Καίτη Παπανίκα
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Καίτη Παπανίκα | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Καίτη Παπανίκα (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 14 Ιουνίου 1942 Νέα Φιλαδέλφεια Αττικής |
| Θάνατος | 12 Ιουνίου 2017 (74 ετών) Αθήνα |
| Αιτία θανάτου | καρκίνος |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Σπουδές | Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου Ωδείο Αθηνών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ηθοποιός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Θόδωρος Κατσαδράμης (έως 1992) |
| Τέκνα | Δημήτρης Κατσαδράμης |
Η Καίτη Παπανίκα (Νέα Φιλαδέλφεια, 14 Ιουνίου 1942 – Αθήνα, 12 Ιουνίου 2017) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στην Νέα Φιλαδέλφεια, στις 14 Ιουνίου 1942.
Οι γονείς της ήταν από τις Αχαρνές (Μενίδι) Αττικής. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και απεφοίτησε με άριστα. Διδάχτηκε την υποκριτική από σημαντικούς δασκάλους, όπως την Κατίνα Παξινού, την Άννα Συνοδινού, τον Θάνο Κωτσόπουλο, τον Δημήτρη Μυράτ, τον Λυκούργο Καλλέργη, την Ελένη Χαλκούση και τον Αλέξη Σολομό. Παράλληλα σπούδασε κλασικό τραγούδι στο Ωδείο Αθηνών. Μαθήτρια ακόμη πήρε μέρος σε φεστιβάλ απαγγελίας ποίησης στο Παρίσι, βραβεύθηκε και κηρύχθηκε επίτιμη δημότης.
Πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή το 1964 στο έργο Υπόγειο της Λέλας του Βασίλη Ιμπροχώρη στο Θέατρο Αττικόν. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με θιάσους γνωστών πρωταγωνιστών και διακρίθηκε στην πρόζα και την επιθεώρηση. Στον κινηματογράφο ξεκίνησε το 1963 με την ταινία Μας κρύβουν τον Ήλιο και το 1968 ήταν σταθμός για την καριέρα της, αφού έγινε περισσότερο γνωστή όταν έπαιξε στην ταινία Μια Ιταλίδα απο την Κυψέλη.
Σε όλη τη σταδιοδρομία της έλαβε μέρος σε περισσότερες από πενήντα ταινίες, δράματα, κωμωδίες και περιπέτειες. Είχε τιμηθεί με το κρατικό βραβείο Α' Γυναικείου ρόλου το 1990 για την ερμηνεία της στην ταινία Άντε γεια του Γιώργου Τσεμπερόπουλου, ενώ είχε παίξει και σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές. Η ηθοποιός, η οποία ξεχώριζε για το ήθος της, την καλοσύνη και τις προοδευτικές ιδέες της, πήρε την απόφαση να προσφέρει τον μισθό της σε άπορες οικογένειες. Ο προβληματισμός για τα κοινά την οδήγησε στη θέση της δημοτικής συμβούλου στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ως αντιπρόεδρος στον τομέα του Πολιτισμού και του Αθλητισμού, έριξε στο τραπέζι μια ρηξικέλευθη πρόταση: να δίνει τον μισθό της από το δημοτικό συμβούλιο (600 ευρώ) σε οικογένειες που έχουν πραγματική ανάγκη από χρήματα για να επιβιώσουν.
Υπήρξε σύζυγος του γνωστού ηθοποιού Θεόδωρου Κατσαδράμη. Η Καίτη Παπανίκα ήταν δασκάλα στη Σχολή Υποκριτικής του Αντώνη Ανδριόπουλου. Στις 8 Φεβρουαρίου 2015 ανακηρύχθηκε ομόφωνα Επίτιμο Μέλος της Φιλότεχνης Λέσχης Αχαρνών (Μενιδίου).
