Μανουήλ Καντακουζηνός Γκιν
Εμμανουήλ Καντακουζηνός | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Μανουήλ Καντακουζηνός (Ελληνικά) |
Γέννηση | 15ος αιώνας |
Θάνατος | 1470 |
Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Γονείς | Γεώργιος Καντακουζηνός |
Ο Μανουήλ Καντακουζηνός ήταν βυζαντινός αξιωματούχος στο Δεσποτάτο του Μυστρά, γόνος της οικογένειας των Καντακουζινών.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πατέρας του Μανουήλ ήταν ο Γεώργιος Καντακουζηνός και παππούς του ο Δημήτριος Α΄ Καντακουζηνός δεσπότης του Μωρέως.
Ενώ μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως διατελούσε διοικητής της Μάνης, εκμεταλλεύτηκε την εμφύλια διαμάχη που είχε ξεσπάσει ανάμεσα στους δύο τελευταίους δεσπότες του Μωρέως, Θωμά και Δημήτριο Παλαιολόγο, και επαναστάτησε εναντίον τους, διεκδικώντας την ηγεσία του δεσποτάτου [1].
Υποστηρίχθηκε κυρίως από τους Αλβανούς της Πελοποννήσου, που είχαν επαναστατήσει και αυτοί υπό την ηγεσία του Πέτρου Μπούα, αντιδρώντας για τον υψηλό φόρο υποτέλειας, που δέχθηκαν να πληρώνουν στους Οθωμανούς οι δύο δεσπότες. Μάλιστα, προκειμένου να συσφίξει τις σχέσεις του με του Αλβανούς, άλλαξε το δικό του όνομα σε Γκιν και της γυναίκας του σε Κούκια[2].
Μετά τις πρώτες νίκες των στασιαστών οι δύο Παλαιολόγοι, όντας υποτελείς του σουλτάνου Μωάμεθ Β΄, ζήτησαν τη βοήθειά του. Έτσι κατόπιν δύο διαδοχικών εκστρατειών των Οθωμανών κατά τα έτη 1453 και 1454 οι επαναστάτες νικήθηκαν. Ο Πέτρος Μπούα πήρε χάρη από το σουλτάνο και παρέμεινε στην Πελοπόννησο, ενώ ο Μανουήλ μετά από λίγα χρόνια κατέφυγε στην Ουγγαρία, όπου και πέθανε[1].
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ουίλλιαμ Μίλλερ, Ιστορία της Φραγκοκρατίας εν Ελλάδι (1204-1566) Μετάφραση Σ. Λάμπρου, τόμος 2ος, Αθήνα 1909 – 1910.
- Τσιόπας Ζήσης, Η Βυζαντινή Πελοπόννησος υπό τους Παλαιολόγους. Η πολιτική ιστορία του Δεσποτάτου του Μορέως την περίοδο 1382-1448. Διδακτορική διατριβή. Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Φιλοσοφική Σχολή, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Θεσσαλονίκη 2008.