Ματιέ Αμαλρίκ
| Ματιέ Αμαλρίκ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Mathieu Amalric (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 25 Οκτωβρίου 1965[1][2][3] Νεγί-συρ-Σεν[4][5][6] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Ύψος | 1,7 m  |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Γαλλικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[7] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | σκηνοθέτης κινηματογράφου[8] σεναριογράφος[8][9] ηθοποιός θεάτρου ηθοποιός ταινιών παραγωγός ταινιών[10] ηθοποιός τηλεόρασης κινηματογραφιστής |
| Περίοδος ακμής | 1984 |
| Οικογένεια | |
| Σύντροφος | Barbara Hannigan Jeanne Balibar (1996–2003)[11] |
| Γονείς | Jacques Amalric και Nicole Zand |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Βραβείο Σεζάρ για τον περισσότερο υποσχόμενο άνδρα ηθοποιό (1997) βραβείο Σεζάρ καλύτερου άνδρα ηθοποιού (2005) βραβείο Σεζάρ καλύτερου άνδρα ηθοποιού (2008) βραβείο φεστιβάλ των Καννών καλύτερου σκηνοθέτη (2010) Διοικητής του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων[12] |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ματιέ Αμαλρίκ (γαλλικά: Mathieu Amalric - γενν. 25 Οκτωβρίου 1965) είναι Γάλλος ηθοποιός και σκηνοθέτης. Είναι γνωστός διεθνώς για τους ρόλους του στην ταινία Τζαίημς Μποντ Quantum of Solace, στο Μόναχο του Στίβεν Σπίλμπεργκ και στη δραματική ταινία Το σκάφανδρο και η πεταλούδα, για τους οποίους απέσπασε θετικές κριτικές. Έχει επίσης κερδίσει αρκετά βραβεία Σεζάρ και βραβεία Lumières.[13]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ματιέ Αμαλρίκ γεννήθηκε στο Νεϊγί-συρ-Σεν, προάστιο του Παρισιού, γιος της δημοσιογράφου και κριτικού λογοτεχνίας της εφημερίδας Le Monde Νικόλ Ζαντ, και του Ζακ Αμαλρίκ, συντάκτη εξωτερικών υποθέσεων για τις εφημερίδες Le Monde και Libération. Ο πατέρας του είναι Γάλλος ενώ η μητέρα του γεννήθηκε στην Πολωνία, από Εβραίους γονείς και μετακόμισε στη Γαλλία κατά την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Έχει δύο παιδιά με την Ζαν Μπαλιμπάρ, με την οποία χώρισε στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Ήταν ο σύντροφος για δέκα χρόνια της σκηνοθέτριας Στεφανί Κλεώ - συναντήθηκαν το 2005 κατά τη διάρκεια της κοινής τους δουλειάς -, με την οποία απέκτησε παιδί το 2007. Από το 2015, είναι σύντροφος της σοπράνο και μαέστρου Μπάρμπαρα Χάνιγκαν για την οποία έχει σκηνοθετήσει πολλά ντοκιμαντέρ. Είναι επίσης φανατικός οπαδός της ΦΚ Ζιροντέν ντε Μπορντώ.
Καριέρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ματιέ Αμαλρίκ άρχισε να γίνεται γνωστός το 1996 με τη συμμετοχή του στην ταινία του Αρνώ Ντεπλεσέν Comment je me suis disputé… (ma vie sexuelle) (Η σεξουαλική μου ζωή... ή πώς βρέθηκα να λογομαχώ) για την οποία κέρδισε ένα βραβείο Σεζάρ.
Συμμετείχε στην ταινία Quantum of Solace του 2008 μαζί με τον Ντάνιελ Κρεγκ (με τον οποίο είχε παίξει επίσης στο Μόναχο).
Το 2007, πρωταγωνίστησε στην ταινία Το σκάφανδρο και η πεταλούδα, με πολύ καλές κριτικές.
Η ταινία του 2010, Τουρνέ στο Παρίσι, παρουσιάσθηκε στο Φεστιβάλ των Καννών 2010 και ο Αμαλρίκ κέρδισε το βραβείο Καλύτερου Σκηνοθέτη.
