Μίκιο Όντα
| Μίκιο Όντα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | 織田幹雄 (Ιαπωνικά) |
| Γέννηση | 30 Μαρτίου 1905 Χιροσίμα |
| Θάνατος | 2 Δεκεμβρίου 1998 Καμακούρα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ιαπωνία Ιαπωνική Αυτοκρατορία (έως 1947) |
| Ύψος | 167 cm  |
| Βάρος | 65 kg |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο Ουασέντα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αθλητής του στίβου καθηγητής πανεπιστημίου άλτης του τριπλούν αθλητής άλματος εις μήκος ρεπόρτερ |
| Εργοδότης | Πανεπιστήμιο Ουασέντα Asahi Shimbun Company |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Αργυρό Ολυμπιακό Τάγμα (1979)[1] Medal with Purple Ribbon (1959) Πρόσωπο Πολιτιστικής Αξίας (1988) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μίκιο Όντα (織田 幹雄, 30 Μαρτίου 1905 – 2 Δεκεμβρίου 1998) ήταν Ιάπωνας αθλητής του στίβου, και συγκεκριμένα άλτης, που το 1928 κέρδισε το πρώτο χρυσό μετάλλιο της Ιαπωνίας στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων. Υπήρξε επίσης ο πρώτος στην ιστορία χρυσός ολυμπιονίκης από την Ασία σε οποιοδήποτε ατομικό αγώνισμα.[2][3]
Αθλητική σταδιοδρομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Όντα γεννήθηκε στη μικρή πόλη Κάιτα του Νομού Χιροσίμα. Σε ηλικία μόλις 17 ετών κατέρριψε το ιαπωνικό ρεκόρ ανδρών στο άλμα τριπλούν στο Πρωτάθλημα Άπω Ανατολής του 1923, που διεξάχθηκε στην Οσάκα, κερδίζοντας το χρυσό μετάλλιο σε αυτό, αλλά και στο άλμα εις μήκος και το χάλκινο στο άλμα εις ύψος.[4] Κατόπιν αυτών, επιλέχθηκε ως μέλος της ιαπωνικής ολυμπιακής ομάδας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1924 στο Παρίσι. Εκεί ωστόσο απέτυχε να προκριθεί στους ημιτελικούς στο άλμα εις μήκος και στο άλμα εις ύψος, ενώ πήρε την έκτη θέση στο τριπλούν.[2]
Επιστρέφοντας στην Ιαπωνία, ο Όντα εγγράφηκε για να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο Γουασέντα, στο Τόκιο, αλλά συνέχισε τον στίβο με απώτερο σκοπό να αγωνισθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1928 στο Άμστερνταμ. Στο μεταξύ κέρδισε άλλα 4 χρυσά μετάλλια στο Πρωτάθλημα Άπω Ανατολής, την πρόδρομη αυτή διοργάνωση των Ασιατικών Αγώνων: ένα στο τριπλούν το 1925 στη Μανίλα και τρία στη Σαγκάη το 1927 (στο τριπλούν, στο άλμα εις μήκος και στο δέκαθλο). Εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχε άλλος διεθνής αγώνας για να αγωνισθεί.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1928, αν και πάλι δεν κατόρθωσε να προκριθεί στους ημιτελικούς στο άλμα εις μήκος και στο άλμα εις ύψος, αυτή τη φορά ήρθε πρώτος στο τριπλούν, με επίδοση 15,21 μέτρα στην τρίτη προσπάθεια, καθιστάμενος έτσι ο πρώτος Ιάπωνας αθλητής στην ιστορία που κέρδισε χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο.[2] Δεύτερος ήταν ο Αμερικανός Λέβι Κέισυ με 4 εκατοστά λιγότερο (15,17 μ.).
Το 1930 ο Όντα ολοκλήρωσε την παρουσια του σε Πρωταθλήματα Άπω Ανατολής, με ένα χρυσό και δύο αργυρά μετάλλια στο Τόκιο.
