Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μίρνες Σίσιτς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μίρνες Σίσιτς
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης8 Αυγούστου 1981 (1981-08-08) (43 ετών)
Τόπος γέννησηςΤσέλιε, Γιουγκοσλαβία
Ύψος1,91 μ.
ΘέσηΜέσος
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
2001-2003ΝΚ Ρούνταρ Βελένιε19(2)
2003-2004Ηλυσιακός14(4)
2004-2006Α.Ε. Λάρισας25(0)
2006-2007Λεβαδειακός19(3)
2006-2007→Ηρακλής Θεσσαλονίκης9(2)
2007-Λεβαδειακός9(2)
2008-2009Ολυμπιακός Πειραιώς12(2)
2009Ερυθρός Αστέρας12(0)
2010Π.Α.Σ. Γιάννινα15(2)
2010-2011Ηρακλής Θεσσαλονίκης15(1)
2011-2013Ο.Φ.Η.35(6)
2013Παναιτωλικός19(6)
2014-2015Ο.Φ.Η.9(0)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
2008-2012Σλοβενία15(2)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Μίρνες Σέαντ Σίσιτς (σλοβενικά: Mirnes Sead Šišić, 8 Αυγούστου 1981) είναι Σλοβένος πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής που αγωνιζόταν κυρίως ως πλάγιος μεσοεπιθετικός. Πέρασε το μεγαλύτερο διάστημα της καριέρας του σε συλλόγους του ελληνικού πρωταθλήματος και διακρίθηκε για την τεχνική του κατάρτιση[1].

Ποδοσφαιρική καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καταγωγή και πρώτα χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σίσιτς γεννήθηκε στις 8 Αυγούστου του 1981 στο Τσέλιε της Σλοβενίας[2] ή σύμφωνα με άλλη εκδοχή στο Μόσταρ της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης[3] (αμφότερες οι περιοχές υπάγονταν εκείνη την εποχή στη Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας) και είναι το μοναδικό παιδί οικογένειας βοσνιακής καταγωγής[2]. Στη Σλοβενία ξεκίνησε την ενασχόλησή του με το ποδόσφαιρο και τη σεζόν 2001/02 πραγματοποίησε το ντεμπούτο τη στην πρώτη κατηγορία με τη ΝΚ Ρούνταρ Βελένιε, στην οποία παρέμεινε για δύο χρόνια. Με τη φανέλα της Ρούνταρ μέτρησε 19 συμμετοχές για το πρωτάθλημα (16 την πρώτη χρονιά και τρεις τη δεύτερη) σκοράροντας δύο τέρματα (αμφότερα κατά τη δεύτερη του σεζόν)[3][4]. Ενδιάμεσα, πριν την καθιέρωσή του στη Ρούνταρ προσπάθησε χωρίς επιτυχία να βρει συμβόλαιο σε σύλλογο του εξωτερικού[2].

Τα πρώτα βήματα στην Ελλάδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Ιανουάριο του 2004 ήρθε στην Ελλάδα για λογαριασμό του Ηλυσιακού[5], με τον οποίο με τον οποίο αγωνίστηκε στη Γ΄ Εθνική υπό τις οδηγίες του Γιώργου Δώνη[6]. Η ολοκλήρωση των αγωνιστικών υποχρεώσεων βρήκε τον Σίσιτς με 4 γκολ σε 14 συμμετοχές[3], ενώ η αθηναϊκή ομάδα πέτυχε την άνοδο στη Β΄ Εθνική μετά από νικηφόρο αγώνα μπαράζ με τον ΠΑΣ Γιάννινα[7]. Κατά την επακόλουθη μεταγραφική περίοδο υπήρξε στόχος του Ολυμπιακού[8], ωστόσο η υπόθεση του δεν προχώρησε με αποτέλεσμα να μεταπηδήσει στη Λάρισα[2], την οποία απέκτησε εκείνο το καλοκαίρι ο μέχρι τότε ιδιοκτήτης του Ηλυσιακού, Κώστας Πηλαδάκης, παίρνοντας μαζί του τον προπονητή, καθώς και αρκετούς παίκτες της πρώην ομάδας του[9] (ανάμεσά τους και τον Σίσιτς).

