Κονστάντι Λάστσκα
| Κονστάντι Λάστσκα | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 3 Σεπτεμβρίου 1865[1][2] Μακούβιετς Ντούζι[3] |
| Θάνατος | 23 Μαρτίου 1956[4][2] Κρακοβία[3] |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο Ρακοβίτσκι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Πολωνία[5] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Πολωνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | γλύπτης ζωγράφος σχεδιαστής[6] κεραμουργός χαράκτης μεταλλίων[5] |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Bogdan Laszczka |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Πρύτανης (1911–1912, Ακαδημία Καλών Τεχνών «Γιαν Ματέικο») |
| Βραβεύσεις | Χρυσή Δάφνη (Πολωνική Ακαδημία Λογοτεχνίας) Διοικητής του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας[7] Διοικητής με Αστέρι του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας[8] Αναμνηστικό Μετάλλιο 10ης Επετείου της Ανεξαρτησίας (1928)[9] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Κονστάντι Λάστσκα (πολωνικά: Konstanty Laszczka) (3 Σεπτεμβρίου 1865, Μακούβιετς Ντούζι - 23 Μαρτίου 1956, Κρακοβία) ήταν Πολωνός γλύπτης, ζωγράφος, γραφίστας, καθώς και καθηγητής και πρύτανης της Ακαδημίας Καλών Τεχνών «Γιαν Ματέικο» στην Κρακοβία. Ο Λάστσκα έγινε πρύτανης της Ακαδημίας το 1911, ωστόσο, για οικογενειακούς λόγους παραιτήθηκε από αυτό το λειτούργημα το 1912.[10]
Πρώιμη ζωή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Λάστσκα γεννήθηκε σε μια μεγάλη αγροτική οικογένεια στη Μασοβία. Ο πατέρας του ήταν ο Αντόνι Λάστσκα και η μητέρα του η Καταζίνα, από το χωριό Κούπτσε. Το ταλέντο του ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά από την οικογένεια των γαιοκτημόνων Οστρόφστσι (Ostrowscy), που χρηματοδότησε τις σπουδές του στην τέχνη στη Βαρσοβία το 1885, υπό την καθοδήγηση των Γιαν Κρίνσκι και Λούντβικ Πιρόβιτς.
Λίγο αργότερα, ο Λάστσκα έλαβε υποτροφία από την Πολωνική Εταιρεία Εικαστικών Τεχνών (Towarzystwo Sztuk Pięknych), που ονομαζόταν "Zachęta" και πήγε στο Παρίσι το 1891. Ενώ βρισκόταν στη Γαλλία, σπούδασε στην Εθνική Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Έλαβε οδηγίες από καλλιτέχνες όπως οι Αντονά Μερσιέ, Αλεξάντρ Φαλγιέρ και Ζαν-Λεόν Ζερόμ. Ασχολήθηκε επίσης με το καλλιτεχνικό κίνημα της γαλλικής Polonia. Το 1897, ο Λάστσκα επέστρεψε στην Πολωνία υπό τους ξένους διαμελισμούς και έγινε δάσκαλος στη Βαρσοβία.
Το 1899, μετά από πρόσκληση του ζωγράφου Γιούλιαν Φάουατ, ο Λάστσκα εγκαταστάθηκε στην Κρακοβία όπου έγινε καθηγητής στην Ακαδημία Καλών Τεχνών. Τα έτη 1900-1935, ήταν διευθυντής στο Τμήμα Γλυπτικής εκεί.
Επαγγελματική καριέρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ενώ βρισκόταν στην Κρακοβία, ο Λάστσκα έγινε στενός φίλος με τον Στανίσουαφ Βισπιάνσκι και τον Λέον Βιτσουουκόφσκι. Υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Εταιρείας Πολωνών Καλλιτεχνών με την ονομασία «Sztuka» (Τέχνη), με την αισθητική φιλοσοφία του Κινήματος της Νέας Πολωνίας. Μεταξύ των μαθητών του ήταν οι: Στανίσουαφ Γιατσκόφσκι, Μπολέσουαφ Μπιέγκας, Ξαβέρι Ντουνικόφσκι, Λούντβικ Κοναζέφσκι, Φραντσίσεκ Μοντσίνσκι και Όλγκα Νιέφκσα, μεταξύ άλλων.[12] Στα έτη 1900-1910, συνεργάστηκε επίσης ως γραφίστας και γλύπτης με το εργοστάσιο κεραμικής του Γιούζεφ Νιεντζβιέτσκι (Józef Niedźwiecki) στο κοντινό Ντεμπνίκι. Ο γιος του, Μπόγκνταν Λάστσκα, έγινε αρχιτέκτονας και ακτιβιστής της Πολωνικής Εταιρείας Τάτρα. Ο Λάστσκα πέθανε στην Κρακοβία στο τέλος της σταλινικής περιόδου και θάφτηκε εκεί στο περίφημο Κοιμητήριο Ρακοβίτσκι.
