Κυπριακές προεδρικές εκλογές 1988
| ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
|
Οι Προεδρικές Εκλογές του 1988 ήταν οι έκτες προεδρικές εκλογές που διεξήχθησαν στην Κύπρο μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της χώρας. Πρόεδρος ανακηρύχθηκε ο Γιώργος Βασιλείου.
Εκλογικό σύστημα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας εκλεγόταν (και εκλέγεται) άμεσα από τον λαό με καθολική και μυστική ψηφοφορία.[1][2] Η θητεία του προέδρου είναι πενταετής.[1][2] Ξεκινά την ημέρα εγκαταστάσεως του ενώπιον της Βουλής των Αντιπροσώπων, όπου ο εκλεγμένος πρόεδρος δίνει τη νενομισμένη διαβεβαίωση.[1][2]
Όταν μόνο ένας υποψήφιος υποβάλλει υποψηφιότητα, τότε ανακηρύσσεται ως εκλεγείς Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, χωρίς ψηφοφορία.[1][2] Όταν οι υποψήφιοι είναι περισσότεροι από έναν, τότε εκλέγεται ο υποψήφιος που εξασφαλίζει πάνω από το 50% των εγκύρων ψήφων.[1][2] Αν κανένας από τους υποψήφιους δεν εξασφαλίσει την απαιτούμενη πλειοψηφία, τότε διεξάγεται επαναληπτική εκλογή την αντίστοιχη μέρα της αμέσως επόμενης βδομάδας ανάμεσα στους δυο υποψηφίους που πήραν τις περισσότερες ψήφους.[1][2] Ο υποψήφιος που παίρνει, κατά την επαναληπτική εκλογή, το μεγαλύτερο αριθμό ψήφων θεωρείται εκλεγείς.[1][2]
Η εκλογή του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας γίνεται πριν από τη λήξη της θητείας του απερχόμενου προέδρου, έτσι ώστε ο νεοεκλεγόμενος πρόεδρος να είναι σε θέση να αναλάβει τα καθήκοντα του όταν η θητεία αυτή λήξει.[1][2]
Σε περίπτωση που η θέση του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας παραμένει κενή, διεξάγεται αναπληρωματική εκλογή εντός 45 ημερών από την ημέρα που η θέση παρέμεινε κενή.[2] Η θητεία του εκλεγομένου με αναπληρωματική εκλογή προέδρου είναι ίση με τη μη εκπνεύσασα περίοδο της θητείας του προηγούμενου προέδρου.[2]
Σε περίπτωση προσωρινής απουσίας ή προσωρινού κωλύματος του Προέδρου της Δημοκρατίας, τον αναπληροί ο Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων.[2]
Ιστορικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι υποψηφιότητες για τις προεδρικές εκλογές υπεβλήθησαν στις 4 Φεβρουαρίου 1988.[3][4] Οι υποψήφιοι ήταν:[3][5]
- Σπύρος Κυπριανού: πρόεδρος της Κύπρου από το 1977 και πρόεδρος του ΔΗΚΟ. Είχε τη στήριξη του ΔΗΚΟ και της Ένωσης Κέντρου.[5][6][2][7]
- Γλαύκος Κληρίδης: πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού (ΔΗΣΥ) και βουλευτής. Είχε διατελέσει Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων (1960-1976), ενώ υπηρέτησε και ως Υπουργός Δικαιοσύνης στη μεταβατική κυβέρνηση (1959-1960). Συμμετείχε για δεύτερη φορά στις προεδρικές εκλογές και υποστηρίχθηκε από το Δημοκρατικό Συναγερμό.[5]
- Γιώργος Βασιλείου: ανεξάρτητος υποψήφιος με την υποστήριξη του ΑΚΕΛ.[6][7] Επιπλέον, είχε τη στήριξη του Κόμματος των Φιλελευθέρων.[7][7]
- Βάσος Λυσσαρίδης: πρόεδρος της Ενιαίας Δημοκρατικής Ένωσης Κέντρου (ΕΔΕΚ), βουλευτής και Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων. Είχε τη στήριξη της ΕΔΕΚ.[5][8][7][7]
- Θράσος Γεωργιάδης: ανεξάρτητος υποψήφιος.[7]
Κυρίαρχα θέματα της προεκλογικής εκστρατείας ήταν η ανανέωση, ο εκσυγχρονισμός, η δημοκρατία, η οικονομία, η ανάπτυξη, η εσωτερική διακυβέρνηση και η τοπική αυτοδιοίκηση. Όσον αφορά το κυπριακό πρόβλημα, ο Γιώργος Βασιλείου υποστήριζε γρήγορη επίλυση του κυπριακού, καθώς θεωρούσε ότι ο χρόνος περνούσε με αρνητικό πρόσημο για την Κύπρου ενώ ο Γλαύκος Κληρίδης υποστήριζε εθνική συμφιλίωση και σωτηρία της Κύπρου από τους κατακτητές.[9][5][6]
Ο Α΄ γύρος των εκλογών διεξήχθη στις 14 Φεβρουαρίου 1988.[5] Κανένας υποψήφιος δεν εξασφάλισε πέρα του 50% των εγκύρων ψήφων. Για τον λόγο αυτό διεξήχθη επαναληπτική εκλογή ανάμεσα στον Γιώργο Βασιλείου (30,11%) και στον Γλαύκο Κληρίδη (33,32%), που πήραν τις περισσότερες ψήφους.[10] Ήταν η πρώτη φορά που απαιτείτο επαναληπτική εκλογή στις προεδρικές εκλογές της Κύπρου.[5][2][1][8]
Στον Β΄ γύρο η ΕΔΕΚ υποστήριξε την υποψηφιότητα του Γιώργου Βασιλείου.[5][7] Το ΔΗΚΟ και η Ένωση Κέντρου είχαν καλέσει τους ψηφοφόρους τους να ψηφίσουν κατά συνείδηση.[5]