Στις 12 Ιουνίου 2017, απεβίωσε σε ηλικία 74 ετών στην Αθήνα από καρκίνο.[1]
Φιλμογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κινηματογράφος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Έτος | Τίτλος | Ρόλος |
|---|---|---|
| 1963 | Μας κρύβουν τον Ήλιο | Μαρία Ροδά |
| 1964 | Αμφιβολίες | Ζανέτ |
| Ο ανήφορος | Μαρίνα | |
| 1965 | Φτωχολογιά | Καίτη |
| 1966 | Οι ασυνείδητοι | Άννα |
| Χωρίσαμε ένα δειλινό | Φανή Λαγιανού | |
| Με τη λάμψη στα μάτια | Μαρία | |
| Ο μπαμπάς μου ο τεντυμπόης | Ρένα Παπαδοπούλου | |
| 1967 | Ο μεθύστακας του λιμανιού | Ρίτα Αρμπούζη |
| Ο Λαμπίρης εναντίον παρανόμων | Καίτη Παπάζογλου | |
| 1968 | Όλγα, αγάπη μου [2] | Καίτη Αθανασιάδου |
| Πολύ αργά για δάκρυα [2] | Βέτα Μενάνδρου | |
| Στα σύνορα της προδοσίας | Ελένη Νίκα, δασκάλα | |
| Μια Ιταλίδα από την Κυψέλη [2] | Ρενέ | |
| Ο μοναχικός ναύτης και το κορίτσι | ||
| 1969 | Ο πρόσφυγας | Φανή Κόνιαλη |
| Στον ίλιγγο της ζωής | Άννα | |
| Η θυσία μιας γυναίκας [3] | Στέλλα Ιωάννου | |
| Η αρχόντισσα του λιμανιού | Δώρα Αναστασιάδου | |
| Ένας άνδρας με συνείδηση | Καίτη | |
| Φοβάται ο Γιάννης το θεριό | Ελένη | |
| Ο άνθρωπος που γύρισε από τα πιάτα | Χριστίνα-Κρίστι | |
| 1970 | Ο αετός των σκλαβωμένων | Μαρία |
| Η αριστοκράτισσα και ο αλήτης | Άννα Παπαδήμα | |
| 1971 | Η ζαβολιάρα | Μαρίνα Βάρδακα |
| Ο δρόμος των ηρώων | ||
| Δάκρυα για έναν αλήτη | ||
| Το φρούριο των αθανάτων | ||
| Ένας υπέροχος άνθρωπος | Μαρίνα | |
| Για μια χούφτα τουρίστριες | Ελέν Φουρό | |
| 1972 | Ο αντιφασίστας | Νίκη |
| 1973 | Στα δίχτυα της αράχνης | |
| Ένας τρελός αεροπειρατής | Μυρτώ Σγουρού-Δρακάκη | |
| 1974 | Παύλος Μελάς | Ναταλία Δραγούμη-Μελά |
| 1979 | Αγώνας χωρίς τέλος | |
| 1981 | Ο τελευταίος άντρας | Λούλα Χαρισιάδη-Πρίνου |
| Το ξένο είναι πιο γλυκό | Ελένη Δεληπάνου | |
| Είσαι στην ΕΟΚ, μάθε για την ΕΟΚ | χήρα Μαργαρίτα | |
| 1983 | Μια παπαδιά στα μπουζούκια | παπαδιά Μαργαρίτα |
| 1985 | Μια γυναικάρα στα μπουζούκια | παπαδιά Μαργαρίτα |
| 1991 | Άντε γεια | Μαρίνα Βορίση |
| 2002 | Κτήμα αρμονία | |
| 2003 | Τρία πουλάκια κάθονται | |
| 2004 | Τεστοστερόνη | θεία Φωτούλα |
| 2008 | Κάτω από το μακιγιάζ σου | πρώην κινηματογραφική σταρ |
| 2012 | Δυο όχθες και ένας Ισμαήλ |
Βιντεοταινίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Έτος | Τίτλος |
|---|---|
| 1985 | Η σεξουάλα |
| Η τρελογκόμενα | |
| 1986 | Το διαβολοθήλυκο |
| 1987 | Ρουσφέτι και σεξ |
| Η Κατερίνα από την Κίνα |
Τηλεταινίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Έτος | Τίτλος | Κανάλι |
|---|---|---|
| 1987 | Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός | ΕΡΤ |
| 2005 | Hotel Αστέρια | Alter |