Η ταινία του 2014 Το Μπλέ δωμάτιο, στην οποία σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε, παρουσιάσθηκε στο Φεστιβάλ των Καννών του 2014.[14]
Φιλμογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ηθοποιός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 1984: Les Favoris de la lune (Οι Ευνοούμενοι του φεγγαριού) του Οτάρ Ιοσελιάνι – Ζυλιέν[15]
- 1992: La Chasse aux papillons (Το κυνήγι της πεταλούδας) του Οτάρ Ιοσελιάνι
- 1992: La Sentinelle (Ο φρουρός) του Αρνώ Ντεπλεσάν [16]– ένας φοιτητής Ιατρικής
- 1993: Lettre pour L... του Ρομαίν Γκουπίλ
- 1995: Tom est tout seul του Φαμπιάν Οντενιάντ – ένας φίλος του Τομ
- 1996: Le Journal du séducteur του Ντανιέλ Ντυμπρού – Σεμπαστιάν
- 1996: Comment je me suis disputé... (ma vie sexuelle) (Η σεξουαλική μου ζωή... ή πώς βρέθηκα να λογομαχώ) του Αρνώ Ντεπλεσέν
- 1996: Généalogies d'un crime του Ραούλ Ρουίς – Υβ
- 1998: On a très peu d'amis του Συλβαίν Μονό – Ιβάν
- 1998: Dieu seul me voit (Versailles-Chantiers) του Μπρουνό Πονταλιντές – Ατσούμ
- 1998: Alice et Martin του Αντρέ Τεσινέ – Μπενζαμέν Σωβανιάκ
- 1998: Fin août, début septembre του Ολιβιέ Ασαγιά – Γκαμπριέλ
- 1999: Trois Ponts sur la rivière του Ζαν-Κλωντ Μπιέτ – Αρτύρ
- 1999: Adieu, plancher des vaches ! του Οτάρ Ιοσελιάνι – ένας πελάτης του μπαρ
- 1999: La Fausse Suivante του Μπενουά Ζακό – Λελιό
- 2000: L'Affaire Marcorelle του Σερζ Λε Περόν – Φουρκάντ
- 2000: La Brèche de Roland των Αρνώ και Ζαν-Μαρί Λαριέ – Ρολάν
- 2001: Amour d'enfance του Υβ Κωμόν – Πωλ
- 2002: Lundi matin (Δευτέρα πρωί) του Οτάρ Ιοσελιάνι
- 2002: Les Naufragés de la D17 του Λυκ Μουλέ – ο αστροφυσικός
- 2002: Lulu του Ζαν-Ανρί Ροζέ – ο δικηγόρος
- 2002: C'est le bouquet ! της Ζαν Λαμπρύν – Στεφάν
- 2003: Un homme, un vrai των Αρνώ και Ζαν-Μαρί Λαριέ – Μπορίς
- 2003: Mes enfants ne sont pas comme les autres του Ντενί Ντερκούρ – Ζεράλντ
- 2003 : Inquiétudes de Gilles Bourdos
- 2004 : Le Pont des Arts του Εζέν Γκρην
- 2004 : Rois et Reine (Ρηγάδες και μια Ντάμα) του Αρνώ Ντεπλεσέν – Ισμαέλ
- 2005 : La Moustache του Εμανουέλ Καρέρ – Σερζ
- 2005 : Au large de Bad Ragaz του Φρανσουά-Κριστόφ Μαρζάλ – Αλέξ
- 2005 : J'ai vu tuer Ben Barka του Σερζ Λε Περόν – Φιλίπ
- 2005 : Munich (Μόναχο) του Στίβεν Σπίλμπεργκ – Λουί
- 2005 : Marie-Antoinette της Σοφία Κόπολα – ο άνδρας στο χορό
- 2005 : Michou d'Auber του Τομά Ζιλού – Ζακ
- 2006 : Quand j'étais chanteur του Ξαβιέ Τζιανολί – Μπρουνό
- 2006 : Fragments sur la grâce του Βενσάν Ντιέτρ – ένας αναγνώστης
- 2006 : La Question humaine του Νικολά Κλοτζ – Σιμόν
- 2006 : Le Grand Appartement του Πασκάλ Τομά – Μαρτέν
