Τύνιδα
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Συντεταγμένες: 36°48′3″N 10°10′48″E / 36.80083°N 10.18000°E
| Τύνιδα | |||
|---|---|---|---|
_(cropped).jpg) | |||
| |||
  Τύνιδα | |||
 | |||
| Χώρα | Τυνησία[1] | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Κυβερνείο της Τύνιδας | ||
| • Μέλος του/της | Δίκτυο Δημιουργικών Πόλεων[2] Σύνδεσμος Ιστορικών Πόλεων[3] Οργανισμός Πόλεων Παγκόσμιας Κληρονομιάς[4] | ||
| Έκταση | 212.630.000 m² | ||
| Υψόμετρο | 4 μέτρα | ||
| Πληθυσμός | 602.560 (1 Ιανουαρίου 2022)[5] | ||
| Ταχ. κωδ. | 1000 | ||
| Τηλ. κωδ. | 71 | ||
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 | ||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
Η Τύνιδα (αραβικά: تونس, Tūnis) είναι η πρωτεύουσα της Τυνησίας με πληθυσμό περίπου 730.000. Στην ευρύτερη περιοχή γύρω από την πόλη υπολογίζεται ότι ζουν περίπου δυο εκατομμύρια κάτοικοι.
Γεωγραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Τύνιδα βρίσκεται στη βορειοανατολική Τυνησία και με ένα κανάλι συνδέεται με τον Κόλπο της Τύνιδας στη Μεσόγειο θάλασσα. Η αρχαία πόλη της Καρχηδόνας βρίσκεται ακριβώς βόρεια της Τύνιδας, στην παράκτια περιοχή.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρώιμη ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τη δεύτερη χιλιετία π.Χ. ιδρύθηκε αρχικά μια πόλη από τους Λιβύους και αργότερα πέρασε στην κατοχή Βέρβερων και Νουμιδίων. Τον 9ο αιώνα π.Χ., η πόλη πέρασε στα χέρια Φοινίκων της Καρχηδόνας. Οι Βέρβεροι πήραν την εξουσία της Τύνιδας το 395 π.Χ. για σύντομο χρονικό διάστημα, καθώς ο Αγαθοκλής εισέβαλε στην Αφρική και μετέφερε εκεί το αρχηγείο του. Όταν έφυγε από τα εδάφη της Αφρικής, η Τύνιδα πέρασε και πάλι στα χέρια των Καρχηδονίων.
Το 146 π.Χ., η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κατέστρεψε την Τύνιδα και την Καρχηδόνα. Ωστόσο, η πόλη ανοικοδομήθηκε υπό την εξουσία του Αύγουστου και εξελίχθηκε σε μια σημαντική πόλη και κέντρο ανάπτυξης γεωργικών δραστηριοτήτων.
Ισλάμ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τον 7ο αιώνα μ.Χ., μετά την τελική καταστροφή της Καρχηδόνας, η Τύνιδα απέκτησε η ίδια μεγάλη σημασία υπό την εξουσία των Αράβων Μουσουλμάνων. Εκείνη την περίοδο πρωτοχτίστηκε κι η μεδίνα της Τύνιδας, το ιστορικό της κέντρο. Από τον 12ο μέχρι τον 16ο αιώνα, η παλαιά πόλη βρισκόταν υπό την εξουσία βερβερικών δυναστειών. Κατά την περίοδο αυτή, η πόλη έγινε μια από τις μεγαλύτερες και πλουσιότερες πόλεις του ισλαμικού κόσμου κι ο πληθυσμός της έφτασε τους 100.000 κατοίκους.
Οθωμανοί και πειρατεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1534, η πόλη πέρασε στα χέρια των Οθωμανών. Ωστόσο, ο σουλτάνος Μουλάι-Χασάν κατέφυγε στην αυλή του αυτοκράτορα Καρόλου Κουίντου. Ο Κάρολος, που επεδίωκε να βρει λύση στη μάστιγα των κουρσάρων, συμφώνησε να αποκαταστήσει στον θρόνο το Μουλάι-Χασάν με αντάλλαγμα την υποτέλειά του στον ίδιο. Το 1535 οργανώθηκε ναυτική εκστρατεία από τον ίδιο τον αυτοκράτορα Κάρολο κι η πόλη γρήγορα επανακτήθηκε. Το 1574, όμως, οι Οθωμανοί καταλαμβάνουν εκ νέου την Τύνιδα. Από το 1591 και μετά, οι μπέηδες, κυβερνήτες τοποθετημένοι από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, ήταν σχετικά ανεξάρτητοι και το εμπόριο κι η πειρατεία συνέχιζαν να ανθίζουν.
