Κυανοτριχίτης
 | |
| Γενικά | |
|---|---|
| Κατηγορία | Θειικά |
| Χημικός τύπος | Cu4Al2SO4(OH)12 . 2 H2O |
| Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά | |
| Πυκνότητα | 2,76 gr/cm3 |
| Χρώμα | Έντονο μπλε |
| Σύστημα κρυστάλλωσης | Ρομβικό |
| Κρύσταλλοι | Λεπτοί με μήκος μέχρι 3 cm, προσομοιάζουν με τρίχες |
| Υφή | Ινώδης, φλοιώδης. Συνήθως σε βαμβακοειδείς ή ακτινωτές συσσωματώσεις |
| Διδυμία | Όχι |
| Σκληρότητα | 2,9 |
| Σχισμός | Όχι |
| Θραύση | Ανώμαλη |
| Λάμψη | Μεταξώδης |
| Γραμμή κόνεως | Ανοικτό κυανό |
| Πλεοχρωισμός | Όχι έντονος. Χ=άχρωμος, Υ = ανοικτό κυανό, Ζ= έντονο μπλε[1] |
| Διαφάνεια | Διαφανής, ημιδιαφανής |
| Παρατηρήσεις | Διαλυτός σε οξέα |
Ο κυανοτριχίτης (αγγλ. cyanotrichite, γαλλ. Cuivre Velouté) είναι ένυδρο θειικό ορυκτό του χαλκού και του αργιλίου. Έλαβε το όνομά του από το χρώμα του (κυανό) και τις συσσωματώσεις που θυμίζουν έντονα ατημέλητα μαλλιά (τρίχες).
Εμφάνιση, παραγενέσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ανευρίσκεται ως δευτερογενές, μάλλον σπάνιο, ορυκτό σε ζώνες οξείδωσης θειούχων μεταλλευμάτων του χαλκού.
Σχετίζεται με μαλαχίτη, αζουρίτη, βροσαντίτη, σμιθσονίτη, χαλκοφυλλίτη και ολιβινίτη.
Απαντά σε αρκετές περιοχές της Γης κύρια σε ζώνες οξείδωσης ορυχείων μεταλλευμάτων χαλκού. Πολύ όμορφα δείγματά του απαντούν στη Μολδαβία, στο ορυχείο Cap Garonne στη Γαλλία, σε αρκετά ορυχεία της Κορνουάλλης Βρετανία), στη Σαρδηνία, τα Ουράλια όρη στη Ρωσία, στην Αυστρία, την Καταλωνία (Ισπανία), τη Βεστφαλία (Γερμανία), το Καζακστάν, στις ΗΠΑ (Πολιτείες Αριζόνα Νέο Μεξικό, Γιούτα, Νεβάδα) και την Ατακάμα της Χιλής.
Στην Ελλάδα ανευρίσκονται όμορφα δείγματά του στα περισσότερα μεταλλεία Λαυρίου.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- James Dwight Dana, Manual of Mineralogy and Lithology, Containing the Elements of the Science of Minerals and Rocks, READ BOOKS, 2008 ISBN 1443742244
- Frederick H. Pough, Roger Tory Peterson, Jeffrey (PHT) Scovil, A Field Guide to Rocks and Minerals, Houghton Mifflin Harcourt, 1988 ISBN 039591096X
- Walter Schumann, R. Bradshaw, K. A. G. Mills, Handbook of Rocks, Minerals and Gemstones, Houghton Mifflin Harcourt, 1993 ISBN 0395511372
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Στον ιστοχώρο Webmineral αναφέρεται ότι δεν εμφανίζει πλεοχρωισμό