες ενός μπράιτ βασίζονται στη φυσιοκρατική θεώρηση του κόσμου».

Ως καθορισμένοι στόχοι του κινήματος θεωρούνται:

1. Η προώθηση και αναγνώριση της φυσιοκρατικής κοσμοθεωρίας, ελεύθερης από μυστικιστικά και υπερφυσικά στοιχεία.
2. Η δημόσια αναγνώριση ότι πρόσωπα που τηρούν μια τέτοια κοσμοθεωρία είναι δυνατόν να αναλάβουν δράσεις σε ζητήματα κοινωνικής σημασίας.
3. Η εκπαίδευση της κοινωνίας περί της πλήρους και ισότιμης κοινωνικής συμμετοχής όλων αυτών των ανθρώπων.

Ιστορία

Ο Πολ Γκίζερτ ήταν καθηγητής της βιολογίας στο Σικάγο στη δεκαετία του 1960, καθηγητής πανεπιστημίου στη δεκαετία 1970, συγγραφέας στη δεκαετία του 1980 και συνεργάτης για την ανάπτυξη μαθησιακού υλίκού και ενός δικτυακού τόπου σχετικού με τη διδασκαλία της θρησκείας στα δημόσια σχολεία στη δεκαετία 1990

Αποφασίζοντας να παρακολουθήσει την «πορεία των άθεων Αμερικανών στην Ουάσινγκτον» το 2002, ο Πολ Γκίζερτ αμφισβήτησε τον προσδιορισμό άθεος και προσπάθησε δημιουργήσει έναν νέο όρο, προκειμένου να ενώσει την κοινότητα της λογικής. Αναζήτησε μία νέα θετική λέξη που θα γινόταν ευρέως αποδεκτή. Προς τα τέλη του 2002, ο Γκίζερτ επινόησε τον όρο «Μπράιτ», αλλά δεν τον ανακοίνωσε αμέσως.

Σε συνεργασία με τη Μύνγκα Φούτρελ, συνιδρύτρια του κινήματος των Μπράιτ, ήθελε να ενώσει όλα εκείνα τα άτομα που δεν ήταν θρησκευόμενα, αλλά δε σχετίζονταν με κάποιους από τους ήδη φιλοσοφικούς οργανισμούς. Για να πετύχει τον σκοπό του, όχι μόνον επινόησε τον όρο, αλλά έθεσε σε εφαρμογή την ιδέα της δημιουργίας μιας κοινωνικής ομάδας η οποία θα μπορούσε να συνασπιστεί μέσω του Διαδικτύου.

Έχοντας δοκιμάσει επαρκώς την ιδέα οι δύο ξεκίνησαν τον δικτυακό τόπο Brights Net στις 4 Ιουνίου, 2003. Το κίνημα απέκτησε από νωρίς δημοσίότητα εξαιτίας άρθρων που δημοσίευσε ο Ρίτσαρντ Ντόκινς στην εφημερίδα The Guardian και Wired, και ο Ντάνιελ Ντένετ στους New York Times.. Μέσα σε ένα χρόνο οι εγγεγραμμένοι Μπράιτ πολλαπλασιάστηκαν και εξαπλώθηκαν σε 85 έθνη.

Το κίνημα συνέχισε να αυξάνεται οι εγγραφές επιταχύνθηκαν και η ιδέα έγινε αντικείμενο συζήτησης ως νέος αθεϊσμός, ενώ η ανάπτυξη ευνοήθηκε από μία σειρά βιβλίων που κυκλοφόρησαν στα τέλη του 2006, ανάμεσα στα οποία περιλαμβάνονται τα: Η θυμαπάτη του θεού, Η απαλλαγή από το ξόρκι, Ο θεός δεν είναι μέγας, Το τέλος της πίστης και Επιστολή σε ένα χριστιανικό έθνος. Περί τα τέλη του Αυγούστου 2008 υπήρχαν 40.000 Μπράιτ εγγεγραμμένοι από 179 έθνη.

Η κοσμοθεωρία

Η φυσιοκρατική κοσμοθεωρία μπορεί να λάβει διάφορες μορφές. Για τους περισσότερους μπράιτ η φυσιοκρατική θεώρηση του κόσμου σημαίνει απλά ότι ο κόσμος δεν περιλαμβάνει «κανένα υπερφυσικό ή μυστικιστικό στοιχείο», ενώ οι αντιλήψεις άλλων τείνουν στο φιλοσοφικό φυσιοκρατισμό.

Το επίκεντρο του κινήματος των Μπράιτ είναι ο ιστότοπος The Brights' Net. Διάσημοι μπράιτ είναι οι:

• Ρίτσαρντ Ντόκινς (Richard Dawkins)
• Ντάνιελ Ντένετ
• Penn Jillette και Teller
• James Randi
• Richard Roberts
• Michael Shermer

Πρόσθετη ανάγνωση

• Άρθρο «Το κίνημα του αθεϊσμού αντεπιτίθεται», εφημερίδα Η Καθημερινή, 31 Δεκεμβρίου 2006 [1]
• Άρθρο "The future looks bright" (Το μέλλον φαίνεται λαμπρό/μπράιτ), του Ρίτσαρντ Ντόκινς, εφημερίδα The Guardian, 21 Ιουνίου 2003 [2]