Μετάβαση στο περιεχόμενο

Λουάντα

Επεξεργασία συνδέσμων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 8°50′18″S 13°14′4″E / 8.83833°S 13.23444°E / -8.83833; 13.23444

Λουάντα

Σημαία
Έμβλημα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Λουάντα
8°50′18″S 13°14′4″E
ΧώραΑνγκόλα[1]
Διοικητική υπαγωγήΛουάντα
Ίδρυση1575
 • Μέλος του/τηςUnião das Cidades Capitais Luso-Afro-Américo-Asiáticas
Έκταση113.000.000 m²
Υψόμετρο6 μέτρα
Πληθυσμός2.487.444 (1  Ιουλίου 2018)[2]
Ζώνη ώραςUTC+01:00
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Λουάντα (πορτογαλικά: Luanda‎), είναι η πρωτεύουσα και η μεγαλύτερη πόλη της Ανγκόλας. Είναι το πρωτεύον λιμάνι της χώρας και το σημαντικότερο βιομηχανικό, πολιτιστικό και αστικό κέντρο της. Βρίσκεται στα βόρεια της παράκτιας περιοχής της Ανγκόλας στον Ατλαντικό και είναι η πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας. Η Λουάντα και η μητροπολιτική της περιοχή είναι η πιο πυκνοκατοικημένη πορτογαλόφωνη πρωτεύουσα στον κόσμο, με πάνω από 8,3 εκατομμύρια κατοίκους το 2020 (το ένα τρίτο του πληθυσμού της Ανγκόλας).[3]

Η Λουάντα είναι μεταξύ των παλαιότερων αποικιακών πόλεων της Αφρικής και ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 1576 ως Σάο Πάολο ντα Ασουνσάο ντε Λοάντα από τον Πορτογάλο εξερευνητή Πάουλο Ντίας ντε Νοβάις. Η πόλη χρησίμευσε ως κέντρο δουλεμπορίου προς τη Βραζιλία πριν από την απαγόρευσή της. Στην αρχή του εμφυλίου πολέμου της Ανγκόλας το 1975, οι περισσότεροι λευκοί Πορτογάλοι διέφυγαν ως πρόσφυγες,[4] κυρίως προς την Πορτογαλία. Ο πληθυσμός της Λουάντα αυξήθηκε σημαντικά από τους πρόσφυγες που διέφευγαν από τον πόλεμο, αλλά οι υποδομές της ήταν ανεπαρκείς για την αντιμετώπιση αυτής της αύξησης. Το γεγονός προκάλεσε επίσης την επιδείνωση των συνθηκών στις παραγκουπόλεις γύρω από τη Λουάντα. Στην πόλη πραγματοποιούνται μεγάλα έργα ανακατασκευών και αναπλάσεων[5] μεταβάλλοντας σημαντικά το αστικό τοπίο.

Οι βιομηχανίες που υπάρχουν στην πόλη περιλαμβάνουν την επεξεργασία γεωργικών προϊόντων, την παραγωγή ποτών, την κλωστοϋφαντουργία, το τσιμέντο, τις εγκαταστάσεις συναρμολόγησης νέων οχημάτων, τα δομικά υλικά, τα πλαστικά, τη μεταλλουργία, τα τσιγάρα και τα παπούτσια. Η πόλη είναι επίσης γνωστή ως οικονομικό κέντρο για το πετρέλαιο,[6][7] ενώ ένα διυλιστήριο βρίσκεται στην πόλη. Η Λουάντα θεωρείται μία από τις πιο ακριβές πόλεις στον κόσμο για ομογενείς.[8][9] Οι κάτοικοι της Λουάντα είναι ως επί το πλείστον μέλη της εθνοτικής ομάδας των Αμπούντου, αλλά τα τελευταία χρόνια υπήρξε αύξηση του αριθμού των Μπακόνγκο και των Οβιμπούντου. Υπάρχει επίσης πληθυσμός Ευρωπαίων, που αποτελείται κυρίως από Πορτογάλους. Η Λουάντα ήταν η κύρια πόλη διεξαγωγής των αγώνων του Αφρικανικού Κυπέλλου Εθνών του 2010.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πορτογαλικός αποικισμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η βασίλισσα Άννα ντε Σόουσα του Ντόγκο σε συνάντηση με τους Πορτογάλους, 1657.
Το οχυρό του Σάο Μιγκέλ, που ιδρύθηκε το 1576 από τον Πάουλο Ντίας ντε Νοβάις, φιλοξενεί σήμερα το Μουσείο Ένοπλων Δυνάμεων.
Απεικόνιση του Σάο Πάολο ντα Ασουμπσάο ντε Λουάντα, 1755.