Στο έργο του, ο Κονστάντι Λάστσκα ακολούθησε το παράδειγμα του δασκάλου του, του Γάλλου γλύπτη Ωγκύστ Ροντέν.[13] Η επιρροή είναι πιο εμφανής σε μια σειρά γυναικείων γυμνών μελετών, που σμιλεύτηκαν γύρω στα τέλη του αιώνα και βασίστηκαν σε συμβολικά θέματα.[14][15] Το παλαιότερο άγαλμα που ονομάζεται "Zima (Konik polny)" (Χειμώνας. Η ακρίδα) κατασκευάστηκε το 1895. Αργότερα, ο Λάστσκα δημιούργησε περισσότερα γυναικεία γυμνά γεμάτα συναισθήματα, όπως το "Żal" (Πένθος) το 1901 και το "Zasmucona" (Πλημμυρισμένο από τη θλίψη) το 1901-1902, τα οποία τώρα βρίσκονται στο Εθνικό Μουσείο της Κρακοβίας. Η σύνδεσή του με το Αρ Νουβό κίνημα προήλθε από αγάλματα όπως το "W nieskończoność" (Αιώνια) από το 1896–1897, το "Nostalgia" («Νοσταλγία», 1903) και το - εμπνευσμένο από τον Έντβαρτ Μουνκ - "Krzyk" (Κραυγή) από το 1902. Εστίασε πάνω από όλα στη γλυπτική,[16][17][18] αλλά επίσης ζωγράφισε πορτρέτα, έκανε μετάλλια, περιδέραια πορτρέτων και περιστασιακές πλάκες.[19] Στην ύστερη περίοδο της καλλιτεχνικής του καριέρας άρχισε να ενδιαφέρεται για την πυρωμένη κεραμική, με θεματολογία από θρησκευτικά, λαϊκά και ζωικά θέματα.[20]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 (Ολλανδικά) RKDartists. 433709. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Laszczka, Konstanty» 12 Ιανουαρίου 2018.
- ↑ 3,0 3,1 psb.14831.1.
- ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. rkd
.nl /explore /artists /433709. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2017. - ↑ 5,0 5,1 (Ολλανδικά) RKDartists. 433709. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2021.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2021.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2021.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ Regions of the great heresy by Jerzy Ficowski and Theodosia Robertson. W.W. Norton & Company. Page 229
- ↑ "Rakowicki Cemetery" at Krakow Travel, with map and photographs
- ↑ Figuration/abstraction: stratégies for public sculpture in Europe, 1945-1968 by Charlotte Benton
- ↑ Polish Cultural Institute of New York Monika Fabijanska – director, staff
- ↑ I.Szejda, D.Osinski, Konstanty Laszczka, (1865 – 1956) Αρχειοθετήθηκε 2012-03-01 στο Wayback Machine. at Art.Ceramika, based on articles in dom.gazeta.pl, artinfo.pl, and culture.pl
- ↑ "Konstanty Laszczka, wielki rzezbiarz przelomu wiekow" Αρχειοθετήθηκε 2012-03-01 στο Wayback Machine. Tygodnik Salwatorski, June 15, 1997
- ↑ Konstanty Laszczka, Portrait of Helena Sulima, actress, bronze with patina, 1901
- ↑ «Konstanty Laszczka, "Salome with the Head of John the Baptist"». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2022.
- ↑ Konstanty Laszczka, "Reclining Diana" Αρχειοθετήθηκε 2006-06-18 στο Wayback Machine., maiolica, 1926-1927
- ↑ District Museum in Bydgoszcz, Collections Αρχειοθετήθηκε 2016-03-03 στο Wayback Machine. Biuletyn Informacji Publicznej BIP
- ↑ "Works of Konstanty Laszczka" at Italian Arcadja ArtMagazine and Auctions
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ντομπροβόλσκι Ταντέους, Sztuka Młodej Polski, Βαρσοβία 1963.
- Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających. Malarze, rzeźbiarze, graficy, t. II, Βρότσουαφ 1975 (Urszula Leszczyńska).
- Κοτκόφσκα-Μπαρέγια Χάννα, Konstanty Laszczka, Σιέντλτσε 1976.
- Πουτσιάτα-Παβουόφσκα Γιοάννα, Konstanty Laszczka, Σιέντλτσε 1980.
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