Την πρώτη του σεζόν στη Λάρισα, ο Σλοβένος μέσος ήταν βασικό στέλεχος της ομάδας πανηγυρίζοντας την κατάκτηση του πρωταθλήματος της Β΄ Εθνικής και φτάνοντας μέχρι την προημιτελική φάση του Κυπέλλου Ελλάδας. Την επόμενη χρονιά πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στην Α΄ Εθνική, όμως είχε περιορισμένο χρόνο συμμετοχής με επακόλουθο την αποχώρησή του τον Ιανουάριο του 2006. Με τα χρώματα της ΑΕΛ είχε 25 συμμετοχές στο πλαίσιο του πρωταθλήματος (21 στη Β΄ Εθνική[3] και τέσσερις στην Α΄[3][10]).

Επόμενος σταθμός της καριέρας του Σίσιτς ήταν ο Λεβαδειακός, με τον οποίο υπέγραψε τριετές συμβόλαιο συνεργασίας[11]. Στην ομάδα της Βοιωτίας καθιερώθηκε κατευθείαν μετρώντας στο υπόλοιπο της σεζόν 11 συμμετοχές (οι 10 από αυτές στη βασική ενδεκάδα[12]) και ένα τέρμα, ωστόσο με την ολοκλήρωση των αγωνιστικών υποχρεώσεων ο Λεβαδειακός υποβιβάστηκε. Στα τέλη Ιανουαρίου του 2007 δόθηκε δανεικός με οψιόν αγοράς στον Ηρακλή[6], με τον οποίο πραγματοποίησε αξιόλογες εμφανίσεις[13] σκοράροντας τα νικητήρια τέρματα στις εντός αναμετρήσεις με τον Ιωνικό[14] και τη Λάρισα[15] (αμφότερες έληξαν με 1-0) και συμβάλλοντας στην επίτευξη του στόχου της παραμονής στην κατηγορία. Κατόπιν επέστρεψε στον Λεβαδειακό, ο οποίος είχε επανέλθει στη Σούπερ Λίγκα, σκοράροντας δύο φορές σε 9 εμφανίσεις[16].

Ολυμπιακός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου του 2008 ο Σίσιτς αποκτήθηκε από τον Ολυμπιακό ύστερα από εισήγηση του Τάκη Λεμονή[13] και πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στις 5 Ιανουαρίου σε νικηφόρο εκτός έδρας παιχνίδι κόντρα στον Ηρακλή[17][18]. Παρέμεινε στον Πειραιά για έναν χρόνο πανηγυρίζοντας την κατάκτηση ενός νταμπλ (πρωτάθλημα και κύπελλο της σεζόν 2007/08), ωστόσο αποχώρησε τον Ιανουάριο του 2009 όντας εκτός πλάνων του Ερνέστο Βαλβέρδε[19]. Κατά την παρουσία του στους ερυθρόλευκους είχε 17 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις, τις οποίες πλαισίωσε με 2 γκολ (αμφότερα στο πρωτάθλημα[16]) και ισάριθμες ασίστ[1]. Μεταξύ άλλων συμμετείχε και στην εκτός έδρας επαναληπτική αναμέτρηση του Ολυμπιακού με την Τσέλσι για τη φάση των «16» του Τσάμπιονς Λιγκ της περιόδου 2007/08, αντικαθιστώντας τον Βασίλη Τοροσίδη κατά το δεύτερο ημίχρονο[20].

Μετέπειτα καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατόπιν συνέχισε την καριέρα του στον Ερυθρό Αστέρα αποτελώντας προσωπική επιλογή του τεχνικού διευθυντή Ίλια Ίβιτς[21], με τον οποίο είχε συνυπάρξει και στον Ολυμπιακό[2]. Η πρώτη του εμφάνιση στο σερβικό πρωτάθλημα πραγματοποιήθηκε σε εκτός έδρας ντέρμπι με την Παρτιζάν Βελιγραδίου[22] που έληξε ισόπαλο (1-1) και μέχρι το τέλος των αγωνιστικών υποχρεώσεων μέτρησε 12 συμμετοχές[3][21]. Το πέρασμα του Σίσιτς από τον Ερυθρό Αστέρα συνέπεσε με μια περίοδο σοβαρών οικονομικών προβλημάτων του συλλόγου[23][24], με τον ποδοσφαιριστή να καταθέτει προσφυγή και να μένει ελεύθερος[5]. Παράλληλα, του επιδικάστηκε χρηματική αποζημίωση[21][25].