Ο Πορτογάλος εξερευνητής Πάουλο Ντίας ντε Νοβάις ίδρυσε τη Λουάντα στις 25 Ιανουαρίου 1576 ως «Σάο Πάολο ντα Ασουμπσάο ντε Λοάντα», με εκατό οικογένειες εποίκων και τετρακόσιους στρατιώτες. Το 1618, οι Πορτογάλοι έχτισαν το οχυρό Φορταλέζα Σάο Πέντρο ντα Μπάρα (Fortaleza São Pedro da Barra) και στη συνέχεια έχτισαν δύο ακόμη: το Φορταλέζα ντε Σάο Μιγκέλ (Fortaleza de São Miguel (1634) και το Οχυρό του Σάο Φρανσίσκο ντο Πενέντο (Forte de São Francisco do Penedo) (1765-6). Από αυτά, το πρώτο είναι το καλύτερα διατηρημένο.[10]

Η Λουάντα ήταν το προγεφύρωμα της Πορτογαλίας από το 1627, εκτός από την περίοδο της ολλανδικής διοίκησης της Λουάντα, από το 1640 έως το 1648, όταν ονομαζόταν Φορτ Αάρντενμπουργκ. Η πόλη χρησίμευσε ως κέντρο δουλεμπορίου προς τη Βραζιλία από το 1550 έως το 1836.[11] Το δουλεμπόριο διεξήχθη κυρίως με την πορτογαλική αποικία της Βραζιλίας. Τα βραζιλιάνικα πλοία ήταν τα πλέον πολυάριθμα στο λιμάνι της Λουάντα. Στο δουλεμπόριο εμπλεκόταν επίσης έμποροι και πολεμιστές της περιοχής που επωφελήθηκαν από το εμπόριο.[12] Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, δεν υπήρχε σκοπιμότητα για μεγάλης κλίμακας εδαφική κατάκτηση από τους Πορτογάλους. Μόνο μερικοί μικροί οικισμοί ιδρύθηκαν στην κοντινή ενδοχώρα της Λουάντα, μερικοί στο χαμηλότερο τμήμα του ποταμού Κουάνζα.

Τον 17ο αιώνα, οι Ιμπανγκάλα έγιναν ο κύριος αντίπαλος των Αμπούντου στην παροχή δούλων στην αγορά της Λουάντα. Στη δεκαετία του 1750, πωλούνταν περίπου 5.000 έως 10.000 δούλοι ετησίως.[13] Μέχρι τότε, η Ανγκόλα, ως πορτογαλική αποικία, ήταν στην πραγματικότητα αποικία της Βραζιλίας, η οποία, παράδοξα, ήταν επίσης πορτογαλική αποικία. Η βραζιλιάνικη επιρροή συνεχίστηκε στη Λουάντα μέχρι την ανεξαρτησία της Βραζιλίας το 1822.

Τον 19ο αιώνα, ακόμη υπό πορτογαλική κυριαρχία, η Λουάντα γνώρισε σημαντική οικονομική επανάσταση. Το Δουλεμπόριο καταργήθηκε το 1836, και το 1844, τα λιμάνια της Ανγκόλας άνοιξαν για την ξένη ναυτιλία. Μέχρι το 1850, η Λουάντα ήταν μια από τις μεγαλύτερες και πιο αναπτυγμένες πορτογαλικές πόλεις στην απέραντη Πορτογαλική Αυτοκρατορία εκτός της ηπειρωτικής Πορτογαλίας, γεμάτη εμπορικές εταιρείες, εξάγοντας (μαζί με την Μπενγκέλα) φοινικέλαιο και φυστικέλαιο, κερί, κοπάλιο, ξυλεία, ελεφαντόδοντο, βαμβάκι, καφέ και κακάο, μεταξύ πολλών άλλων προϊόντων. Το καλαμπόκι, ο καπνός, το αποξηραμένο κρέας και το αλεύρι κασάβας παραγόταν επίσης στην περιοχή. Η αστική τάξη της Ανγκόλας σχηματίστηκε την εποχή εκείνη.[14]

Το 1889, ο κυβερνήτης Χερμενεγκίλντο Καπέλο εγκαινίασε ένα υδραγωγείο που τροφοδοτούσε την πόλη με νερό, μέχρι τότε σπάνιο πόρο, θέτοντας τα θεμέλια για σημαντική ανάπτυξη.

Νέο Κράτος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Πορτογαλικές Ένοπλες Δυνάμεις παρελαύνουν στη Λουάντα κατά τη διάρκεια των Πορτογαλικών Αποικιακών Πολέμων (1961-74).

