Καρλ Βίλχελμ Σάιμπλερ
| Καρλ Βίλχελμ Σάιμπλερ | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Karl Wilhelm Scheibler (Γερμανικά) |
| Γέννηση | 1 Σεπτεμβρίου 1820[1][2] Μόνσαου[3] |
| Θάνατος | 13 Απριλίου 1881[1][2] Λοτζ[4][5] |
| Τόπος ταφής | Παρεκκλήσι του Καρλ Σάιμπλερ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Πρωσίας Ρωσική Αυτοκρατορία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | βιομήχανος fabricator |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Άννα Σάιμπλερ (1854–1881)[6] |
| Τέκνα | Ματίλντα Χερμπστ Καρλ Βίλχελμ Σάιμπλερ ο νεότερος |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Τάγμα του Αγίου Στανισλάου (Οίκος των Ρομανώφ)[7] |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Καρλ Βίλχελμ Σάιμπλερ (γερμανικά: Karl Wilhelm Scheibler, πολωνικά: Karol Scheibler) (1 Σεπτεμβρίου 1820 – 13 Απριλίου 1881) ήταν γερμανικής καταγωγής Πολωνός βιομήχανος, επιχειρηματίας και κατασκευαστής υφασμάτων.[8]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Σάιμπλερ γεννήθηκε στο Μοντγόιε (σήμερα Μόνσαου) στην πρωσική Επαρχία Γύλιχ-Κλιβς-Μπεργκ, σε μια οικογένεια υφαντουργών.[9] Παρακολούθησε το σχολείο στο Μόνσαου και στο Κρέφελντ και έλαβε πρακτική εκπαίδευση στο εργοστάσιο μαλλιού πενιέ του θείου του στο Βερβιέ (Βέλγιο). Το 1839, εργάστηκε για την ανώνυμη εταιρεία John Cockerill, έναν πολύ γνωστό παραγωγό κατασκευής μηχανημάτων εκείνη την εποχή.
Λόγω των ταραχών της Άνοιξης των Εθνών το 1848, ο Σάιμπλερ αποφάσισε να εγκαταλείψει τη Γερμανία και μετακόμισε στο Οζόρκουφ στην Πολωνία του Συνεδρίου, όπου ο θείος του, Φρίντριχ Σλύσερ, λειτουργούσε ένα εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας από το 1816. Μετά το θάνατο του Σλύσερ έγινε εμπορικός διευθυντής του.[10] Ο Σάιμπλερ παντρεύτηκε την Άννα Βέρνερ, ανιψιά του Σλύσερ, στις 16 Σεπτεμβρίου 1854. Το 1852, ο Σάιμπλερ και ο συνεργάτης του, Γιούλιους Σβαρτς, αγόρασαν ένα οικόπεδο στο Λοτζ και άρχισαν να χτίζουν ένα εργοστάσιο μηχανημάτων. Τον Οκτώβριο του 1854, ο Σβαρτς πούλησε το μερίδιό του στον Σάιμπλερ για 10.000 ρούβλια, καθιστώντας τον μοναδικό ιδιοκτήτη του εργοστασίου.
Το 1855, ο Σάιμπλερ ίδρυσε ένα κλωστήριο με 34 μηχανήματα και μια ατμομηχανή 40 ίππων. Το 1857, ο Σάιμπλερ απασχολούσε 180 εργάτες και κέρδισε τζίρο 305.100 ρούβλια το 1860. Ο Σάιμπλερ έκανε μεγάλα κέρδη μετά την αύξηση των τιμών του βαμβακιού στην Ευρώπη λόγω του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου και πούλησε τις μετοχές του σε τριπλάσια τιμή. Έγινε γνωστός ως ο «Βασιλιάς της Αυτοκρατορίας του Βαμβακιού και του Λινού του Λοτζ».[11] Το 1870, 1.911 υπάλληλοι εργάζονταν στο εργοστάσιό του, το οποίο ήταν ο τρίτος μεγαλύτερος (9,3%) παραγωγός βαμβακιού της Πολωνίας.