Στα μέσα της επόμενης σεζόν επέστρεψε στο ελληνικό πρωτάθλημα για τον ΠΑΣ Γιάννινα[5] αγωνιζόμενος σε 15 αγώνες[3] και σημειώνοντας δύο γκολ, αμφότερα σε αναμέτρηση με τη Λάρισα[26]. Ο υποβιβασμός των Ηπειρωτών είχε ως αποτέλεσμα την αποχώρηση του Σίσιτς από τον σύλλογο και τον Αύγουστο του 2010 υπέγραψε στον Ηρακλή[27] όπου είχε αγωνιστεί και τη σεζόν 2006/07. Το 2011 αποκτήθηκε από τον ΟΦΗ, πραγματοποιώντας το ντεμπούτο του τοπικό ντέρμπι με τον Εργοτέλη, όπου σημείωσε το μοναδικό γκολ της αναμέτρησης, με το οποίο έγινε ο πρώτος ξένος ποδοσφαιριστής που σκόραρε στην Α΄ Εθνική ως μέλος πέντε διαφορετικών ομάδων[28][29] (επίδοση που ξεπέρασε μερικά χρόνια αργότερα ο Αργεντινός Εμάνουελ Περόνε[30]). Αποχώρησε από τον ΟΦΗ στα μέσα[31] της σεζόν 2012/13 και κατόπιν μεταπήδησε στον Παναιτωλικό[32] με τον οποίο κέρδισε την άνοδο από τη Β΄ Εθνική στην Σούπερ Λίγκα, αποχωρώντας ωστόσο τον Αύγουστο[33] του 2013.

Τελευταίος σταθμός της καριέρας του ήταν ο ΟΦΗ (δεύτερη θητεία) στον οποίο εντάχθηκε τον Ιανουάριο[34] του 2014 και έφυγε στην αρχή της σεζόν 2014/15 λόγω πειθαρχικού παραπτώματος[35] και διαφορών με τη διοίκηση του συλλόγου[36] και τον προπονητή Τζενάρο Γκατούζο[36], ο οποίος μετά από αγώνα είχε ισχυριστεί πως ο παίκτης παρείχε πληροφορίες στην αντίπαλη ομάδα[37]. Μετά την αποχώρησή του από την ελληνική ομάδα, αποφάσισε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση, παρόλο που φέρεται να είχε δεχτεί ορισμένες προτάσεις[37].

Εθνική ομάδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σίσιτς διετέλεσε διεθνής με την Εθνική Σλοβενίας μετρώντας συνολικά 15 συμμετοχές και 2 γκολ από το 2008 μέχρι και το 2012. Πραγματοποίησε την παρθενική του συμμετοχή με το εθνόσημο σε φιλική αναμέτρηση με τη Δανία τον Φεβρουάριο του 2008 (ήττα με 1-2) και τον επόμενο μήνα πέτυχε το πρώτο του γκολ σε εκτός έδρας φιλικό κόντρα στην Ουγγαρία, ενώ το ίδιο έτος σκόραρε εκ νέου σε άλλο φιλικό με αντίπαλο την Κροατία. Το 2010 βρισκόταν στην προεπιλογή του ομοσπονδιακού τεχνικού για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Νότιας Αφρικής, ωστόσο δεν συμπεριλήφθηκε στην τελική αποστολή[38]. Η τελευταία του παρουσία με την Εθνική Σλοβενίας χρονολογείται τον Οκτώβριο του 2012, σε αγώνα με αντίπαλο την Αλβανία για την προκριματική φάση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος του 2014[39].

