Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μαρία του Μονπελιέ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Μαρία του Μονπελιέ
Η ολοκλήρωση του γάμου της Μαρίας και του Πέτρου Β΄ της Αραγωνίας.
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Maria de Montpelhièr (Οξιτανικά)
Γέννηση1182
Μονπελιέ
Θάνατος21  Απριλίου 1213[1]
Ρώμη
Τόπος ταφήςΠαλαιά Βασιλική του Αγίου Πέτρου
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
ΘρησκείαΧριστιανισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΠέτρος Β΄ της Αραγωνίας (1204–1213)[2][3][4]
Ραϋμόνδος Γοδεφρείδος Β΄ της Μασσαλίας
Βερνάρδος Δ΄ του Κομένζ (έως 1204)[2]
ΤέκναΙάκωβος Α΄ της Αραγωνίας[3]
Pétronille de Comminges
Sancha of Aragon
ΓονείςΓουλιέλμος Η΄ του Μονπελιέ και Ευδοκία Κομνηνή
ΑδέλφιαΓουλιέλμος Θ΄ του Μονπελιέ (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα)
Αγνή του Μονπελιέ
ΟικογένειαGuilhelmids
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Μαρία (1182 - 21 Απριλίου 1213) από τον Οίκο της Βαρκελώνης έγινε από τον πατέρα της κυρία του Μονπελιέ και διαδοχικά από τους συζύγους της υποκόμισσα της Μασσαλίας, κόμισσα του Κομμένζ και βασίλισσα της Αραγωνίας. Επειδή η μητέρα της ήταν μία Κομνηνή, εγγονή του Ιωάννη Β΄ Κομνηνού, οι επόμενοι βασιλείς της Αραγωνίας ήταν απόγονοι αυτού του Αυτοκράτορα των Ρωμαίων.

Ήταν το πρώτο τέκνο του Γουλιέλμου Η΄ κυρίου του Μονπελιέ (Οίκος του Γκουίλχελμ) και της Ευδοκίας Κομνηνής, κόρης του Ισαακίου (γιου του Ιωάννη Β΄ Αυτοκράτορα των Ρωμαίων).

Το συμβόλαιο γάμου των γονέων της όριζε, ότι την κυριότητα του Μονπελιέ θα κληρονομούσε το πρώτο τέκνο τους, αγόρι ή κορίτσι. Έτσι η Μαρία έγινε από τη γέννησή της η κληρονόμος του Μονπελιέ. Τον Απρίλιο του 1187 ο Γουλιέλμος Η΄ απέπεμψε την Ευδοκία και νυμφεύτηκε την Αγνή, συγγενή των βασιλέων της Αραγωνίας. Έκαναν έξι γιους και δύο κόρες· η Ευδοκία κλείστηκε σε μονή στο Αριάνε ως Βενεδικτίνη μοναχή. Ωστόσο ο δεύτερος γάμος κρίθηκε άκυρος και τα από αυτόν τέκνα θεωρήθηκαν νόθα. Έτσι η Μαρία έμεινε η αδιαφιλονίκητη κληρονόμος.

Αυτή πρώτα παντρεύτηκε τον Ραϋμόνδο-Γοδεφρείδο Β΄ υποκόμη της Μασσαλίας, τον επονομαζόμενο Μπαρράλ το 1192 (ή λίγο πριν), όμως στο τέλος του έτους αυτού χήρεψε. Ο δεύτερος γάμος της τον Δεκέμβριο του 1197 ήταν με τον Βερνάρδο Δ΄ κόμη του Κομμένζ. Μετά από επιμονή του πατέρα της, αποκήρυξη το δικαίωμα διαδοχής της υπέρ του Γουλιέλμου (Θ΄), ετεροθαλούς αδελφού της και πρώτου γιου της Αγνής.

Από τον γάμο με τον Βερνάρδο Δ΄ η Μαρία είχε κόρες τη Ματθίλδη και την Πετρονίλλα. Όμως ο Βερνάρδος Δ΄ απέκτησε άλλες δύο συζύγους ταυτόχρονα και έγινε διαβόητος ως πολύγαμος. Ο γάμος τελικά ακυρώθηκε με επιμονή της Μαρίας (ή του Πέτρου Β΄ της Αραγωνίας) το 1201. Εν τω μεταξύ ο πατέρας της αναγνώριζε δημόσια τον Γουλιέλμο (Θ΄) ως διάδοχο· απεβίωσε το 1202. Τότε ο Γουλιέλμος Θ΄ έλαβε τον έλεγχο της πόλης, αλλά η Μαρία διεκδίκησε το δικαίωμά της. Στις 15 Ιουνίου 1204 έκανε τον τρίτο γάμο της με τον Πέτρο Γ΄ της Αραγωνίας· λόγω μίας εξέγερσης εναντίον του Γουλιέλμου Θ΄, η Μαρία αναγνωρίστηκε ως κυρία του Μονπελιέ.

Από τον γάμο της με τον Πέτρο Β΄ έκανε δύο τέκνα, τη Σάντσα (απεβ. το 1205, ενός έτους) και τον Ιάκωβο Α΄ τον Κατακτητή βασιλιά της Αραγωνίας (γενν. 1208). Ο Πέτρος Β΄ προσπάθησε αμέσως να τη διαζευχθεί, ελπίζοντας να νυμφευτεί τη Μαρία του Μομφερά, κόρη της Ισαβέλλας Α΄ της Ιερουσαλήμ και να κρατήσει το Μονπελιέ για τον εαυτό του. Τα τελευταία έτη της η Μαρία τα πέρασε αγωνιζόμενη εναντίον των πολιτικών και συζυγικών ελιγμών. Τελικά ο Πάπας Ιννοκέντιος Γ΄ αποφάσισε υπέρ αυτής, αρνούμενος να εκδώσει διαζύγιο. Η Μαρία απεβίωσε στη Ρώμη στις 21 Απριλίου 1213, κατά το ταξίδι της επιστροφής της και ο Πέτρος Β΄ πέντε μήνες μετά, στη μάχη του Μουρέ, στις 14 Σεπτεμβρίου 1213. Το μόνο επιζόν τέκνο τους, ο Ιάκωβος Α΄, τους διαδέχθηκε στην Αραγωνία και το Μονπελιέ.

Παντρεύτηκε το 1192 (ή λίγο πριν) πρώτα τον Ραϋμόνδο-Γοδεφρείδο Β΄ υποκόμη της Μασσαλίας· δεν απέκτησε τέκνα. Ο Ραϋμόνδος-Γοδεφρείδος Β΄ απεβίωσε στο τέλος του έτους αυτού.

Το 1197 έκανε δεύτερο γάμο με τον Βερνάρδο Δ΄ κόμη του Κομμένζ και είχε τέκνα:

  • Ματθίλδη, παντρεύτηκε τον υποκόμη του Λα Μπαρτ.
  • Πετρονίλλα, παντρεύτηκε τον κόμη του Ασταράκ.

Ο Βερνάρδος Δ΄ πήρε και άλλες δύο συζύγους ταυτόχρονα, γενόμενος πολύγαμος. Μετά από επιμονή της Μαρίας (ή του Πέτρου Β΄) ο γάμος ακυρώθηκε.

Το 1204 παντρεύτηκε για τρίτη φορά, με τον Πέτρο Β΄ της Αραγωνίας (του Οίκου της Βαρκελώνης) και είχε τέκνο:

  • Ιάκωβος Α΄ 1208-1276, βασιλιάς της Αραγωνίας, της Βαλένθια, της Μαγιόρκα και κύριος του Μονπελιέ.
  • Guillaume de Puylaurens, Chronique 1145-1275 ed. and tr. Jean Duvernoy (Paris: CNRS, 1976) pp. 62–3