Καθ' όλη τη διάρκεια της πορτογαλικής δικτατορίας, γνωστής ως Νέο Κράτος, η Λουάντα αναπτύχθηκε από πόλη 61.208 κατοίκων με το 14,6% αυτών να είναι λευκοί το 1940, σε μια πλούσια κοσμοπολίτικη μεγάλη πόλη 475.328 κατοίκων το 1970 με 124.814 Ευρωπαίους (26,3%) και περίπου 50.000 κατοίκους μικτής καταγωγής.[15]

Όπως και το μεγαλύτερο μέρος της Πορτογαλικής Ανγκόλας, η κοσμοπολίτικη[16] πόλη της Λουάντα δεν επηρεάστηκε από τον πορτογαλικό αποικιακό πόλεμο (1961-1974). Η οικονομική ανάπτυξη σε ολόκληρη την περιοχή έφτασε σε επίπεδα ρεκόρ κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Το 1972, σύμφωνα με μία αναφορά η Λουάντα ονομάστηκε το «Παρίσι της Αφρικής».

Ανεξαρτησία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Πρόεδρος Ζοζέ Εντουάρντο ντος Σάντος με την Πρόεδρο της Βραζιλίας Ντίλμα Ρούσεφ στο Προεδρικό Μέγαρο το 2011.

Μέχρι την εποχή της ανεξαρτησίας της Ανγκόλας το 1975, η Λουάντα είχε γίνει μια σύγχρονη πόλη. Η πλειονότητα του πληθυσμού της ήταν Αφρικανοί, αλλά κυριαρχούνταν από μια ισχυρή μειονότητα λευκής Πορτογαλικής καταγωγής.[17]

Μετά την Επανάσταση των Γαρυφάλλων στη Λισαβόνα στις 25 Απριλίου 1974, με τη χορήγηση της ανεξαρτησίας και την έναρξη του εμφυλίου πολέμου της Ανγκόλας (1975-2002), οι περισσότεροι λευκοί Πορτογάλοι κάτοικοι της Λουάντα διέφυγαν ως πρόσφυγες, κυρίως για την Πορτογαλία, με πολλούς να ταξιδεύουν στην ενδοχώρα στη Νότια Αφρική. Υπήρξε άμεση κρίση, ωστόσο, καθώς ο γηγενής αφρικανικός πληθυσμός δεν είχε τις δεξιότητες και τις γνώσεις που απαιτούνταν για τη διαχείριση της πόλης και τη συντήρηση της ανεπτυγμένης υποδομής της.

Η Λουάντα βιώνει εκτεταμένη αστική ανάπλαση τον 21ο αιώνα, υποστηριζόμενη σε μεγάλο βαθμό από τα κέρδη από τις βιομηχανίες πετρελαίου και διαμαντιών.

Ο μεγάλος αριθμός ειδικευμένων τεχνιτών μεταξύ των δυνάμεων των Κουβανών στρατιωτών που στάλθηκαν για να υποστηρίξουν την κυβέρνηση του Λαϊκού Κινήματος για την Απελευθέρωση της Ανγκόλας (MPLA) στον εμφύλιο πόλεμο της Ανγκόλας κατάφεραν να συμβάλουν σε σημαντικό βαθμό στην αποκατάσταση και διατήρηση βασικών υπηρεσιών στην πόλη.[18]

Τα επόμενα χρόνια, ωστόσο, οι φτωχογειτονιές, που υπήρχαν για δεκαετίες, άρχισαν να μεγαλώνουν αναλογικά και να εκτείνονται αρκετά χιλιόμετρα πέρα από τα όρια της πρώην πόλης της Λουάντα ως αποτέλεσμα του εμφύλιου πολέμου για δεκαετίες και λόγω της αύξησης των βαθέων κοινωνικών ανισοτήτων λόγω μετακίνησης προσφύγων του εμφύλιου πολέμου από άλλες περιοχές της Ανγκόλας. Για δεκαετίες, οι υποδομές της Λουάντα δεν επεκτάθηκαν επαρκώς για να αντιμετωπίσουν αυτήν την τεράστια αύξηση του πληθυσμού της πόλης.[19]

21ος αιώνας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά το 2002, με το τέλος του εμφυλίου πολέμου και τους υψηλούς ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης που τροφοδοτήθηκαν από τον πλούτο που προσέφερε η αυξανόμενη παραγωγή πετρελαίου και διαμαντιών, άρχισε η σημαντική ανοικοδόμηση.

Η Λουάντα έγινε επίσης μία από τις πιο ακριβές πόλεις του κόσμου.[20]

Η Εθνοσυνέλευση της Ανγκόλα.