Μετέπειτα δραστηριότητες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά το τέλος της επαγγελματικής του καριέρας ο Σίσιτς επέστρεψε στην πατρίδα του όπου αγωνίζεται σε ερασιτεχνικό επίπεδο παίζοντας ποδόσφαιρο σάλας και συμμετέχοντας στην σλοβενική εθνική καλλιτεχνών, ενώ εργάζεται ως ατζέντης ποδοσφαιριστών. Παράλληλα, λαμβάνει εισόδημα μέσω της ενοικίασης ακινήτων. Σε ό,τι αφορά την προσωπική του ζωή, είναι πατέρας δύο παιδιών[37].

Τίτλοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Μεγγλίδης, Χρήστος (19 Απριλίου 2020). «Ολυμπιακός: Οι «Έλληνες» ξένοι του Θρύλου». fosonline.gr. ΦΩΣ των Σπορ. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2020. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Κορτσιδάκης, Γιώργος (10 Ιουνίου 2013). «MIΡΝΕΣ ΣΙΣΙΤΣ: Αυτή είναι η ιστορία μου...». mvpmagazine.gr. MVP Magazine. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2020. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 «Mirnes Šišić». national-football-teams.com (στα Αγγλικά). National Football Teams. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2020. 
  4. ↑ «Klubska tekmovanja: Mirnes Šišić». nzs.si (στα Σλοβενικά). Nogometna zveza Slovenije. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2020. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 «Ο Σλοβένος μεσοεπιθετικός Σίσιτς έγινε… ΠΑΣάς στα Γιάννινα». in.gr. In.gr. 28 Δεκεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2020. 
  6. ↑ 6,0 6,1 «Ανακοίνωσε την απόκτηση του Σλοβένου Σίσιτς ο Ηρακλής». in.gr. In.gr. 22 Ιανουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2020. 
  7. ↑ Μαντάς, Θέμης (7 Ιουνίου 2004). «Και ο Ηλυσιακός πανηγύρισε άνοδο στη B' Εθνική». tanea.gr. ΤΑ ΝΕΑ. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2020. 
  8. ↑ ««Καυτό» δεκαπενθήμερο!». flash.gr. FLASH. 6 Ιουνίου 2004. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2020. 
  9. ↑ Σερέτης, Γιάννης· Καίσαρης, Θέμης, επιμ. (18 Μαΐου 2020). «"Η ΑΕΛ ήταν η τρέλα μου"». sport24.gr. Sport24. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2020. 
  10. ↑ «Championship 2005-06 National Division: LARISA (Total Stats After 30 days)» (στα Αγγλικά). Galanis Sports Data. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2020. [νεκρός σύνδεσμος]
  11. ↑ Κιαπεκάκης, Πάνος (30 Ιανουαρίου 2006). «Πήρε Σίσιτς ο Λεβαδειακός». contra.gr. Contra. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2020. 
  12. ↑ «Championship 2005-06 National Division: LEVADIAKOS (Total Stats After 30 days)» (στα Αγγλικά). Galanis Sports Data. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2020. [νεκρός σύνδεσμος]
  13. ↑ 13,0 13,1 Βλάχος, Δημήτρης (15 Φεβρουαρίου 2008). «ΜΙΡΝΕΣ ΣΙΣΙΤΣ: Ανάλυσέ το». makthes.gr. Μακεδονία. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2020. 
  14. ↑ «Ριπλέι στην 29η αγωνιστική». tovima.gr. Το Βήμα Online. 2 Μαΐου 2007. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2020. 
  15. ↑ «ΗΡΑΚΛΗΣ – ΛΑΡΙΣΑ 1-0 (Τελικό)». sport-fm.gr. ΣΠΟΡ FM 94.6. 18 Μαρτίου 2007. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2020. 
  16. ↑ 16,0 16,1 «Μίρνες Σίσιτς». slgr.gr. Super League. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2020. 
  17. ↑ Κιαπεκάκης, Πάνος (5 Ιανουαρίου 2008). «Ηρακλής-Ολυμπιακός 1-2». contra.gr. Contra. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2020. 
  18. ↑ Γαβαλάς, Νίκος (10 Ιανουαρίου 2008). «Παρουσιάστηκαν Μπελούτσι, Σίσιτς». kathimerini.gr. Η Καθημερινή. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2020. 