Το εργοστάσιο του Σάιμπλερ συνέχισε να ευημερεί και αγόρασε αρκετούς μικρότερους μύλους στις συνοικίες Ζάρκι (Źarki) και Κσιέζι Μουίν (Księży Młyn). Αφού μια πυρκαγιά κατέστρεψε το εργοστάσιο στο Κσιέζι Μουίν το 1874, ο Σάιμπλερ το ξαναέχτισε με 88.000 ατράκτους και έχτισε το δικό του «Βασίλειο» του Κσιέζι Μουίν με σπίτια για 321 οικογένειες, πυροσβεστικό σταθμό, σχολεία, καταστήματα και ένα νοσοκομείο.[11] Ο Σάιμπλερ ήταν γνωστός για την κοινωνική του δέσμευση[12] και υποστήριξε την ίδρυση μιας δημοτικής πιστωτικής ένωσης, την Εμπορική Τράπεζα του Λοτζ (Bank Handlowy) το 1872, καθώς και την κατασκευή μιας Λουθηρανικής και μιας Καθολικής Εκκλησίας.
Το 1880, μετέτρεψε την επιχείρησή του σε μετοχική εταιρεία με μετοχικό κεφάλαιο 9 εκατομμύρια ρούβλια.[13]
Ο Σάιμπλερ πέθανε στις 13 Απριλίου 1881 στο Λντζ και θάφτηκε στο Προτεσταντικό Νεκροταφείο του Λοτζ σε ένα μαυσωλείο που σχεδίασαν οι Βαρσοβιανοί αρχιτέκτονες Γιόσεφ Ντζιεκόνσκι και Έντβαρντ Λίλοπ.
Βραβεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 1870, Τάγμα του Λευκού Αετού[8]
- 1876, Χρυσό Μετάλλιο στη Βαρσοβία
- 1878, Μεγάλο Χρυσό Μετάλλιο στην Παγκόσμια Έκθεση του Παρισιού
- Τάγμα του Αγίου Στανίσλαου Α΄ και Β΄ Τάξης
Πολιτιστικές συσχετίσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ταινία Η Γη της Επαγγελίας του Άντζεϊ Βάιντα γυρίστηκε μέσα στο Παλάτι των Σάιμπλερ, το οποίο είναι σήμερα η τοποθεσία του Κινηματογραφικού Μουσείου της Εθνικής Σχολής Κινηματογράφου του Λοτζ.
Η φιγούρα του Γερμανού βιομήχανου Χάινς Χούντσε, ενός χαρακτήρα του βιβλίου Αδερφοί Ασκενάζι, βασίζεται ελαφρώς στον Καρλ Βίλχελμ Σάιμπλερ.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (Πολωνικά) Internetowy Polski Słownik Biograficzny. karol-wilhelm-scheibler-1.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 123168996. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2015.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ psb.28375.1.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2021.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ 8,0 8,1 Aufbau und Entwicklung der Lodzer Textilindustrie (στα Γερμανικά). Otto Heike. 1971. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2009.
- ↑ findagrave
- ↑ Deutsche biographische Enzyklopädie (στα Γερμανικά). Ρούντολφ Φίερχαους. 2007. ISBN 9783598250385. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2009.
- ↑ 11,0 11,1 «Łódź in the Post-communist Era: In Search of a New Identity» (PDF). Joanna B. Michlic. Stockton University. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 30 Ιουνίου 2010. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2009.
- ↑ Biography
- ↑ Urząd Miasta Łódź, Księży Młyn, Λοτζ 1998, σελ. 23 (πολωνικά)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Το Παλάτι των Σάιμπλερ στο Λοτζ[νεκρός σύνδεσμος] (πολωνικά)
- Το Kinomuzeum.pl δείχνει μερικές εσωτερικές απόψεις του Παλατιού των Σάιμπλερ