Η κεντρική κυβέρνηση διέθεσε κεφάλαια σε όλες τις περιοχές της χώρας, αλλά η πρωτεύουσα έλαβε το μεγαλύτερο μέρος αυτών. Από το τέλος του εμφυλίου πολέμου της Ανγκόλας (1975–2002), η σταθερότητα έχει διαδοθεί στη χώρα και η ανοικοδόμηση συνεχίστηκε από το 2002 σε εκείνα τα μέρη της χώρας που υπέστησαν καταστροφές κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου.

Η Λουάντα υπέστη σημαντικές οδικές ανακατασκευές τον 21ο αιώνα και οι νέοι αυτοκινητόδρομοι σχεδιάζονται για να βελτιώσουν τις συνδέσεις με τις πόλεις Κακουάκο, Βιάνα, Σάμπα και το νέο αεροδρόμιο.[21]

Ακόμη λαμβάνουν χώρα μεγάλα έργα για τη δημιουργία στέγασης για κατοίκους παραγκουπόλεων.[22]

Γεωγραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αεροφωτογραφία της Λουάντα.
Άποψη του κόλπου της Λουάντα.
Παραθαλάσσια κιόσκια στη Λουάντα.

Ανθρωπογεωγραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Λουάντα χωρίζεται σε δύο μέρη, το Baixa de Luanda (Μπαΐσα ντε Λουάντα, Κάτω Λουάντα, η παλιά πόλη) και το Cidade Alta (Σιντάντε Άλτα, Άνω Πόλη ή νέο τμήμα). Το Baixa de Luanda βρίσκεται δίπλα στο λιμάνι και έχει στενούς δρόμους και παλιά αποικιακά κτίρια. Ωστόσο, οι νέες κατασκευές έχουν πλέον καλύψει μεγάλες περιοχές πέρα από αυτά τα παραδοσιακά όρια, και πληθώρα προηγουμένως ανεξάρτητων πυρήνων ενσωματώθηκαν στην πόλη.

Μητροπολιτική Λουάντα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μέχρι το 2011, η πρώην επαρχία της Λουάντα κάλυπτε την περιοχή πέντε εκ των σημερινών δήμων. Το 2011 η Επαρχία διευρύνθηκε με την προσθήκη δύο επιπλέον δήμων που μεταφέρθηκαν από την επαρχία Μπένγκο, συγκεκριμένα οι Ικόλο ε Μπένγκο και Κισάμα. Εξαιρουμένων αυτών των προσθηκών, οι πέντε δήμοι που περιλαμβάνονται στην Ευρύτερη Λουάντα είναι οι εξής:

Ονομα Έκταση σε
χλμ 2 		Πληθυσμός
Απογραφή 2014 		Πληθυσμός
Εκτίμηση[23]
Μπέλας 1.046 1.071.046 1.271.854
Κακουάκο 312 1.077.438 1.279.488
Καζένγκα 37 880,639 1.045.722
Λουάντα (πόλη) 116 2.165.867 2.571.861
Βιάνα 693 1.600.594 1.900.688
Σύνολο 2,204 6.795.584 8,069,613

Δύο νέοι δήμοι έχουν σχηματιστεί στην Ευρύτερη Λουάντα από το 2017: οι Ταλατόνα και Κιλάμπα-Κιάσι

Κλίμα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Λουάντα έχει θερμό ημίξηρο κλίμα (Κλιματική ταξινόμηση Κέππεν: BSh) Το κλίμα είναι θερμό έως ζεστό, αλλά εξαιρετικά ξηρό, λόγω του δροσερού Ρεύματος της Μπενγκέλα, το οποίο αποτρέπει την ταχεία συμπύκνωση της υγρασίας σε βροχή. Η συχνή ομίχλη αποτρέπει την πτώση της θερμοκρασίας τη νύχτα ακόμη και κατά τη διάρκεια των εντελώς ξηρών μηνών από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο. Η Λουάντα λαμβάνει ετήσια βροχόπτωση 405 χιλιοστά, αλλά η μεταβλητότητα είναι από τις υψηλότερες στον κόσμο, με συντελεστή διακύμανσης πάνω από 40%.[24] Τα καταγεγραμμένα στοιχεία από το 1858 κυμαίνονται από 55 χιλιοστά το 1958 έως 851 χιλιοστά το 1916. Η σύντομη περίοδος των βροχών τον Μάρτιο και τον Απρίλιο εξαρτάται από ένα βόρειο αντίθετο ρεύμα που φέρνει υγρασία στην πόλη: έχει αποδειχθεί ξεκάθαρα η αδυναμία του Ρεύματος της Μπενγκέλα να αυξήσει τις βροχοπτώσεις περίπου έξι φορές σε σύγκριση με τις χρονιές όπου αυτό το ρεύμα είναι ισχυρό.[25]