- 2007 : Le Scaphandre et le Papillon (Το σκάφανδρο και η πεταλούδα) του Τζούλιαν Σνάμπελ – Ζαν-Ντομινίκ Μπομπί
- 2007 : Actrices (Θεατρίνες) της Βαλέρια Μπρούνο Τεντέσκι – Ντενί
- 2007 : L'Histoire de Richard O. του Νταμιάν Οντούλ
- 2007 : Un secret του Κλωντ Μίλερ – Φρανσουά
- 2008 : Un conte de Noël (Μια νύχτα Χριστουγέννων) του Αρνώ Ντεπλεσέν – Ανρί
- 2008 : De la guerre του Μπερτράν Μπονελό – Μπερτράν
- 2008 : Quantum of Solace του Μαρκ Φόρστερ – Ντομινίκ Γκρην
- 2008 : L'Ennemi public no 1 (Δημόσιος κίνδυνος Νο 1) του Ζαν-Φρανσουά Ρισέ – Φρανσουά
- 2009 : Visage του Τσάι Μινγκ-Λιάνγκ
- 2009 : Bancs publics (Versailles Rive-Droite) του Μπρουνό Πονταλυντές
- 2009 : Les Derniers Jours du monde d’Arnaud et Jean-Marie Larrieu
- 2009 : Les Herbes folles (Αγριόχορτα) του Αλαίν Ρενέ – ο αστυνομικός
- 2010 : Les Aventures extraordinaires d'Adèle Blanc-Sec (Οι απίστευτες περιπέτειες της Αντέλ) του Λυκ Μπεσσόν – Καθηγητής Ντιελεβέ
- 2010 : Tournée (Τουρνέ στο Παρίσι) του ίδιου – Ζοακίμ Ζαντ
- 2011 : Poulet aux prunes (Κοτόπουλο με δαμάσκηνα) των Μαριάν Σατραπί και Βενσάν Παρονώ
- 2011 : Jeanne captive του Φιλίπ Ραμός – ο ιεροκήρυκας
- 2012 : Cosmopolis του Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ
- 2012 : Camille redouble της Νοεμί Λεβοβσκί – ο καθηγητής γαλλικών
- 2012 : Vous n'avez encore rien vu του Αλαίν Ρενέ – κύριος Ανρί
- 2012 : Les Lignes de Wellington de Raoul Ruiz et Valeria Sarmiento – Général Marbot
- 2012 : Les Gouffres του Αντουάν Μπαρώ – Ζωρζ
- 2013 : Jimmy P. (Psychothérapie d'un Indien des Plaines) ( Η ψυχοθεραπεία ενός Ινδιάνου των πεδιάδων) του Αρνώ Ντεπλεσέν – Ζωρζ Ντεβερέ
- 2013 : La Dune d'Yossi Aviram
- 2013 : Spiritismes de Guy Maddin
- 2013 : L'amour est un crime parfait (Ο έρωτας είναι το τέλειο έγκλημα) των αδελφών Λαριέ – Μαρκ
- 2013 : La Vénus à la fourrure (Η Αφροδίτη με τη γούνα) του Ρομάν Πολάνσκι – Τομά
- 2014 : The Grand Budapest Hotel (Ξενοδοχείο Grand Budapest) του Γουές Άντερσον – Σερζ X
- 2014 : Arrête ou je continue της Σοφί Φιλιέρ – Πιέρ
- 2014 : La Chambre bleue (Το Μπλε δωμάτιο) του ίδιου – Ζυλιέν
- 2015 : Trois souvenirs de ma jeunesse (Τα χρυσά μας χρόνια) του Αρνώ Ντεπλεσέν – Πωλ Ντενταλύς ενήλικας
- 2015 : Belles Familles (Η δικιά μας οικογένεια) του Ζαν-Πωλ Ραπενώ – Ζερόμ Βαρέν
- 2015 : La Vie très privée de Monsieur Sim (Ο Ιδιωτικός Βίος του Μάξουελ Σιμ) του Μισέλ Λεκλέρ – Σαμυέλ
- 2015 : Spectrographies της Ντοροτέ Σμιθ
- 2016 : Le Cancre de Paul Vecchiali
- 2016 : Le Fils de Joseph του Εζέν Γκρην – Οσκάρ
- 2016 : La Loi de la jungle d'Antonin Peretjatko