Ευρωπαϊκός αποικισμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από το 1881 έως το 1956, η Τύνιδα βρισκόταν υπό την εξουσία της Γαλλίας. Οι Γάλλοι είχαν καθιερώσει ένα καθεστώς προτεκτοράτου όσον αφορά στο σύστημα διοίκησης, το οποίο αναγνώριζε την πλασματική εξουσία της τοπικής κυβέρνησης. Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Τύνιδα κατελήφθη από τις δυνάμεις του Άξονα από τον Νοέμβριο του 1942 μέχρι τον Μάιο του 1943 και αποτέλεσε την τελευταία τους βάση στην Αφρική.
Σημεία ενδιαφέροντος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Η μεδίνα, το παλιό ιστορικό κέντρο της πόλης
- Το παλάτι του Μπέη (Dar-al-Bey)
- Τα ερείπια της Καρχηδόνας κοντά στην ακτή προς τα βορειοανατολικά.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Jellal Abdelkafi, La médina de Tunis, éd. Presses du CNRS, Paris, 1989
- Sémia Akrout-Yaïche [sous la dir. de], Tunis. 1800-1950. Portrait architectural et urbain, éd. Elyzad, Tunis, 2006 ISBN 9973-58-003-6
- Alia Baccar-Bournaz [sous la dir. de], Tunis, cité de la mer (acte d’un colloque de 1997), éd. L’Or du temps, Tunis, 1999
- Charles Bilas et Thomas Bilanges, Tunis, l’orient de la modernité, coll. Librairie de l’architecture et de la ville, éd. de l’Éclat, Paris, 2010 ISBN 2-84162-206-1
- Philippe Di Folco, Le goût de Tunis, éd. Mercure de France, Paris, 2007 ISBN 978-2-7152-2529-9
- Geneviève Goussaud-Falgas, Tunis, coll. Mémoire en Images, éd. Alan Sutton, Saint-Cyr-sur-Loire, 2006 ISBN 2-84910-494-9
- Geneviève Goussaud-Falgas, Tunis, la ville moderne. Les origines et la période française, coll. Évocations, éd. Alan Sutton, Saint-Cyr-sur-Loire, 2005 ISBN 2-84910-165-6
- Abdelwahab Meddeb, Talismano, éd. Christian Bourgois, Paris, 1978 ISBN 2-267-00150-0
- Mohamed Sadek Messikh, Tunis. La mémoire, éd. Du Layeur, Paris, 2000 ISBN 2-911468-44-9
- Paul Sebag, Tunis. Histoire d’une ville, éd. L’Harmattan, Paris, 2000 ISBN 2-7384-6610-9
- Paul Sebag, Tunis au XVII. Une cité barbaresque au temps de la course, éd. L’Harmattan, Paris, 2000 ISBN 2-7384-0449-9
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 1763. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2018.
- ↑ en
.unesco .org /creative-cities /tunis. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2021. - ↑ www
.lhc-s .org /member _cities /index .php. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2024. - ↑ www
.ovpm .org /wp-content /uploads /2024 /03 /liste-villes-en-regle-pour-page-web12-03-2024 .pdf. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2023. - ↑ www
.citypopulation .de /en /tunisia /cities /.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Guide to Tunis Αρχειοθετήθηκε 2009-01-23 στο Wayback Machine.
- The Municipality of Tunis official website.
- (Γαλλικά) Portail officiel de la municipalité de Tunis Αρχειοθετήθηκε 2007-10-11 στο Wayback Machine.
- (Γαλλικά) Site dédié aux 24h de TV5 à Tunis
- (Γαλλικά) Chambre de commerce et d’industrie de Tunis
Έγγραφα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]