Κλιματικά δεδομένα Λουάντα (1961–1990, ακραίες τιμές 1879–σήμερα)
Μήνας Ιαν Φεβ Μάρ Απρ Μάι Ιούν Ιούλ Αύγ Σεπ Οκτ Νοε Δεκ Έτος
Υψηλότερη Μέγιστη °C (°F) 33.9 34.1 37.2 36.1 36.1 35.0 28.9 28.3 31.0 31.2 36.1 33.6 37,2
Μέση Μέγιστη °C (°F) 29.5 30.5 30.7 30.2 28.8 25.7 23.9 24.0 25.4 26.8 28.4 28.6 27,7
Μέση Μηνιαία °C (°F) 26.7 28.5 28.6 28.2 27.0 23.9 22.1 22.1 23.5 25.2 26.7 26.9 25,8
Μέση Ελάχιστη °C (°F) 23.9 24.7 24.6 24.3 23.3 20.3 18.7 18.8 20.2 22.0 23.3 23.5 22,3
Χαμηλότερη Ελάχιστη °C (°F) 18.0 16.1 20.0 17.8 17.8 12.8 11.0 12.2 15.0 17.8 17.2 17.8 11,0
Υετός mm (ίντσες) 30 36 114 136 16 0
(0) 		0
(0) 		1 2 7 32 31 405
% υγρασίας 80 78 80 83 83 82 83 85 84 81 82 81 82
Μέσες ημέρες κατακρημνίσεων (≥ 0.1 mm) 4 5 9 11 2 0 0 1 3 5 8 5 53
Μέσες μηνιαίες ώρες ηλιοφάνειας 217.0 203.4 207.7 192.0 229.4 207.0 167.4 148.8 150.0 167.4 186.0 201.5 2.277,6
Μέσες ημερήσιες ώρες ηλιοφάνειας 7.0 7.2 6.7 6.4 7.4 6.9 5.4 4.8 5.0 5.4 6.2 6.5 6,2
Πηγή #1: Deutscher Wetterdienst[26]
Πηγή #2: Meteo Climat (record highs and lows)[27]

Δημογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ετος Πληθυσμός
1970 (απογραφή) 475.328[28]
2014 (απογραφή) 6.760.439
2018 (εκτίμηση) 7.774.200
Ο καθεδρικός ναός της Λουάντα χτίστηκε το 1628.

Οι κάτοικοι της Λουάντα είναι κυρίως μέλη αφρικανικών εθνοτικών ομάδων, κυρίως Αμπούντου, Οβιμπούντου και Μπακόνγκο. Η επίσημη και η πλέον ευρέως χρησιμοποιούμενη γλώσσα είναι η πορτογαλική, αν και πολλές γλώσσες Μπαντού χρησιμοποιούνται επίσης, κυρίως Κιμπούντου, Ουμπούντου και Κικόνγκο.

Ο πληθυσμός της Λουάντα αυξήθηκε δραματικά τα τελευταία χρόνια, σε μεγάλο βαθμό λόγω της μετανάστευσης από την εποχή του πολέμου στην πόλη, η οποία ήταν ασφαλής σε σύγκριση με την υπόλοιπη χώρα.[29] Το 2006, ωστόσο, σημειώθηκε αύξηση των εγκλημάτων, ιδιαίτερα στις παραγκουπόλεις που περιβάλλουν τον αποικιακό αστικό πυρήνα.[30]

Υπάρχει σημαντικός μειονοτικός πληθυσμός ευρωπαϊκής καταγωγής, ειδικά Πορτογάλοι (περίπου 260.000), καθώς και Βραζιλιάνοι. Τα τελευταία χρόνια, κυρίως από τα μέσα της δεκαετίας του 2000, η μετανάστευση από την Πορτογαλία αυξήθηκε λόγω των μεγαλύτερων ευκαιριών που υπήρχαν στην ακμάζουσα οικονομία της Ανγκόλας.[31][32] Υπάρχουν επίσης ελάχιστοι μετανάστες από άλλες αφρικανικές χώρες, συμπεριλαμβανομένης μικρής ομογένειας από τη Νότια Αφρική. Μερικοί κάτοικοι της Λουάντα είναι μικτής φυλετικής καταγωγής - Ευρωπαίοι/Πορτογάλοι και Αφρικανοί. Τις τελευταίες δεκαετίες, έχει σχηματιστεί σημαντική κινεζική κοινότητα, όπως και μια πολύ μικρότερη βιετναμική κοινότητα.

Πολιτισμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Άγαλμα της Άνα ντε Σόουσα.
Εθνικό Μουσείο Ανθρωπολογίας.

Ως το οικονομικό και πολιτικό κέντρο της Ανγκόλας, η Λουάντα είναι επίσης το επίκεντρο του πολιτισμού της χώρας. Η πόλη φιλοξενεί πολλά πολιτιστικά ιδρύματα και μουσεία.

Η πόλη φιλοξενεί το ετήσιο Φεστιβάλ Τζαζ της Λουάντα, από το 2009.

Οικονομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Cidade Financeira de Luanda.
Ουρανοξύστες στο κέντρο της Λουάντα.

Περίπου το ένα τρίτο των κατοίκων της Ανγκόλας ζουν στη Λουάντα, το 53% των οποίων διαβιούν σε συνθήκες φτώχειας. Οι συνθήκες διαβίωσης στη Λουάντα είναι κακές για τους περισσότερους, με βασικές υπηρεσίες όπως το ασφαλές πόσιμο νερό και η ηλεκτρική ενέργεια να βρίσκονται σε ανεπαρκή παροχή και σοβαρές ελλείψεις.[33] Από την άλλη πλευρά, οι πολυτελείς κατασκευές προς όφελος της πλούσιας μειονότητας ακμάζουν.

Η Λουάντα είναι μια από τις πιο ακριβές πόλεις του κόσμου για ομογενείς.[34]

Στη βιομηχανία της πόλης περιλαμβάνονται η κατεργασία τροφίμων, τα ποτά, τα υφάσματα, το τσιμέντο και άλλα οικοδομικά υλικά, τα πλαστικά προϊόντα, τα μεταλλικά σκεύη, τα τσιγάρα και τα υποδήματα/ενδύματα. Το πετρέλαιο (το οποίο εξορύσσεται σε κοντινές υπεράκτιες εγκαταστάσεις) διυλίζεται στην πόλη. Η Λουάντα διαθέτει εξαιρετικό φυσικό λιμάνι. Οι κύριες εξαγωγές είναι ο καφές, το βαμβάκι, η ζάχαρη, τα διαμάντια, ο σίδηρος και το αλάτι.

Η πόλη διαθέτει επίσης ακμάζουσα οικοδομική βιομηχανία, ως αποτέλεσμα της εθνικής οικονομικής άνθησης που ξεκίνησε από το 2002, όταν η πολιτική σταθερότητα επέστρεψε με το τέλος του εμφυλίου πολέμου. Η οικονομική ανάπτυξη υποστηρίζεται σε μεγάλο βαθμό από δραστηριότητες εξόρυξης πετρελαίου, παρόλο που πραγματοποιείται μεγάλη διαφοροποίηση. Οι μεγάλες επενδύσεις (εγχώριες και διεθνείς), σε συνδυασμό με την ισχυρή οικονομική ανάπτυξη, αύξησαν δραματικά τη δόμηση όλων των οικονομικών τομέων στην πόλη.[35] Το 2007, το πρώτο σύγχρονο εμπορικό κέντρο στην Ανγκόλα κατασκευάστηκε στην πόλη.[36]

Μεταφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το κτίριο διοίκησης του λιμένα της Λουάντα.

Σιδηρόδρομος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Λουάντα είναι το σημείο εκκίνησης του σιδηροδρόμου της Λουάντα που καταλήγει ανατολικά στο Μαλάνζε. Ο εμφύλιος πόλεμος κατέστησε τον σιδηρόδρομο μη λειτουργικό, αλλά έκτοτε έχει αποκατασταθεί μέχρι το Ντόντο και το Μαλάνζε.[37]

Αεροδρόμιο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Διεθνές Αεροδρόμιο της Λουάντα.

Το κύριο αεροδρόμιο της Λουάντα είναι το Αεροδρόμιο Κουάτρο ντε Φεβερέιρο, το οποίο είναι το μεγαλύτερο στη χώρα. Ένα νέο διεθνές αεροδρόμιο, το Διεθνές Αεροδρόμιο της Ανγκόλας βρίσκεται υπό κατασκευή νοτιοανατολικά της πόλης, λίγα χιλιόμετρα από την πόλη Βιάνα, το οποίο αναμενόταν να ανοίξει το 2011.[38] Ωστόσο, καθώς η κυβέρνηση της Ανγκόλας διέκοψε τις πληρωμές στην κινεζική επιχείρηση που ήταν υπεύθυνη για την κατασκευή, η εταιρεία ανέστειλε τις εργασίες της το 2010.

