Λογοτεχνικό Καφέ (Αγία Πετρούπολη)
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Αυτό το λήμμα είναι ορφανό καθώς λίγα ή και καθόλου λήμματα συνδέουν σε αυτό. Παρακαλούμε βοηθήστε βάζοντας συνδέσμους προς αυτό σε λήμματα για σχετικά θέματα. (Απριλίου 2010) |
Λογοτεχνικό Καφέ (Αγία Πετρούπολη) | |
---|---|
Είδος | καφετέρια |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 59°56′12″N 30°19′6″E |
Διοικητική υπαγωγή | Αγία Πετρούπολη |
Τοποθεσία | Nevsky Prospect |
Χώρα | Ρωσία |
Πολυμέσα | |
δεδομένα (π) |
Το «Λογοτεχνικό Καφέ» (ρωσ. Литературное кафе, προφορά: Λιτερατούρναγια Καφέ), το πιο ιστορικό «καφέ» της Αγίας Πετρούπολης, βρίσκεται στον αριθμό 18 της Λεωφόρου Νιέφσκι (Nevskii Prospekt), της κεντρικότερης οδικής αρτηρίας της πόλης, λίγο πριν από το κανάλι του ποταμού Μόυκα.
Το καφέ στεγάζεται σε δύο ορόφους του κτιρίου και σερβίρει, μεταξύ άλλων, μαύρο τσάι και παραδοσιακό ρωσικό σαμοβάρι. Στους τοίχους του εκθέτει πορτραίτα διάσημων θαμώνων και επισκεπτών.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το κτίριο, με έντονες ιταλικές και γαλλικές αρχιτεκτονικές επιρροές, το έχτισε το 1815 ο Ρώσος αρχιτέκτονας Βασίλυ Πετρόβιτς Στάσσοφ (1769 - 1848). Ονομαζόταν Μέγαρο Κοτόμιν και έλαβε το όνομά του από τον ιδιοκτήτη του, τον έμπορο Κ. Μπ. Κοτόμιν, που το ανακαίνισε στις αρχές του 19ου αιώνα. Το 1835 άνοιξε ως ζαχαροπλαστείο με την επωνυμία «Βολφ και Μπερανζέ» (Wolff et Beranger).
Το «Λογοτεχνικό Καφέ» της Αγίας Πετρούπολης, γνωστό για την κοσμική πελατεία του, ήταν τόπος συνάντησης προσωπικοτήτων της εποχής και δημοφιλές στέκι των λογοτεχνικών κύκλων στις αρχές του 19ου αιώνα. Διάσημοι θαμώνες του ήταν, μεταξύ άλλων, οι ποιητές Αλεξάντρ Σεργκέγιεβιτς Πούσκιν, Μιχαήλ Γιουριέβιτς Λέρμοντοφ και Νικολάι Αλεξέγιεβιτς Νεκράσοφ, οι συγγραφείς Φυόντορ Ντοστογιέφσκυ, Ιβάν Σεργκέγιεβιτς Τουργκένιεφ και Μιχαήλ Σαλτυκόφ-Στσεντρίν, ο συγγραφέας μύθων Ιβάν Κρυλόφ, ο κριτικός Βισσαριόν Μπελίνσκυ και άλλοι.
Το 1877 το ζαχαροπλαστείο έκλεισε και μετατράπηκε σε εστιατόριο όπου σύχναζαν μεταξύ άλλων ο Πιότρ Ιλίτς Τσαϊκόφσκυ και ο Φιόντορ Ιβάνοβιτς Σαλιάπιν.
Το διάστημα 1858-2001 λειτουργούσε παλαιοβιβλιοπωλείο στο υπόγειο του κτιρίου, ενώ το 1878-81 ανακαινίστηκε και το εστιατόριο άνοιξε με την ονομασία "Λογοτεχνικό Καφέ" που διατηρεί έως σήμερα.
Το «Λογοτεχνικό Καφέ» και ο Πούσκιν
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το «Λογοτεχνικό Καφέ» της Αγίας Πετρούπολης συνδέεται με τον Αλεξάντρ Σεργκέγιεβιτς Πούσκιν (1799-1837), το μεγαλύτερο ποιητή της Ρωσίας. Από εδώ έφυγε ο Πούσκιν για τη μοιραία μονομαχία του. Εδώ πήρε ο Πούσκιν το τελευταίο γεύμα του. Εδώ συνάντησε ο Πούσκιν τον μάρτυρά του, Κονσταντίν Ντάνζας, πριν ξεκινήσει για τον τόπο της μονομαχίας.
Τον Νοέμβριο του 1836 ο Πούσκιν έλαβε μια ανώνυμη επιστολή, που του απένειμε το «Δίπλωμα των Απατημένων Συζύγων». Ο νεαρός βαρόνος Ζωρζ Σαρλ ντ' Αντ, αξιωματικός του ρωσικού ιππικού γαλλικής καταγωγής, «γνωστός για τις εύκολες κατακτήσεις του ανάμεσα στις κυρίες της Πετρούπολης», είχε αρχίσει να ερωτοτροπεί με την όμορφη γυναίκα του Πούσκιν, Νατάλια Νικολάγιεβνα Γκοντσάροβα. Αυτό ανάγκασε τελικά τον Πούσκιν να καλέσει τον ντ' Αντ σε μονομαχία.
Η μονομαχία πραγματοποιήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 1837 στα χιονισμένα περίχωρα της Αγίας Πετρούπολης. Ο Πούσκιν τραυματίστηκε θανάσιμα στη δεξιά κάτω κοιλία. Πέθανε σε ηλικία 38 ετών δύο ημέρες αργότερα, στις 2:45 μ.μ. της 29ης Ιανουαρίου 1837.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Noel Riley Fitch: The Grand Literary Cafes of Europe, New Holland Publishers (UK) Ltd, London 2006
- Sergei Nekrasov (Edit.): Alexander Pushkin: The Life and the Muse, ABRIS Publishers, Saint Petersburg 1999
- Μήτσος Αλεξανδρόπουλος: Πέντε Ρώσοι Κλασικοί, Εκδ. ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ, Αθήνα 2006.