Σουνισμός

Ο Σουννιτισμός ή Σουννισμός είναι ένας από τους δύο κύριους κλάδους του Ισλάμ. Δίνουν έμφαση στην Σούννα (Παράδοση) του προφήτη Μωάμεθ. Ορισμένες φορές οι σουνίτες μουσουλμάνοι αναφέρονται ως «ορθόδοξοι». Πάντως είναι το πολυπληθέστερο από τα δύο κύρια ισλαμικά δόγματα.

Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των Σουνιτών είναι η επιμονή στην πιστή τήρηση των γραφών του Κορανίου, που θεωρείται θεμέλιο του Ισλάμ, και της ισλαμικής παράδοσης, απ' όπου προέρχεται και η ονομασία τους.^[1] Οι Σουννίτες θεωρούν ότι παραμένουν πιστοί στην παράδοση (Σούννα), η οποία κατ' αυτούς αποτελείται από τις έξι συλλογές χαντίθ (αναφορές) που συντάχθηκαν τον 3ο αιώνα μετά τον Μωάμεθ (τον 9ο μ.Χ.). Αντίθετα οι Σιίτες αποδέχονται τα δικά τους χαντίθ.

Οι αποφάσεις παίρνονται με βάση την ομοφωνία της Ούμμα (κοινότητας). Τα δύο αυτά σημεία προσφέρουν στερεότητα και συνοχή στο μουσουλμανικό δόγμα. Επίσης, θεωρούν ότι η διαδοχή του Μωάμεθ δεν χρειάζεται να είναι κληρονομική, γεγονός που αποτελεί την κύρια αιτία τριβών και συγκρούσεων με τους Σιίτες Μουσουλμάνους.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τον θάνατο του Μωάμεθ, οι Μουσουλμάνοι που αποδέχθηκαν τον Αμπού Μπακρ ως πρώτο χαλίφη, έγιναν γνωστοί ως Αχλου'ς-Σούννα ουά'λ-Τζαμά'α (Άνθρωποι της Παράδοσης και της Ενότητας), έτσι ώστε να ξεχωρίζουν από τους Σιίτες, οι οποίοι απέρριψαν τον Άμπου Μπακρ ως διάδοχο του προφήτη Μουχάμμεντ, υπέρ του Αλή.

Οι πρώτοι τέσσερις χαλίφηδες είναι γνωστοί στους Σουννίτες, ως Ρασιντούν (Ορθώς Καθοδηγούμενοι). Οι Σουννίτες αναγνωρίζουν ως πρώτο Χαλίφη τον προαναφερθέντα Άμπου Μπακρ, ως δεύτερο τον Ομάρ, ως τρίτο τον Ουθμάν και ως τέταρτο, όπως αναφέρθηκε ανωτέρω, τον Αλή.^[2]

Μετά τους τέσσερις πρώτους χαλίφηδες, το Χαλιφάτο έγινε δεκτό ως πολιτικό σύστημα από δυναστείες όπως αυτές των Αββασιδών, των Οθωμανών και της αυτοκρατορικής δυναστείας Μουγκάλ της Νότιας Ασίας. Ήταν επίσης δεκτό για σχετικά μικρό χρονικό διάστημα, από άλλες ανταγωνιστικές δυναστείες στην Ισπανία, τη Βόρεια Αφρική και την Αίγυπτο.

Ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ κατήργησε το σύστημα του οθωμανικού χαλιφάτου μετά την έξωση του Αμπντούλ Μετζίτ Β΄ από την μέχρι τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία, ιδρύοντας την Τουρκική Δημοκρατία ως ένα κοσμικό κράτος.

Σχολές του Νόμου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σήμερα οι Σουννίτες διακρίνονται σε τέσσερις επιμέρους κλάδους (νομικές σχολές) διδαχής του ισλαμικού νόμου, τους Χαναφίτες που εκπροσωπούν τον λόγο, τους Μαλικίτες, τους Σαφιίτες και τους Χανμπαλίτες. Υπάρχουν και οι Ζαχιρίτες που αντιπροσωπεύουν την παράδοση, όπως και άλλες σχολές οι οποίες έχουν εκλείψει.

Τα ονόματα αυτών των κλάδων λήφθηκαν από τα ονόματα που έφεραν οι ισάριθμοι ιμάμηδες, δάσκαλοι του ισλαμικού νόμου, δηλαδή ο Άμπου Χανίφα της Κούφα, ο Μαλίκ ιμπν Άνας της Μεδίνα, ο Μουχάμμεντ ιμπν Ιντρίς ας-Σάφιι του Καΐρου και ο Άχμαντ ιμπν Χανμπάλ της Βαγδάτης.

Εικόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Μουσουλμανικό ιερό Πράσινος Θόλος χτισμένο δίπλα στο Μαυσολείο του Προφήτη Μουχάμμεντ, Μεδίνα, Σαουδική Αραβία.
Το Μεγαλοπρεπές Τέμενος Ούκμπα, σημαντικό κέντρο της σχολής των Μαλικιτών, Καϊρουάν, Τυνησία.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ Albert Hourani (2005). A History of the Arab Peoples. Faber and Faber. σελ. 37. ISBN 9780571226641.
↑ Tore Kjeilen. «Lexic Orient.com». Lexic Orient.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2011.