Λιμάνι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το λιμάνι της Λουάντα λειτουργεί ως το μεγαλύτερο λιμάνι της Ανγκόλας και είναι ένα από τα πλέον πολυσύχναστα λιμάνια στην Αφρική.[39]

Το λιμάνι της Λουάντα είναι ένα από τα πλέον πολυσύχναστα λιμάνια στην Αφρική.[40]

Οδικές μεταφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι δρόμοι της Λουάντα βρίσκονται σε κακή κατάσταση, αλλά βρίσκονται σε εκτεταμένη διαδικασία ανακατασκευής από την κυβέρνηση, προκειμένου να ελαττωθεί η κυκλοφοριακή συμφόρηση στην πόλη.[41]

Δημόσιες συγκοινωνίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι δημόσιες συγκοινωνίες παρέχονται από τις προαστιακές υπηρεσίες του σιδηροδρόμου της Λουάντα, από τη δημόσια εταιρεία TCUL και από μεγάλο στόλο ιδιωτικών λεωφορείων.

Διεθνείς σχέσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δίδυμες πόλεις - Αδελφές πόλεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Λουάντα είναι αδελφοποιημένη με:

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 31. Ανακτήθηκε στις 6  Αυγούστου 2018.
  2. ↑ aurelioschmitt.blogspot.com/2018/02/municipios-de-angola-censo-2014-e.html.
  3. ↑ «Luanda (Province, Angola) - Population Statistics, Charts, Map and Location». citypopulation.de. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2020. 
  4. ↑ Flight from Angola Αρχειοθετήθηκε 2013-07-23 στο Wayback Machine., The Economist (16 Αυγούστου 1975).
  5. ↑ «Luanda - Angola Today» (στα αγγλικά). Angola Today. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-04-20. https://web.archive.org/web/20170420082038/http://www.angola-today.com/tourism/destinations/luanda/. Ανακτήθηκε στις 2020-10-05. 
  6. ↑ Guardian Staff (2019-01-22). «After the oil boom: Luanda faces stark inequality – photo essay» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-06-15. https://web.archive.org/web/20190615045024/https://www.theguardian.com/cities/2019/jan/22/after-the-oil-boom-luanda-faces-stark-inequality-photo-essay. Ανακτήθηκε στις 2020-10-05. 
  7. ↑ Specter, Michael (2015-05-25). «Luxury Living in a Failed State» (στα αγγλικά). ISSN 0028-792X. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-01-09. https://web.archive.org/web/20190109003719/https://www.newyorker.com/magazine/2015/06/01/extreme-city-specter. Ανακτήθηκε στις 2020-10-05. 
  8. ↑ «Luanda most expensive city for expats» (στα αγγλικά). 2017-06-21. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-02-23. https://web.archive.org/web/20190223013451/https://www.bbc.com/news/business-40346559. Ανακτήθηκε στις 2020-10-05. 
  9. ↑ Neild, Barry (26 Ιουνίου 2018). «Most expensive city for expats revealed». CNN Travel (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2020. 
  10. ↑ «Portuguese Colonial Remains». Colonialvoyage.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2011. 
  11. ↑ See Joseph Miller, Way of Death: Merchant Capitalism and the Angolan Slave Trade, London & Madison/Wis, : James Currey & University of Wisconsin Press, 1988
  12. ↑ Curto, João C. (2002). Álcool e Escravos: O Comércio Luso-Brasileiro do Álcool em Mpinda, Luanda e Benguela durante o Tráfico Atlântico de Escravos (c. 1480-1830) e o Seu Impacto nas Sociedades da África Central Ocidental. 3. Lisbon: Editora Vulgata. ISBN 978-972-8427-24-5. 
  13. ↑ Njoku, Onwuka N. (1997). Mbundu. σελίδες 38–39. 
  14. ↑ «Angola Embassy in Cairo». www.angolaeg.net. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2020. 
  15. ↑ angolaPT (3 Δεκεμβρίου 2008). «Angola antes da Guerra (Parte 2)». Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2020. 
  16. ↑ «Mayor's International Council Sister Cities Program». Belo Horizonte, Minas Gerais. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Δεκεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2020. 
  17. ↑ Ferreira, Eduardo de Sousa (1974). Portuguese colonialism in Africa : the end of an era : the effects of Portuguese colonialism on education, science, culture and information. Paris: Unesco Press. ISBN 92-3-101163-4. 
  18. ↑ Bender, Gerald J. (1978). «Angola, the Cubans, and American Anxieties». Foreign Policy (31): 3–30. doi:10.2307/1148141. ISSN 0015-7228. https://www.jstor.org/stable/1148141. 
  19. ↑ «Urban and Rural Poverty Dynamics in Angola». CMI - Chr. Michelsen Institute (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2020. 
  20. ↑ «Tokyo falls out of top 10 most expensive cities - FT.com». ft.com. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2016. 
  21. ↑ «OT Africa Line - Angola». Otal.com. 1 Ιουλίου 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουνίου 2009. 
