Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μίλων Αλεξανδρείας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Γυμναστικός Σύλλογος Αλεξανδρείας «Μίλων» ιδρύθηκε το 1873 και υπήρξε ο παλαιότερος αθλητικός σύλλογος των Ελλήνων της Αιγύπτου και ένας από τους παλαιότερους ελληνικούς αθλητικούς συλλόγους. Υπήρξε ο πρώτος αθλητικός σύλλογος της Αιγύπτου αλλά και όλης της ανατολής. Διατηρήθηκε σε λειτουργία σχεδόν 40 χρόνια.

Ο Γ.Σ. Μίλων Αλεξανδρείας ιδρύθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου από τον Κ. Οικονομίδη και στο πρώτο Δ.Σ. μετείχαν επίσης οι: Ευ. Σιρδάρης, Στ. Πλατίδης, Αντ. Ονιάνοβιτς, Γ. Καλούμενος, Γ. Καλίδης, Α. και Κ. Κλέσης, Κ. Δρομοκαΐτης, Αγ. Ορφανίδης, Β. Σαλάπας και Π. Σαράντης. Είχε χαρακτήρα γυμναστικό και δημιούργησε γυμναστήριο με αποδυτήρια και λουτρά κοντά στο ναό του Αγ. Σάββα της πόλης, σε χώρο που του παραχωρήθηκε από τον πατριάρχη Αλεξανδρείας Σωφρόνιο Δ΄.

Οι αθλητές του συλλόγου πραγματοποιούσαν γυμναστικές επιδείξεις σε όργανα της ενόργανης γυμναστικής: μονόζυγο, δίζυγο, κρίκους καθώς και στην αναρρίχηση. Αναφέρονται οι αθλητές: αδελφοί Κλέση, Καλογιάννης, Ρούσος, Παπαδόπουλος, Βέργος. Μια από τις σημαντικότερες δραστηριότητες του Μίλωνα ήταν η διοργάνωση «Παναιγύπτιοι Αγώνες» που έλαβαν μέρος αθλητές από την Αλεξάνδρεια και το Κάιρο.

Το 1910 το γυμναστήριο του Μίλωνα μεταφέρθηκε στην περιοχή Σάτμπι, σε έκταση που παραχωρήθηκε από το Δήμο της πόλης. Την περίοδο αυτή εκτός από το γυμναστικό και το αθλητικό (στίβος), διατηρούσε επίσης τμήματα: ξιφασκίας, τένις και σκοποβολής, για την οποία είχε δημιουργήσει Σκοπευτήριο. Μεταξύ των αθλητών του αναφέρονται οι: Γ. Λιας, Αντώνιος Μπενάκης και Αλέξανδρος Μπενάκης. Την περίοδο αυτή πρόεδρος ήταν ο Ευ. Σιρδάρης, αντιπρόεδρος ο Β. Σαράντης, γεν. γραμματέας ο Π. Σαββίδης, ειδ. γραμματέας ο Κ. Ματσούκης, ταμίας ο Ιω. Σαριδάκης, έφορος ο Τ. Μυρίσης και σύμβουλοι οι: Α. Οικονομίδης, Ι. Λάζαρης, Ι. Ανδρικόπουλος, Κ. Παππάς, Γ. Αρχοντούλης, Γ. Μαυροκέφαλος.

Παρακμή και διάλυση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ίδρυση το 1905 του Ομίλου Φιλάθλων Αλεξανδρείας είχε ως αποτέλεσμα τον κατακερματισμό των Ελλήνων αθλητών, με αποτέλεσμα την αποδυνάμωση του Μίλωνα. Ως το 1912 ήταν ενεργό σωματείο και το Μάρτιο έλαβε μέρος στους Πανελλήνιους Αγώνες στο Παναθηναϊκό Στάδιο, στους οποίους πήρε χρυσό μετάλλιο ο αθλητής του Λουγγής στα 110 μ. εμπ. με χρόνο 17΄΄2/5.[1] Το ξέσπασμα των βαλκανικών πολέμων το φθινόπωρο του 1912 οδήγησε στη διάλυση του.

Το 1931 ο σύλλογος ιδρύθηκε ξανά με πρωτοβουλία των Α. Καπώνη, Γ. Ζαράφτη, Ε. Λαλαΐτη, Ν. Πατρικίου, Δ. Κοντόπουλο. Σημαντικό ρόλο έπαιξαν και οι κυρίες Μ. Ευαγγελίδου, Ι. Ζαράφτη, Ε. Αντωνιάδου, Ε. Λαλαΐτου, Ν. Κοντοπούλου. Στη νέα του περίοδο καλλιέργησε διάφορα σπορ και ανέδειξε μεταξύ άλλων σε διάφορα αθλήματα:

  • στην πάλη τον πρωταθλητή Ελλάδος και βαλκανιονίκη Γ. Λεφάκη,
  • τον αρσιβαρίστα Ανβάτ Αχμέτ, που αναδείχθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής,
  • τους πρωταθλητές πυγμάχους Φακίρη και Χακίμ,
  • στο στίβο την πρωταθλήτρια Ελλάδος Κ. Λαλαΐτου,
  • στο μπάσκετ αναδείχθηκε πρωταθλητής Αιγύπτου.
  • στο βόλεϊ αναδείχθηκε πρωταθλητής Αλεξανδρείας 1938.[2]

Η δράση του ανακόπηκε με το ξέσπασμα του β΄ παγκοσμίου πολέμου. Επανέλαβε τη δράση του το 1945 με επικεφαλής τον Ν. Γιαμώδη και τον Α. Κόκκινο, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία έως τα μέσα της δεκαετίας του 1950.

  1. "Τα χθεσινά αποτελέσματα των Πανελληνίων Αγώνων", "Εμπρός", 1/4/1912, σ. 4. Αρχειοθετήθηκε 2016-03-05 στο Wayback Machine.
  2. «"Αθλητικό Βήμα", ψηφ. σελ. 506». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2012.