Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κιρκάσιοι στην Τουρκία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κιρκάσιοι στην Τουρκία
Συνολικός πληθυσμός
140.000[1][2][3] - 2.000.000[4][5] Εκτιμώμενο 1.000.000[6] – 2.000.000[7][8]–3.000.000[9][10]–5.000.000[7][11] έως 7.000.000[12]
Περιοχές με σημαντικούς πληθυσμούς
Διαμέρισμα Μαρμαρά, Διαμέρισμα Κεντρικής Ανατολίας, Διαμέρισμα Μαύρης Θάλασσας
Γλώσσες
Κιρκασιανά, Τουρκικά
Θρησκεία
Σουνίτες
Σχετιζόμενες εθνικές ομάδες
Αμπαζίνοι, Αμπχάζιοι
Ο Εθέμ ο Κιρκάσιος, οι Κιρκάσιοι βοηθοί του και ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, μπροστά από το κεντρικό κτίριο του σταθμού, ο οποίος ήταν στο δρόμο τους για την εξέγερση του Γιοζγκάτ (Ιούνιος 1920)

Οι Κιρκάσιοι στην Τουρκία (Ανατολικά Κιρκασιανά και Δυτικά Κιρκασιανά: Адыгэхэр Тырку, Adyghexer Tyrku; τουρκικά: Türkiye'deki Çerkesler‎‎) είναι μία από τις μεγαλύτερες εθνοτικές μειονότητες στην Τουρκία, με πληθυσμό μεταξύ 130.000 και 2 εκατομμυρίων ατόμων. Σχετίζονται στενά με τις εθνικές ομάδες των Αμπαζίνων (10.000[13]) και των Αμπχάζιων (39.000[14]) οι οποίοι περιλαμβάνονται συχνά ανάμεσά τους. Οι Κιρκασιανοί έχουν μεταναστεύσει από την Καυκασία, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία τους χρησιμοποιεί την τουρκική γλώσσα, και μόνο μια μικρή μειοψηφία εξακολουθεί να μιλά τις μητρικές Κιρκασσιανές γλώσσες τους. Οι Κιρκάσιοι στην Τουρκία είναι σχεδόν αποκλειστικά Σουνίτες Μουσουλμάνοι του Χαναφί μαντχάμπ.

Δημογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά την απογραφή του 1965, 58.339 Τούρκοι πολίτες ομιλούσαν τα Κιρκασιανά ως πρώτη γλώσσα, η οποία ήταν περίπου το 0.2% του πληθυσμού. Αναλογικά, ήταν πιο πολυάριθμοι στις επαρχίες Καισάρειας (3.2%), Ντιγιάρμπακιρ (1.2%) και Καχραμανμαράς (1.0). Επιπλέον 48.621 πολίτες ομιλούσαν τα Κιρκασιανά ως δεύτερη γλώσσα.

Κατανομή των Κιρκάσιων στην Τουρκία
  1. Milliyet, Anadil kontrolüyle sağlanan dolaylı bilgininde katılmasıyla ortaya çıkan tabloda Türkiye'de yetişkinlerin (18 yaş ve üstündekilerin) etnik kimliklerin dağılımı ... 0.3 Kafkas kökenli
  2. KONDA Research and Consultancy, Social Structure Survey 2006 Αρχειοθετήθηκε 2010-10-30 στο Wayback Machine.
  3. Heinz Kloss & Grant McConnel, Linguistic composition of the nations of the world, vol,5, Europe and USSR, Québec, Presses de l'Université Laval, 1984, (ISBN 2-7637-7044-4)
  4. Circassia, Unrepresented Nations and Peoples Organization, http://www.unpo.org/members/7869 .
  5. Ülkü Bilgin: Azınlık hakları ve Türkiye. Kitap Yayınevi, Istanbul 2007; S. 85. (ISBN 975-6051-80-9) (Turkish Language)
  6. Dalby, Andrew (2015). Dictionary of Languages: The Definitive Reference to More than 400 Languages. Bloomsbury Publishing. σελ. 136. ISBN 978-1408102145. 
  7. 7,0 7,1 Richmond, Walter (2013). The Circassian Genocide. Rutgers University Press. σελ. 130. ISBN 978-0813560694. 
  8. Danver, Steven L. (2015). Native Peoples of the World: An Encyclopedia of Groups, Cultures and Contemporary Issues. Routledge. σελ. 528. ISBN 978-1317464006. 
  9. Natho, Kadir I. (2009). Circassian History. Wayne, New Jersey: Xlibris Corporation. σελ. 505. ISBN 978-1-4415-2389-1. 
  10. Zhemukhov, Sufian (2008). «Circassian World Responses to the New Challenges». PONARS Eurasia Policy Memo No. 54: 2. http://www.ponarseurasia.org/sites/default/files/policy-memos-pdf/pepm_054.pdf. Ανακτήθηκε στις 8 May 2016. 
  11. Alankuş, Sevda (1999). Taymaz, Erol, επιμ. Kültürel-Etnik Kimlikler ve Çerkesler. Ankara, Turkey: Kafder Yayınları. 
  12. Alankuş, Sevda; Taymaz, Erol (2009). «The Formation of a Circassian Diaspora in Turkey». Adygea, Russia: Maikop State Technology University, pp. 2. https://khas.academia.edu/SevdaAlankuş/. Ανακτήθηκε στις 4 May 2016. «Today, the largest communities of Circassians, about 5–7 million, live in Turkey, and about 200,000 Circassians live in the Middle Eastern countries (Jordan, Syria, Egypt, and Israel). The 1960s and 1970s witnessed a new wave of migration from diaspora countries to Europe and the United States. It is estimated that there are now more than 100,000 Circassian living in the European Union countries. The community in Kosovo expatriated to Adygea after the war in 1998.» 
  13. «Ethnologue: Abasinen». Ethnologue. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2014. 
  14. «Ethnologue: Abchasen». Ethnologue. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2014. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]