  22. ↑ «China International Fund Limited». Chinainternationalfund.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2020. 
  23. ↑ Instituto Nacional de Estatística, República de Angola.
  24. ↑ Dewar, Robert E. and Wallis, James R; "Geographical patterning in interannual rainfall variability in the tropics and near tropics: An L-moments approach"; στο Journal of Climate, 12; σσ. 3457–3466
  25. ↑ Video from heavy rain falls in Luanda Αρχειοθετήθηκε 2012-07-27 στο Wayback Machine. 28 Δεκεμβρίου 2010
  26. ↑ «Klimatafel von Luanda, Prov. Luanda / Angola» (PDF). Baseline climate means (1961-1990) from stations all over the world (στα German). Deutscher Wetterdienst. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 12 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2020. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  27. ↑ «Station Luanda» (στα Γαλλικά). Meteo Climat. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2020. 
  28. ↑ «Angola Cities». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2020. 
  29. ↑ «International Spotlight: Angola». Washingtonpost.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-11-06. https://web.archive.org/web/20121106155002/http://www.washingtonpost.com/wp-adv/specialsales/spotlight/angola/article8.html. Ανακτήθηκε στις 2020-10-06. 
  30. ↑ Pike, John (13 Μαρτίου 2006). «ANGOLA: Easy access to guns concern as election nears». Globalsecurity.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2020. 
  31. ↑ «Tens of Thousands of Portuguese Emigrate to Fast-Growing Angola - SPIEGEL ONLINE». spiegel.de. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2020. 
  32. ↑ Smith, David (2012-09-16). «Portuguese escape austerity and find a new El Dorado in Angola». The Guardian (London). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-01-13. https://web.archive.org/web/20170113020932/https://www.theguardian.com/world/2012/sep/16/portuguese-exodus-angola-el-dorado. 
  33. ↑ Keeping the flow in Angola's slums Αρχειοθετήθηκε 2009-07-15 στο Wayback Machine., Department for International Development (DFID), United Kingdom (13 Φεβρουαρίου 2009)
  34. ↑ «Worldwide Cost of Living survey 2015 - City rankings». www.mercer.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2020. 
  35. ↑ «GDP growth: A look ahead». The Economist. 2007-12-19. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-01-25. https://web.archive.org/web/20100125213302/http://www.economist.com/displaystory.cfm?story_id=10316212. Ανακτήθηκε στις 2020-10-06. 
  36. ↑ «Belas shopping inaugurado em Luanda» (στα Πορτογαλικά). Angonoticias.com. 28 Μαρτίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2020. 
  37. ↑ «China International Fund Limited». Chinainternationalfund.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2020. 
  38. ↑ «China International Fund Limited». Chinainternationalfund.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2020. 
  39. ↑ «African Business Central - Top Eight Busiest Ports in Africa». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2020. 
  40. ↑ «The top eight busiest ports in Africa (Photos and Infographic)». African Business Central (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2020. 
  41. ↑ «Angola: Part of Luanda's Highway Complete By December». allAfrica.com. 15 Αυγούστου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2020. 
  42. ↑ «Sister Cities». www.houstontx.gov. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2020. 
  43. ↑ «Pesquisa de Legislação Municipal - No 14471» [Research Municipal Legislation - No 14471]. Prefeitura da Cidade de São Paulo [Municipality of the City of São Paulo] (στα Πορτογαλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2020. 
  44. ↑ «Lisboa - Geminações de Cidades e Vilas» [Lisbon - Twinning of Cities and Towns]. Associação Nacional de Municípios Portugueses [National Association of Portuguese Municipalities] (στα Πορτογαλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2020. 
  45. ↑ «Acordos de Geminação, de Cooperação e/ou Amizade da Cidade de Lisboa» [Lisbon - Twinning Agreements, Cooperation and Friendship]. Camara Municipal de Lisboa (στα Πορτογαλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2020. 
  46. ↑ «International Relations of the City of Porto» (PDF). Municipal Directorate of the Presidency Services International Relations Office. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 13 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2020. 
  47. ↑ Associação Porto Digital. «C.M. Porto». Cm-porto.pt. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2020. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Λουάντα&oldid=10713228"