Ο Β΄ γύρος διεξήχθη στις 21 Φεβρουαρίου 1988.[5] Νικητής των εκλογών ήταν ο Γιώργος Βασιλείου ο οποίος εκλέχθηκε στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας με ποσοστό 51,63%.[11][5][12]
Αποτελέσματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο πίνακας που ακολουθεί παρουσιάζει τα αποτελέσματα των εκλογών:
Υποψήφιος | Α΄ γύρος | Β΄ γύρος | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Ψήφοι | Ποσοστό | Υποστήριξη | Ψήφοι | Ποσοστό | Υποστήριξη | ||
Γιώργος Βασιλείου | 100 748 | 30,11% | ΑΚΕΛ, Κόμμα Φιλελευθέρων | 167 834 | 51,63% | ΑΚΕΛ, ΕΔΕΚ, Κόμμα Φιλελευθέρων | |
Γλαύκος Κληρίδης | 111 504 | 33,32% | ΔΗΣΥ | 157 228 | 48,37% | ΔΗΣΥ | |
Σπύρος Κυπριανού | 91 335 | 27,29% | ΔΗΚΟ, Ένωση Κέντρου | ||||
Βάσος Λυσσαρίδης | 30 865 | 9,22% | ΕΔΕΚ | ||||
Θράσος Γεωργιάδης | 187 | 0,06% | |||||
Σύνολο | 334 639 | 100% | 325 062 | 100% | |||
Έγκυρα | 334 639 | 97,63% | 325 062 | 94,77% | |||
Άκυρα/Λευκά | 8 141 | 2,37% | 17 928 | 5,23% | |||
Ψήφισαν | 342 780 | 94,24% | 342 990 | 94,30% | |||
Αποχή | 20 939 | 5,76% | 20 750 | 5,70% | |||
Εγγεγραμμένοι | 363 719 | 363 740 | |||||
Πηγές: [1] [2] [3] |
Δείτε ακόμη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 «ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΛΟΓΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ» (PDF). Υπουργείο Εσωτερικών. 1 Νοεμβρίου 2017. σελίδες 3–4. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 11 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 «Eκλογές - Προεδρικές». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 «Υποβλήθησαν οι υποψηφιότητες για την προεδρική εκλογή της 14ης Φεβρουαρίου». Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών. 4 Φεβρουαρίου 1988. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2020.
- ↑ «Υποβλήθησαν οι υποψηφιότητες για την προεδρική εκλογή της 14ης Φεβρουαρίου (Β)». Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών. 4 Φεβρουαρίου 1988. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2020.
- ↑ 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10 Στυλιανού, Μαρία (12 Νοεμβρίου 2012). «Ιστορία των Προεδρικών Εκλογών». www.sigmalive.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2020.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 «1959-2018: Η ιστορία των Προεδρικών εκλογών». 27 Ιανουαρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2020.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 7,7 Νικόλα, Νικόλας (28 Ιανουαρίου 2018). «Από τον Μακάριο στο σήμερα». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2020.
- ↑ 8,0 8,1 «Κύπρος: Οι προεδρικές εκλογές από το 1959 μέχρι σήμερα». 15 Ιανουαρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020.
- ↑ ««Καυτά» θέματα σε προεκλογικές από το 1959-2018». 12 Ιανουαρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020.
- ↑ «Γνωστοποίηση επαναληπτικής εκλογής». Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών. 15 Φεβρουαρίου 1988. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2020.
- ↑ «Προεδρικές εκλογές 1988». Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών. 22 Φεβρουαρίου 1988. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020.
- ↑ «Η ιστορία των εκλογικών αναμετρήσεων στην Κύπρο». www.kathimerini.gr. 28 Ιανουαρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2020.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Νικόλα, Νικόλας (28 Ιανουαρίου 2018). «Από τον Μακάριο στο σήμερα». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2020.
- «Οι προεδρικές εκλογές στην Κύπρο». www.kathimerini.gr. 25 Σεπτεμβρίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2020.
- «Eκλογές - Προεδρικές». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2020.
- «ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΛΟΓΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ» (PDF). Υπουργείο Εσωτερικών. 1 Νοεμβρίου 2017. σελίδες 3–7. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 11 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020.