Κραϊσλεριάνα (Χόφμαν)
 Ε. Τ. Α. Χόφμαν (1776–1822), αυτοπροσωπογραφία | |
| Συγγραφέας | Ε. Τ. Α. Χόφμαν |
|---|---|
| Γλώσσα | Γερμανικά |
| Μορφή | συλλογή διηγημάτων |
| δεδομένα () | |
Κραϊσλεριάνα (γερμανικά: Kreisleriana) είναι συλλογή δεκατριών κειμένων του Ε. Τ. Α. Χόφμαν που ο συγγραφέας αποδίδει στο alter ego του, τον αρχιμουσικό Γιοχάνες Κράισλερ. Δημοσιεύτηκαν στο μουσικό περιοδικό του 19ου αιώνα Γενική μουσική εφημερίδα με τη μορφή μουσικών κριτικών μεταξύ 1810 και 1814. Είναι από τα πρώτα λογοτεχνικά έργα του Χόφμαν και συμπεριλαμβάνονται στην πρώτη συλλογή του από νουβέλες Φαντασίες εμπνευσμένες από τη μανιέρα του Καλό (1814-1815).[1]
Η συλλογή κειμένων του φανταστικού εκκεντρικού αρχιμουσικού - σημαντική καλλιτεχνική φιγούρα της ρομαντικής περιόδου - ενέπνευσε τον Ρόμπερτ Σούμαν να δημιουργήσει το ομώνυμο έργο, οκτώ κομμάτια για πιάνο, έργο 16 (1838).[2]
Περιεχόμενο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα 13 κείμενα (το καθένα ένα Κραϊσλεριάνουμ) είναι φαινομενικά μεμονωμένα και άσχετα μεταξύ τους. Ωστόσο, η σειρά δεν είναι τυχαία και στο σύνολό τους σχηματίζουν ένα συνεκτικό έργο, το πρώτο σημαντικό έργο του συγγραφέα, με το οποίο προσανατολίστηκε πέρα από τον ρομαντισμό προς ανεξερεύνητο εκείνη την εποχή λογοτεχνικό ύφος. Ο Χόφμαν βάζει μια δεσποινίδα φον B. να δημοσιεύει μερικά κείμενα του αγαπητού δασκάλου της Γιοχάνες Κράισλερ. Τα κείμενα, κυρίως πραγματείες για τη μουσική, περιλαμβάνουν σκέψεις, εμπειρίες, παιδικές αναμνήσεις, αποσπάσματα από ημερολόγια, επιστολές και ιστορίες του Κράισλερ που σκιαγραφούν τη ρομαντική τέχνη και σατιρίζουν τις απόψεις των μικροαστών, που ο ευαίσθητος - στα όρια της τρέλας - αρχιμουσικός θεωρεί στενόμυαλους και ακατανόητους Φιλισταίους. Τα κείμενα περιέχουν αυτοβιογραφικές αναφορές του ίδιου του Χόφμαν.[3]
Ανάμεσα στις κριτικές μουσικής υπάρχουν διάσπαρτα στοιχεία για τον ήρωά του: ήδη από την αρχή αναφέρεται ότι ο Κράισλερ έφυγε και από τότε αγνοείται. Πρόσφατα, οι φίλοι του είχαν μείνει έκπληκτοι με τη συμπεριφορά του - για παράδειγμα, συνέθετε το βράδυ σε εξαιρετική διάθεση και την επόμενη μέρα έκαιγε την υπέροχη σύνθεση. Τελικά, ο Κράισλερ έφυγε από την πύλη της πόλης τραγουδώντας εύθυμα, με δύο καπέλα φορεμένα το ένα πάνω στο άλλο και ένα σημειωματάριο στη ζώνη του.[4]