  19. ↑ «Έκλεισε Ντάρμπισιρ, «τέλος» Σίσιτς και Ματσούκας». in.gr. In.gr. 28 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2020. 
  20. ↑ «ΤΣΕΛΣΙ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 3-0 (Τελικό)». sport-fm.gr. ΣΠΟΡ FM 94.6. 5 Μαρτίου 2008. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2020. 
  21. ↑ 21,0 21,1 21,2 «Mirnes Šišić još čeka Zvezdinih 150.000 evra». mozzartsport.com (στα Σερβικά). Mozzartsport. 6 Ιουνίου 2014. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2020. 
  22. ↑ «FK Partizan Belgrade - Red Star Belgrade 1:1». transfermarkt.co.uk (στα Αγγλικά). Transfermarkt. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2020. 
  23. ↑ Milosavljevic, Zoran (10 Απριλίου 2009). «Red Star players say they have no money for food or rent». reuters.com. Reuters. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2020. 
  24. ↑ «Zvezda pred bankrotom, Šišić brez stanovanja». rtvslo.si (στα Σλοβενικά). RTVSLO. 10 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2020. 
  25. ↑ «Radno u Zvezdi: Šišić isplaćen, dogovor sa Bronovickim, Kelharu ponuđeno da se vrati». mozzartsport.com (στα Σερβικά). Mozzartsport. 9 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2020. 
  26. ↑ «Σούπερ Λίγκα: ΠΑΣ Γιάννινα – Λάρισα 2-0». enet.gr. Ελευθεροτυπία. 30 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2020. 
  27. ↑ «Επίσημα στον Ηρακλή ο Σίσιτς». enet.gr. Ελευθεροτυπία. 17 Αυγούστου 2010. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2020. 
  28. ↑ Γιαννόπουλος, Κώστας (3 Οκτωβρίου 2011). «Φανέλες αλλάζει… με όλες τα βάζει!». sport-fm.gr. ΣΠΟΡ FM 94.6. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2020. 
  29. ↑ Χριστοφόρου, Γιώργος (3 Οκτωβρίου 2011). «Το ρεκόρ του Μίρνες Σίσιτς». sport24.gr. Sport24. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2020. 
  30. ↑ «Ρεκόρ για τον Περόνε στη νίκη του Ηρακλή στη Μυτιλήνη». in.gr. In.gr. 24 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2020. 
  31. ↑ «ΟΦΗ: Παρελθόν ο Σίσιτς με 65.000 ευρώ». onsports.gr. Onsports. 23 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2020. 
  32. ↑ «Παναιτωλικός: Και με τη βούλα ο Σίσιτς». onsports.gr. Onsports. 31 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2020. 
  33. ↑ «Τέλος από τον Παναιτωλικό ο Σίσιτς». sport-fm.gr. ΣΠΟΡ FM 94.6. 19 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2020. 
  34. ↑ «Ανακοινώθηκε η επιστροφή του Σίσιτς». sport24.gr. Sport24. 17 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2020. 
  35. ↑ ««Τελειώνει» τον Σίσιτς ο Γκατούζο». sport-fm.gr. ΣΠΟΡ FM 94.6. 9 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2020. 
  36. ↑ 36,0 36,1 «Σίσιτς: "Παίζω και τσάμπα, αν φύγουν Πουλινάκης - Γκατούζο"». sport24.gr. Sport24. 2 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2020. 
  37. ↑ 37,0 37,1 37,2 Plestenjak, Rok (29 Δεκεμβρίου 2019). «DRUGA KARIERA (138.): MIRNES ŠIŠIĆ: Pozabljeni as slovenskega nogometa, ki ga rešujejo nepremičnine». siol.net (στα Σλοβενικά). SiolNET. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2020. 
  38. ↑ Μπράτσος, Κώστας (1 Ιουνίου 2010). «Στην αποστολή της Σλοβενίας ο Ραντοσάβλιεβιτς, κόπηκε ο Σίσιτς». contra.gr. Contra. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2020. 
  39. ↑ «Seznam reprezentance: Mirnes Šišić». nzs.si (στα Σλοβενικά). Nogometna zveza Slovenije. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μίρνες_Σίσιτς&oldid=10872738"