Τηλεοπτικό θέατρο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Έτος | Τίτλος | Κανάλι |
|---|---|---|
| 1972 | Χαμαιλέων | ΥΕΝΕΔ |
| Λαγός στο δίχτυ πέστροφα στο ταγάρι | ||
| 1973 | Πέντε πέσος πρόστιμο | |
| 1975 | Η τρισεύγενη | ΕΙΡΤ |
| 1999 | Αθάνατοι, ξεβράκωτοι και ωραίοι | ΑΝΤ1 |
| 2000 | Μήδεια | ΕΤ1 |
| 2005 | Ελλάς ολέ και τσέπες κουρελέ | ΑΝΤ1 |
Τηλεοπτικές σειρές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Έτος | Τίτλος | Κανάλι |
|---|---|---|
| 1972 | Στα δίχτυα της αράχνης | ΕΙΡΤ |
| Κεκλεισμένων των θυρών | ||
| 1973 | Ένα υπέροχο ζευγάρι | |
| Εν τούτω νίκα | ΥΕΝΕΔ | |
| 1976 | Πικρά χαμόγελα | |
| Το διήγημα: με το μέτωπο καθαρό | ||
| 1978 | Η ετυμηγορία | |
| 1979 | Ο ταξιτζής
| |
| 1981 | Ελληνικές κωμωδίες: "Μπάμπης και Μπαμπίνος" | |
| 1983 | Χαμογελάστεμ παρακαλώ | ΕΡΤ |
| 1984 | Ο Πατούχας | |
| 1990 | Πέρα από τον ορίζοντα | ΕΤ1 |
| 1991 | Η λάμψη | ΑΝΤ1 |
| Οι κουτσομπόλες | ||
| 1992 | Ανατολικός άνεμος | |
| Τμήμα ηθών: «Τα τυχερά του επαγγέλματος» | ||
| 1993 | Όταν ήμουν δάσκαλος | ΕΤ1 |
| 1994 | Ταύρος με Τοξότη: «Ο εκβιασμός» | ΑΝΤ1 |
| 1997 | Εις θάνατον | |
| Ψίθυροι καρδιάς | MEGA | |
| 2006 | Οδός Παραδείσου 7 | ALPHA |
| Γάμος με τα όλα του: «Ο ζηλιαρόγιαννος» | ΑΝΤ1 |
Παραστασιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Έτος | Τίτλος |
|---|---|
| 1964 | Υπόγειο της Λέλας |
| 1966 | Καλημέρα Δημοκρατία
Αυτό το ζώο το παράξενο |
| 1969 | Βίβα απάτα |
| 1972 | Ο θάνατος θα ξανάρθει
Από την Αθήνα με αγάπη Της ζήλειας τα καμώματα Η σταρ και ο άνθρωπος του πάρκου |
| 2009 | Συγγνώμη μαμά |
| 2013 | Ελλάδα αμάν με Τρόικα και Σουλεϊμάν
Γάμοι, κηδείες και δεν έχω τίποτα να φορέσω |
Συμπληρωματικός κατάλογος θεατρικών παραστάσεων, στις οποίες συμμετείχε η Κ. Παπανικα, ως ηθοποιός.
| σεζόν | παράσταση | ρόλος | θίασος | θέατρο | σκηνοθέτης |
|---|---|---|---|---|---|
| Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1985/1986 | Οκτώ γυναίκες κατηγορούνται | Ωγκιστίν | Θεατρική Επιχείρηση Θάνος Μαρτίνος | Θέατρο Καλουτά | Κώστας Ασημακόπουλος |
| Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1989/1990 | Τριαντάφυλλο στο στήθος | Σεραφίνα ντέλλε Ρόζε | Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος | Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών | Κώστας Μπάκας |
Όλες οι πληροφορίες προέρχονται από το έντυπο πρόγραμμα της κάθε παράστασης ή/και από σχετικά δελτία τύπου.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Πέθανε η ηθοποιός Καίτη Παπανίκα». euronews. 12 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Καίτη Παπανίκα (Ηθοποιός)». Φίνος Φιλμ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ Σολδάτος, Γιάννης (1991). Ιστορία του Ελληνικού Κινηματογράφου, τομ. Β. Αθήνα: Αιγόκερως. σελ. 157.