Κυριάκος Κ. Μητσοτάκης
| Κυριάκος Κ. Μητσοτάκης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1883 Χανιά |
| Θάνατος | 1944 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Σταυρούλα Πλουμιδάκη |
| Τέκνα | Κωνσταντίνος Μητσοτάκης Αικατερίνη Μητσοτάκη Αρτεμισία Μητσοτάκη Χαράλαμπος Μητσοτάκης Ελευθέριος Μητσοτάκης |
| Γονείς | Κωστής Μητσοτάκης και Κατίγκω Βενιζέλου |
| Αδέλφια | Αριστομένης Μητσοτάκης Μαρία Μητσοτάκη |
| Συγγενείς | Ελευθέριος Βενιζέλος (θείος) |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Χανίων) |
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης (1883 - 1944) ήταν Έλληνας πολιτικός. Διετέλεσε αρκετές φορές βουλευτής Χανίων και ηγέτης Κρητών εθελοντών στους Βαλκανικούς πολέμους. Ήταν πατέρας του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στη Χαλέπα Χανίων.[1] Πατέρας του ήταν ο νομικός, πολιτικός και δημοσιογράφος γερο-Κωστής Μητσοτάκης (σημαντική προσωπικότητα των αγώνων των Κρητών για την Ένωση με την Ελλάδα) και μητέρα του η Κατίγκω (Αικατερίνη) Βενιζέλου, αδερφή του Ελευθέριου Βενιζέλου.
Αφού ολοκλήρωσε της εγκύκλιες σπουδές του στη γενέτειρά του πόλη, μετέβη στην Αθήνα όπου σπούδασε νομικά,[1] χάρη στην οικονομική συνδρομή συγγενών του και την τιμητική σύνταξη που παραχώρησε το ελληνικό κράτος στην οικογένειά του.[2] Γύρισε στα Χανιά όπου άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου. Διετέλεσε μέλος του δικηγορικού συλλόγου και μέλος του Δ.Σ του. Το 1905 διετέλεσε γενικός γραμματέας της συνέλευσης του Κινήματος του Θερίσσου.[3]
Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων ηγήθηκε σώματος εθελοντών από την Κρήτη, το οποίο πολέμησε στη Μακεδονία και την Ήπειρο.[1] Συγκεκριμένα πολέμησε στην απελευθέρωση της Σιάτιστας και στο Μπιζάνι. Στις 27 Απριλίου 1908 επανεκδίδει την εφημερίδα Κήρυξ ενώ υπήρξε συνιδρυτής της πρώτης δημοτικιστικής κίνησης στην Κρήτη ο Σολωμός.[3] Το Μάιο του 1915 εκλέγεται βουλευτής Χανίων στο Ελληνικό κοινοβούλιο μέχρι το 1920 στη Βουλή των Λαζάρων.[1] Στη διάρκεια της Κατοχής λαμβάνει μέρος την αντίσταση ως πολιτικό στέλεχος της Εθνικής Οργάνωσης Κρήτης.[4]
Οικογενειακή κατάσταση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν νυμφευμένος με τη Σταυρούλα, κόρη του Χαράλαμπου Πλουμιδάκη, με την οποία παντρέυτηκε το 1916 και απέκτησαν πέντε παιδιά:
- την Αικατερίνη, σύζυγο Επαμεινώνδα Βιρβιδάκη,
- τον Κωνσταντίνο, πρώην πρωθυπουργό της Ελλάδας,
- τον Χαράλαμπο,
- τον Ελευθέριο και
- την Αρτεμισία, σύζυγο Γεωργίου Λυμπεράκη.[5]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Σούλης, Χρίστος (2006). Εργολάβος, Σπύρος, επιμ. Πολεμικές σελίδες από τον ελληνοτουρκικό πόλεμο 1912-1913. Ιωάννινα. σελ. 112.
- ↑ Δημήτρης Δημητράκος, Κώστας Μητσοτάκης. Πολιτική βιογραφία,τομ. Α, εκδ.Παπαζήση, Αθήνα, χ.χ., σελ55
- ↑ 3,0 3,1 Δημήτρης Δημητράκος, Κώστας Μητσοτάκης. Πολιτική βιογραφία,τομ. Α, εκδ.Παπαζήση, Αθήνα, χ.χ., σελ.38
- ↑ Δημήτρης Δημητράκος, Κώστας Μητσοτάκης. Πολιτική βιογραφία,τομ. Α, εκδ.Παπαζήση, Αθήνα, χ.χ., σελ.39
- ↑ Δημήτρης Δημητράκος: Κώστας Μητσοτάκης. Πολιτική βιογραφία, τομ. Α΄, εκδ.Παπαζήση, Αθήνα, χ.χ., σελ. 47
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Δημήτρης Δημητράκος: Κώστας Μητσοτάκης. Πολιτική βιογραφία, τόμ. Α, εκδ. Παπαζήση, Αθήνα, χ.χ.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα/μία Έλληνα/ίδα πολιτικό χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |