Μαρκαντόνιο Τζουστινιάν
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Μαρκαντόνιο Τζουστινιάν | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 2 Μαρτίου 1619[1] Βενετία |
| Θάνατος | 23 Μαρτίου 1688[1] Βενετία |
| Τόπος ταφής | Σαν Φραντσέσκο ντελλα Βίνια[2] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βενετική Δημοκρατία |
| Θρησκεία | Καθολικισμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | διπλωμάτης |
| Οικογένεια | |
| Οικογένεια | Τζουστινιάνι |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Δόγης της Βενετίας (1684–1688) |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μαρκαντόνιο Τζουστινιάν (Ιταλικά : Marcantonio Giustinian, Βενετία, 2 Μαρτίου 1619 - 23 Μαρτίου 1688) ήταν ο 107ος Δόγης της Βενετίας (26 Ιανουαρίου 1684 - 23 Μαρτίου 1688). Όταν έγινε Δόγης της Βενετίας έδειξε ελάχιστο προσωπικό ενδιαφέρον στον νέο Πόλεμο του Μοριά που ξέσπασε με την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Στον πόλεμο διακρίθηκε ο πρώην τελευταίος Δούκας της Κανδίας ΠροβλεπτήςΦραντσέσκο Μοροζίνι με τεράστιες προσωπικές επιτυχίες, τον διαδέχθηκε μετά τον θάνατο του σαν νέος Δόγης της Βενετίας.
Διπλωματικές αποστολές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Μαρκαντόνιο Τζουστινιάν ήταν γιος του Πιέτρο Τζουστινιάν και της συζύγου του Μαρίνας με καταγωγή από πολύ πλούσια οικογένεια. Απέκτησε υψηλή μόρφωσε με πολλές γλώσσες και διετέλεσε πρέσβης της Δημοκρατίας στο Βασίλειο της Γαλλίας, την περίοδο εκείνη έδειξε μεγάλες διπλωματικές ικανότητες πείθοντας τον Γάλλο βασιλιά να υποστηρίξει τη Δημοκρατία της Βενετίας στον Μεγάλο Κρητικό Πόλεμο. Διορίστηκε στο Συμβούλιο των Δέκα και πήρε πολλά άλλα αξιώματα αλλά ποτέ κάποια ηγετική θέση. Ο Μαρκαντόνιο Τζουστινιάν δεν παντρεύτηκε ποτέ αλλά απέκτησε σεξουαλικές σχέσεις με μια γυναίκα που του έδωσαν τόσο μεγάλη ευτυχία ώστε στο τέλος δήλωσε ότι είχε αποφύγει την αμαρτία.
Δόγης της Βενετίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με τον θάνατο του προκατόχου του Αλβίζε Κονταρίνι (15 Ιανουαρίου 1684) ο Μαρκαντόνιο Τζουστινιάν εξελέγη νέος δόγης της Βενετίας (26 Ιανουαρίου 1684). Η εκλογή του στάθηκε μεγάλη έκπληξη, η συντριπτική πλειοψηφία των Βενετσιάνων περίμενε την εκλογή του Φραντσέσκο Μοροζίνι στη θέση του δόγη. Οι εκλέκτορες ωστόσο προτίμησαν έναν πιο αδύναμο δόγη για να μπορούν να τον ελέγξουν αφού o Μοροζίνι θα μπορούσε να είναι πολύτιμος σε άλλους τομείς όπως οι στρατιωτικές εκστρατείες. Η εκλογή αποδείχτηκε σοφή, η Βενετία γνώρισε εκείνη την εποχή τεράστιες επιτυχίες ύστερα από μια περίοδο μεγάλης παρακμής με αποκορύφωμα την απώλεια της Κρήτης όταν έληξε η Πολιορκία του Χάνδακα. Ο Μοροζίνι μετά από μια μεγάλη σειρά από στρατιωτικές επιτυχίες απέναντι στους Οθωμανούς κατέκτησε τα νησιά στη Λευκάδα, την Πρέβεζα, την Καλαμάτα και το Ναβαρίνο.
Αδιάφορη προσωπική συμμετοχή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Μαρκαντόνιο Τζουστινιάν σαν άνθρωπος μέτριων ικανοτήτων δεν μπορούσε να έχει τις επιτυχίες του Μοροζίνι στο πεδίο της μάχης, σπατάλησε όλη την περίοδο σε γιορτές και πανηγύρια, ο ίδιος πήγαινε τόσο συχνά στην εκκλησία που πήρε το παρατσούκλι του "Αγίου Ζουανίνο". Οι κρατικές υποθέσεις ήταν στα χέρια των στρατηγών και των συμβούλων σε τέτοιο βαθμό που κατηγορήθηκε ο ίδιος για αμέλεια. Ο Μαρκαντόνιο Τζουστινιάν πέθανε ύστερα από μια αποτυχημένη χειρουργική επέμβαση (23 Μαρτίου 1688). Οι γιατροί που τον χειρούργησαν είχαν τα ονόματα Τον (μεταφράζεται τόνος) και Ντόλφιν (μεταφράζεται δελφίνι), αργότερα κυκλοφόρησαν πολλά ανέκδοτα ότι ο δόγης θανατώθηκε από δυο ψάρια.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 marcantonio-giustinian.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei.