Το 1931 ο Όντα απεφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Γουασέντα και προσλήφθηκε από την εφημερίδα Ασάχι Σιμπούν. Στις 27 Οκτωβρίου 1931 κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ στο τριπλούν, με επίδοση 15,58 μέτρα. Το επόμενο έτος ήταν ο ομοσπονδιακός προπονητής και αρχηγός της ιαπωνικής ομάδας στίβου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1932 στο Λος Άντζελες.[2]
Μετέπειτα βίος και τιμές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά την απόσυρσή του από τον πρωταθλητισμό, ο Μίκιο Όντα ασχολήθηκε με τα διοικητικά του αθλητισμού, εκλεγόμενος μέλος της Ιαπωνικής Ολυμπιακής Επιτροπής το 1948 και αργότερα συμμετέχοντας στην τεχνική επιτροπή της IAAF. Παράλληλα ήταν ομοσπονδιακός προπονητής της ιαπωνικής εθνικής ομάδας στίβου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1952 στο Ελσίνκι και τους Ασιατικούς Αγώνες του 1954 στη Μανίλα.[2] Το 1964, όταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες διεξάχθηκαν για πρώτη φορά στην πατρίδα του, η ολυμπιακή σημαία υψώθηκε στον ιστό της σε ύψος ακριβώς 15,21 μέτρων, σε φόρο τιμής προς το επίτευγμα του Όντα 36 χρόνια νωρίτερα.
Ο «Στίβος Όντα», ένα προπονητικό κέντρο δρομέων με κουλουάρ 400 μέτρων στο Γιογιόγκι, που κατασκευάσθηκε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1964, πήρε το όνομά του προς τιμή του Μίκιο Όντα.[5] Τα κατορθώματά του αναγνωρισθήκαν ακόμα περισσότερο με τη θεσμοθέτηση των «Διεθνών Ερασιτεχνικών Αγώνων Στίβου Μίκιο Όντα» (織田幹雄記念国際陸上競技大会, Oda Mikio Kinen Kokusai Rikujō Kyōgi Taikai), ετήσιων αγώνων στίβου που διεξάγονται στη Χιροσίμα[3] από το 1967.
Ο Όντα έγινε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Γουασέντα το 1965. Το 1976 τιμήθηκε με το Ολυμπιακό Τάγμα, την υψηλότερη τιμητική διάκριση του Ολυμπιακού Κινήματος. Το 1988 ο παλαίμαχος αθλητής τιμήθηκε από το ιαπωνικό κράτος με τον τίτλο του «Προσώπου Πολιτιστικής Αξίας», ενώ το 1989 ανακηρύχθηκε επίτιμος πρόεδρος της Ιαπωνικής Ομοσπονδίας Κλασικού Αθλητισμού. Στα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Όντα είχε μετακομίσει από το σπίτι του στο Αμπουρατσούμπο του Δήμου της Γιοκοσούκα, στον Νομό Καναγκάβα, σε έναν οίκο ευγηρίας στο Κουγκενούμα της Φουτζισάβα, στον ίδιο νομό. Ο τάφος του βρίσκεται στον βουδιστικό ναό του Τοκέι-τζι, στην Καμακούρα.
Μεταθανατίως, το έτος 2000, ο Μίκιο Όντα ψηφίσθηκε ως ο καλύτερος Ασιάτης άνδρας αθλητής του στίβου του 20ού αιώνα από μία επιτροπή ειδικών του κλασικού αθλητισμού.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Olympedia» (Αγγλικά) 2006. 72564. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2024.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 «Mikio Oda». sports-reference.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουλίου 2011.
- ↑ 3,0 3,1 «Interview with Mikio Oda, first Japanese Olympic gold medallist». IAAF. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2010.
- ↑ Far Eastern Championships. GBR Athletics. Ανακτήθηκε στις 2014-12-18.
- ↑ Shibuya City Hall Shibuya City Office / Public Facilities. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2013.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Το νικητήριο άλμα του αθλητή στους Ολυμπιακούς Αγώνες (15,21 μ.) στο YouTube: πρώτο ιστορικά ολυμπιακό χρυσό μετάλλιο για την Ιαπωνία