Στην πρώτη ιστορία, ο Κράισλερ γράφει ότι βρίσκεται στην πόλη για πέντε χρόνια και είναι δάσκαλος μουσικής για τις δύο εντελώς άμουσες κόρες του πλούσιου μυστικού συμβούλου Ρόντερλαϊν για τεσσεράμισι χρόνια. Περιγράφει μια κοινωνική συγκέντρωση στο σπίτι του συμβούλου όπου αναγκάζεται να παίξει στο πιάνο. Επιλέγει ένα έργο του Μπαχ και φτάνοντας στο τέλος διαπιστώνει ότι όχι μόνο οι περισσότεροι από τους καλεσμένους έχουν φύγει εδώ και ώρα, αλλά ότι η μουσική έχει αποκτήσει ζωή από μόνη της:[5]
... Οι νότες ζωντάνεψαν, άστραψαν και πήδηξαν γύρω μου. Μια ηλεκτρική φωτιά πέρασε από τα δάχτυλά μου πάνω στα κλειδιά. Ένα πυκνό άρωμα κρεμόταν σε όλο το δωμάτιο, καθώς τα κεριά καίγονταν. Κάπου κάπου μπορούσα να διακρίνω ένα ζευγάρι μάτια, αλλά εξαφανίζονταν αμέσως. Θα έπρεπε ένας πραγματικός μουσικός να βασανίζεται τόσο πολύ με τη μουσική όσο βασανίζομαι εγώ σήμερα, και βασανίζομαι τόσο συχνά;
Στον Εχθρό της μουσικής μιλάει για τα παιδικά του χρόνια. Ο βαρόνος Βάλλμπορν, με τον οποίο αλληλογραφεί, είναι χαρακτήρας (παράφρων) σε νουβέλα του Φρίντριχ ντε λα Μοτ Φουκέ. Γενικά ο τόνος είναι σατιρικός: στα Νέα ενός μορφωμένου νέου, ένας μορφωμένος και μουσικά προικισμένος πίθηκος γράφει ένα γράμμα στον φίλο του Πίπη στη Βόρεια Αμερική και τον ενθαρρύνει να μορφωθεί όπως αυτός.
Κείμενα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Τα μουσικά βάσανα του αρχιμουσικού Γιοχάνες Κράισλερ
- Ombra adorata
- Τα σχόλια του αρχιμουσικού Γιοχάνες Κράισλερ περί της υψηλής αξίας της μουσικής
- Ενόργανη μουσική του Μπετόβεν
- Εξαιρετικά σκόρπιες σκέψεις
- Ο τέλειος μηχανικός
- Επιστολή του βαρόνου Βάλλμπορν προς τον αρχιμουσικό Γιοχάνες Κράισλερ [6]
- Επιστολή του Γιοχάνες Κράισλερ προς τον βαρόνο Βάλλμπορν
- Ο μουσικο-ποιητικός όμιλος του Κράισλερ
- Νέα ενός μορφωμένου νέου
- Ο εχθρός της μουσικής
- Περί μίας παρατηρήσεως του Σακκίνι και της λεγόμενης Μουσικής Επίδρασης
- Επιστολή διδασκαλίας του Γιοχάννες Κράισλερ
Διαδικτυακοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Wikisource: Kreisleriana (πρώτο μέρος) - πλήρη κείμενα στα γερμανικά
- Wikisource: Kreisleriana (δεύτερο μέρος) - πλήρη κείμενα στα γερμανικά
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ . «thalia.de/Kreisleriana (ETA Hoffmann)».
- ↑ . «digitalcommons.du.edu/Magical and MysteriousResonances: Structural Principles in E. T. A. Hoffmann'sKreisler Works and Rober Schumann's Kreisleriana».
- ↑ . «projekt-gutenberg.org/Kreisleriana (ETA Hoffmann)».
- ↑ . «literaturportal-bayern.de/themen-Kreisleriana (ETA Hoffmann)».
- ↑ . «lrb.co.uk/the-paper/v21/n14/misha-donat/should-a-real-musician-be-so-tormented-with-music».
- ↑ Ο παράφρων βαρόνος Βάλλμπορν είναι χαρακτήρας από τη νουβέλα του Φουκέ Ιξίων