- 2016 : À jamais του Μπενουά Ζακό – Ρεΐ
- 2017 : Belle Dormant του Αντόλφο Αριέτα
- 2017 : Le Secret de la chambre noire του Κιγιόσι Κουροσάβα – Βενσάν
- 2017 : Les Fantômes d'Ismaël του Αρνώ Ντεπλεσέν – Ισμαέλ
- 2017 : Barbara του ίδιου – Υβ Ζαντ
- 2017 : Demain et tous les autres jours της Νοεμί Λεβοβσκί – ο πατέρας
- 2018 : Le Grand Bain (Κολύμπα ή Αλλιώς Βυθίσου) του Ζιλ Λελούς – Μπερτράν
- 2018 : At Eternity's Gate (στην Πύλη της αιωνιότητας) του Τζούλιαν Σνάμπελ– Δρ Πωλ
- 2019 : Un tramway à Jérusalem του Άμος Γκιτάι
- 2019 : Sound of Metal του Ντάριους Μάρντερ
- 2019 : Merveilles à Montfermeil της Ζαν Μπαλιμπάρ
- 2019 : J'accuse (Κατηγορώ) του Ρομάν Πολάνσκι – Αλφόνς Μπερτιγιόν[17]
- 2019 : Le Bel Été του Πιέρ Κρετόν – ο μηχανικός
- 2021 : Fils de plouc των Αρπό και Λένι Γκυί -ο πατέρας
- 2021 : Η γαλλική αποστολή του Γουές Άντερσον – αστυνομικός διευθυντής
- 2021 : Tralala των Αρνώ και Ζαν-Μαρί Λαριέ – Τραλαλά
- 2021 : Oxygène του Αλεξάντρ Αζά
Σκηνοθέτης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 1997 : Mange ta soupe
- 2001 : Le Stade de Wimbledon
- 2003 : La Chose publique[18]
- 2010 : Tournée (Τουρνέ στο Παρίσι)
- 2010 : L'Illusion comique (τηλεταινία) βασισμένο σε θεατρικό έργο του Πιερ Κορνέιγ
- 2014 : La Chambre bleue (Το Μπλε δωμάτιο)
- 2017 : Barbara (Μπαρμπαρά)[19]
- 2020 : Serre-moi fort
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 136785190. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 www
.aveleyman .com /OnThisDay .aspx?OTDMonth=10&OTDDay=25&OTDYear=2010. - ↑ 3,0 3,1 filmportal.de. 03f1c82c8f64415b895207dc0965349d. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ BFI Film & TV Database. 4ce2bb1bb2fb8.
- ↑ www
.jamesbondmm .co .uk /bond-villains /mathieu-amalric. - ↑ CONOR.SI. 47997283.
- ↑ 8,0 8,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2015.
- ↑ www
.timeout .com /london /film /the-wimbledon-stage. - ↑ Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2019.
- ↑ www
.purepeople .com /article /mathieu-amalric-jeanne-balibar-ancien-couple-complice-et-les-larmes-aux-yeux _a249961 /1. - ↑ Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2022.
- ↑ . «imdb.com/name/nm0023832/bio».
- ↑ . «rottentomatoes.com/celebrity/mathieu_amalric».
- ↑ . «flix.gr/cinema/oi-eynooymenoi-toy-feggarioy».
- ↑ . «tvxs.gr/news/sinema/afieroma-ston-gallo-skinotheti-arno-nteplesen».
- ↑ . «cinephilia.gr/index.php/tainies/europa/6790-j-accuse-katigoro-tou-roman-polanski».
- ↑ . «allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=LA CHOSE PUBLIQUE».
- ↑ . «beater.gr/barbara-i-nea-tainia-tou-matie-amarlic/».