Λέβαν του Κάρτλι
Λέβαν του Κάρτλι | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1660 |
Θάνατος | 13 Ιουλίου 1709 Ισφαχάν |
Θρησκεία | Γεωργιανή Ορθόδοξη Εκκλησία |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | στρατιωτικός |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Δομέντιος Δ΄ της Γεωργίας Καϊχοσρό του Κάρτλι Βαχτάνγκ ΣΤ΄ του Κάρτλι Συμεών του Κάρτλι Ροστόμ του Κάρτλι (γιος Λέβαν) Ανταρνάσε του Κάρτλι Ιεσσαί του Κάρτλι |
Γονείς | Βαχτάνγκ Ε΄ του Κάρτλι και Rodami Kaplanishvili-Orbeliani[1] |
Αδέλφια | Αρτσίλ του Ιμερέτι (γιος Βαχτάνγκ Ε΄) Γεώργιος ΙΑ΄ του Κάρτλι |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Βαθμός/στρατός | στρατηγός |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Λέβαν (Λέων), γεωργιανά: ლევანი, γνωστός και με το μουσουλμανικό του όνομα Σαχ-Κολί Χαν περσικά: شاه قلی سلطان, (γενν. π. 1653 – 30 Μαΐου 1709) ήταν Γεωργιανός βασιλικός πρίγκιπας (batonishvili) και τέταρτος γιος τού βασιλιά τού Κάρτλι Σαχναβάζ (Βαχτάνγκ Ε΄). Ήταν τιτουλάριος βασιλιάς τού Κάρτλι το 1709.
Το 1675, ο Λέβαν επιβεβαιώθηκε ως janisin (αντιβασιλιάς) τού Κάρτλι κατά τη διάρκεια της απουσίας τού βασιλιά αδελφού του, Γεωργίου ΙΑ΄ (Γκουργκίν Χαν), στην περσική στρατιωτική υπηρεσία στο Αφγανιστάν. Κλήθηκε στο Ισπαχάν το 1677, όπου έπρεπε να αποδεχθεί το Ισλάμ και να πάρει το όνομα Σαχ-Κούλι Χαν. Στη συνέχεια διορίστηκε naib στο Κερμάν τού Ιράν και, ως διοικητής των γεωργιανών βοηθητικών δυνάμεων, εξασφάλισε τις ανατολικές επαρχίες της περσικής Αυτοκρατορίας από τις επαναστατημένς φυλές των Μπαλούτσι από το 1698 έως το 1701. Για ένα σύντομο διάστημα το 1703 ήταν και πάλι janisin για τον απόντα αδελφό του στο Κάρτλι. Ως ανταμοιβή για τη στρατιωτική του θητεία, ο σάχης Χουσεΐν έκανε τον Λέβαν, το 1703, divanbeg (αρχιδικαστή) της Περσίας και τον γιο του, Χουσράου Χαν, darugha (δηλαδή, έπαρχο) τού Ισπαχάν.
Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του στο Κάρτλι, προστάτευε καθολικούς ιεραπόστολους στον Καύκασο. Ενθάρρυνε επίσης ακαδημαϊκές δραστηριότητες στη Γεωργία και βοήθησε τον εξάδελφό του, Σουχάν-Σαμπά Ορμπελιάνι, να δημιουργήσει ένα γεωργιανό λεξικό, το οποίο εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ευρέως στη Γεωργία. Αν και επίσημα ασπάστηκε το Ισλάμ, ο Λέβαν παρέμεινε κρυφά Χριστιανός και συνέθεσε προσευχές στον Άγ. Ιωάννη τον Βαπτιστή, τον Άγ. Πέτρο, τον Άγ. Παύλο και άλλους χριστιανούς αγίους.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε πρώτα το 1672 την Tούτα, κόρη του Kαϊχοσρό Α΄ Γκουριέλι, πρίγκιπα της Γκουρίας. Αυτή απεβίωσε στις 11 Οκτωβρίου 1678. Τα παιδιά τους ήταν:
- Kαϊχοσρό (1 Ιανουαρίου 1674 – 27 Σεπτεμβρίου 1711), βασιλιάς τού Κάρτλι.
- Βαχτάνγκ ΣΤ΄ (15 Σεπτεμβρίου 1675 – 26 Μαρτίου 1737), βασιλιάς τού Κάρτλι.
- Δαβίδ (1676–1703), απεβ. 27 ετών.
- Δομέντιος Δ΄ (1677–1741), Καθολικός Πατριάρχης Γεωργίας.
- Χβαράμζε (1678 – άκμασε το 1710), σύζυγος του πρίγκιπα Σαντζβερέλ Τσιγιαβάτζε (απεβ. το 1708).
Ο Λέβαν έκανε δεύτερο γάμο, και νυμφεύτηκε την Τινατίν (π. 1655 – 1708), κόρη τού Γεωργιανού ευγενή Γκιόργκι Αβαλισβίλι, το 1680, μετά το τέλος της Τούτα. Αυτή είχε προηγουμένως παντρευτεί τον πρίγκιπα Iοτάμ Παλαβανχοσροσβίλι (από τον Οίκο Μπαρατασβίλι, π. 1658–1709), και είχε έναν γιο, τον Μπεζάν, του οποίου η κόρη Άννα-Χατούμ παντρεύτηκε τον βασιλιά Tεϊμουράζ Β΄ τού Καχέτι ως η δεύτερη σύζυγός του το 1746. Η Τινατίν γέννησε στον Λέβαν αρκετά παιδιά:
- Ιεσσαί (1680–1727), βασιλιάς τού Κάρτλι.
- Συμεών (1683–1740), αντιβασιλιάς τού Κάρτλι.
- Tεϊμουράζ (απεβ. το 1710).
- (;) Αλέξανδρος (απεβ. το 1711), στρατηγός στην υπηρεσία των Σαφαβιδών, που από μερικούς θεωρείται γιος τού Λουαρσάμπ, αδελφού τού Λέβαν.
Ο Λέβαν είχε επίσης πολλά φυσικά παιδιά από άγνωστες παλλακίδες:
- (νόθος) Ροστόμ (Ρουστάμ Χαν, απεβ. στις 8 Μαρτίου 1722), στρατηγός τού στρατού των Σαφαβιδών.
- (νόθος) Tόμα (άκμασε το 1688–1703).
- (νόθος) Κωνσταντίνος (απεβ. το 1756), ο οποίος παντρεύτηκε το 1725 κάποια Χβαραμζέ.
- (νόθος) Aνταρνάσε/Aθανάσιος (15 Νοεμβρίου 1707 – 31 Μαρτίου 1784), στρατηγός τού ρωσικού στρατού.
- (νόθος) Χορεσάν (άκμασε το 1724).
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι και παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- History of Iranian-Georgian relations, an article by Keith Hitchins at Iranica.com
- Political history of Georgia 1658-1703, excerpt from David Marshall Lang, The Last years of the Georgian Monarchy, 1658–1832